Lek Mianserin

Lekarstwo MIANSERIN: Mianserin
Producent leku:
Jelfa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek mianseryny (Mianserin hydrochloride)
tabl. powl. 10 mg 90 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 10 mg 30 szt.,
--,-- zł
Depresja (Epizod depresyjny),
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Nieorganiczne zaburzenia snu,
Przejdź do dolegliwości 'Nieorganiczne zaburzenia snu'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Nieorganiczne zaburzenia snu'.
Zaburzenia lękowe
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenia lękowe'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenia lękowe'.
antydepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresyjny'.
bezsenność,
Szukaj leków z wyrazem 'bezsenność'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'bezsenność'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'bezsenność'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
przeciwlękowy,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwlękowy'.
zaburzenia snu
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia snu'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia snu'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia snu'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Norserin
Lerivon
Miansemerck
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Symptomy zespołu depresyjnego.
Działanie
Czteropierścieniowy lek przeciwdepresyjny z gatunku pochodnych pirazynoazepiny. Blokuje presynaptyczne receptory a2-noradrenergiczne i powiększa przemianę i uwalnianie mózgowej noradrenaliny. Działa antagonistycznie wobec niektórych receptorów serotoninergicznych i blokuje receptory histaminowe H1. W przeciwieństwie od trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych mianseryna nie hamuje wychwytu zwrotnego amin katecholowych, jej działanie jest niemal kompletnie pozbawione efektów cholinolitycznych. Działa przeciwlękowo i uspokajająco. Mianseryna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, max. stężenie we krwi występuje po 2-3 h. Z białkami osocza wiąże się w 90%. Dobrze przenika poprzez błony komórkowe, w tym do o.u.n. T0,5 wynosi 6-39 h, zależnie od cech osobniczych. Jest metabolizowana w wątrobie. Wydalana jest z moczem raczej w formie metabolitów, nieznaczne ilości są wydalane z kałem. Działanie przeciwdepresyjne mianseryny ujawnia się po kilku dniach leczenia, poprawę kliniczną obserwuje się po 2-3 tyg. leczenia.
Działania niepożądane
Najczęstszym symptomem jest nadmierne uspokojenie i senność, szczególnie najpierw leczenia. Może wystąpić uszkodzenie szpiku kostnego z leukopenią i granulocytopenią (albo agranulocytozą) albo niedokrwistość aplastyczna. Inne symptomy: zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, ginekomastia, patologiczna laktacja, zawroty głowy, ortostatyczna hipotonia, obrzęki obwodowe, bóle i zapalenie stawów, zmiany skórne (rumień wielopostaciowy, nadmierne pocenie się).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciężka niewydolność wątroby. Zespół maniakalny, padaczka. Dzieci. Ciąża i moment karmienia piersią. Ostrożnie stosować w zaburzeniach sercowo-naczyniowych (blok serca, zawał mięśnia sercowego), zaburzeniach czynności wątroby, niewydolności nerek, zaburzeniach hematologicznych, u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania i u osób z przerostem gruczołu krokowego.
Interakcje
Nasila działanie na o.u.n. i działania niepożądane innych leków przeciwdepresyjnych (nie podawać łącznie). Jednoczesne wykorzystywanie mianseryny z niektórymi lekami przeciwdrgawkowymi, przeciwgorączkowymi, przeciwbólowymi, przeciwzapalnymi może hamować czynność szpiku i układu krwiotwórczego. Nasila działanie barbituranów, leków przeciwlękowych i alkoholu. Mianseryny nie wolno podawać łącznie z inhibitorami MAO (obowiązuje 2-tygodniowa przerwa po ich stosowaniu przed wprowadzeniem mianseryny) - ryzyko nagłego powiększenia ciśnienia tętniczego. Fenytoina i inne leki indukujące aktywność enzymów cytochromu P-450 zwiększają stężenie mianseryny we krwi.
Dawkowanie
Doustnie, początkowo: 30-40 mg na dobę, następnie dawkę należy dostosować do stanu klinicznego pacjenta, skuteczna dawka dobowa wynosi 30-90 mg (przeważnie 60 mg). U osób w podeszłym wieku: początkowo maksymalnie 30 mg na dobę, zwiększając etapowo dawkę w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Dawkę dobową można przyjmować w dawkach podzielonych albo jednokrotnie na noc. Max. dawka dobowa wynosi 200 mg. Leczenie w dawce ponad 90 mg na dobę wymaga monitorowania szpitalnego.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Norserin
Lerivon
Miansemerck