Lek Luminalum

Lekarstwo LUMINALUM: Luminalum
Producent leku:
Unia
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
fenobarbital (Phenobarbital)
tabl. 100 mg 10 szt.,
--,-- zł
tabl. 15 mg 10 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Luminalum
Luminalum
Bellergot
Milocardin
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Preparat w dawce 100 mg rekomendowany jest w napadach padaczkowych częściowych i uogólnionych. Dawkę 15 mg stosuje się: w bezsenności, przy nadmiernej pobudliwości, w nerwicach lękowych i jako lek pomocniczy w nadciśnieniu tętniczym, niewydolności krążenia, w napadach kolek, przy bolesnym miesiączkowaniu, w objawach towarzyszących menopauzie i przed zabiegami chirurgicznymi.
Działanie
Pochodna kwasu barbiturowego o działaniu uspokajającym i nasennym, w większych dawkach przeciwdrgawkowym. Minimalizuje wrażliwość kory mózgu i struktur podkorowych przez powiększone hamowanie presynaptyczne, najprawdopodobniej dzięki wpływowi na receptory GABA-ergiczne. Minimalizuje napięcie mięśni gładkich, hamuje wydzielanie ACTH, powiększa wydzielanie hormonu antydiuretycznego. Działa depresyjnie na ośrodek oddechowy. Po podaniu doustnym fenobarbital dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając max. stężenie we krwi po 1-3 h od podania u dorosłych i 3-6 h u niemowląt. T0,5 wynosi 24-100 h i zależy od wydolności układu mikrosomalnego wątroby. Wiąże się z białkami osocza w 20-40%. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie. Może ulegać kumulacji w organizmie. Ok. 50% dawki jest wydalana z moczem w formie nie zmienionej. Lek przenika poprzez barierę łożyska i do mleka matki.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić: stany splątania, depresja (szczególnie u osób starszych albo wyniszczonych), reakcje paradoksalne - pobudzenie (szczególnie u dzieci, osób starszych albo wyniszczonych), zaburzenia równowagi, ból i zawroty głowy, senność, niepokój, nerwowość, stany zamroczenia, drażliwość, zaparcia, nudności albo wymioty, zaburzenia snu, koszmary senne. Rzadko: agranulocytoza, reakcje alergiczne (wysypka skórna, pokrzywka, obrzęk powiek, twarzy albo warg, duszność), złuszczające zapalenie skóry, omamy, niedociśnienie, niedokrwistość megaloblastyczna, zespół Stevens-Johnsona, małopłytkowość. Przy długotrwałym podawaniu: uszkodzenie wątroby, demineralizacja kości albo krzywica. Długookresowe wykorzystywanie może prowadzić do rozwoju tolerancji, uzależnienia fizycznego i psychicznego. Nagłe odstawienie leku może powodować pojawienie się objawów odstawiennych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na fenobarbital i inne pochodne kwasu barbiturowego. Niewydolność układu oddechowego, układu krążenia, nerek albo wątroby. Porfiria. Obrzęk śluzakowaty. Miastenia i zespoły miasteniczne. Dolegliwość Parkinsona. Uzależnienie od alkoholu albo leków (również wyleczone). Ciąża. Podeszły wiek. Tabletki w dawce 100 mg nie są przydzielone dla dzieci.
Interakcje
Fenobarbital indukuje mikrosomalne enzymy wątrobowe i przyspiesza metabolizm wielu leków. Osłabia działanie: kortykosteroidów, leków przeciwzakrzepowych, karbamazepiny, kortykotropiny (ACTH), doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających estrogeny (może być niezbędna zmiana metody antykoncepcji). Nasila działanie: środków wpływających depresyjnie na o.u.n. (między innymi leków nasennych, uspokajających, przeciwhistaminowych działających uspokajająco i alkoholu). Może zmniejszać albo zwiększać działanie fenytoiny, a pochodne kwasu walproinowego nasilają działanie fenobarbitalu. Fenobarbital wpływa na wyniki badań laboratoryjnych: wchłanianie cyjanokobalaminy znakowanej Co-57 może ulec zmniejszeniu; reakcja na metyrapon może się zmniejszyć w konsekwencji wzmożonego metabolizmu metyraponu; może wystąpić fałszywie dodatnia odpowiedź na fentolaminę; stężenie bilirubiny w surowicy krwi może się zmniejszyć wskutek indukcji glukuronylotransferazy - enzymu sprzęgającego bilirubinę.
Dawkowanie
Doustnie, w pojedynkę zależnie od wieku, masy ciała i stanu pacjenta. Dorośli: uspokajająco - 15-30 mg 2-3 razy na dzień; nasennie - do 100 mg jednokrotnie przed snem; w napadach padaczkowych - 60-200 mg jednokrotnie przed snem. Wg FP V max. dawka jednorazowa wynosi 300 mg, max. dawka dobowa - 600 mg. Dzieci (nie stosuje się tabl. 100 mg): uspokajająco - do 5 m.ż. 2-5 mg/kg m.c. na dzień w 4 dawkach; 5 m.ż-7 r.ż. 30-100 mg na dzień w 2-3 dawkach, 8-18 r.ż. 100-200 mg na dzień w 2-3 dawkach.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. D. Leku nie wolno stosować w ciąży - może zaburzać postęp płodu, zwiększając ryzyko wystąpienia wad wrodzonych. Długotrwale służący poprzez matkę w momencie przed urodzeniem może spowodować uzależnienie i symptomy odstawienne i krwawienia u noworodka. Ryzyko krwawień można zmniejszyć, podając matce witaminę K poprzez 1 miesiąc przed porodem i w czasie porodu, i noworodkowi bezpośrednio po urodzeniu. Służący w okresie porodu może powodować upośledzenie oddychania noworodka. Nie należy stosować leku w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami krążenia mózgowego, astmą oskrzelową albo zaburzeniami oddechu, ostrym albo przewlekłym bólem, stanami depresyjnymi ze skłonnościami samobójczymi, niewydolnością nadnerczy.
Podobne leki
Luminalum
Luminalum
Bellergot
Milocardin