Lek Midanium

Lekarstwo MIDANIUM: Midanium
Producent leku:
Polfa-Warszawa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
midazolam (Midazolam)
roztwór do wstrz. 5 mg/ml 10 amp. 1 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 50 mg/10 ml 5 amp. 10 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 15 mg/3 ml 5 amp. 3 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 5 mg/5 ml 10 amp. 5 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Sopodorm
Fulsed
Midazolam 1 mg/ml Torrex
Midazolam 5 mg/ml Torrex
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Premedykacja przedoperacyjna (jako lek wyłączny albo w połączeniu z lekiem przeciwcholinergicznym albo przeciwbólowym), sedacja z zachowaniem świadomości przed i w czasie zabiegów diagnostycznych i zabiegów realizowanych w znieczuleniu regionalnym; wprowadzenie i podtrzymanie znieczulenia ogólnego (w połączeniu z analgetykiem). Wg danych z literatury fachowej midazolam służący jest także w: ataralgezji w skojarzeniu z ketaminą u dorosłych i dzieci; całkowitym znieczuleniu dożylnym (TIVA), do długotrwałej sedacji pacjentów w oddziałach intensywnej terapii. Może być służący u chorych zagrożonych nadcieplnością złośliwą (HM) i porfirią.
Działanie
Rozpuszczalna w wodzie imidazolowa pochodna benzodiazepin o krótkim czasie działania. Agonista receptora BDZ (receptor benzodiazepinowy, związany z receptorem GABA). Wykazuje działanie nasenne, uspokajające, przeciwlękowe, obniżające napięcie mięśni, przeciwdrgawkowe, amnestyczne (niepamięć następcza); nie ma działania przeciwbólowego. Charakteryzuje się szybkim początkiem działania - ok. 1-2 min po podaniu dożylnym (maksimum działania ok. 2-5 min) i ok. 15-30 min po podaniu domięśniowym. W 96% wiąże się z białkami osocza. Po podaniu dożylnym wykazuje dwufazową farmakokinetykę. Dobrze wchłania się po podaniu domięśniowym (biodostępność 90%). Jest kompletnie metabolizowany w organizmie. Metabolitem pośrednim jest a-hydroksymidazolam błyskawicznie inaktywowany poprzez sprzęganie z kwasem glukuronowym i w takiej postaci w 60-80% wydalany z moczem. T0,5 wynosi 1,5-3,5 h. Półokres wydalania u dzieci w wieku 3-10 lat skraca się do 1-1,5 h, a wydłuża się do 3-12 h u noworodków. U osób w podeszłym wieku półokres wydalania może być wydłużony nawet trzykrotnie, a w niektórych sytuacjach długotrwałego stosowania - nawet sześciokrotnie. Moment półtrwania może ulegać wydłużeniu także u osób otyłych, z zastoinową niewydolnością serca albo upośledzeniem czynności wątroby. Przenika do mleka matki.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić reakcje ze strony układu krążenia i oddechowego (w szczególności po podaniu leku błyskawicznie i.v. albo w dużej dawce): obniżenie ciśnienia skurczowego (szczególnie przy jednoczesnym podaniu z sporą dawką fentanylu), kompensacyjne przyspieszenie akcji serca, zahamowanie ośrodka oddechowego, zaburzenia oddychania (łącznie z bezdechem), w szczególności u pacjentów oligowolemicznych i/albo z chorobą układu krążenia, niewydolnością naczyń wieńcowych, chorobą niedokrwienną mięśnia sercowego. Sporadycznie mogą wystąpić: ból głowy, nudności, wymioty, czkawka, kaszel, reakcja anafilaktyczna, reakcje paradoksalne (pobudzenie psychoruchowe, agresja, ruchy mimowolne, drżenia mięśniowe, drgawki toniczno-kloniczne), zaburzenia rytmu serca, zaburzenia widzenia, zapalenie żyły w miejscu podania leku (u ok. 4%). U wcześniaków i noworodków może spowodować drgawki. Po długotrwałym stosowaniu dożylnie przy nagłym przerwaniu podaży może powodować zespół odstawienia; zaleca się stopniową redukcję dawek.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na benzodiazepiny albo pozostałe składniki preparatu, ostra niewydolność oddechowa, wstrząs, śpiączka, miastenia, jaskra z wąskim kątem przesączania, ostre zatrucie alkoholem. Należy zachować ostrożność, stosując lek u osób w podeszłym wieku, wyniszczonych, z niestabilnym układem krążenia, chorobami obturacyjnymi płuc, ciężką niewydolnością nerek; u niedonoszonych noworodków i wcześniaków. Nie zaleca się stosowania w momencie porodu i karmienia piersią. W ciąży stosować tylko przy bezwzględnych wskazaniach.
Interakcje
Nasila działanie leków wpływających depresyjnie na o.u.n. (leki nasenne, uspokajające, przeciwdepresyjne, przeciwbólowe, alkohol, opioidy, neuroleptyki, anestetyki). Korzystna i używana klinicznie interakcja z analgetykami opioidowymi wiąże się z większym ryzykiem depresji krążeniowo-oddechowej. Poprzez 8 h przed i po podaniu leku nie wolno choremu spożywać napojów alkoholowych. Cymetydyna, ketokonazol, diltiazem, werapamil, erytromycyna zmniejszają klirens midazolamu. Możliwe są interakcje z lekami hamującymi (in vitro) metabolizm midazolamu: amiodaronem i neuroleptykami. Antagonista receptora BDZ (flumazenil) znosi działanie midazolamu.
Dawkowanie
Premedykacja: domięśniowo dorośli 0,07-0,08 mg/kg m.c., osoby w wieku podeszłym (ponad 60 lat) i wyniszczone 0,025-0,05 mg/kg m.c.; dzieci 0,08-0,2 mg/kg m.c. dożylnie. U dzieci w wieku 1-12 lat możliwe są inne drogi podania: doustnie (roztwór z ampułek albo wykonany z niego syrop) w dawce 0,4-0,5 mg/kg m.c.; doodbytniczo (roztwór 0,2% uzyskany poprzez rozcieńczenie w 0,9% roztworze NaCl): 0,3-0,5 mg/kg m.c.; u dzieci w wieku 1-5 lat można stosować donosowo 0,2 mg/kg m.c. Sedacja z zachowaniem świadomości: dorośli dożylnie, w dawkach frakcjonowanych w dawce ok. 0,035 mg/kg m.c. Praktycznie zaleca się podanie bez pośpiechu (2-3 min) dożylnie dawki 1,0-2,5 mg i uzupełnianie dawkami 0,5-1,0 mg z ciągłą obserwacją pacjenta aż do uzyskania odpowiedniego efektu. U osób w wieku podeszłym i z obciążeniami dawka wstępna 1,0-1,5 mg i dawki uzupełniające po 0,5 mg (w tej ekipie chorych dawka efektywna może wynosić 1-2 mg). Sedacja z zachowaniem świadomości: dzieci - dożylnie w dawkach frakcjonowanych 0,1-0,2 mg/kg m.c. Jeżeli lek łączy się z opioidami - dawki należy zmniejszyć. Przy wprowadzeniu do znieczulenia dawka powinna być dobrana w zależności od stanu i wieku pacjenta, zastosowanej premedykacji i rodzaju znieczulenia). Pacjenci bez premedykacji: - dorośli poniżej 55 r.ż.: dożylnie pośrodku 5-30 s 0,2-0,35 mg/kg m.c., wyjątkowo do 0,6 mg/kg m.c., osoby w wieku podeszłym - 0,15-0,3 mg/kg m.c.; wyniszczeni albo z niewydolnością nerek - 0,15-0,25 mg/kg m.c.; dzieci - dawki frakcjonowane 0,15-0,2 mg/kg m.c. Pacjenci po premedykacji z opioidami: dorośli poniżej 55 r.ż.: dożylnie początkowo 0,15-0,35 mg/kg m.c.; osoby w wieku podeszłym w dobrym stanie (ASA I i II) - 0,2 mg/kg m.c.; wyniszczeni albo z niewydolnością nerek - 0,15 mg/kg m.c. Zwykle pośrodku 2-3 min uzyskuje się głęboki sen i zniesienie odruchu rzęsowego. W dalszym przebiegu znieczulenia można stosować dawki powtarzane albo wlew ciągły 0,03-0,1 mg/kg m.c./h. Wg danych z literatury fachowej można stosować midazolam do wprowadzenia do znieczulenia domięśniowo (u dzieci w połączeniu z ketaminą): 0,15-0,2 mg/kg m.c. i celem sedacji w oddziale intensywnej terapii: dawka nasycająca 0,03-0,3 mg/kg m.c. dożylnie, dawka podtrzymująca we wlewie i.v.: 0,03-0,2 mg/kg m.c./h.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Sopodorm
Fulsed
Midazolam 1 mg/ml Torrex
Midazolam 5 mg/ml Torrex