Lek Metfogamma

Lekarstwo METFOGAMMA: Metfogamma
Producent leku:
Wörwag Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek metforminy (Metformin hydrochloride)
tabl. powl. 500 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 850 mg 120 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 500 mg 120 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 850 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Metforatio
Siofor
Gluformin
Metformin
Metifor
Metformax
Glucovance
Glucophage
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna) u dorosłych, w szczególności u osób otyłych, gdy dzięki ściśle przestrzeganej diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia glukozy we krwi. Lek może być służący w monoterapii albo w leczeniu skojarzonym z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi albo z insuliną.
Działanie
Doustny lek przeciwcukrzycowy z gatunku pochodnych biguanidu. U pacjentów z cukrzycą minimalizuje stężenie glukozy we krwi zarówno na czczo jak i po posiłku. Metformina minimalizuje wytwarzanie glukozy w wątrobie przez hamowanie glukoneogenezy i glikogenolizy, powiększa wrażliwość komórek na insulinę w mięśniach, wzmagając obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie i hamuje wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym. Niezależnie od działania hipoglikemizującego, metformina wywiera korzystny wpływ na metabolizm lipidów: minimalizuje stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego i frakcji LDL. Po podaniu doustnym wchłania się z przewodu pokarmowego w 50-60%. Max. stężenie we krwi występuje po 2,5 h od przyjęcia leku. Metformina jest wydalana z moczem w formie niezmienionej.
Działania niepożądane
Przeważnie występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i pomniejszenie łaknienia. Zazwyczaj występują najpierw leczenia i regularnie samoistnie ustępują w czasie dalszego leczenia (powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję leku ze strony przewodu pokarmowego). Regularnie występuje metaliczny smak w ustach. Bardzo rzadko mogą wystąpić: rumień,pomniejszenie wchłaniania witaminy B12 i kwasica mleczanowa.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy albo pozostałe składniki preparatu. Dzieci. Kwasica ketonowa i stan przedśpiączkowy w cukrzycy. Niewydolność nerek (stężenie kreatyniny we krwi nie mniej niż 135 µmol/l u mężczyzn i nie mniej niż 110 µmol/l u kobiet). Ostre stany mogące prowadzić do zaburzeń czynności nerek: odwodnienie (biegunka, wymioty), ciężkie zakażenia, wstrząs. Badania radiologiczne, gdzie niezbędne jest podanie środków kontrastowych zawierających jod. Ostre albo przewlekłe dolegliwości mogące być powodem niedotlenienia tkanek (na przykład niewydolność serca albo niewydolność oddechowa, świeżo przebyty zawał mięśnia sercowego, wstrząs). Niewydolność wątroby, zatrucie alkoholem, alkoholizm.
Interakcje
Inne leki hipoglikemizujące (na przykład pochodne sulfonylomocznika, insulina, repaglinid) nasilają działanie metforminy, zwiększając ryzyko hipoglikemii. Metforminy nie należy stosować z danazolem. Stężenie glukozy we krwi zwiększają: chlorpromazyna, glikokortykosteroidy (do podawania ogólnego i miejscowego), estrogeny, progestageny, leki b2-sympatykomimetyczne, hormony tarczycy - należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Cymetydyna i leki o budowie kationowej (amilorid, digoksyna, chinidyna, morfina, prokainid, triamteren, trimetoprim, wankomycyna) zwiększają stężenie metforminy we krwi przez hamowanie wydzielania kanalikowego w nerkach. Leki moczopędne, a szczególnie pętlowe, mogą powodować niewydolność nerek prowadzącą do akumulacji metforminy i zwiększonego ryzyka wystąpienia kwasicy mleczanowej. Dożylne podanie środków kontrastowych zawierających jod może prowadzić do niewydolności nerek, a w jej wyniku do kumulacji metforminy zwiększającej ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej. Alkohol powiększa ryzyko hipoglikemii i kwasicy mleczanowej. Inhibitory ACE, leki b-adrenolityczne mogą zmniejszać stężenie glukozy we krwi - w razie konieczności łącznego stosowania należy dostosować dawkę metforminy.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: dawka początkowa wynosi 500 mg albo 850 mg 2-3 razy na dobę w trakcie albo po posiłku. Po 10-15 dniach ostateczną dawkę należy ustalić opierając się na wyników badania stężenia glukozy we krwi. Max. dawka dobowa wynosi 3 g. W trakcie jednoczesnego stosowania z insuliną początkowo przyjmuje się zwykle 500 mg albo 850 mg metforminy 2-3 razy na dobę, z kolei dawkę insuliny określa się opierając się na wyników badania stężenia glukozy we krwi.
Ciąża i karmienie piersią
W momencie planowanego zajścia w ciążę i w momencie ciąży u pacjentek z cukrzycą leczeniem z wyboru jest wykorzystywanie insuliny. Lek jest przeciwwskazany w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku, szczególnie w razie równoczesnego stosowania leku obniżającego ciśnienie krwi, leku moczopędnego albo z gatunku NLPZ. W razie planowanego zabiegu chirurgicznego ze znieczuleniem ogólnym należy przerwać podawanie metforminy na 48 h przed zabiegiem; podawanie leku można wznowić nie przedtem niż po 48 h po zabiegu. Lek należy odstawić przed badaniem radiologicznym z zastosowaniem jodowanych środków kontrastowych podawanych dożylnie, a jego podawanie można wznowić nie przedtem niż po 48 h od badania i tylko w razie, gdy czynność nerek jest poprawna. Kumulacja metforminy może prowadzić do wystąpienia kwasicy mleczanowej. Należy zachować ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania z insuliną i pochodnymi sulfonylomocznika.
Podobne leki
Glucophage
Metforatio
Siofor
Gluformin
Metformin
Metifor