Lek Pneumovax

Lekarstwo PNEUMOVAX: Pneumovax®
Producent leku:
MSD Polska
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
szczepionka przeciw pneumokokom (Pneumococcal vaccine)
roztwór do wstrz. dom. albo podsk. 1 fiolka 0,5 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Prevenar
Pneumo
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Czynne uodpornianie przeciw zakażeniom wywołanym poprzez serotypy Streptococcus pneumoniae. Szczepionka jest przydzielona do stosowania u osób w wieku 2 lat i starszych, u których istnieje powiększone ryzyko zachorowalności i śmiertelności na skutek chorób wywołanych poprzez Streptococcus pneumoniae. Szczepienie rekomendowane jest u osób z poprawną czynnością układu odpornościowego w wieku 2 lat i starszych z: przewlekłą chorobą serca i naczyń (w tym z zastoinową niewydolnością serca i kardiomiopatią), przewlekłą chorobą układu oddechowego (w tym z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc i rozedmą płuc) albo u osób chorych na cukrzycę; przewlekłymi schorzeniami wątroby (w tym z marskością) i uzależnionych od alkoholu, z wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego; z wrodzonym brakiem śledziony albo jej dysfunkcją (w tym osoby z anemią sierpowatą i osoby po splenektomii); osoby przebywające w określonym środowisku albo ekipie socjalnej (na przykład w domach opieki socjalnej), a również osoby w wieku ponad 50 lat. Szczepienie jest rekomendowane również u osób z upośledzoną czynnością układu odpornościowego w wieku 2 lat i starszych, w tym u osób zakażonych wirusem HIV, z białaczką, chłoniakiem, chorobą Hodgkina, szpiczakiem mnogim, uogólnioną chorobą nowotworową, przewlekłą niewydolnością nerek albo zespołem nerczycowym; u osób poddawanych chemioterapii immunosupresyjnej; u osób po przeszczepie narządu albo przeszczepie szpiku kostnego.
Działanie
Szczepionka jest przygotowywana z oczyszczonych wielocukrów otoczkowych pochodzących z 23 serotypów Streptococcus pneumoniae, odpowiedzialnych za ok. 90% chorób wywoływanych poprzez pneumokoki. Badania wykazały, iż u większości pacjentów (90-95%) po szczepieniu obecne są przeciwciała przeciw większości albo przeciw wszystkim z 23 antygenów. Ochronny poziom swoistych przeciwciał pojawia się zwykle do 3 tyg. po szczepieniu. Nie wiadomo jak długo utrzymuje się zabezpieczające miano przeciwciał.
Działania niepożądane
Przeważnie (>1/10) obserwowano: gorączkę (nie przekraczającą 38,8°C) i odczyny miejscowe (bolesność, zaczerwienienie, powiększenie ciepłoty skóry, obrzęk i stwardnienie w miejscu wstrzyknięcia). Ponadto mogą wystąpić: osłabienie, gorączka ponad 38,8°C, złe samopoczucie; nudności, wymioty; zapalenie węzłów chłonnych, trombocytopenia u pacjentów z chorobą Werlhofa, anemia hemolityczna u pacjentów z innymi zaburzeniami hematologicznymi; reakcja anafilaktoidalna, dolegliwość posurowicza; bóle stawów, zapalenie stawów, bóle mięśni; ból głowy, parestezje, radikuloneuropatia, zespół Guillaina-Barre'a; wysypka skórna, pokrzywka.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników szczepionki.
Interakcje
W razie stosowania szczepionki u pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu, spodziewana odpowiedź immunologiczna może być pomniejszona. Szczepionkę przeciw zakażeniom pneumokokowym można stosować równocześnie ze szczepionką przeciw grypie, pod warunkiem wykorzystania osobnych strzykawek i różnych miejsc wstrzyknięcia.
Dawkowanie
Podskórnie albo domięśniowo. Szczepienie pierwotne: dawka 0,5 ml. Rekomendowane jest podanie szczepionki przynajmniej 2 tyg. przed planowaną splenektomią albo rozpoczęciem chemioterapii bądź innego leczenia immunosupresyjnego. Szczepienie powinno być realizowane nie przedtem niż 3 mies. po zakończeniu leczenia immunosupresyjnego. Szczepienie przypominające: dawka 0,5 ml; z racji na powiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, powtórne szczepienie w odstępie krótszym niż 3 lata nie jest rekomendowane. Powtórne szczepienie jest rekomendowane u osób w wieku podeszłym, u których: istnieje powiększone ryzyko wystąpienia śmiertelnej dolegliwości pneumokokowej, a szczepienie przeciw zakażeniom pneumokokowym wykonano u nich przynajmniej 3 lata przedtem; zachodzi szybkie pomniejszenie poziomu przeciwciał przeciw pneumokokom. Należy także rozważyć wykonanie powtórnego szczepienia po 3 latach u dzieci w wieku 10 lat albo młodszych, u których istnieje powiększone ryzyko wystąpienia zakażenia pneumokokowego (na przykład dzieci z zespołem nerczycowym albo anemią sierpowatą).
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. C: szczepionkę podaje się w wypadku, gdy przewidywane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Należy zachować ostrożność, podając szczepionkę kobietom karmiącym.
Uwagi
Szczepienie należy odroczyć w razie jakiejkolwiek znaczącej dolegliwości przebiegającej z gorączką, innej istniejącej infekcji albo w razie gdy odpowiedź układowa może wiązać się z ważnym ryzykiem. Szczepionki nie wolno podawać dożylnie. Po podaniu szczepionki nie należy przerywać wymaganego profilaktycznego podawania antybiotyków przeciw pneumokokom. Szczepionka przeciw zakażeniom pneumokokowym może nie być efektywna w zapobieganiu infekcjom powstałym w konsekwencji złamania podstawy czaszki albo wskutek kontaktu płynu mózgowo-rdzeniowego ze środowiskiem zewnętrznym.
Podobne leki
Prevenar
Pneumo