Lek Seroquel

Lekarstwo SEROQUEL: Seroquel
Producent leku:
AstraZeneca
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
kwetiapina (Quetiapine)
tabl. powl. 200 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 25 mg+100 mg+200 mg 6 szt. + 3 szt. + 1 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 100 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 25 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Ostre i przewlekłe zaburzenia psychiczne, w tym schizofrenia.
Działanie
Kwetiapina jest atypowym lekiem przeciwpsychotycznym o sporym powinowactwie do receptorów serotoninowych (5-HT2) i mniejszym do receptorów dopaminowych (D1 i D2), co najprawdopodobniej jest powodem większej skuteczności i mniejszej częstości występowania objawów pozapiramidowych w okresie terapii preparatem. Kwetiapina ma również spore powinowactwo do receptorów histaminowych i a1-adrenergicznych i mniejsze powinowactwo do receptorów a2- adrenergicznych. Powinowactwo do receptorów muskarynowych i benzodiazepinowych jest nieznaczne. Po długotrwałym podawaniu kwetiapiny nie obserwuje się nadwrażliwości receptora D2, czym jest różna ona od typowych leków przeciwpsychotycznych. Częstość występowania objawów pozapiramidowych w trakcie leczenia kwetiapiną nie jest większa niż u pacjentów otrzymujących placebo, rzadko także występują późne dyskinezy. W odróżnieniu do innych leków przeciwpsychotycznych nie skutkuje przetrwałego powiększenia stężenia prolaktyny we krwi. Po podaniu doustnym błyskawicznie wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na biodostępność leku). Wiąże się z bialkami osocza w ok. 83%. Jest metabolizowana w wątrobie poprzez enzymy cytochromu P-450 do nieczynnych farmakologicznie metabolitów. Ok. 5% leku jest wydalane w formie nie zmienionej z kałem albo moczem. Ok. 73% metabolitów kwetiapiny jest wydalane z moczem, 21% z kałem. Moment półtrwania leku wynosi ok. 7 h. Średni klirens kwetiapiny u pacjentów w podeszłym wieku minimalizuje się o 30-50% w porównaniu z pacjentami w wieku 18-65 lat; u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby średni klirens kwetiapiny był pomniejszony o ok. 25%.
Działania niepożądane
Przeważnie obserwowano: senność, zawroty głowy, zaparcia, ortostatyczne pomniejszenie ciśnienia, suchość błon śluzowych j. ustnej, zaburzenia aktywności enzymów wątrobowych. Leczenie preparatem może powodować zapalenie błony śluzowej nosa, dyspepsję, łagodne osłabienie. Symptomy te występują przeważnie w trakcie pierwszych 2 tyg. przyjmowania leku i zazwyczaj ustępują w czasie leczenia. Bardzo rzadko obserwowano występowanie nadwrażliwości, w tym obrzęku naczynioruchowego. Leczenie kwetiapiną jest powiązane z możliwością niewielkiego powiększenia masy ciała, szczególnie w trakcie pierwszych tygodni leczenia. Podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne blokujące receptory a1, także kwetiapina może powodować hipotonię ortostatyczną połączoną z zawrotami głowy, tachykardią i w pojedynczych sytuacjach stratą przytomności, szczególnie w trakcie rozpoczynania leczenia albo zwiększania dawki leku. Notowano pojedyncze przypadki napadów padaczki, jednak częstość występowania napadów nie była większa niż u pacjentów otrzymujących placebo. U pojedynczych pacjentów występował priapizm. Podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne w rzadkich sytuacjach preparat może spowodować złośliwy zespół neuroleptyczny (hipertermia, sztywność mięśniowa, zaburzenia czynności układu autonomicznego). Obserwowano leukopenię i/albo neutropenię, obrzęki obwodowe, niespecyficzne powiększenie aktywności aminotransferaz, nieznaczne powiększenie stężenia triglicerydów i cholesterolu całkowitego we krwi, niewielkie pomniejszenie stężenia hormonów tarczycy we krwi (raczej T4 i fT4).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu.
Interakcje
Jednoczesne wykorzystywanie kwetiapiny z lekami mogącymi indukować enzymy wątrobowe (na przykład karbamazepina, fenytoina i rifampicyna) skutkuje powiększenie klirensu kwetiapiny i pomniejszenie biodostępności leku. Jednoczesne przyjmowanie leków, które są inhibitorami enzymu CYP3A4 (na przykład antybiotyki makrolidowe, leki przeciwgrzybicze) i kwetiapiny może powodować powiększenie stężenia kwetiapiny we krwi (należy rozważyć pomniejszenie dawki kwetiapiny). Należy zachować ostrożność, stosując kwetiapinę równocześnie z innymi lekami działającymi na o.u.n. Fluoksetyna i imipramina nie wpływają na właściwości farmakokinetyczne kwetiapiny. Można równocześnie stosować kwetiapinę i risperidon i/albo haloperidol. Jednoczesne przyjmowanie kwetiapiny i tioridazyny może zwiększyć klirens kwetiapiny.
Dawkowanie
Doustnie, 2 razy na dobę, w okresie albo niezależnie od posiłku. Całkowita dawka dobowa poprzez pierwsze cztery dni leczenia wynosi: 50 mg - 1. dzień, 100 mg - 2. dzień, 200 mg - 3. dzień, 300 mg - 4. dzień. Od 4. dnia rekomendowana dawka dobowa wynosi 300-450 mg. Max. dawka wynosi 750 mg/dobę. U osób w podeszłym wieku i u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek leczenie zaleca się zaczynać od dawki początkowej 25 mg na dobę i zwiększać każdego dnia o 25-50 mg aż do osiągnięcia dawki terapeutycznej.
Ciąża i karmienie piersią
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności preparatu u kobiet w ciąży i okresie karmienia piersią. Lek może być służący w ciąży jedynie w razie, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Nie zaleca się stosowania w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami serca, naczyń, w tym układu naczyniowego mózgu, a również w razie skłonności do hipotonii. Badania kliniczne nie potwierdziły związku kwetiapiny z przetrwałym wydłużeniem odstępu QT, jednak podobnie jak w razie innych leków przeciwpsychotycznych należy zachować ostrożność, jeżeli kwetiapina jest przyjmowana równocześnie z innymi lekami wydłużającymi odstęp QT, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Kwetiapinę podobnie jak inne leki przeciwpsychotyczne należy ostrożnie stosować u pacjentów z padaczką albo napadem padaczkowym w wywiadzie. Należy zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby i u osób w podeszłym wieku. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci i młodzieży.
Podobne leki