Lek Nifedipine

Lekarstwo NIFEDIPINE: Nifedipine
Producent leku:
Polfa-Grodzisk
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
nifedypina (Nifedipine)
tabl. powl. 10 mg 50 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Adalat® pro infusione
Cordafen
Cordipin retard
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie i zapobieganie ostrej i przewlekłej chorobie wieńcowej (w szczególności anginy Prinzmetala); przewlekłe i doraźne leczenie nadciśnienia tętniczego (w szczególności u chorych z nadciśnieniem niskoreninowym, hipercholesterolemią, chorobą wieńcową, chorobami naczyń obwodowych i niewydolnością nerek); dolegliwości naczyń obwodowych (dolegliwość Raynaud'a); migrena; zaburzenia krążenia mózgowego na tle skurczów naczyniowych; stany naczynioskurczowe w okulistyce i laryngologii. W leczeniu nadciśnienia tętniczego służąca w połączeniu z innymi lekami: z betablokerami - które przeciwdziałają odruchowemu przyspieszeniu częstości serca, lekami moczopędnymi, hamującymi aktywność układu współczulnego, blokującymi enzym przekształcający angiotensynę I w angiotensynę II.
Działanie
Pochodna 1,4-dihydropirydyny zaliczana do drugiego typu antagonistów wapnia. Wykazuje mocne działanie rozszerzające naczynia krwionośne i działanie przeciwarytmiczne (słabsze od werapamilu). Hamuje napływ jonów wapnia do komórek mięśnia sercowego, mięśni gładkich naczyń wieńcowych, obwodowych i skórnych. Minimalizuje kurczliwość mięśnia sercowego i naczyniowy opór obwodowy. Skutkiem tego: obniża ciśnienie tętnicze krwi (jest najsilniejszym lekiem hipotensyjnym z gatunku antagonistów wapnia), nie zmniejszając przepływu nerkowego; minimalizuje zużycie tlenu poprzez mięsień sercowy; powiększa przepływ wieńcowy nie powodując "zespołu podkradania"; minimalizuje agregację krwinek płytkowych. Korzystnie wpływa na gospodarkę lipidową. Przy krótkotrwałym podawaniu wykazuje działanie sodopędne. Dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i ze błon śluzowych j. ustnej. Po podaniu doustnym start działania pojawia się po ok. 15 min, max. działanie po 60-90 min; po podaniu podjęzykowo działanie zaczyna się po 3-5 min, max. działanie po 15-20 min. W 95% wiąże się z białkami osocza. Błyskawicznie metabolizowana do nieczynnych metabolitów; 80% metabolitów wydalane jest z moczem, ok. 15% z żółcią. T0,5 wynosi 3-5 h.
Działania niepożądane
Bóle i zawroty głowy, zaczerwienienie skóry, uczucie gorąca, kołatanie serca, przejściowy spadek ciśnienia tętniczego (w szczególności u osób starszych), zmiany skórne (świąd, pokrzywka, wysypki), bóle mięśniowe, drżenia mięśniowe, niekiedy zaburzenia przepływu mózgowego, parestezje, zaburzenia widzenia. Do rzadkich objawów ubocznych należą: nudności, niepokój, uczucie znużenia, zaburzenia nastroju, zaburzenia snu, odczyny alergiczne, obrzęki w rejonie kostek, przerost dziąseł, upośledzenie czynności wątroby (cholestaza wewnątrzwątrobowa, powiększenie aktywności aminotransferaz, alergiczne zapalenie wątroby), ginekomastia (przy długotrwałej terapii u osób starszych), zmiany obrazu morfologicznego krwi (niedokrwistość, trombocytopenia, leukopenia). Przy nagłym odstawieniu leczenia może wystąpić nagły przyrost ciśnienia tętniczego i niedokrwienie mięśnia sercowego ("rebound effect"). U pacjentów z cukrzycą może wystąpić przejściowe powiększenie stężenia glukozy we krwi. W pojedynczych sytuacjach po zażyciu nifedypiny może wystąpić duszność albo ból zamostkowy.
Przeciwwskazania
Dolegliwość węzła zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy. Wstrząs, niskie ciśnienie tętnicze (skurczowe <100 mm Hg), znacznego stopnia zwężenie aorty. Ostrożnie stosować w niewydolności serca. Nie stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Interakcje
Nasila działanie innych leków obniżających ciśnienie, b-adrenolitycznych; powiększa stężenie digoksyny we krwi. Minimalizuje stężenie chinidyny we krwi (odstawienie antagonistów wapnia skutkuje gwałtowne powiększenie stężenia chinidyny). Cymetydyna, ranitydyna - nasilają działanie hipotensyjne nifedypiny (powiększenie stężenia nifedypiny we krwi). Rifampicyna przyspiesza metabolizm nifedypiny (nie stosować równocześnie); diltiazem powiększa klirens nifedypiny. Spożywanie soku grejpfrutowego hamuje metabolizm nifedypiny powodując większe stężenie leku we krwi i silniejszy sukces hipotensyjny. Ostrożnie łączyć z b-blokerami u chorych z upośledzoną wydolnością krążenia. Służący równocześnie z dożylnym siarczanem magnezowym (na przykładu ciężarnych) nasila blokadę złącza nerwowo-mięśniowego.
Dawkowanie
Dorośli: zwykle doraźnie 5-10 mg (1/2-1 tabl.) podjęzykowo albo doustnie; przewlekle 10-20 mg (1-2 tabl.) 3 razy na dzień; niekiedy mogą być służące dawki większe do 80-120 mg na dobę (na przykład w anginie Prinzmetala). Dzieci: w leczeniu przewlekłym nadciśnienia tętniczego: 0,25-2,0 mg/kg m.c./dobę w 3-4 dawkach.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Adalat® pro infusione
Cordafen
Cordipin retard