Lek Naproxen

Lekarstwo NAPROXEN: Naproxen
Producent leku:
Polfarmex
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
naproksen (Naproxen)
tabl. 250 mg 50 szt.,
--,-- zł
tabl. 250 mg 10 szt.,
--,-- zł
tabl. 500 mg 20 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Pabi-Naproxen
Natrax
Naproxen
Boloxen
Naproxen
Emochol
Naproxen
Naproxen
Apo®-Naproxen
NAPROXEN 10 % - 50 g
W cenie
7,36 zł
NAPROXEN 200 mg * 10 tabletki
W cenie
4,86 zł
NAPROXEN 10% EMO - 55 g
W cenie
9,05 zł
NAPROXEN EMO 10% * 100g
W cenie
12,95 zł
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Reumatoidalne zapalenie stawów, zwyrodnienia stawów, młodzieńcze zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, ostre i przewlekłe stany zapalne kości i tkanek miękkich, urazy tkanek miękkich, napady dny. Łagodzenie bólów o niewielkim albo średnim natężeniu towarzyszące powyższym chorobom; bolesne miesiączkowanie. U dzieci poniżej 16 r.ż. lek może być służący jedynie w młodzieńczym zapaleniu stawów.
Działanie
Pochodna kwasu propionowego o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. Wpływa na układ enzymatyczny cyklooksygenazy, hamuje biosyntezę i transport prostaglandyn, hamuje aktywność lizosomów i stabilizuje błony lizosomalne. Wpływa hamująco na interleukinę-1, normalizuje wytwarzanie glikozaminoglikanu, niszczy wolne rodniki. Po podaniu doustnym błyskawicznie i kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność 94%), osiągając max. stężenie we krwi po ok. 1 h. W 100% wiąże się z białkami osocza. Powyżej 90% leku wydalane jest z moczem, raczej w formie glukuronianu (ok. 60%), ok. 10% - w formie nie zmienionej, pozostała część jako metabolity. T0,5 wynosi ok. 14-24 h. Minimalizuje agregację płytek krwi (wydłuża czas krwawienia); przenika poprzez barierę łożyska i do mleka matki. Wolno penetruje do jam stawowych, osiągając tam stężenie wyższe od stężenia we krwi. Moment półtrwania w mazi stawowej wynosi ok. 24 h.
Działania niepożądane
Lek może powodować choroby dotyczące przewodu pokarmowego: zanik łaknienia, zgagę, nudności, wymioty, bóle brzucha, nudności, zaparcia, biegunkę, zapalenie j. ustnej, wzmożone marzenie. Sporadycznie - krwawienia z przewodu pokarmowego, uczynnienie dolegliwości wrzodowej, zapalenie okrężnicy, zapalenie wątroby, żółtaczkę. Ze strony o.u.n.: drgawki, zaburzenia koncentracji, depresja, złe samopoczucie, osłabienie siły mięśni, ból i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia snu, szum w uszach. W dziedzinie układu krążenia: obrzęki, duszność, przyspieszenie akcji serca, zmiany w obrazie morfologicznym krwi (granulocytopenię, trombocytopenię, niedokrwistość hemolityczną albo aplastyczną). Może wystąpić upośledzenie czynności nerek (zapalenie kłębuszków, krwiomocz, zapalenie śródmiąższowe, zespół nerczycowy, niewydolność nerek), symptomy dermatologiczne (świąd, zaczerwienienie skóry, pokrzywka, łysienie, wylewy podskórne, martwica naskórka z nadwrażliwością na światło, rumień wielopostaciowy).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na naproksen i na inne leki z gatunku NLPZ. Czynna dolegliwość wrzodowa żołądka albo dwunastnicy; III trymestr ciąży. Nie stosować u pacjentów, u których kwas acetylosalicylowy, jego pochodne albo inne NLPZ wywoływały napady astmy, nieżyt żołądka, katar. Należy zachować ostrożność u chorych z upośledzeniem czynności nerek, chorobą wrzodową w wywiadzie, nadużywających alkoholu, palących tytoń. Przed planowanym długotrwałym stosowaniem leku - skontrolować czynność nerek i wątroby (w szczególności u chorych z obciążającym wywiadem, niewydolnością mięśnia sercowego). Ostrożnie stosować w I i II trymestrze ciąży i w momencie karmienia piersią.
Interakcje
Naproksen nasila działanie kwasu acetylosalicylowego, fenytoiny, hydantoiny, sulfonamidów, leków przeciwcukrzycowych i przeciwzakrzepowych; osłabia działanie hipotensyjne propranololu i innych leków blokujących receptory b-adrenergiczne; może zmniejszyć albo zahamować działanie moczopędne furosemidu. Dzięki silnemu wiązaniu się z białkami osocza istnieje sposobność wypierania z powiązań z białkami innych leków i wpływ na ich działanie (powiększa stężenie litu, digoksyny i fenytoiny we krwi, z diuretykami oszczędzającymi potas może spowodować hiperkaliemię, nasila działanie toksyczne metotreksatu, powiększa stężenie we krwi innych leków NLPZ). Jednoczesne wykorzystywanie glikokortykosteroidów i innych leków NLPZ powiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Służący łącznie z inhibitorami konwertazy angiotensyny nasila ryzyko upośledzenia czynności nerek. Tlenek i wodorotlenek magnezowy, wodorotlenek glinowy, ranitydyna, sukralfat zmniejszają wchłanianie leku; wodorowęglan sodowy powiększa stężenie naproksenu we krwi, probenecid powiększa stężenie naproksenu we krwi i wydłuża moment półtrwania. Przyjmowanie naproksenu może wpływać na oznaczenie stężeń pochodnych kwasu indolooctowego w moczu.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. W RZSK, ZZSK - rekomendowana dawka początkowa (wysycająca) 750-1000 mg jednokrotnie, następnie 250-500 mg co 12 h; krótkotrwale, w stanach ostrych, pod nadzorem lekarza można stosować 750-1000 mg na dobę w dawkach podzielonych. W napadzie dny - początkowo 750 mg, następnie 250 mg co 8 h aż do ustąpienia bólu. W bolesnym miesiączkowaniu, bólach i urazach tkanek miękkich - dawka początkowa 500 mg, następnie w przypadku potrzeby 250 mg co 6-8 h. Dzieci ponad 5 r.ż. i m.c. ponad 20 kg: rekomendowana dawka dobowa wynosi 10 mg/kg m.c. w 2 dawkach co 12 h. Lek przyjmować w okresie posiłku albo z mlekiem.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Pabi-Naproxen
Natrax
Naproxen
Boloxen
Naproxen
Emochol