Lek Enarenal

Lekarstwo ENARENAL: Enarenal
Producent leku:
Polpharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
maleinian enalaprilu (Enalapril maleate)
tabl. 10 mg 30 szt,
--,-- zł
tabl. 5 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. 20 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. 10 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. 20 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. 5 mg 30 szt,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Epril
Mapryl
Benalapril
Ednyt
Enazil
Enap
Enap H
Enap HL
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze pierwotne i naczyniowo-nerkowe (w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, szczególnie moczopędnymi z gatunku tiazydów). Niewydolność serca (łącznie z innymi lekami - moczopędnymi i glikozydami naparstnicy). Zapobieganie wystąpieniu objawów niewydolności serca u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca.
Działanie
Maleinian enalaprilu jest prolekiem, który po wchłonięciu z przewodu pokarmowego jest hydrolizowany do aktywnego metabolitu - enalaprilatu, który jest wysoce swoistnym, długo działającym ACE-I. Hamuje on przemianę angiotensyny I w angiotensynę II. Enalapril spowalnia rozkład bradykininy, która jest peptydem silnie rozszerzającym naczynia krwionośne. ACE-I, przez pomniejszenie stężenia angiotensyny II, wywołują pomniejszenie aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, pomniejszenie oporu obwodowego, pomniejszenie aktywności układu współczulnego, co w skutku prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, nie mniej jednak częstość akcji serca i pojemność wyrzutowa serca zwykle nie ulegają zmianie. U pacjentów z niewydolnością serca enalapril minimalizuje obciążenie wstępne (pre-load) i następcze serca (after-load), minimalizuje opór obwodowy, minimalizuje przerost lewej komory i powiększa objętość wyrzutową serca. Poprawa parametrów hemodynamicznych prowadzi do złagodzenia objawów spowodowanych niewydolnością serca. Spowalnia postęp dolegliwości, minimalizuje częstość hospitalizacji i umieralność pacjentów z niewydolnością serca. Enalapril nie wpływa na przemianę węglowodanów i nie wywiera niekorzystnego wpływu na przemianę lipidów. Ok. 60% podanej dawki maleinianu enalaprilu wchłania się z przewodu pokarmowego; max. stężenie we krwi występuje zazwyczaj po ok. 1 h. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Stężenie max. aktywnego metabolitu - enalaprilatu we krwi występuje zazwyczaj po 3-4 h od podania. Ok. 50% enalaprilatu wiąże się z białkami osocza. Ok. 60% przyjętej dawki doustnej maleinianu enalaprilu jest wydalane z moczem (40% w formie enalaprilatu i 20% w formie enalaprilu); ok. 33% przyjętej dawki doustnej jest wydalane z kałem (27% w formie enalaprilatu i 6% w formie enalaprilu). Średni T0,5 enalaprilatu wynosi 11 h i jest dłuższy u pacjentów z niewydolnością nerek. Lek przenika poprzez barierę łożyska i do mleka matki.
Działania niepożądane
Przeważnie występującym działaniem niepożądanym jest częściej występujący u kobiet kaszel (nasilony, uporczywy kaszel może być powodem odstawienia leku). Przeważnie występowały: nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, ból i zawroty głowy. Rzadko: uczucie nadmiernego zmęczenia, osłabienie, hipotonia ortostatyczna, omdlenia, nudności, biegunka, kurcze mięśni, wysypka. Rzadziej obserowano zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek i skąpomocz. Bardzo rzadko (0,5-1%) występowały: zawał serca, przejściowe ataki niedokrwienne albo udar mózgu u pacjentów z grup szczególnego ryzyka, bóle w klatce piersiowej, uczucie kołatania serca, zaburzenia rytmu, dławica piersiowa; niedrożność jelit, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, wymioty, zaparcia, brak łaknienia, zapalenie j. ustnej; neutropenia, trombocytopenia; depresja, dezorientacja, senność, bezsenność, parestezje; skurcz oskrzeli, duszność, astma, bóle gardła, chrypka; nadmierna potliwość, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, świąd, pokrzywka, łysienie, nadwrażliwość na światło; obrzęk naczynioruchowy twarzy, warg i/albo języka, krtani, kończyn; impotencja, zaburzenia smaku, szumy uszne, nieostre widzenie. Może wystąpić powiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, hiperkaliemia, hiponatremia, pomniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu, powiększenie stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na enalapril albo pozostałe składniki preparatu. Ciąża. Obrzęk naczynioruchowy wywołany leczeniem inhibitorami konwertazy angiotensyny w wywiadzie. Idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy. Stan po przeszczepieniu nerki.
Interakcje
Inne leki przeciwnadciśnieniowe (leki b-adrenolityczne, metyldopa, antagoniści wapnia i leki moczopędne) nasilają działanie przeciwnadciśnieniowe enalaprilu. Należy zachować ostrożność w trakcie równoczesnego stosowania soli potasu albo leków moczopędnych oszczędzających potas (spironolakton, triamteren, amiloryd) na skutek zwiększonego ryzyka wystąpienia znacznej hiperkaliemii. Allopurinol, leki przeciwnowotworowe i kortykosteroidy podawane ogólnie, prokainamid, leki immunosupresyjne służące równocześnie z enalaprilem zwiększają ryzyko wystąpienia leukopenii. Enalapril może nasilać działanie insuliny i doustnych leków przeciwcukrzycowych, zwiększając ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Enalapril powiększa stężenie soli litu we krwi w trakcie równoczesnego stosowania. Równoczesne wykorzystywanie leków z gatunku NLPZ może powodować osłabienie działania enalaprilu. Alkohol nasila hipotensyjne działanie enalaprilu. Równoczesne wykorzystywanie enalaprilu i cyklosporyny powiększa ryzyko wystąpienia hiperkaliemii. Leki zobojętniające kwas solny mogą zmniejszać biodostępność i działanie przeciwnadciśnieniowe ACE-I. Nie stwierdzono interakcji między enalaprilem i glikozydami naparstnicy. Leki sympatykomimetyczne mogą zmniejszyć działanie przeciwnadciśnieniowe ACE-I. Leki przeciwpsychotyczne i narkotyczne leki przeciwbólowe służące z ACE-I zwiększają ryzyko wystąpienia hipotonii.
Dawkowanie
Doustnie, ustalając dawki leku w pojedynkę.Dorośli. Nadciśnienie tętnicze pierwotne i naczyniowo-nerkowe: dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę, dawka podtrzymująca - 10-20 mg na dobę w 1-2 dawkach. Dawka max. wynosi 40 mg. U pacjentów stosujących leki moczopędne należy ostrożnie zaczynać leczenie preparatem i jeżeli to możliwe 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia należy odstawić lek moczopędny. U pacjentów, u których nie można przerwać leczenia lekiem moczopędnym, początkowa dawka preparatu powinna wynosić 2,5 mg raz na dobę. U pacjentów w podeszłym wieku rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, następnie można etapowo zwiększać dawkę. U pacjentów z niewydolnością nerek dawka początkowa preparatu jest zależna od klirensu kreatyniny: klirens 10-30 ml/min - 2,5 mg na dobę, pacjenci dializowani (klirens poniżej 10 ml/min) - 2,5 mg po zabiegu hemodializy.Niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, którą jeżeli to wskazane należy etapowo zwiększać; dawka podtrzymująca - 20 mg na dobę w 1-2 dawkach. Zwiększanie dawki powinno następować pośrodku 2-4 tyg., a w razie utrzymywania się objawów niewydolności serca w krótszym czasie. Max. dawka dobowa wynosi 40 mg. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się, jeżeli to jest możliwe, adekwatnie inicjalne pomniejszenie dawki leku moczopędnego. U pacjentów z niewydolnością nerek albo hiponatremią (stężenie kreatyniny > 1,6 mg/dl albo stężenie sodu we krwi < 130 mEq/l) leczenie należy rozpocząć od jednorazowej dawki 2,5 mg na dobę, którą w przypadku potrzeby można zwiększyć do 5 mg, a następnie do 10 mg albo więcej na dobę w 2 dawkach.Zapobieganie wystąpieniu objawów niewydolności serca u pacjentów z zaburzeniami lewej komory serca: dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę, którą jeżeli to wskazane należy etapowo zwiększać; dawka podtrzymująca - 20 mg na dobę w 1-2 dawkach. Max. dawka dobowa wynosi 40 mg. Zazwyczaj dawki dobowe powiększa się etapowo pośrodku 2-4 tyg., w razie utrzymywania się objawów niewydolności serca w krótszym czasie. Przed rozpoczęciem leczenia zaleca się, jeżeli to jest możliwe, adekwatnie inicjalne pomniejszenie dawki leku moczopędnego.Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - I trymestr - kat. C, II i III trymestr - kat. D. Nie należy stosować preparatu w ciąży. Pacjentki w wieku rozrodczym przyjmujące enalapril powinny stosować efektywną antykoncepcję. Wykorzystywanie leku w II i III trymestrze ciąży może być powodem uszkodzenia albo chorób płodu i noworodka (hipotonia, bezmocz, niewydolność nerek, hipoplazja kości czaszki, małowodzie). Nie należy stosować preparatu u pacjentek karmiących piersią.
Uwagi
Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością krążenia znacznego stopnia. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i niewydolnością tętnic mózgowych, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy zachować ostrożność u pacjentów z hemodynamicznie ważnym zwężeniem zastawki aorty albo innym zwężeniem drogi odpływu krwi z lewej komory, u pacjentów ze zwężeniem obustronnym tętnic nerkowych albo zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki. U pacjentów z ciężką niewydolnością krążenia i hiponatremią albo powiększonym stężeniem kreatyniny we krwi, leczenie należy zaczynać pod ścisłą kontrolą lekarską, na przykład w uwarunkowaniach szpitalnych. Z racji na ryzyko hiponatremii, ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami równowagi wodno-elektrolitowej wywołanymi na przykład stosowaniem leków moczopędnych, albo pozostających na diecie z ograniczeniem sodu, u pacjentów dializowanych i u pacjentów z biegunką albo wymiotami. Nie należy stosować ACE-I u pacjentów dializowanych przy zastosowaniu błon wysokoprzepływowych z racji na ryzyko wystąpienia reakcji anafilaktoidalnych. U pacjentów wymagających odczulenia jadem owadów błonkoskrzydłych zaleca się tymczasowe przerwanie podawania preparatu z racji na ryzyko zagrażających życiu reakcji anafilaktoidalnych. U pacjentów poddawanych rozległym zabiegom chirurgicznym albo poddanych znieczuleniu ogólnemu może wystąpić niedociśnienie, które można wyrównać, zwiększając objętość krwi krążącej. Z racji na ryzyko hiperkaliemii, ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, cukrzycą i równocześnie przyjmujących leki moczopędne oszczędzające potas, preparaty potasu albo substytuty soli kuchennej zawierające potas. Preparatu nie należy podawać dzieciom (nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tej ekipie wiekowej).
Podobne leki
Epril
Mapryl
Benalapril
Ednyt
Enazil
Enap