Lek MabCampath

Lekarstwo MABCAMPATH: MabCampath
Producent leku:
Schering AG
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
alemtuzumab (Alemtuzumab)
konc. do sporz. roztw. do inf. 30 mg/ml 3 fiolki,
--,-- zł
konc. do sporz. roztw. do inf. 30 mg/3 ml 3 amp.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Przewlekła białaczka limfocytarna u chorych, u których po podaniu leków alkilujących nie uzyskano pełnej ani częściowej poprawy, albo u których po podaniu fosforanu fludarabiny uzyskano jedynie krótkotrwałą remisję (poniżej 6 miesięcy).
Działanie
Alemtuzumab jest uzyskanym drogą inżynierii genetycznej humanizowanym ludzkim przeciwciałem monoklonalnym IgG1 kappa, swoistym w relacji do znajdującej się na powierzchni limfocytów glikoproteiny CD52, która ulega ekspresji w pierwszej kolejności na poprawnych i zmienionych nowotworowo limfocytach typu B i T krwi obwodowej. Skutkuje rozpad limfocytów wskutek wiązania z CD52 niemodulującym antygenem o wysokim stopniu ekspresji, znajdującym się na powierzchni zasadniczo wszystkich limfocytów typu B i T, jak także na monocytach, tymocytach i makrofagach. Przeciwciało pośredniczy w rozpadzie limfocytów wskutek aktywacji układu dopełniacza i cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał. Najprawdopodobniej nie skutkuje uszkodzenia krwiotwórczych komórek macierzystych, ani komórek prekursorowych. Moment półtrwania leku wynosi 8 h (zakres: 2-32 h) po pierwszej dawce 30 mg i trwa 6 dni (zakres: 1-14 dni) po ostatniej dawce 30 mg. Stężenie w stanie stacjonarnym było osiągane po ok. 6 tyg. dawkowania. Nie obserwowano znacznych różnic w farmakokinetyce między kobietami, a mężczyznami ani w zależności od wieku.
Działania niepożądane
Miejsce podania: regularnie reakcje w miejscu wstrzyknięcia. Symptomy ogólne: bardzo regularnie sztywność mięśni, gorączka, zmęczenie, brak łaknienia; regularnie bóle pleców, gorączka neutropeniczna, ból w klatce piersiowej, ból, obrzęk ust, osłabienie, złe samopoczucie, symptomy grypopodobne, obrzęk, uczucie zmiany temp.. Układ krążenia: bardzo regularnie niedociśnienie; regularnie nadciśnienie, tachykardia, skurcz naczyń, uderzenia gorąca, kołatanie serca. Ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy i narządy zmysłów: bardzo regularnie ból głowy; regularnie strata smaku, drżenie, niedoczulica, zawroty głowy pochodzenia usznego (vertigo), hiperkinezje, zapalenie spojówek, zaburzenia czucia. Układ pokarmowy: bardzo regularnie nudności, wymioty, biegunka; regularnie ból w jamie brzusznej, krwawienie z przewodu pokarmowego, zapalenie j. ustnej, zapalenie błon śluzowych, zaburzenia czynności wątroby, zaparcia, niestrawność, wrzodziejące zapalenie j. ustnej, wzdęcia. Układ krwiotwórczy: bardzo regularnie granulocytopenia, małopłytkowość, niedokrwistość; regularnie pancytopenia, leukopenia, limfopenia, czerwienica. Metabolizm i odżywianie: regularnie hiponatremia, odwodnienie, pomniejszenie masy ciała, hipokalcemia, wzmożone marzenie. Układ mięśniowo-szkieletowy: regularnie bóle kostne, stawowe, mięśniowe. Zaburzenia psychiczne: regularnie splątanie, lek, senność, depresja, bezsenność. Układ odpornościowy: bardzo regularnie posocznica, opryszczka; regularnie zakażenie Cytomegalovirus, zakażenie Pneumocystis carinii, kandydoza, zakażenie wirusem półpaśca, zakażenia grzybicze, ropnie. Układ oddechowy: bardzo regularnie zapalenie płuc, duszność; regularnie śródmiąższowe zapalenie płuc o nieustalonej etiologii, skurcz oskrzeli, zapalenie zatok, kaszel, niedotlenienie, zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła, krwioplucie. Skóra i przydatki: bardzo regularnie pokrzywka, wysypka, świąd, nasilona potliwość; regularnie wysypka rumieniowata, wykwity pęcherzowe. Układ moczowy: regularnie zakażenia układu moczowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość albo reakcje anafilaktyczne na alemtuzumab, białka mysie albo na którykolwiek ze składników preparatu. Czynne zakażenie ogólnoustrojowe. Zakażenie wirusem HIV. Czynne nowotwory wtórne. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Nie prowadzono badań dotyczących interakcji preparatu z innymi lekami. Dotychczas nie są znane ważne klinicznie interakcje preparatu z innymi lekami. Zaleca się, by nie podawać preparatu pośrodku 3 tyg. po stosowaniu innych chemioterapeutyków. Zaleca się, by przynajmniej poprzez 12 miesięcy po zakończeniu terapii pacjenci nie otrzymywali szczepionek zawierających żywe wirusy.
Dawkowanie
Preparat należy stosować pod nadzorem lekarza, mającego doświadczenie w prowadzeniu leczenia przeciwnowotworowego. Każdą dawkę należy podawać we wlewie dożylnym, trwającym ok. 2 h. Przed każdorazowym podaniem leku należy wykorzystać premedykację lekami przeciwhistaminowymi i przeciwbólowymi: zaleca się 50 mg difenhydraminy i 500 mg paracetamolu. Wszystkim pacjentom należy rutynowo podawać antybiotyki i leki przeciwwirusowe, zarówno w okresie leczenia jak i po leczeniu. Zaleca się premedykację hydrokortyzonem w dawce 100-200 mg albo jego przykładem.W pierwszym tyg. leczenia preparat należy podawać zwiększając następne dawki: w pierwszej dobie 3 mg, w drugiej 10 mg, w trzeciej 30 mg, jeżeli każda wcześniejsza dawka była dobrze tolerowana. Następnie zaleca się podawanie dawki 30 mg/dobę 3 razy w tyg. co drugi dzień, maksymalnie poprzez 12 tyg. U większości pacjentów pośrodku 3-7 dni można osiągnąć dawkę do 30 mg/dobę. Jeśli po wykorzystaniu dawki 3 mg/dobę albo 10 mg/dobę wystąpią ciężkie, ostre działania niepożądane (w szczególności niedociśnienie, sztywność mięśni, gorączka, zadyszka, dreszcze, wysypka skórna i skurcz oskrzeli), podaną dawkę należy powtarzać aż do uzyskania dobrej tolerancji preparatu. Dopiero wówczas można zwiększyć dawkę preparatu. W większości przypadków znaczną odpowiedź na leczenie preparatem uzyskano po 4-12 tyg. Po uzyskaniu pełnej odpowiedzi na leczenie, lek należy odstawić i kontrolować stan pacjenta. W razie, gdy stan pacjenta poprawia się (częściowa odpowiedź albo stabilizacja dolegliwości) i poprzez 4 tyg. albo dłużej osiągane jest plateau bez dalszej poprawy, preparat należy odstawić i kontrolować stan pacjenta. Leczenie należy przerwać w razie stwierdzonej progresji dolegliwości. W razie wystąpienia działania mielotoksycznego (liczba płytek krwi poniżej 25 000/µl i/albo neutrofilów poniżej 250/µl) dawki leku należy modyfikować w następujący sposób: przy pierwszym wystąpieniu toksyczności - po jej ustąpieniu stosować dawkę 30 mg, przy drugim wystąpieniu 10 mg, przy trzecim wystąpieniu lek należy odstawić na stałe. W razie gdy lek odstawiono na dłużej niż 7 dni, ponowne podawanie leku powinno rozpocząć się stopniowym zwiększaniem dawki.
Ciąża i karmienie piersią
Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Mężczyźni i kobiety w wieku rozrodczym powinni w okresie leczenia i poprzez 6 miesięcy po zakończeniu terapii, stosować efektywną antykoncepcję.
Uwagi
Należy zachować ostrożność w leczeniu pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, dusznicą bolesną i przyjmujących leki przeciwnadciśnieniowe. W razie brania pod uwagę możliwości powtórzenia leczenia preparatem, zasadne jest potwierdzenie ekspresji CD52. Nie prowadzono badań preparatu u dzieci i młodzieży poniżej 17 lat. Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z upośledzoną czynnością nerek albo wątroby.
Podobne leki