Lek Enap HL

Lekarstwo ENAP HL: Enap HL
Producent leku:
Krka
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
maleinian enalaprilu (Enalapril maleate)hydrochlorotiazyd (Hydrochlorothiazide)
tabl. 10/25 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 10/12,5 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 10/25 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 10/12,5 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Enap H
Epril
Mapryl
Benalapril
Ednyt
Enazil
Enarenal
Enap
Accuzide
Hyzaar
Disalunil
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie nadciśnienia tętniczego samoistnego i naczyniowo-nerkowego u pacjentów, u których wskazane jest leczenie skojarzone.
Działanie
Preparat jest połączeniem inhibitora konwertazy angiotensyny z lekiem moczopędnym. Enalapryl hamuje przekształcanie angiotensyny I w angiotensynę II. Skutkuje pomniejszenie stężenia angiotensyny II i aldosteronu we krwi, zahamowanie angiotensyny tkankowej, powiększenie stężenia reniny, pobudzenie układu kalikreina-kinina o działaniu rozszerzającym naczynia, hamowanie aktywności współczulnego układu nerwowego, powiększenie stężenia prostaglandyn. Do hemodynamicznych skutków działania enalaprylu należą: rozszerzenie zwężonych naczyń i pomniejszenie całkowitego oporu obwodowego (pomniejszenie obciążenia następczego), poprawa hemodynamiki tętnic wieńcowych, pomniejszenie zużycia tlenu poprzez komórki mięśnia sercowego. Częstość rytmu serca i pojemność minutowa zazwyczaj pozostają bez zmian. Po zawale serca enalapryl minimalizuje martwicę mięśnia sercowego, poprawia metabolizm. Wykazuje korzystne działanie na krążenie mózgowe. U chorych z nadciśnieniem tętniczym minimalizuje opory naczyń nerkowych, powiększa przepływ krwi poprzez nerki, powiększa wydalanie wody i sodu, oszczędza potas i minimalizuje wydalanie białka. Optymalne działanie leku obserwuje się po 6-8 h, zazwyczaj działanie utrzymuje się do 24 h. Po podaniu doustnym enalapryl błyskawicznie wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na wchłanianie leku). Max. stężenie we krwi osiąga w okresie 1 h. W wątrobie jest metabolizowany do czynnego farmakologicznie enalaprilatu. Max. stężenie enalaprilatu występuje 3-4 h po doustnym podaniu enalaprylu. T0,5 enalaprilatu po wielokrotnym podaniu maleinianu enalaprylu wynosi 11 h. Enalaprilat nie jest dalej metabolizowany i w 100% jest wydalany z moczem. Enalapryl i enalaprilat przenikają poprzez barierę łożyska i są wydzielane z mlekiem. Enalaprilat jest usuwany z krążenia drogą hemodializy albo dializy otrzewnowej.Hydrochlorotiazyd jest lekiem moczopędnym należącym do ekipy tiazydów stosowanym w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Powiększa wydalanie jonów sodowych, potasowych i chlorkowych poprzez hamowanie ich wchłaniania zwrotnego. Start diurezy następuje pośrodku 2 h po podaniu, działanie max. - po 3-4 h i utrzymuje się poprzez 6-12 h. Start działania obniżającego ciśnienie krwi następuje po 3-4 dniach leczenia (czasem po 3-4 tyg.), działanie utrzymuje się do 1 tyg. po odstawieniu leku. Hydrochlorotiazyd w pewnym stopniu wchłania się z błony śluzowej żołądka, lecz przewarzająca część podanej dawki wchłania się w dwunastnicy i jelicie czczym. Max. stężenie we krwi osiąga pośrodku 1,5-5 h po podaniu. Wiąże się z białkami osocza w ok. 40%. Ok. 95% leku jest wydalane z moczem. Moment półtrwania pierwszej etapy wynosi ok. 2,5 h, a drugiej - 5,6-14,8 h. Przenika poprzez barierę łożyska.
Działania niepożądane
W badaniach kontrolowanych do najczęstszych działań niepożądanych należały: zawroty i ból głowy, zmęczenie i kaszel. W kontrolowanych badaniach klinicznych skojarzonego leczenia enalaprylem i hydrochlorotiazydem u powyżej 2% chorych wystąpiły następujące działania niepożądane: kurcze mięśni, nudności, astenia, hipotonia ortostatyczna, impotencja i biegunka. U 0,5-2% chorych leczonych w kontrolowanych badaniach klinicznych notowano: hipotonię ortostatyczną, uczucie kołatania serca, częstoskurcz; wymioty, niestrawność, zaparcia, wzdęcia, suchość w jamie ustnej; bezsenność, nerwowość, parestezje, senność, zawroty głowy; świąd, wysypkę i duszność, dnę, bóle pleców, bóle stawów, powiększoną potliwość, pomniejszenie libido, zakażenia dróg moczowych. Obrzęk naczynioruchowy opisywano u 0,4% pacjentów leczonych skojarzeniem enalaprylu z hydrochlorotiazydem. U 0,6% pacjentów z nadciśnieniem samoistnym obserwowano nieznaczne powiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi. Rzadko występuje powiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny we krwi. Hydrochlorotiazyd może powodować pogorszenie tolerancji glukozy z koniecznością modyfikacji dawek leków przeciwcukrzycowych, pomniejszenie wydalania wapnia z moczem i hiperkalcemię, hiperurykemię i napady dny moczanowej.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu albo inne pochodne sulfonamidów. Obrzęk naczynioruchowy po wcześniejszym leczeniu inhibitorami konwertazy angiotensyny. Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min). Ciężka niewydolność wątroby. Stan po przeszczepie nerki. Hiperaldosteronizm. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Jednoczesne wykorzystywanie enalaprylu z furosemidem albo hydrochlorotiazydem nie wpływa na farmakokinetykę tych leków. Nie wykazano interakcji w okresie stosowania enalaprylu z lekami b-adrenolitycznymi, antagonistami wapnia, hydralazyną albo glikozydami naparstnicy. Indometacyna i najprawdopodobniej inne leki z gatunku NLPZ osłabiają przeciwnadciśnieniowe działanie enalaprylu i hydrochlorotiazydu (hamują syntezę prostaglandyn). Wykorzystanie hydrochlorotiazydu w okresie długotrwałego leczenia sulindakiem prowadzi do zwiększonego wydalania sodu z moczem. Jednoczesne wykorzystywanie leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementacja solami potasowymi i/albo używanie suplementów soli kuchennej zawierających sole potasu powiększa ryzyko wystąpienia hiperkaliemii. Enalapryl powiększa stężenie litu we krwi (opóźnia wydalanie). U chorych leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi albo insuliną, tiazydowe leki moczopędne mogą spowodować hiperglikemię, w trakcie gdy enalapryl - hipoglikemię. Hipowolemia spowodowana poprzez hydrochlorotiazyd może nasilać nefrotoksyczność antybiotyków aminoglikozydowych i osłabiać działanie leków przeciwzakrzepowych. Hydrochlorotiazyd może zmniejszać wydalanie amantadyny poprzez nerki i zwiększyć ryzyko zatrucia. Hipokaliemia może zwiększać niebezpieczeństwo działań toksycznych związanych z jednoczesnym stosowaniem tiazydowych leków moczopędnych i amiodaronu, dizopiramidu, flekainidu, chinidyny, astemizolu, terfenadyny, pimozydu, sotalolu i glikozydów nasercowych. Kortykosteroidy nasilają ryzyko hipokaliemii. Żywice anionowowymienne (na przykład kolestyramina, kolestypol) zmniejszają wchłanianie hydrochlorotiazydu. Leki immunosupresyjne, allopurinol, cytostatyki, kortykosteroidy służące ogólnie nasilają zmiany obrazu krwi. Jednoczesne spożywanie alkoholu, wykorzystywanie barbituranów albo narkotycznych leków przeciwbólowych może nasilać hipotonię ortostatyczną. Może wystąpić alergia krzyżowa pomiędzy tiazydami a sulfonamidami albo pochodnymi sulfonylomocznika. W okresie jednoczesnego stosowania enalaprylu i cyklosporyny może wystąpić ostra niewydolność nerek (powiększone ryzyko hiperkaliemii).
Dawkowanie
Preparatu nie należy stosować najpierw leczenia i nie jest przydzielony do stopniowego zwiększania czy zmniejszania dawek. Po ustaleniu dawki podtrzymującej enalaprylu i hydrochlorotiazydu, można rozpocząć leczenie preparatem Enap HL albo Enap H. Zwykle stosuje się 1-2 tabl. odpowiedniego preparatu na dobę.U pacjentów już przyjmujących leki moczopędne należy je odstawić, jeżeli to możliwe, albo zmniejszyć ich dawkę przynajmniej 3 dni przed rozpoczęciem leczenia preparatem. Tabletki należy przyjmować w całości, w okresie albo po posiłku, popijając płynem. Lek należy przyjmować często, mniej więcej o tej samej porze.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży: I i II trymestr - kat. C; III trymestr - kat. D. Preparat jest przeciwwskazany w ciąży (szczególnie w II i III trymestrze) i w momencie karmienia piersią. Inhibitory ACE służące u ciężarnych mogą powodować uszkodzenie płodu. U noworodków obserwowano hipotensję, niewydolność nerek, a nawet bezmocz, hiperkaliemię i/albo zniekształcenie twarzy albo czaszki. Kobiety stosujące preparat powinny stosować efektywną antykoncepcję.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pochodzenia nerkowego z hemodynamicznie ważnym obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych albo zwężeniem tętnicy jedynej nerki obserwowano powiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi; zazwyczaj po odstawieniu preparatu wartości tych parametrów powracają do normy (u tych pacjentów w okresie pierwszych kilku tygodni leczenia należy adekwatnie regularnie kontrolować czynność nerek). Preparat należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca albo zwężeniem tętnic mózgowych, ważnym hemodynamicznie zwężeniem aorty, uogólnioną miażdżycą tętnic i u osób w podeszłym wieku, u których nadmierne obniżenie ciśnienia krwi powiększa ryzyko niedokrwienia serca, mózgu albo nerek. Ze wzglęu na powiększone ryzyko hipotonii ostrożnie stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością serca z hiponatremią, zaburzeniami czynności nerek, niewydolnością lewej komory i/albo osób ze znaczącą hiponatremią, hipowolemią, spowodowaną sporymi dawkami leków moczopędnych, u osób stosujących dietą bogatosolną, z wymiotami albo biegunką, a również chorych dializowanych. Ostrożnie stosować u pacjentów ze schorzeniami immunologicznymi, kolagenozami i leczonych allopurinolem, cytostatykami, lekami immunosupresyjnymi albo kortykosteroidami stosowanymi ogólnie. Niezbędna jest ostrożność u wszystkich chorych leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi albo insuliną. Leki moczopędne z gatunku tiazydów należy ostrożnie stosować u chorych z zaburzeniami czynności wątroby albo z postępującą chorobą wątroby. Enalaprylu nie należy stosować u chorych hemodializowanych z użyciem wysokoprzepuszczalnych błon z poliakrylonitrylu, chorych poddawanych aferezie z użyciem siarczanu dekstranu, a również przed i w okresie odczulania na jad os i pszczół. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku u dzieci nie zostało jeszcze potwierdzone.
Podobne leki
Accuzide
Enap H
Epril
Mapryl
Benalapril
Ednyt