Lek Proleukin

Lekarstwo PROLEUKIN: Proleukin
Producent leku:
Rottapharm
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
aldesleukina (Aldesleukin)
liof. do przyg. roztw. do wstrz. i wlewu kropl. 18 mln j.m. 1 fiolka,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie przerzutów raka nerki.
Działanie
Aldesleukina - uzyskana drogą rekombinacji DNA ludzka interleukina-2, cytokina o działaniu przeciwnowotworowym, jest białkiem o ciężarze cząsteczkowym 15,6 kD. Rekombinowana interleukina-2 jest różna nieco budową od naturalnej (między innymi brakiem glikozylacji, brakiem N-końcowej alaniny, podstawieniem seryny w miejsce cysteiny w pozycji 125), z kolei jej aktywność biologiczna jest zbliżona do postaci naturalnej. Aldesleukina klasyfikuje odpowiedź immunologiczną wskutek pobudzania proliferacji limfocytów T, mitogenezy aktywowanych limfocytów, wytwarzania aktywowanych limfokiną komórek "zabójców" (tak zwany komórek LAK), pobudzania długotrwałego wzrostu linii komórkowych zależnych od IL-2 i aktywowanych limfocytów B, a również stymulacji wydzielania interferonu alfa. Działania te, jak wykazano na modelach zwierzęcych, mogą prowadzić do hamowania wzrostu i rozprzestrzeniania się nowotworu, jednak precyzyjny system efektu przeciwnowotworowego leku pozostaje nieznany. U ludzi sukces działania leku zarówno po podaniu podskórnym jak i dożylnym zależy od jego dawki. Biodostępność leku podanego podskórnie wynosi 35-47%. Połowa dawki leku podanego podskórnie wchłania się po 45 min, a moment półtrwania eliminacji (5,3 h) jest znacząco dłuższy niż po podaniu dożylnym. Aldesleukina podana dożylnie jest metabolizowana wg modelu dwukompartmentowego. Moment półtrwania eliminacji w fazie a wynosi 13 min, w fazie b wynosi 85 min. W fazie a eliminacji ulega 87% podanej dawki leku. Lek jest eliminowany raczej poprzez nerki, gdzie jest prawie w całości metabolizowany (nie znajduje się go w moczu w formie czynnej).
Działania niepożądane
Częstość występowania i stopień nasilenia działań niepożądanych zależą od dawki leku, schematu leczenia i drogi podania (przy podaniu dożylnym symptomy niepożądane są znacząco bardziej nasilone niż po wstrzyknięciach podskórnych). Symptomy ogólne: zespół objawów grypopodobnych (gorączka, dreszcze, ból głowy, bóle mięśni i stawów), powiększenie masy ciała i obrzęki powiązane z zatrzymaniem płynów w organizmie; hiperkalcemia, hiperkaliemia; wzmożona podatność na zakażenia bakteryjne (obserwowano przypadki posocznicy, bakteryjnego zapalenia wsierdzia, zapalenia otrzewnej, zapalenia płuc, septycznego zapalenia zakrzepowego żył głębokich i lokalnego zakażenia w obrębie miejsca wkłucia cewnika do żyły centralnej). Ponadto symptomy ze strony: układu krążenia (zespół przesiąkania włośniczkowego z hipotonią, zaburzenia rytmu serca, tachykardia, bóle wieńcowe; rzadko zakrzepowe zapalenie żył, zawał mięśnia sercowego, zator tętnicy płucnej, przemijające zmiany w EKG, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi); układu oddechowego (duszność; rzadziej kaszel, obrzęk płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), zakażenia układu oddechowego, wysięk opłucnowy); układu moczowego (oliguria i powiększone stężenie mocznika i kreatyniny we krwi; rzadko krwiomocz); układu pokarmowego (zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka, upośledzenie czynności wątroby ze zwiększeniem stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych; rzadko zaparcia, zaburzenia połykania, krwawienia z odbytu); układu nerwowego (niepokój, pobudzenie, zaburzenia orientacji, zawroty głowy, senność; rzadko parestezje, omdlenia, depresja, omamy, niedowład albo porażenie, zaburzenia mowy, drgawki); skóry i błon śluzowych (wysypka, rumień, świąd skóry, zapalenie skóry i błon śluzowych; sporadycznie złuszczanie skóry, bielactwo); układu krwiotwórczego (niedokrwistość, rzadko małopłytkowość, leukopenia i zaburzenia krzepnięcia krwi), a również hiper- albo hipopoglikemia, wole z niedoczynnością albo nadczynnością tarczycy. Po podaniu podskórnym regularnie występuje odczyn miejscowy (zapalenie albo martwica tkanki podskórnej) - ryzyko jego wystąpienia jest mniejsze, jeśli za każdym wspólnie wymienia się miejsce podania leku.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek. Niedobry stan ogólny chorego (jest to wg skali ECOG > 2 albo Karnovsky < 70). Jednoczesne stwierdzenie u chorego: ECOG = 1 i więcej, mnogie przerzuty (więcej niż 1 lokalizacja), odstęp czasu pomiędzy rozpoznaniem dolegliwości a wystąpieniem przerzutów < 24 miesiące. Ciężka dolegliwość serca - współistniejąca albo przebyta. Czynne zakażenie, wymagające wykorzystania antybiotyku. Hipoksemia (pO2 < 60 mm Hg). Współistniejące znaczące upośledzenie czynności istotnych dla życia narządów. Przerzuty do o.u.n. albo napady drgawkowe. Nie zaleca się podawania preparatu pacjentom: z leukopenią < 4000/mm3, małopłytkowością < 100 000/mm3, hematokrytem < 30%; z hiperbilirubinemią i powiększonym stężeniem kreatyniny we krwi; z przeszczepami narządów; ze współistniejącą chorobą o podłożu immunologicznym; wymagającym leczenia kortykosteroidami. Nie stosować u osób w wieku rozrodczym nie stosujących skutecznej antykoncepcji, u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania preparatu u dzieci nie zostały ustalone. Ostrożnie stosować u osób w podeszłym wieku (powiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych). Przed podaniem leku należy wyleczyć zakażenia i wysięki w jamach ciała.
Interakcje
Aldesleukina upośledza metabolizm wątrobowy i wydalanie nerkowe innych leków. Nasila symptomy niepożądane równocześnie podawanych leków mielo-, kardio-, hepato- i nefrotoksycznych. Równoczesne wykorzystywanie glikokortykosteroidów może zmniejszyć skuteczność leku. Nasila działanie leków hipotensyjnych i psychotropowych. Podanie środków kontrastowych pośrodku 2 tygodni po leczeniu może wywołać nawrót objawów niepożądanych, które wystąpiły w okresie leczenia.
Dawkowanie
Lek podaje się dożylnie w formie ciągłego wlewu albo we wstrzyknięciach podskórnych wg podanych schematów. Dożylnie: 18x106 j.m./m2 powierzchni ciała na 24 h w formie ciągłego wlewu trwającego 5 dób, następnie 2-6 dni bez leku; później podaje się lek w ciągłym wlewie w tej samej dawce poprzez następne 5 dób. Stanowi to pierwszy cykl indukcji, po 3 tyg. przerwy podaje się drugi, taki sam cykl indukcji. W razie stwierdzenia pozytywnej reakcji na leczenie albo stabilizacji dolegliwości można podać 1-4 cykle podtrzymujące: 18x106 j.m./m2 powierzchni ciała na 24 h w ciągłym wlewie poprzez 5 dób, raz w miesiącu.Podskórnie: w pierwszym tygodniu podaje się 18x106 j.m. każdego dnia poprzez 5 dni; po 2 dniach przerwy kontynuuje się leczenie poprzez 3 tyg. (w 1 i 2 dniu każdego tyg. - 18x106 j.m., a w 3, 4 i 5 dniu każdego tygodnia - 9x106 j.m., w 6 i 7 dniu każdego z 3 tyg. nie podaje się leku); po tygodniu przerwy, cykl należy powtórzyć. U chorych odpowiadających na leczenie można podać cykle podtrzymujące identyczne z leczeniem indukującym. W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych należy zmniejszyć dawkę albo przerwać leczenie do czasu ich ustąpienia.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki