Lek Sandostatin LAR

Lekarstwo SANDOSTATIN LAR: Sandostatin LAR
Producent leku:
Novartis Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
oktreotyd (Octreotide)
roztwór do wstrz. 200 µg/ml 1 fiolka 5 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 100 µg/ml 5 amp. 1 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 200 µg/ml 1 fiolka 5 ml,
--,-- zł
mikrogranulki i rozp. do przyg. zaw. do wstrz. dom. 20 mg 1 zbiór,
--,-- zł
mikrogranulki i rozp. do przyg. zaw. do wstrz. dom. 20 mg 1 zbiór,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 50 µg/ml 5 amp. 1 ml,
--,-- zł
mikrogranulki i rozp. do przyg. zaw. do wstrz. dom. 10 mg 1 zbiór,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 100 µg/ml 5 amp. 1 ml,
--,-- zł
mikrogranulki i rozp. do przyg. zaw. do wstrz. dom. 30 mg 1 zbiór,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 50 µg/ml 5 amp. 1 ml,
--,-- zł
mikrogranulki i rozp. do przyg. zaw. do wstrz. dom. 10 mg 1 zbiór,
--,-- zł
mikrogranulki i rozp. do przyg. zaw. do wstrz. dom. 30 mg 1 zbiór,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Sandostatin
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Akromegalia u pacjentów, u których jest nieskuteczne albo niewskazane leczenie operacyjne, radiologiczne albo wykorzystywanie agonistów dopaminy. Łagodzenie objawów związanych z guzami wewnątrzwydzielniczego układu żołądkowo-jelitowo-trzustkowego. Kontrola opornych na leczenie biegunek u chorych na AIDS. Zapobieganie powikłaniom po operacjach trzustki. Preparat LAR jest służący u pacjentów, których stan jest zadowalająco regulowany preparatem podawanym podskórnie w akromegalii i leczeniu objawów związanych z hormonalnie czynnymi guzami żołądka, jelit i trzustki.
Działanie
Syntetyczny, ośmiopeptydowy analog somatostatyny, zachowujący pełną aktywność biologiczną przy znacząco dłuższym okresie półtrwania. U osób zdrowych tonicznie hamuje wydzielanie GH z komórek somatotropowych przysadki mózgowej, ponadto hamuje wydzielanie innych hormonów, w szczególności insuliny, glukagonu, sekretyny, gastryny i VIP, a również wydzielanie kwasu solnego i pepsyny w żołądku, enzymów poprzez trzustkę, minimalizuje przepływ wrotny i krezkowy. Wykazuje swoiste działanie antproliferacyjne w relacji do tkanek poprawnych, jak i niektórych nowotworów. Skutkuje normalizację stężeń GH i IGF-I u większości chorych na akromegalię, włączając pacjentów, wobec których bezskuteczne okazało się leczenie operacyjne, napromienianie albo leczenie agonistami dopaminy, może sprzyjać zmniejszaniu się masy guza. W guzach trzustki albo wywodzących się z przewodu pokarmowego działa jako modulator, w rakowiaku może łagodzić symptomy serotoninemii - zaczerwienienie skóry, biegunki, w VIP-oma minimalizuje stężenie VIP, normalizuje zaburzenia elektrolitowe, łagodzi biegunki, w glukagonoma minimalizuje stężenie glukagonu i nasilenie biegunki. Nie działa przeciwnowotworowo. Po podaniu podskórnym preparat jest błyskawicznie i kompletnie wchłaniany, osiągając max. stężenie we krwi w ciagu 30 min. T0,5 po podaniu podskórnym wynosi 100 min. Po podaniu dożylnym eliminacja leku przebiega dwufazowo z półokresami adekwatnie 10 min i 90 min. Po jednorazowym wstrzyknięciu domięśniowym preparatu LAR, stężenie leku we krwi osiąga przejściowo max. wartość pośrodku 1 h po podaniu leku. Pośrodku 24 h następuje stopniowe pomniejszenie stężenia leku do małych, nieoznaczalnych wartości. Po tym przejściowym maksimum pierwszego dnia, stężenie leku pozostaje na poziomie subterapeutycznym poprzez kolejne 7 dni. Następnie, stężenie leku ponownie powiększa się, osiągając plateau ok. 14 dnia i pozostając na tym względnie stałym poziomie poprzez kolejne 3-4 tyg. Stężenie max., wytępujące 1 dnia, jest niższe niż w fazie plateau, a liczba uwalnianego pośrodku 1 dnia leku nie przekracza 0,5% całej uwalnianej dawki. Wiąże się z białkami osocza w ok. 65%.
Działania niepożądane
Reakcje miejscowe: ból albo uczucie kłucia, mrowienia i pieczenia w miejscu wstrzyknięcia leku, może się również pojawić zaczerwienienie i obrzęk. Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: jadłowstręt, nudności, wymioty, kurczowe bóle brzucha, wzdęcia, wolne stolce, biegunka, stolce tłuszczowe. Długookresowe leczenie może prowadzić do wytwarzania się kamieni żółciowych. Może upośledzać poposiłkową tolerancję glukozy, w rzadkich sytuacjach leczenie może prowadzić do utrzymującej się hiperglikemii jako rezultatu przewlekłego stosowania leku. W pojedynczych sytuacjach opisano zaburzenia czynności wątroby: ostre zapalenie wątroby bez zastoju żółci, powolny postęp hiperbilirubinemii, której towarzyszy powiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, gammaglutamylotransferazy i - w mniejszym stopniu - aminotransferaz.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na oktreotyd albo pozostałe składniki preparatu. Nie są dostępne dane dotyczące podawania preparatu kobietom w ciąży albo karmiącym piersią, dlatego podawanie im leku może być uzasadnione tylko absolutną koniecznością. Nie zaleca się stosowania u dzieci. Ostrożnie stosować u chorych z guzami typu insulinoma i u chorych na cukrzycę wymagających leczenia insuliną.
Interakcje
U chorych na cukrzycę minimalizuje zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki przzeciwcukrzycowe. Minimalizuje wchłanianie jelitowe cyklosporyny i opóźnia wchłanianie cymetydyny. Jednoczesne podawanie oktreotydu i bromokryptyny powiększa biodostępność bromokryptyny.
Dawkowanie
Akromegalia: początkowo 0,05-0,1 mg podskórnie co 8 albo co 12 h, następnie etapowo zwiększając do dawki optymalnej 0,2-0,3 mg na dobę, ustalając dawkę powinno się uwzględniać wyniki comiesięcznych oznaczeń poziomu GH, symptomy kliniczne i tolerancję. Nie należy przekraczać 1,5 mg na dzień. U pacjentów, którzy zadowalająco reagują na leczenie preparatem podawanym podskórnie, zaleca się rozpoczęcie leczenia preparatem LAR w dawce 20 mg w odstępach 4-tygodniowych poprzez 3 mies. Leczenie można rozpocząć kolejnego dnia po ostatnim podaniu podskórnym preparatu. Następnie dawkę należy dostosować w pojedynkę. U pacjentów, u których po 3 mies. symptomy kliniczne i wskaźniki biochemiczne nie są zadowalająco regulowane, dawkę leku można zwiększyć do 30 mg co 4 tyg. U pacjentów, u których stężenie GH utrzymuje się stale poniżej 1 µg/l, a stężenie IGFl uległo normalizacji, i u których najszybciej ustępujące symptomy akromegalii cofnęły się po 3 mies. leczenia dawką 20 mg, można wykorzystać dawkę 10 mg co 4 tyg. Przed rozpoczęciem leczenia preparatem LAR pacjentów, którzy nie byli przedtem leczeni preparatem podawanym podskórnie, zaleca się krótki moment próbnego podawania preparatu podskórnie, w celu oceny odpowiedzi na leczenie i tolerancji oktreotydu.Guzy wewnątrzwydzielniczego układu żołądkowo-jelitowo-trzustkowego: początkowo 0,05 mg podskórnie 1 albo 2 razy na dzień, stosunkowo potrzeby dawkę można etapowo zwiększać do 0,1-0,2 mg 3 razy na dobę. U pacjentów, którzy zadowalająco reagują na leczenie preparatem podawanym podskórnie, wskazane jest rozpoczęcie leczenia preparatem LAR w dawce 20 mg w odstępach 4-tygodniowych. Leczenie preparatem podawanym podskórnie powinno być kontynuowane w dawce uprzednio skutecznej poprzez 2 tyg. po pierwszym wstrzyknięciu preparatu LAR. Przed rozpoczęciem leczenia preparatem LAR pacjentów, którzy nie byli przedtem leczeni preparatem podawanym podskórnie, wskazane jest rozpoczęcie leczenia od podawania preparatu podskórnie w dawce 0,1 mg 3 razy na dzień poprzez ok. 2 tyg., by ocenić odpowiedź na leczenie i tolerancję oktreotydu. U pacjentów, u których po 3 mies. leczenia wystapiło zadowalające złagodzenie objawów i poprawa wyznaczników biologicznych, można zmniejszyć dawkę preparatu LAR do 10 mg co 4 tyg. U pacjentów, u których po 3 mies. wystąpiło tylko częściowe złagodzenie objawów, dawkę można zwiększyć do 30 mg co 4 tyg.Oporne na leczenie biegunki u chorych na AIDS: początkowo 0,1 mg podskórnie 3 razy na dzień, jeżeli po tygodniowej kuracji nie udaje się powstrzymać biegunki, dawkę należy dobrać w pojedynkę, dochodząc do 0,25 mg 3 razy na dobę, jeśli tygodniowe leczenie dawką 0,25 mg 3 razy na dobę nie daje poprawy, leczenie należy przerwać. Zapobieganie powikłaniom po operacjach trzustki: 0,1 mg podskórnie 3 razy na dzień poprzez 7 następnych dni, poczynając od dnia operacji, pierwszą dawkę wstrzykuje się najpóźniej 1 h przed otwarciem jamy brzusznej.Preparat LAR może być podawany wyłącznie w głębokim wstrzyknięciu w mięsień pośladkowy.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Sandostatin