Lek Eltroxin

Lekarstwo ELTROXIN: Eltroxin
Producent leku:
GlaxoSmithKline Export
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
sól sodowa lewotyroksyny (Levothyroxine sodium)
tabl. 50 µg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. 100 µg 100 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Eferox
Letrox
Jodthyrox
Novothyral
Euthyrox® N
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Niedoczynność gruczołu tarczowego. Wole obojętne i wole młodzieńcze. Zapobieganie nawrotom wola po zabiegach operacyjnych. Wspomagająco w nadczynności tarczycy. Wspomagająco w leczeniu niektórych nowotworów tarczycy.
Działanie
Syntetyczna sól sodowa tyroksyny lewoskrętnej. Tyroksyna jest naturalnym hormonem wytwarzanym poprzez gruczoł tarczowy i przekształcanym w tkankach obwodowych do bardziej aktywnego hormonu - trójjodotyroniny (T3). Hormony tarczycy są konieczne dla prawidłowego wzrostu i rozwoju organizmu, szczególnie dla rozwoju układu nerwowego. Wywołują powiększenie spoczynkowej, podstawowej przemiany materii, regulują powstawanie i zastosowanie związków wysokoenergetycznych i termogenezę, wywierają mocny wpływ na biosyntezę, obwodowy metabolizm i system działania innych hormonów. Po podaniu doustnym wchłanianie tyroksyny jest niecałkowite i zmienne, w szczególności w obecności pokarmu Wchłanianie leku jest większe po podaniu na czczo. Prawie kompletnie wiąże się z białkami osocza. Metabolizm tyroksyny bazuje raczej na jej konwersji przez odjodowanie do aktywnego metabolitu - trójjodotyroniny. T0,5 wynosi ok. 7 dni. 20-40% ilości leku jest wydalane z kałem, 30-55% - z moczem.
Działania niepożądane
Następujące symptomy świadczą o tym, iż służąca dawka preparatu jest zbyt spora: bóle dławicowe, zaburzenia rytmu serca, tachykardia, kołatanie serca, kurcze mięśni szkieletowych, drżenia, biegunka, wymioty, niepokój, powiększona pobudliwość, bezsenność, ból głowy, uderzenia gorąca i poty, nadmierne pomniejszenie masy ciała i osłabienie mięśni. Powyższe symptomy zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki albo odstawieniu leku na kilka dni. Istnieją doniesienia o rzadkich reakcjach nadwrażliwości - wysypka i świąd skóry. Zarejestrowano (szczególnie u dzieci) rzadkie przypadki łagodnego nadciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na skladniki preparatu. Tyreotoksykoza.
Interakcje
Tyroksyna nasila działanie leków przeciwzakrzepowych i może być niezbędne pomniejszenie ich dawki w celu uniknięcia nadmiernej hipoprotrombinemii i krwawień. Powiększa również stężenie fenytoiny. Leki przeciwdrgawkowe (karbamazepina, fenytoina) nasilają metabolizm hormonów tarczycy i mogą wypierać je z wiązania z białkami osocza. Podawanie równocześnie z glikozydami nasercowymi może wymagać zmiany ich dawki. Tyroksyna nasila działanie leków sympatykomimetycznych. Nasila także wrażliwość receptorową na działanie katecholamin, co skutkuje przyspieszoną reakcję na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Żywice jonowymienne (cholestyramina, kolestipol) zmniejszają wchłanianie tyroksyny z przewodu pokarmowego. Doustne środki antykoncepcyjne mogą powodować powiększone zapotrzebowanie na tyroksynę. Tyroksyna powiększa stężenie glukozy we krwi, co może zaburzyć gospodarkę węglowodanową u pacjentów przyjmujących leki przeciwcukrzycowe.
Dawkowanie
Doustnie. Niedoczynność tarczycy. Dorośli: dawka początkowa wynosi 50-100 µg na dobę, najlepiej przed śniadaniem, którą należy zwiększać w odstępach 3-4-tygodniowych o 50 µg do unormowania się metabolizmu na stałym poziomie (pod kontrolą stężenia TSH i/albo FT4 we krwi) - zwykle 100-200 µg na dobę. U pacjentów w wieku ponad 50 lat nie należy stosować dawki początkowej większej niż 50 µg na dobę. W razie chorób serca należy stosować dawki 25 µg na dobę albo 50 µg co drugi dzień, dawkę dobową należy zwiększać o 25 µg, najlepiej w odstępach 4-tygodniowych. Dzieci: dawka początkowa jest zależna od wieku: 0-6 mies. - 8-10 µg/kg m.c./dobę, 6-12 mies. - 6-8 µg/kg m.c./dobę, 1-5 lat - 5-6 µg/kg m.c./dobę, 6-12 lat - 4-5 µg/kg m.c./dobę; jeśli leczenie rozpoczynamy w momencie noworodkowym, należy podawać największą możliwą dawkę, po podaniu której nie występują symptomy przedawkowania. Wole obojętne. Dorośli: dawka początkowa wynosi zwykle 100 µg na dobę i jest zwiększana do dawki, po wykorzystaniu której minimalizuje się wole, a która nie skutkuje objawów przedawkowania (po kontrolą stężenia TSH i/albo FT4 we krwi). Dzieci: dawka początkowa wynosi zwykle 12,5-25 µg na dobę, którą należy zwiększać o 25-50 µg co 1-2 mies., zazwyczaj do dawki 100 µg/dobę. Miarą efektów leczenia jest pomniejszenie albo zahamowanie powiększania się gruczołu; leczenie trwa zazwyczaj 2-4 lata, niejednokrotnie poprzez cały moment dojrzewania; odstawienie leczenia należy przeprowadzać sposobem zmniejszania dawek pośrodku 9-12 mies. Zapobieganie nawrotom wola po resekcji: zwykle 100-150 µg/dobę poprzez ok. 24 mies. Wspomagająco w nadczynności tarczycy: można stosować małe dawki preparatu - 25-50 µg/dobę. Wspomagająco w leczeniu niektórych nowotworów tarczycy: podawanie preparatu ma na celu zahamowanie wydzielania endogennego TSH - stosuje się zwykle dawki 100-300 µg/dobę dobierane opierając się na oceny stężenia TSH.
Ciąża i karmienie piersią
Lek może być służący w ciąży (kat. A).
Uwagi
Szczególnie ostrożnie stosować u osób w podeszłym wieku i u pacjentów z symptomami niewydolności krążenia, a również u pacjentów z zawałem albo niedokrwieniem mięśnia sercowego w zapisie EKG i w razie cukrzycy i moczówki prostej.
Podobne leki
Euthyrox® N
Eferox
Letrox
Jodthyrox
Novothyral