Lek Marcaine

Lekarstwo MARCAINE: Marcaine
Producent leku:
AstraZeneca
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
bupiwakaina (Bupivacaine)
roztwór do wstrz. 5 mg/ml 5 fiolek 20 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Marcaine® Spinal Heavy
Marcaine® - Adrenaline
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Znieczulenia regionalne: nasiękowe, nerwów obwodowych, zewnątrzoponowe. Preparat jest szczególnie rekomendowany w leczeniu bólu (na przykład w trakcie porodu) z racji na mocną blokadę czuciową i mniejszą - ruchową.
Działanie
Długo działający środek miejscowo znieczulający z gatunku amidów. Hamuje przewodnictwo nerwowe we włóknach czuciowych i słabiej - ruchowych. Zależnie od rodzaju wykonywanej blokady znieczulenie regionalne występuje po kilkunastu - kilkudziesięciu min od chwili wstrzyknięcia i trwa poprzez 4-8 h. Bupiwakaina jest metabolizowana w wątrobie; ok. 6% dawki wydalane jest z moczem w formie nie zmienionej. T0,5 wynosi 3,5 h. Czas trwania znieczulenia jest zależny od ukrwienia tkanek otaczających i w niektórych rodzajach blokad można go przedłużyć poprzez jednoczesne wykorzystywanie leków obkurczających naczynia krwionośne. Wykazuje działania ogólne po przedostaniu się do krążenia: na układ bodźco-przewodzący serca i o.u.n. Max. stężenie we krwi zależy od miejsca podania i dawki całkowitej.
Działania niepożądane
Uogólnione reakcje niepożądane są rzadkie i przeważnie wywołane sporym stężeniem leku we krwi w wyniku przedawkowania, szybkiego wchłaniania albo, przeważnie, przypadkowego, niezamierzonego podania donaczyniowego. Kwasica i hipoksja zwiększają ryzyko i ciężkość reakcji toksycznych. Reakcje toksyczne dotyczą raczej o.u.n. i układu krążenia. Ze strony o.u.n. występuje drętwienie języka, ograniczenie kontaktu, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, drżenie mięśni, senność, drgawki, zaburzenia przytomności, zaburzenia oddychania do zatrzymania oddechu włącznie. Reakcje ze strony układu krążenia objawiają się zmniejszeniem objętości wyrzutowej, zaburzeniami przewodnictwa, hipotensją, bradykardią, ekstrasystoliami komorowymi z tachykardią komorową, migotaniem komór do zatrzymania krążenia włącznie. W trakcie blokad centralnych, w konsekwencji blokady współczulnej, może wystąpić znaczna hipotensja i bradykardia, omdlenie wazo-wagalne, w ciężkich sytuacjach - zatrzymanie krążenia. Opisano zaburzenia neurologiczne powiązane ze znieczuleniem zewnątrzoponowym: przetrwałe znieczulenie, parestezje, osłabienie albo porażenie kończyn dolnych, porażenie zwieracza odbytu, wysokie znieczulenie rdzeniowe, uszkodzenie rdzenia albo korzeni nerwowych, zespół tętnicy rdzeniowej przedniej. W bardzo rzadkich sytuacjach mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości ze wstrząsem anafilaktycznym włącznie. Nie stwierdzono krzyżowej reakcji alergicznej na amidowe leki miejscowo znieczulające, u pacjentów u których wystąpiły reakcje alergiczne na leki o budowie estrowej. Małe dawki podane w okolicę głowy i szyi (wliczając blokadę pozagałkową, blokadę zwoju gwiaździstego i blokady stomatologiczne) mogą powodować reakcje niepożądane podobne do występujących po niezamierzonym podaniu donaczyniowym dużej dawki środka.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na środki miejscowo znieczulające z gatunku amidów albo inne składniki preparatu. Nie należy stosować bupiwakainy w odcinkowym znieczuleniu dożylnym. Niezależnie od stosowanego środka znieczulenia miejscowego znieczulenie zewnątrzoponowe jest przeciwwskazane w: czynnych chorobach o.u.n. (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie istoty szarej rdzenia, krwawienie wewnątrzczaszkowe, podostre zwyrodnienia rdzenia kręgowego w przebiegu niedokrwistości złośliwej, guzy rdzenia kręgowego i guzy mózgu, gruźlica kręgosłupa), zakażeniu skóry w miejscu wykonywania znieczulenia albo w jego okolicy, wstrząsie kardiogennym i hipowolemicznym, zaburzeniach krzepnięcia i u leczonych lekami przeciwzakrzepowymi.
Interakcje
Należy zachować ostrożność u pacjentów stosujących leki przeciwarytmiczne o podobnym mechanizmie działania z racji na ryzyko sumowania się efektów toksycznych. Leki obkurczające naczynia przedłużają działanie bupiwakainy; wykorzystanie tych leków w znieczuleniu złożonym z użyciem niektórych wziewnych anestetyków może wywołać groźne zaburzenia rytmu serca. Nie należy dodawać do preparatu roztworów o odczynie zasadowym z racji na ryzyko wytrącenia osadu.
Dawkowanie
Znieczulenia może wykonywać jedynie adekwatnie wyszkolony doktor, z zabezpieczeniem w sprzęt i leki do resuscytacji.Należy podjąć wszelakie środki ostrożności celem uniknięcia przypadkowego podania donaczyniowego, w tym każdorazową aspirację przed wstrzyknięciem porcji leku. W znieczuleniu zewnątrzoponowym podać początkowo 3-5 ml preparatu z adrenaliną jako dawkę testującą. Podanie donaczyniowe spowoduje przyspieszenie czynności serca. Poprzez 5 min po podaniu dawki testującej należy utrzymać z pacjentem kontakt werbalny i monitorować czynność serca. Powtórzyć aspirację przed podaniem pozostałej dawki, wstrzykiwanej bez pośpiechu, 25-50 mg/min. Poprzez ten czas utrzymywać kontakt z pacjentem. W chwili wystąpienia pierwszych objawów toksyczności należy natychmiast przerwać podawanie. Zwykle służące dawki w znieczuleniu zewnątrzoponowym lędźwiowym: dorośli - do zabiegu chirurgicznego: roztwór 0,5%:10-20 ml (=50-100 mg); znieczulenie porodu: 0,5%: 6-12 ml (=30-60 mg) albo 0,25%: 6-12 ml (=15-30 mg); w znieczuleniu zewnątrzoponowym krzyżowym - dorośli - do zabiegu chirurgicznego 0,5%: 15-30 ml (=75-100 mg); znieczulenie porodu: 0,5%: 10-20 ml (=50-100 mg) albo 0,25%: 10-20 ml (=25-50 mg); dzieci do 10 r.ż.: dla poziomu znieczulenia do Th10 - 0,25%: 0,3-0,4 ml/kg m.c. (=0,75-1,0 mg/kg m.c.); dla poziomu znieczulenia do Th6 - 0,25%: 0,4-0,6 ml/kg m.c. (=1,0-1,5 mg/kg m.c.). Jeżeli u dzieci wyliczona objętość preparatu jest większa od 20 ml - należy podać roztwór o mniejszym stężeniu (na przykład 0,2%) w wyliczonej objętości. Do znieczuleń nasiękowych stosuje się roztwory 0,25%, nie przekraczając u dorosłych 60 ml (=150 mg). Zwykle stosuje się u dorosłych w blokadach nerwów obwodowych 0,5% roztwór maksymalnie 30 ml albo 0,25% - maksymalnie 60 ml (=150 mg); w blokadach układu współczulnego: 0,25% - 20-50 ml (50-125 mg). Stosować najmniejszą efektywną dawkę. U dorosłych nie przekraczać dawki jednorazowej 150 mg; w przypadku potrzeby można stosować dawki powtarzane do 50 mg co 2 h. U osób w wieku podeszłym albo w niedobrym stanie ogólnym stosować mniejsze dawki. Dawkowanie u dzieci zależy od rodzaju blokady i masy ciała pacjenta.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży: kat. C. Nie stosować we wczesnej ciąży z wyłączeniem sytuacji, gdy korzyści z zastosowanego znieczulenia przewyższają ryzyko. Nie wykazano wpływu bupiwakainy na mechanizm rozrodu u ludzi. Służąca w dawkach terapeutycznych przenika do mleka matki w małych ilościach, nie stwarzając zagrożenia dla dziecka karmionego piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować w znieczuleniu zewnątrzoponowym u pacjentów z zaburzeniami czynności układu krążenia (ryzyko upośledzonej umiejętności kompensacji zmian czynnościowych), w podeszłym wieku, operowanych ze wskazań nagłych, u pacjentów z chorobami wątroby i zmniejszonym przepływem wątrobowym, z hipowolemią, wysiękiem opłucnowym, zagrożonych posocznicą albo hipoksją. Należy zachować szczególną ostrożność w blokadach okołoszyjkowych (ryzyko dla płodu); znieczuleniach regionalnych w obrębie głowy i szyi (w tym znieczulenia pozagałkowe, splotu gwiaździstego, stomatologiczne) z racji na powiększone ryzyko dotętniczego podania leku. Przy stosowaniu sporych objętości i w obszarach dobrze unaczynionych powiększa się ryzyko wchłonięcia dużej dawki leku i sporych stężeń we krwi.
Podobne leki
Marcaine® Spinal Heavy
Marcaine® - Adrenaline