Lek Lisdene

Lekarstwo LISDENE: Lisdene
Producent leku:
Lek
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
izynopryl (Lisinopril)
tabl. 20 mg 28 szt.,
--,-- zł
tabl. 10 mg 28 szt.,
--,-- zł
tabl. 5 mg 28 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Prinivil
LisiHEXAL
Lisinoratio
Lisiprol
Diroton
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze samoistne i nadciśnienie naczyniowo-nerkowe; w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi lekami hipotensyjnymi (w tym tiazydowe leki moczopędne). Niewydolność serca - jako leczenie wspomagające w leczeniu skojarzonym z lekami moczopędnymi nieoszczędzającymi potasu i, w przypadku konieczności, z glikozydami naparstnicy. Ostry zawał serca w momencie 24 h od wystąpienia; wskazanie dotyczy pacjentów stabilnych hemodynamicznie (ciśnienie skurczowe krwi ponad 100 mmHg, stężenie kreatyniny we krwi poniżej 177 µmol/l [2,0 mg/100 ml], białkomocz poniżej 500 mg/24 h). Lizynopryl powinien być służący jako uzupełnienie standardowego leczenia zawału serca, obejmującego podawanie azotanów, leków trombolitycznych, kwasu acetylosalicylowego i b-adrenolityków. Początkowe stadium nefropatii cukrzycowej.
Działanie
Inhibitor konwertazy angiotensyny. System działania lizynoprylu bazuje na hamowaniu aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron przez zablokowanie aktywności enzymu konwertującego angiotensynę I w naczynioskurczową angiotensynę II. Zahamowanie aktywności konwertazy angiotensyny skutkuje pomniejszenie stężenia angiotensyny II w osoczu, co prowadzi do zmniejszonego działania skurczowego na naczynia i pomniejszenia wydzielania aldosteronu. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lizynopryl skutkuje obniżenie ciśnienia krwi w pozycji leżącej i stojącej bez kompensacyjnej tachykardii. Skutkuje znaczne pomniejszenie oporu tętnic obwodowych bez znaczącego wpływu na przepływ osocza poprzez nerki i przesączanie kłębuszkowe. Po podaniu doustnym lizynopryl wchłania się z przewodu pokarmowego w ok. 22-50%. Jednoczesne spożywanie posiłków nie wpływa na wchłanianie leku. Max. stężenie we krwi występuje po 7 h. W trakcie podawania wielokrotnego, efektywny moment półtrwania leku wynosi ok. 12,6 h. Lizynopryl najprawdopodobniej nie wiąże się z białkami osocza. Nie jest metabolizowany i jest wydalany z moczem w formie nie zmienionej. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wydalanie lizynoprylu minimalizuje się w zależności od stopnia upośledzenia czynności nerek.
Działania niepożądane
W startowym okresie stosowania lizynoprylu albo w trakcie zwiększania dawki leku i/albo leku moczopędnego może wystąpić hipotonia. Działanie to obserwowano w szczególności u pacjentów z grup dużego ryzyka, w tym u pacjentów mających niedobory elektrolitów albo odwodnionych wskutek stosowania leków moczopędnych, u pacjentów z niewydolnością serca albo nadciśnieniem tętniczym o ciężkim przebiegu albo nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym. W trakcie stosowania inhibitorów ACE, w pojedynczych sytuacjach obserwowano tachykardię, kołatanie serca, zaburzenia rytmu, bóle w klatce piersiowej, dławicę piersiową, zawał serca, przemijające ataki niedokrwienne i udar. Jeśli lizynopryl jest podawany pacjentom z ostrym zawałem serca, niekiedy może wystąpić blok przedsionkowo-komorowy II albo III° i/albo ciężkie niedociśnienie tętnicze i/albo niewydolność nerek, w rzadkich sytuacjach wstrząs kardiogenny (w szczególności pośrodku pierwszych 24 h od wystąpienia zawału). W trakcie leczenia lizynoprylem może wystąpić niewydolność nerek albo może dojść do nasilenia już istniejącej niewydolności nerek. Opisywano pojedyncze przypadki ostrej niewydolności nerek i białkomoczu (w niektórych sytuacjach współistniejącego z pogorszeniem wydolności nerek). Sporadycznie występowały: suchy kaszel, ból gardła, chrypka i zapalenie oskrzeli, rzadko: duszność, zapalenie zatok, nieżyt nosa, skurcz oskrzeli, nacieki w płucach, zapalenie j. ustnej, zapalenie języka i suchość w jamie ustnej; nudności, bóle brzucha, niestrawność, rzadko: wymioty, biegunka, zaparcie, strata apetytu; alergiczne reakcje skórne takie jak wysypka, rzadko: świąd, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy obejmujący twarz, wargi i/albo kończyny; ból głowy, uczucie zmęczenia, rzadko: senność, depresja, zaburzenia snu, impotencja, neuropatia obwodowa z parestezjami, zaburzenia równowagi, drżenia mięśniowe, nerwowość, splątanie, szumy uszne, niewyraźne widzenie, zaburzenia smaku i przemijająca strata smaku; pomniejszenie stężenia hemoglobiny, wartości hematokrytu, liczby krwinek białych i płytek krwi, rzadko: niedokrwistość, trombocytopenia, neutropenia i eozynofilia. U pacjentów z niewydolnością nerek, ciężką niewydolnością serca i nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym, rzadko może wystąpić powiększenie stężenia kreatyniny, mocznika i potasu we krwi i pomniejszenie stężenia sodu. U pacjentów chorych na cukrzycę opisywano hiperkaliemię. W pojedynczych sytuacjach opisywano śmiertelną niedrożność górnych dróg oddechowych, będącą następstwem obrzęku naczynioruchowego; eozynofilowe zapalenie płuc; niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie trzustki i niedrożność jelit; ciężkie reakcje skórne, obejmujące pęcherzycę, rumień, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevens-Johnsona, toksyczną, rozpływną martwicę naskórka; zmiany łuszczycopodobne, nadwrażliwość na światło, zaczerwienienia, nadmierne pocenie, łysienie, złuszczanie paznokci, nasilenie dolegliwości Raynauda; przypadki agranulocytozy i pancytopenii, szczególnie u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek, kolagenozą albo równocześnie stosujących allopurynol, prokainamid albo wybrane leki immunosupresyjne. U pacjentów z wrodzonym niedoborem dehydrogenazy G-6-P donoszono o sytuacjach występowania niedokrwistości hemolitycznej. Opisywano pojedyncze przypadki powiększenia aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny we krwi.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lizynopryl, pozostałe składniki preparatu albo inne inhibitory ACE. Występowanie w przeszłości obrzęku naczynioruchowego w nawiązniu ze stosowaniem inhibitora ACE, dziedziczny albo idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy. Hemodynamicznie znaczne zwężenie zastawki aortalnej albo zastawki mitralnej albo kardiomiopatia przerostowa. Skurczowe ciśnienie tętnicze £ 100 mmHg przed rozpoczęciem leczenia lizynoprylem. Ciąża i moment karmienia piersią. Wstrząs kardiogenny. Ciężkie zaburzenie czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min.). Jednoczesne leczenie lizynoprylem i prowadzenie dializoterapii z zastosowaniem błon dializacyjnych o dużej przepuszczalności, wykonanych z poliakrylonitrylu i 2-metyloallilosulfonianu sodu (AN69) - niebezpieczeństwo wystąpienia reakcji rzekomoanafilaktycznych prowadzących do wstrząsu. Nie stosować u pacjentów po ostrym zawale mięśnia sercowego, niestabilnych hemodynamicznie.
Interakcje
Połączenie lizynoprylu z innymi lekami obniżającymi ciśnienie krwi, takimi jak leki moczopędne i b-adrenolityczne, może zwiększać skuteczność działania przeciwnadciśnieniowego. Równoczesne przyjmowanie lizynoprylu z preparatami uzupełniającymi niedobór potasu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (na przykład spironolakton, amiloryd, triamteren) i innymi lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi (na przykład heparyna) może wywołać hiperkaliemię, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek (w przypadku konieczności łącznego podawania należy kontrolować stężenia potasu we krwi). Indometacyna i inne leki z gatunku NLPZ osłabiają przeciwnadciśnieniowe działanie lizynoprylu i mogą powodować albo nasilać zaburzenia czynności nerek. Lizynopryl może zwiększać stężenie litu we krwi (wskazane monitorowanie stężenia litu we krwi i w przypadku konieczności pomniejszenie jego dawki). Lizynopryl może nasilać hipoglikemizujące działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych, szczególnie w momencie pierwszych tygodni ich jednoczesnego stosowania. Jednoczesne podawanie niektórych preparatów służących do znieczulenia ogólnego, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwpsychotycznych i inhibitorów ACE może nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie IKA. Leki sympatykomimetyczne mogą zmniejszać działanie przeciwnadciśnieniowe IKA; NaCl nasila działanie lizynoprylu w leczeniu niewydolności serca; alkohol nasila działanie przeciwnadciśnieniowe IKA; leki zobojętniające wywołują pomniejszenie biodostępności inhibitorów ACE.
Dawkowanie
Doustnie, w pojedynczej dawce dobowej, o tej samej porze dnia.Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa wynosi 5-10 mg na dobę; dawka może być etapowo zwiększana aż do uzyskania maksymalnej kontroli ciśnienia tętniczego krwi; zwiększanie dawki powinno odbywać się w odstępach przynajmniej 3 tygodni. Dawka podtrzymująca wynosi 20 mg na dobę; stosowano także dawki - 80 mg na dobę. Niewydolność serca: dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę; dawkę podtrzymującą określa się etapowo, przez zwiększanie dawki o 2,5 mg za każdym wspólnie; odstęp czasowy między kolejnymi zwiększeniami dawki powinien wynosić przynajmniej 2 tygodnie (najlepiej 4 tygodnie); zwykle służąca dawka podtrzymująca wynosi 5-20 mg na dobę; dawka max. wynosi 35 mg lizynoprylu na dobę.Ostry zawał serca: leczenie lizynoprylem można rozpocząć pośrodku 24 h od wystąpienia objawów zawału, jeśli pacjent jest stabilny hemodynamicznie; dawka początkowa wynosi 5 mg, po upływie 24 h - także 5 mg, po 48 h - 10 mg, a następnie odtąd 10 mg raz na dobę; u pajentów z niskim ciśnieniem skurczowym (£ 120 mmHg), najpierw leczenia albo w momencie pierwszych 3 dni po zawale, należy stosować mniejszą dawkę lizynoprylu - 2,5 mg na dobę; dawka podtrzymująca wynosi 10 mg na dobę - jeśli w czasie leczenia wystąpi hipotonia (ciśnienie £ 100 mmHg) dawkę dobową można zmniejszyć do 5 mg albo tymczasowo do 2,5 mg; leczenie należy kontynuować poprzez 6 tygodni.Początkowe stadium nefropatii cukrzycowej: rekomendowana dawka wynosi 10 mg na dobę; w przypadku konieczności należy zwiększyć dawkę do 20 mg na dobę, tak by wartość ciśnienia tętniczego utrzymywała się poniżej 90 mmHg.Pacjenci z umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 30-70 ml/min) i pacjenci w podeszłym wieku: dawka początkowa wynosi 2,5 mg (rano); dawka podtrzymująca wynosi 5-10 mg na dobę; dawka max. 20 mg lizynoprylu na dobę.Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, popijając odpowiednią ilością płynu.
Ciąża i karmienie piersią
Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. IKA podawane w okresie ciąży mogą powodować dolegliwości i obumarcie płodu albo śmierć noworodka. Wykorzystywanie IKA w II i III trymestrze ciąży może wywołać u płodu między innymi hipotonię, niewydolność nerek, hiperkaliemię, hipoplazję twarzy albo czaszki i obumarcie płodu. Przed rozpoczęciem leczenia należy stwierdzić, iż kobieta nie jest w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lizynopryl powinny stosować efektywną antykoncepcję.
Uwagi
Należy zachować ostrożność u pacjentów ze pomniejszoną objętością płynów (na przykład wskutek przyjmowania leków moczopędnych, diety z ograniczeniem soli, stosowania dializ, biegunki albo wymiotów), niewydolnością nerek, ciężką albo niestabilną niewydolnością serca, nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym, chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń mózgowych, istniejącym przedtem obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych albo zwężeniem tętnicy jedynej nerki, ze zwężeniem zastawki aortalnej albo mitralnej albo kardiomiopatią przerostową, u pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, cukrzycą, niewydolnością wątroby i u pacjentów w podeszłym wieku. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z hiperaldosteronizmem pierwotnym na skutek małej skuteczności leku. Nie zaleca się podawania leku pacjentom po przeszczepie nerki. Nie stosować u dzieci (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania). Nie stosować u pacjentów poddawanych LDL-aferezie z użyciem siarczanu dekstranu i u pacjentów poddawanych leczeniu odczulającemu przeciw jadowi owadów błonkoskrzydłych z racji na powiększone ryzyko wystąpienia zagrażających życiu reakcji rzekomoanafilaktycznych. W leczeniu pacjentów z klinicznie ważnym białkomoczem (ponad 1 g/dobę), lek może być służący jedynie w razie dokonania oceny relacji ryzyka do korzyści, a w trakcie terapii należy często kontrolować symptomy kliniczne i wskaźniki laboratoryjne.
Podobne leki
Prinivil
LisiHEXAL
Lisinoratio
Lisiprol
Diroton