Lek Miansemerck

Lekarstwo MIANSEMERCK: Miansemerck
Producent leku:
Merck Sante
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek mianseryny (Mianserin hydrochloride)
tabl. powl. 10 mg 90 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 10 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 30 mg 20 szt.,
--,-- zł
Depresja (Epizod depresyjny),
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Zaburzenia lękowe
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenia lękowe'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenia lękowe'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
przeciwdepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
przeciwlękowy,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwlękowy'.
uspokajający
Szukaj leków z wyrazem 'uspokajający'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'uspokajający'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'uspokajający'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Norserin
Lerivon
Mianserin
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie zespołu depresyjnego, w szczególności gdy wskazane jest działanie uspokajające.
Działanie
Czteropierścieniowy lek przeciwdepresyjny z gatunku pochodnych pirazynoazepiny. Wykazuje działanie przeciwdepresyjne, działa także przeciwlękowo i uspokajająco. Blokuje presynaptyczne receptory adrenergiczne i powiększa uwalnianie noradrenaliny. Posiada niewielki wpływ na ośrodkowy wychwyt serotoniny, nasila jednak jej wychwyt obwodowy u pacjentów z depresją. Wykazuje również działanie przeciwhistaminowe. W przeciwieństwie od trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych mianseryna nie hamuje wychwytu zwrotnego noradrenaliny, nie wykazuje wyraźnych właściwości cholinolitycznych. Po podaniu doustnym mianseryna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, biodostępność wynosi ok. 20%. Max. stężenie we krwi osiąga po 2-3 h. W znacznym stopniu wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowana w wątrobie. Przenika poprzez barierę krew-mózg. Jest wydalana raczej z moczem, zarówno w formie wolnej jak i sprzężonej; nieznaczna liczba leku jest wydalana z kałem. Mianseryna ma dwufazowy moment półtrwania w osoczu, czas trwania ostatniej etapy wynosi 6-39 h zależnie od cech osobniczych. Działanie przeciwdepresyjne ujawnia się po kilku dniach leczenia, poprawę kliniczną obserwuje się po kilku tygodniach leczenia. W niewielkim stopniu przenika poprzez barierę łożyska i do mleka matki.
Działania niepożądane
Przeważnie występuje senność, może się również pojawić suchość błon śluzowych j. ustnej, zaparcie, niewyraźne widzenie. Rzadziej występują: tkliwość brodawek sutkowych, mlekotok zarówno u kobiet jak i u mężczyzn, bóle stawów, obrzęki, reakcje skórne w formie wysypki, nadmierna potliwość, drżenia albo drgawki, niepokój albo nadpobudliwość. Bardzo rzadko: bóle brzucha, zażółcenie skóry i białek oczu. W trakcie stosowania mianseryny w dawkach terapeutycznych odnotowano przypadki żółtaczki (zazwyczaj łagodnej), hipomanii i drgawek (w tych sytuacjach lek należy odstawić). Ponadto rzadko zmiany hematologiczne. W trakcie leczenia mogą ulec zaostrzeniu symptomy psychotyczne, w tym mania i zespół paranoidalny. U chorych z psychozą dwubiegunową mogą wystąpić symptomy hipomanii.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na mianserynę albo pozostałe składniki preparatu. Mania. Ciężkie uszkodzenie wątroby. Nie stosować łącznie z inhibitorami MAO i do 2 tyg. po zakończeniu ich przyjmowania. Nie stosować u dzieci.
Interakcje
Mianseryna nasila działanie alkoholu, barbituranów. Nie podawać łącznie z inhibitorami MAO (obowiązuje 2-tygodniowa przerwa po ich stosowaniu przed wprowadzeniem mianseryny) - ryzyko nagłego powiększenia ciśnienia tętniczego. Doświadczenia kliniczne wskazują, iż mianseryna nie wykazuje interakcji z lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi, takimi jak betanidyna, klonidyna, hydralazyna, guanetydyna, propranolol - mimo to, w razie jednoczesnego stosowania wymienionych leków wskazana jest regularna kontrola ciśnienia krwi. Mianseryna nasila działania niepożądane fenytoiny i doustnych leków przeciwzakrzepowych (wskazane monitorowanie ich stężenia we krwi).
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: początkowo 30 mg na dobę w 2 dawkach albo w jednej dawce przed snem, w uzasadnionych sytuacjach dawkę tę można etapowo zwiększać; dawka efektywna wynosi 30-90 mg na dobę. Lek jest dobrze tolerowany w dobowej dawce do 200 mg w dawkach podzielonych. Rekomendowane jest kontynuowanie leczenia poprzez kilka miesięcy po uzyskaniu poprawy klinicznej. Pacjenci w podeszłym wieku: początkowo nie więcej niż 30 mg na dobę, dawkę należy zwiększać etapowo i pod stałą kontrolą lekarską; do uzyskania efektu leczniczego wystarcza dawka mniejsza od zazwyczaj stosowanej dawki podtrzymującej. Tabletki należy przyjmować w całości, bez rozgryzania.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. B. Lek może być służący w ciąży jedynie w razie zdecydowanej konieczności. Nie zaleca się stosowania w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Należy unikać stosowania mianseryny u pacjentów z padaczką. Ostrożnie stosować u pacjentów po dopiero co przebytym zawale serca, u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności serca, cukrzycą, niewydolnością wątroby albo nerek, jaskrą z zamkniętym kątem przesączania, chorych z symptomami wskazującymi na przerost gruczołu krokowego i u osób w podeszłym wieku.
Podobne leki
Norserin
Lerivon
Mianserin