Lek Evra

Lekarstwo EVRA: Evra
Producent leku:
Janssen-Cilag
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
etinylestradiol (Ethinylestradiol)norelgestromin (Norelgestromin)
mechanizm transdermalny 3 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Mirelle
Jeanine
Yasmin
Microgynon
Logest
Milvane
Triquilar
Diane®
Femoden
Minisiston
Trisiston
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Antykoncepcja u kobiet. Preparat jest przydzielony do stosowania u kobiet w wieku rozrodczym. Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność określono w ekipie kobiet w wieku 18-45 lat.
Działanie
Preparat działa przez hamowanie wydzielania gonadotropin w następstwie działania estrogenowego i progestagenowego etynyloestradiolu i norelgestrominu. Fundamentalnym mechanizmem działania jest zahamowanie jajeczkowania, lecz do działania antykoncepcyjnego mogą przyczyniać się również zmiana właściwości śluzu szyjkowego i zmiany w endometrium. Po przyklejeniu plastra stężenia norelgestrominu i etynyloestradiolu w surowicy krwi osiągają plateau po ok. 48 h. Norelgestromin i jego metabolit norgestrel są w bardzo sporym stopniu (>97%) powiązane z białkami osocza. Norelgestromin i etynyloestradiol są metabolizowane w wątrobie. Po usunięciu plastra średnie okresy półtrwania norelgestrominu i etynyloestradiolu wynoszą adekwatnie 28 h i 17 h. Metabolity norelgestrominu i etynyloestradiolu są wydalane z moczem i z kałem.
Działania niepożądane
Bardzo częste: symptomy ze strony piersi, ból głowy, reakcje w miejscu przyklejenia plastra, nudności. Częste: symptomy przypominające grypę, bóle pleców, uraz, zmęczenie, alergia, zawroty głowy, migrena, bóle brzucha, wymioty, biegunka, zapalenie żołądka i jelit, wzdęcia, niestrawność, powiększenie masy ciała, bóle mięśni, gruczolakowłókniaki piersi, niepoprawny rezultat badania cytoonkologicznego wymazu z szyjki macicy, labilność emocjonalna, depresja, bolesne miesiączkowanie, zapalenie pochwy, krwawienie międzymiesiączkowe, krwotok miesiączkowy, zwiększenie piersi, zaburzenia cyklu miesiączkowego, zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok, świąd, trądzik, wysypka skórna, zakażenie dróg moczowych. Nieczęste: reakcje alergiczne, uderzenia gorąca, ból w klatce piersiowej, ból kończyny dolnej, ból, osłabienie, obrzęk, omdlenie, nadciśnienie tętnicze, kurcze kończyn dolnych, zawroty głowy, przeczulica, niedoczulica, drgawki, drżenie, zaparcia, zapalenie żołądka, żylaki odbytu, dolegliwości zębów, zapalenie dziąseł, kołatanie serca, hipertriglicerydemia, hipercholesterolemia, zaburzenia ścięgien, bóle stawów, osłabienie mięśni, pomniejszenie libido, niepokój, powiększenie łaknienia, bezsenność, jadłowstręt, bolesne spółkowanie, senność, niedokrwistość, dolegliwości sromu, zmiany szyjki macicy, laktacja w momencie poza połogiem, skurcze macicy, zaburzenia jajnika, krwotok z dróg rodnych, krwawienie z odstawienia, zapalenie piersi, ropień, duszność, astma oskrzelowa, odbarwienia skóry, zaburzenia skóry, wyprysk, nasilone pocenie się, pokrzywka, wyłysienie, reakcje nadwrażliwości na światło, suchość skóry, kontaktowe zapalenie skóry, wykwity pęcherzowe, żylaki, zapalenie spojówek, zaburzenia widzenia, uogólnione zwiększenie węzłów chłonnych. Rzadkie: cellulitis, zwiększenie brzucha, nietolerancja alkoholu, płaczliwość, hipotensja, hipertonia, zaburzenia koordynacji ruchów, dystonia, porażenie połowiczne, nasilenie migreny, neuralgia, splątanie, zaburzenia gospodarki tłuszczowej, hiperprolaktynemia, wysypka na błonach śluzowych, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, suchość w ustach, nasilone wydzielanie śliny, zapalenie jelita grubego, zapalenie pęcherzyka żółciowego, powiększenie aktywności aminotransferaz, kamica żółciowa, zaburzenia czynności wątroby, kseroftalmia, pomniejszenie masy ciała, otyłość, łagodne nowotwory piersi, rak szyjki macicy in situ, plamica, zator tętnicy płucnej, zakrzepica, powiększenie libido, depersonalizacja, apatia, nasilenie depresji, paranoja, ból okolicy krocza, owrzodzenie narządów płciowych, zanik piersi, melanosis, niepoprawna pigmentacja, depigmentacja skóry, zimna i wilgotna skóra, ostuda, ból przy mikcji, uderzenia gorąca, zakrzepica żył głębokich, zator tętnicy płucnej, powierzchowne zakrzepowe zapalenie żył, zaburzenia żył, ból żył, zaburzenia dotyczące oczu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne albo którykolwiek ze składników pomocniczych preparatu. Zakrzepica żylna aktualnie albo w wywiadzie, z wystąpieniem albo bez zatorowości płucnej. Zakrzepica tętnicza aktualnie albo w wywiadzie (na przykład zaburzenia krążenia mózgowego, zawał mięśnia sercowego, zakrzepica tętnicy siatkówki) albo symptomy zapowiadające zakrzepicę (na przykład dławica piersiowa, przejściowy atak niedokrwienny). Migrena z aurą ogniskową. Obecność poważnych albo licznych czynników ryzyka wystąpienia zakrzepicy tętniczej: ciężkie nadciśnienie tętnicze (utrzymujące się ciśnienie tętnicze krwi 160/100 mm Hg albo więcej), cukrzyca ze zmianami naczyniowymi, dziedziczna dyslipoproteinemia. Sposobność występowania wrodzonej predyspozycji do rozwoju zakrzepicy żylnej albo tętniczej, jak upośledzona aktywacja białka C, niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S, hiperhomocysteinemia, występowanie przeciwciał przeciwfosfolipidowych (przeciwciała przeciwkardiolipinowe, antykoagulant toczniowy). Rozpoznany rak piersi albo podejrzenie raka piersi. Rak endometrium albo inny nowotwór estrogenozależny. Zaburzenia czynności wątroby zależne od ostrych albo przewlekłych chorób miąższu wątroby. Gruczolak albo rak wątroby. Niezdiagnozowane niepoprawne krwawienie z dróg rodnych.
Interakcje
Interakcje z preparatami, które wywołują powiększenie klirensu hormonów płciowych mogą prowadzić do krwawienia międzymiesiączkowego i nieskuteczności preparatu antykoncepcyjnego. Działanie takie potwierdzono w razie pochodnych hydantoiny, barbituranów, prymidonu, karbamazepiny i ryfampicyny; podejrzewa się o takie działanie oksykarbazepinę, topiramat, felbamat, ritonawir, gryzeofulwinę, modafinil i fenylobutazon. Nie należy stosować równocześnie preparatu Evra i preparatów z dziurawca zwyczajnego, gdyż może to prowadzić do straty działania antykoncepcyjnego. Opisywano również nieskuteczność preparatu antykoncepcyjnego przy jednoczesnym przyjmowaniu antybiotyków, takich jak ampicylina albo tetracykliny. Kobiety przyjmujące którykolwiek z wymienionych wyżej leków powinny przejściowo stosować dodatkową barierową metodę antykoncepcji albo wybrać inną metodę antykoncepcji. Progestageny i estrogeny hamują różne izoenzymy układu cytochromu P-450 (na przykład CYP3A4, CYP2C19), jednak przy zalecanym schemacie dawkowania istnieje niewielka sposobność wystąpienia klinicznie ważnych interakcji. Pomimo to, należy się zapoznać wnikliwie z wiadomością o przepisywaniu leku dotyczącą prowadzenia równoczesnego leczenia, szczególnie lekami o małym wskaźniku terapeutycznym, metabolizowanymi poprzez te izoenzymy (na przykład cyklosporyna).
Dawkowanie
Każdy plaster należy zdejmować i natychmiast zastępować nowym w tym samym dniu tygodnia ("Dzień zmiany plastra") - w 8 Dniu i w 15 Dniu cyklu miesiączkowego. W czwartym tygodniu cyklu (począwszy od 22 Dnia cyklu) nie nakleja się plastra. W pierwszym dniu po zakończeniu tego tygodnia plaster należy założyć nawet w razie, gdyby nie wystąpiło krwawienie albo, gdy krwawienie jeszcze się nie skończyło. Gdy w poprzednim cyklu nie stosowano hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych, wykorzystywanie preparatu zaczyna się w pierwszym dniu miesiączki. Należy nakleić 1 plaster i nosić go poprzez 7 dni, następne plastry należy założyć w 8 i w 15 Dniu cyklu, a następnie w 1 Dniu kolejnego cyklu (w 4 Tygodniu cyklu, od 22 Dnia cyklu, nie nakleja się plastra). Jeśli pierwszy cykl stosowania preparatu zaczyna się po 1 dniu cyklu miesiączkowego, należy stosować jednocześnie dodatkową niehormonalną metodę antykoncepcji jedynie poprzez 7 pierwszych dni stosowania plastra. Przy przechodzeniu ze stosowania złożonych doustnych preparatów antykoncepcyjnych, wykorzystywanie preparatu Evra należy rozpocząć w pierwszym dniu krwawienia z odstawienia. Gdyby w momencie 5 dniu od przyjęcia ostatniej tabletki hormonalnego doustnego preparatu antykoncepcyjnego nie wystąpiło krwawienie z odstawienia, należy wykluczyć ciążę przed rozpoczęciem stosowania preparatu. Gdy wykorzystywanie plastra zaczyna się po 1 dniu krwawienia z odstawienia, poprzez 7 pierwszych dni należy jednocześnie stosować niehormonalną metodę antykoncepcji. Zmiany z doustnych preparatów antykoncepcyjnych zawierających wyłącznie progestagen na plaster Evra można dokonać w dowolnym dniu. W razie implantów wykorzystywanie plastrów zaczyna się w dniu usunięcia implantu, w razie preparatów w formie wstrzyknięć w dniu, gdzie przypadałoby kolejne wstrzyknięcie, a w razie doustnych minitabletek w dowolnym dniu. Poprzez pierwszych 7 dni należy stosować jednocześnie dodatkową barierową metodę antykoncepcji. Po poronieniu: w razie gdy poronienie nastąpiło przed 20 tyg. ciąży, wykorzystywanie preparatu można rozpocząć natychmiast - nie jest wówczas niezbędne równoczesne wykorzystywanie innej sposoby antykoncepcji; w razie gdy poronienie nastąpiło w 20 tyg. ciąży albo potem, wykorzystywanie preparatu można rozpocząć w 21 dniu od dnia poronienia albo w 1 dniu pierwszego samoistnego krwawienia miesiączkowego, w zależności od tego, co wystąpi przedtem. Po porodzie: kobiety, które postanowią, iż nie będą karmić piersią powinny rozpocząć wykorzystywanie preparatu nie przedtem niż 4 tyg. po porodzie; w razie gdyby kobieta zaczęła stosować preparat w późniejszym okresie, należy poprzez pierwsze 7 dni stosować dodatkową barierową metodę antykoncepcji.Nie wolno dopuścić, by przerwa między okresami stosowania plastra wynosiła więcej niż 7 dni. W razie, gdy przerwa ta wynosi powyżej 7 dni, działanie antykoncepcyjne może nie być skuteczne - niezbędne jest wówczas wykorzystanie dodatkowej niehormonalnej sposoby antykoncepcji poprzez 7 dni.Plaster należy naklejać na czystą, suchą, nieowłosioną, nieuszkodzoną zdrową skórę okolicy pośladków, brzucha, zewnętrznej części ramienia albo górnej części tułowia w miejscu, gdzie ciasna odzież nie będzie ocierała plastra. Plastra nie wolno umieszczać na piersiach. Każdy następny plaster powinien być przyklejony w innym miejscu na skórze.
Ciąża i karmienie piersią
Preparatu nie należy stosować w ciąży. Nie zaleca się stosowania preparatu, dopóki kobieta kompletnie nie zakończy karmienia piersią.
Uwagi
W razie wymienionych poniżej czynników ryzyka albo stanów, należy rozważyć relacja między korzyściami ze stosowania preparatu a ewentualnym ryzykiem dla danej kobiety: zaburzenia zakrzepowo-zatorowe i inne zaburzenia naczyniowe, nowotwory, masa ciała 90 kg albo ponad (skuteczność antykoncepcyjna może być pomniejszona), hipertriglicerydemia aktualnie albo w wywiadzie rodzinnym, nadciśnienie tętnicze, żółtaczka i/albo świąd powiązane z zastojem żółci, kamica żółciowa, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych, strata słuchu związana z otosklerozą, ostre albo przewlekłe zaburzenia czynności wątroby, cukrzyca, depresja endogenna, padaczka, dolegliwość Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ostuda występująca w trakcie ciąży.
Podobne leki
Mirelle
Jeanine
Yasmin
Microgynon
Logest
Milvane