Lek Lekoptin Retard

Lekarstwo LEKOPTIN RETARD: Lekoptin Retard
Producent leku:
Lek
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek werapamilu (Verapamil hydrochloride)
tabl. powl. 240 mg 20 szt.,
--,-- zł
tabl. drażowane 80 mg 40 szt.,
--,-- zł
tabl. drażowane 120 mg 20 szt.,
--,-- zł
tabl. drażowane 40 mg 40 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 240 mg 20 szt.,
--,-- zł
tabl. drażowane 40 mg 40 szt.,
--,-- zł
tabl. drażowane 80 mg 40 szt.,
--,-- zł
tabl. drażowane 120 mg 20 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Isoptin SR
Isoptin SR-E
Tarka
Isoptin
Staveran
Staveran prolongatum
Lekoptin
Novo-Veramil
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie i zapobieganie nadkomorowym zaburzeniom rytmu takim jak nadkomorowy częstoskurcz napadowy, migotanie i trzepotanie przedsionków z szybką czynnością komór z wyłączeniem zespołów preekscytacji Wolff-Parkinson-White'a (W.P.W.) i Lown-Ganong-Levine'a (L.G.L.), przedwczesne skurcze nadkomorowe, zapobieganie komorowym zaburzeniom rytmu spowodowanym niedokrwieniem mięśnia serca, różne postacie niewydolności wieńcowej (dusznica bolesna przewlekła stabilna, spoczynkowa, niestabilna, po zawale mięśnia serca), nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia przerostowa, nadciśnienie płucne, wybrane zaburzenia krążenia obwodowego, migrena.
Działanie
Blokuje napływ jonów wapnia do komórek mięśnia serca i komórek warstwy mięśniowej naczyń co prowadzi do zwolnienia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, pomniejszenia pracy i zapotrzebowania mięśnia serca na tlen, do rozszerzenia naczyń, pomniejszenia oporu obwodowego; rozszerza także naczynia wieńcowe. Działa efektywnie w nadkomorowych zaburzeniach rytmu (częstoskurcz nadkomorowy, migotanie i trzepotanie przedsionków z szybką czynnością komór, przedwczesne pobudzenia nadkomorowe) w tym w arytmiach spowodowanych niedokrwieniem mięśnia serca. Należy do klasy IV leków przeciwarytmicznych - hamuje narastanie i skraca czas trwania potencjału czynnościowego w komórkach układu bodźcoprzewodzącego. Obniża ciśnienie krwi skurczowe i rozkurczowe. Nie jest efektywny w zaburzeniach rytmu spowodowanych zespołem preekscytacji - wpływ na przewodzenie poprzez drogę dodatkową i pęczek Hisa jest niewielki. Jest metabolizowany w wątrobie.
Działania niepożądane
Niekiedy mogą wystąpić zaparcia, bóle i zawroty głowy, nudności, obrzęki obwodowe (szczególnie okolicy kostek), hipotonia ortostatyczna, nasilenie objawów niewydolności krążenia, uczucie zmęczenia albo duszności, bradykardia poniżej 50/min, blok przedsionkowo-komorowy, skórne odczyny alergiczne, w pojedynczych sytuacjach pokrzywka, erytrodermia, zespół Stevensa-Johnsona, zaczerwienienie twarzy, powiększenie aktywności enzymów wątrobowych (GOT, GPT), fosfatazy alkalicznej i bilirubiny. W wyjątkowych sytuacjach obserwowano odwracalny przerost dziąseł, u starszych pacjentów, po długotrwałym leczeniu wyjątkowo odwracalną ginekomastię i powiększenie stężenia prolaktyny.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na werapamil. Wstrząs kardiogenny, ostre powikłania zawału serca, takie jak zespół małego rzutu, bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy II i III°, niewydolność węzła zatokowego, zespół tachykardia-bradykardia, migotanie i trzepotanie przedsionków towarzyszące zespołom preekscytacji WPW i LGL, częstoskurcz komorowy, niedociśnienie tętnicze, zatrucie preparatami naparstnicy. Przeciwwskazania względne: blok przedsionkowo-komorowy I°, bradykardia zatokowa, niewydolność krążenia, upośledzona czynnością wątroby (może wystąpić zwolnienie metabolizowania leku), dystrofia mięśniowa, wzmożone ciśnienie śródczaszkowe. U pacjentów z kardiomiopatią przerostową częściej występują ważne symptomy niepożądane. Werapamil przechodzi do płodu i do pokarmu matki - w ciąży, szczególnie w I trymestrze może być służący jedynie w wyjątkowych sytuacjach i należy liczyć się z niepożądanymi symptomami ze strony płodu, jest przeciwwskazany w trakcie karmienia piersią.
Interakcje
Nasila działanie b-blokerów - wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia bradykardii, zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego, hipotonii, niewydolności krążenia, nasila działanie leków hipotensyjnych, innych leków przeciwarytmicznych: przy stosowaniu z disopyramidem może zostać spotęgowany sukces inotropowo niekorzystny - disopyramid można wykorzystać 48 h przed albo 24 h po podaniu werapamilu, z chinidyną może wywołać hipotensję, równoczesne przyjmowanie glikozydów naparstnicy wymaga znacznej ostrożności - wykorzystywanie werapamilu skutkuje powiększenie stężenia glikozydów naparstnicy we krwi. Amiodaron nasila działanie werapamilu. Werapamil może wywołać także podwyższenie stężenia karbamazepiny i teofilliny, obniżenie stężenia i nasilenie neurotoksycznych działań niepożądanych soli litu. Werapamil skutkuje powiększenie stężenia cyklosporyny we krwi, rifampicyna osłabia biodostępność werapamilu, w trakcie równoczesnego leczenia fenobarbitalem wzrasta klirens werapamilu. Werapamil może nasilić działanie preparatów blokujących przewodzenie nerwowo-mięśniowe używanych w anestezji. Sole wapnia podane dożylnie osłabiają albo neutralizują działanie werapamilu.
Dawkowanie
Dorośli: przeważnie 240 mg na dobę - 3 razy po 80 mg, w nadciśnieniu tętniczym 240-360 mg na dobę w 3 dawkach. W uzasadnionych sytuacjach do 480-600 mg na dobę. Dzieci: 3-5 mg/kg m.c. na dobę w 3 dawkach, w nadciśnieniu tętniczym 0,6-1,5 mg/kg m.c. na dobę w 2-3 dawkach. Preparat należy połykać bez rozgryzania, w czasie albo bezpośrednio po posiłku.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Isoptin SR
Isoptin SR-E
Tarka
Isoptin
Staveran
Staveran prolongatum