Lek Ifapidin

Lekarstwo IFAPIDIN: Ifapidin
Producent leku:
Anpharm
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek tiklopidyny (Ticlopidine hydrochloride)
tabl. powl. 250 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 250 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 250 mg 20 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Aclotin
Iclopid
Ticlo
Ticlid
Apo®-Clodin
Ticlopidine Poli
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Prewencja niedokrwiennych udarów mózgu, zapobieganie przejściowym niedokrwieniom mózgu (TIA). Prewencja reokluzji po zawałach mięśnia sercowego i zapobieganie wtórnym zawałom. Zapobieganie zakrzepom naczyń obwodowych w przebiegu miażdżycy tętnic kończyn dolnych. Zapobieganie wtórnej angiopatii miażdżycowej i cukrzycowej. Ponadto w chirurgii przed i po zabiegach z zastosowaniem krążenia pozaustrojowego, przy hemodializie. Leczniczo i zapobiegawczo w zaburzeniach płytkowych. Lek stosuje się u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość albo brak efektu terapeutycznego po stosowaniu kwasu acetylosalicylowego.
Działanie
Lek hamujący agregację płytek krwi, zapobiega tworzeniu się zakrzepów tętniczych i żylnych. System działania bazuje na hamowaniu zależnego od ADP wiązania się fibrynogenu z receptorem glikoproteinowym płytki krwi (IIb i IIIa). Tiklopidyna minimalizuje stężenie fibrynogenu, wydłuża czas krwawienia i minimalizuje lepkość krwi. Nie wpływa na syntezę albo aktywność cyklooksygenazy, fosfodiesterazy, płytkowego cAMP, nie wywiera także wpływu na przepływ jonów wapniowych. Działanie antyagregacyjne wykrywalne jest po upływie 48 h od podania leku. Sukces hamowania agregacji płytek (ponad 50%) obserwowano po 4 dniach podawania leku, a max. sukces hamowania agregacji płytek (60-70%) występował po upływie 8-11 dni. Po podaniu doustnym tiklopidyna wchłania się błyskawicznie i prawie kompletnie z przewodu pokarmowego (80%). Po posiłkach wchłania się o ok. 20% więcej. Max. stężenie we krwi występuje po ok. 2 h. Jest metabolizowana w wątrobie (zidentyfikowano ok. 20 metabolitów). T0,5 wynosi u pacjentów w wieku 20-43 lat ok. 7,9 h, u pacjentów starszych (65-76 lat) - ok. 12,6 h, w razie kontynuowania leczenia wydłuża się do 4-5 dni. Lek jest wydalany w ok. 60% z moczem i w ok. 23% z kałem.
Działania niepożądane
Najczęśniej obserwowano zaburzenia żołądkowo-jelitowe (biegunka, nudności, bóle brzucha), bardzo rzadko ostrą albo krwawą biegunkę i zapalenie jelit. U ok. 2,4% pacjentów występuje neutropenia (u ok. 0,8% ciężka neutropenia) - zwykle w momencie 3 tyg. do 3 miesięcy od rozpoczęcia leczenia. Rzadko mogą wystąpić małopłytkowość, agranulocytoza, pancytopenia albo niedokrwistość aplastyczna. Obserwowano także zakrzepową plamicę małopłytkową, zahamowanie czynności szpiku, nasilone krwawienia pourazowe i pooperacyjne. Symptomy skórne: wysypka, pokrzywka (regularnie ze świądem), rzadko zespół Stevens-Johnsona, rumień wielopostaciowy,złuszczające zapalenie skóry. Opisano nieliczne przypadki zapalenia wątroby, żółtaczki zastoinowej, powiększenia aktwności fosfatazy zasadowej, aminotransferaz i stężenia bilirubiny. W momencie pierwszego miesiąca leczenia powiększa się stężenie cholesterolu i triglicerydów we krwi o 8-10%. Relacja poszczególnych frakcji lipoprotein pozostaje nie zmieniony.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na tiklopidynę albo pozostałe składniki preparatu. Zaburzenia czynności układu krwiotwórczego z wydłużonym czasem krwawienia, neutropenia, małopłytkowość. Skazy krwotoczne. Schorzenia ze skłonnością do krwawień, na przykład czynna dolegliwość wrzodowa żołądka i dwunastnicy, krwawienia wewnątrzczaszkowe. Ciężka niewydolność wątroby.
Interakcje
Tiklopidyny nie należy podawać jednocześnie z heparyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami fibrynolitycznymi, kwasem acetylosalicylowym i innymi lekami z gatunku NLPZ, bo nasilają niebezpieczeństwo krwawień. Tiklopidyna minimalizuje stężenie digoksyny we krwi o ok. 15% i powiększa stężenie teofiliny we krwi. Leki zobojętniające kwas solny zmniejszają stężenie tiklopidyny we krwi o ok. 18%. Przy jednoczesnym podaniu fenytoiny i tiklopidyny notowano kilka przypadków powiększenia stężenia fenytoiny we krwi z towarzyszącą bezsennością albo letargiem. Podanie tiklopidyny w trakcie długotrwałego stosowania cimetydyny skutkuje pomniejszenie klirensu pojedynczej dawki tiklopidyny o 50%. Przy równoczesnym stosowaniu cyklosporyny i tiklopidyny obserwowano pomniejszenie stężenia cyklosporyny we krwi. Nie stwierdzono interakcji tiklopidyny z fenobarbitalem, lekami b-adrenolitycznymi, antagonistami wapnia i lekami moczopędnymi. Należy zachować ostrożność w trakcie stosowania łącznie z lekami metabolizowanymi poprzez enzymy mikrosomalne u pacjentów z niewydolnością wątroby. Wykorzystywanie tiklopidyny w trakcie posiłków skutkuje powiększenie biodostępności leku o 20%.
Dawkowanie
Doustnie, dorośli 1 tabl. (250 mg) 2 razy na dzień w trakcie posiłku.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. B. W ciąży i okresie karmienia piersią stosować jedynie w razie zdecydowanej konieczności.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z uszkodzeniami przewodu pokarmowego z tendencją do krwawienia, zaburzeniami czynności nerek, zaburzeniami czynności wątroby (lek należy odstawić w razie wystąpienia żółtaczki). Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku u dzieci do 18 lat nie zostało ustalone.
Podobne leki
Aclotin
Iclopid
Ticlo
Ticlid
Apo®-Clodin
Ticlopidine Poli