Lek Medigox

Lekarstwo MEDIGOX: Medigox
Producent leku:
Polfa-Warszawa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
metylodigoksyna (Metildigoxin)
tabl. 100 µg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Bemecor
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Zastoinowa niewydolność serca. Nadkomorowe zaburzenia rytmu serca.
Działanie
Metildigoksyna jest półsyntetycznym glikozydem naparstnicy o właściwościach i działaniu bardzo podobnym do digoksyny. Wykazuje lepsze wchłanianie z przewodu pokarmowego. Lek powiększa siłę skurczu serca i przedłuża jego moment, zwalnia czynność serca, minimalizuje prędkość przewodzenia impulsów. W niewydolności serca powiększa objętość wyrzutową serca i poprawia przepływ krwi poprzez nerki. Lek skutkuje charakterystyczne dla digoksyny zmiany w EKG.
Działania niepożądane
Występowanie działań niepożądanych jest zależne od dawki, jednoczesnego występowania innych chorób i stosowania innych leków. Wczesnymi symptomami przedawkowania leku są: strata apetytu, nudności, wymioty, rzadziej - biegunka, bóle brzucha, zaburzenia rytmu serca, bradykardia. Mogą wystąpić także: zaburzenia widzenia (widzenie w kolorze żółtym albo niewyraźne widzenie), bezsenność, ból albo zawroty głowy, osłabienie, pogorszenie nastroju albo pobudzenie psychiczne. Przy przedawkowaniu może dojść do zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca, zaburzeń stężenia potasu we krwi aż do zatrzymania krążenia włącznie. W przypadku przedawkowania albo zatrucia stosuje się preparaty potasu, fenytoinę.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na metildigoksynę albo pozostałe składniki preparatu. Zespół WPW. Zespół chorego węzła zatokowego. Blok przedsionkowo-komorowy II° albo III°. Kardiomiopatia przerostowa. Częstoskurcz komorowy, migotanie komór. Hipokaliemia, hiperkalcemia, hipomagnezemia. Przewidywana pośrodku najbliższych 1-2 dni kardiowersja elektryczna. Ostrożnie stosować w razie zapalenia mięśnia sercowego, niedoczynności tarczycy, niewydolności nerek, marskości wątroby, skrobiawicy serca. Pacjentom przyjmującym metildigoksynę nie należy podawać dożylnie soli wapnia. W ciąży stosować jedynie w sytuacjach, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Ostrożnie stosować u kobiet karmiących piersią.
Interakcje
Przy jednoczesnym przyjmowaniu: alprazolamu, amiodaronu, chinidyny, chininy, indometacyny, itrakonazolu, propafenonu, werapamilu, leków moczopędnych zwiększających wydalanie potasu, amfoterycyny B, soli litu, kortykosteroidów, witaminy D należy zachować ostrożność albo zmniejszyć dawkę metildigoksyny. Tetracykliny albo erytromycyna i klaritromycyna mogą nasilić działanie preparatu. Zapotrzebowanie na metildigoksynę mogą zwiększać: metoklopramid, cisaprid, leki zobojętniające kwas solny, kaolin, kolestyramina, kolestipol, neomycyna, węgiel aktywowany, hormony tarczycy, rifabutyna. Metildigoksyna może wywołać fałszywie nieujemny rezultat próby wysiłkowej.
Dawkowanie
W pojedynkę. Dorośli: szybkie nasycanie 0,2 mg (2 tabl.) 3 razy na dzień poprzez 1-5 dni (zazwyczaj 2-3 dni). W celu pomniejszenia działań niepożądanych zaleca się powolne nasycanie: 0,1-0,2 mg (l-2 tabl.) l-2 razy na dzień. Leczenie podtrzymujące: 0,05-0,3 mg (1/2-3 tabl.) na dobę. U osób w podeszłym wieku i u pacjentów z niewydolnością wątroby należy stosować mniejsze dawki. W niewydolności nerek lek podaje się wg schematu: klirens kreatyniny ponad 50 ml/min - 100% dawki dobowej; 10-50 ml/min - 25-75% dawki dobowej, poniżej 10 ml/min - 10-25% dawki dobowej. Dzieci: do 2 r.ż. rekomendowana dawka nasycająca wynosi 0,013 mg/kg m.c. na dobę; ponad 2 r.ż. - 0,01 mg/kg m.c. na dobę w 2-4 dawkach. Dawkę podtrzymującą dobiera się w pojedynkę, zwykle 0,01 mg/kg m.c. na dobę.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Bemecor