Lek Esmeron

Lekarstwo ESMERON: Esmeron
Producent leku:
Organon
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
bromek rokuronium (Rocuronium bromide)
roztwór do wstrz. 100 mg/10 ml 10 amp. 10 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 50 mg/5 ml 12 amp. 5 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Jako środek zwiotczający mięśnie poprzecznie prążkowane do intubacji i w trakcie znieczulenia ogólnego.
Działanie
Niedepolaryzujący środek zwiotczający mięśnie poprzecznie prążkowane. Działa konkurencyjnie z acetylocholiną na poziomie receptora nikotynowego w złączu nerwowo-mięśniowym. Charakteryzuje się szybkim początkiem działania (ok. 60 sek po podaniu i.v. występuje zwiotczenie umożliwiające intubację, po ok. 2 min - pełne zwiotczenie mięśni) i średnio długim czasem działania (parametr ustąpienie działania 14 min, kliniczny czas działania ok. 30-40 min). W niewielkim stopniu wpływa na układ krążenia: przyspiesza akcję serca o ok. 9% i powiększa ciśnienie tętnicze o ok. 16%. Po podaniu i.v. profil stężenia bromku rokuronium we krwi wykazuje trzyfazową charakterystykę z okresem półtrwania i dystrybucji 2 ÷ 16 min i T0,5 97 min; objętość dystrybucji wynosi 0,23 l/kg; klirens osoczowy 3,9 ml/kg/min. Przy stosowaniu dawek podtrzymujących nie stwierdza się kumulacji leku ani wydłużenia czasu działania. Wydalany jest z żółcią w formie nie zmienionej i z moczem, w osoczu i moczu nie wykryto metabolitów bromku rokuronium. U chorych w wieku podeszłym, ze schorzeniami wątroby albo niewydolnością nerek klirens osoczowy bromku rokuronium jest obniżony; przy schorzeniach wątroby T0,5 wydłuża się do 225 min.
Działania niepożądane
Może powodować reakcje anafilaktyczne (szczególnie u pacjentów, u których wystąpiły reakcje anafilaktyczne po innych lekach zwiotczających - alergia krzyżowa), uwolnienie histaminy z reakcją miejscową albo uogólnioną. W badaniach doświadczalnych nie wykazano, by bromek rokuronium był faktorem wywołującym hipertermię złośliwą.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek albo jon bromkowy. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami wątroby, dróg żółciowych, niewydolnością nerek, chorobami nerwowo-mięśniowymi (miastenia, zespoły miasteniczne, po poliomielitis). Ciąża - kat. C - brak danych doświadczalnych i klinicznych o stosowaniu bromku rokuronium w ciąży, wpływie na płód i przechodzeniu do mleka matki. Może być służący w znieczuleniu do cięcia cesarskiego; w niewielkim stopniu przenika poprzez łożysko.
Interakcje
Środki znieczulenia ogólnego (eter, halotan, enfluran, izofluran, metoksyfluran, cyklopropan, tiopental, metoheksital, etomidat, propofol), inne niedepolaryzujące środki zwiotczające, sukcynylocholina, antybiotyki makrolidowe i polipeptydowe, karboksypenicyliny, spore dawki metronidazolu, leki moczopędne, leki a- i b-adrenolityczne, tiamina, inhibitory MAO, chinidyna, protamina, sole Mg - nasilają działanie, a neostygmina, edrofonium, pirydostygmina, pochodne amidopirydyny, długookresowe wykorzystywanie kortykosteroidów, fenytoiny, karbamazepiny, noradrenalina, azotiopiryna, teofilina, chlorek wapnia - osłabiają działanie bromku rokuronium. Występuje niezgodność farmaceutyczna przy dodawaniu preparatu do: amfoterycyny, azatiopiryny, diazepamu, enoksimonu, erytromycyny, famotydyny, furosemidu, gallaminy, bursztynianu sodowego hydrokortyzonu, insuliny, metotreksatu, tiopentalu, trimetoprimu, wankomycyny, Intralipidu.
Dawkowanie
Dawki powinny być dobierane w pojedynkę w zależności od stanu chorego, sposoby znieczulenia, przewidywanego czasu operacji i służących innych leków - optymalnie pod kontrolą zwiotczenia stymulatorem nerwów obwodowych. Zwykle stosuje się u dorosłych i dzieci ponad 1 m.ż.: do intubacji 0,6 mg/kg m.c. w szybkim wstrzyknięciu i.v.; dawki podtrzymujące 0,15 mg/kg m.c.; przy długotrwałym znieczuleniu lotnymi anestetykami dawki podtrzymujące minimalizuje się do 0,075-0,1 mg/kg m.c. Przy stosowaniu sposobem ciągłego wlewu i.v.: dawka nasycająca wynosi 0,3-0,6 mg/kg m.c., dawka podtrzymująca 5-10 µg/kg m.c./min, tak by stopień reakcji skurczowej na impuls ze stymulatora wynosił 1% wartości kontrolnej. Przy stosowaniu preparatu u dzieci obserwuje się poprzednie wystąpienie i krótszy czas trwania bloku nerwowo-mięśniowego. Dawki: u pacjentów w wieku podeszłym, ze schorzeniami wątroby, dróg żółciowych, niewydolnością nerek - do intubacji 0,6 mg/kg m.c., podtrzymująca 0,075-0,1 mg/kg/m.c., przy metodzie ciągłego wlewu i.v. - 5-6 µg/kg m.c./min; u chorych otyłych dawki powinny być odnoszone do masy mięśni. Brak danych o stosowaniu preparatu u noworodków. Bromek rokuronium można łączyć z 0,9% NaCl, 5% glukozą, wodą do iniekcji, roztworem Ringera buforowanym mleczanami, dekstranem 40, Haemacelem, osoczem. Opracowany roztwór leku musi być użyty w okresie do 24 h.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki