Lek Seroxat

Lekarstwo SEROXAT: Seroxat
Producent leku:
GlaxoSmithKline Export
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
paroksetyna (Paroxetine)
tabl. powl. 20 mg 30 szt.,
--,-- zł
Depresja (Epizod depresyjny),
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Zaburzenia lękowe,
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenia lękowe'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenia lękowe'.
Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne'.
nastrój,
Szukaj leków z wyrazem ' nastrój'.
Szukaj schorzeń z wyrazem ' nastrój'.
Szukaj artykułów z wyrazem ' nastrój'.
agorafobia,
Szukaj leków z wyrazem 'agorafobia'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'agorafobia'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'agorafobia'.
antydepresant,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresant'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresant'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresant'.
antydepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresyjny'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
depresja pourazowa,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja pourazowa'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja pourazowa'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja pourazowa'.
Epizod depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
fobia,
Szukaj leków z wyrazem 'fobia'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'fobia'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'fobia'.
fobia socjalna,
Szukaj leków z wyrazem 'fobia socjalna'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'fobia socjalna'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'fobia socjalna'.
lęk,
Szukaj leków z wyrazem 'lęk'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'lęk'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'lęk'.
napad lęku,
Szukaj leków z wyrazem 'napad lęku'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napad lęku'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napad lęku'.
napady lęku,
Szukaj leków z wyrazem 'napady lęku'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady lęku'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady lęku'.
obniżony nastrój,
Szukaj leków z wyrazem 'obniżony nastrój'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'obniżony nastrój'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'obniżony nastrój'.
przeciwdepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
przeciwlękowy,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwlękowy'.
stan depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'stan depresyjny'.
uraz,
Szukaj leków z wyrazem 'uraz'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'uraz'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'uraz'.
zaburzenia lękowe,
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia lękowe'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia lękowe'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia lękowe'.
zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Paxtin
Rexetin
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie: epizodu depresyjnego, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego, zaburzenia lękowego z napadami lęku bez agorafobii albo z agorafobią, fobii socjalnej, zaburzenia lękowego uogólnionego, zaburzenia stresowego pourazowego.
Działanie
Mocny i selektywnie działający inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgowych. Paroksetyna wykazuje niewielkie powinowactwo do receptorów muskarynowych. Nie zaburza czynności psychomotorycznych i nie nasila hamującego działania alkoholu. Nie wywołuje ważnych klinicznie zmian ciśnienia krwi, czynności serca i EKG. Po podaniu doustnym paroksetyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i podlega efektowi pierwszego przejścia. Stężenie leku w stanie stacjonarnym określa się po 7-14 dniach od rozpoczęcia leczenia. Farmakokinetyka leku nie wymienia się w trakcie długotrwałego stosowania. Ok. 95% paroksetyny wiąże się z białkami osocza. Paroksetyna jest metabolizowana na drodze oksydacji i metylacji. 64% dawki leku jest wydalane z moczem w formie metabolitów (w formie nie zmienionej mniej niż 2%), pozostałe 36% jest wydalane z kałem (w formie nie zmienionej mniej niż 1% dawki). Moment półtrwania paroksetyny jest zmienny: przeważnie wynosi ok. 24 h.
Działania niepożądane
Bardzo regularnie (³ 1/10): nudności; zaburzenia seksualne. Regularnie (³ 1/100, <1/10): pomniejszenie apetytu; senność, bezsenność; zawroty głowy, drżenie; niewyraźne widzenie; ziewanie; zaparcia, biegunka, suchość błony śluzowej j. ustnej; pocenie się; osłabienie, powiększenie masy ciała. Niezbyt regularnie (³ 1/1000, <1/100): niepoprawne krwawienie, najczęściej dotyczące skóry i błon śluzowych (przeważnie wybroczyny); splątanie, omamy; symptomy pozapiramidowe; tachykardia zatokowa; przemijające obniżenie albo podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi; wysypka skórna, świąd; zatrzymanie moczu. Rzadko (³ 1/10 000, <1/1000): hiponatremia (najczęściej u osób w podeszłym wieku i czasami związana z zespołem niewłaściwego wydzielania ADH); mania, pobudzenie, lęk, depersonalizacja, napady paniki, akatyzja; drgawki; bradykardia; powiększenie aktywności enzymów wątrobowych; hiperprolaktynemia albo mlekotok; bóle stawów, bóle mięśni. Bardzo rzadko (<1/10 000): trombocytopenia; reakcje alergiczne (w tym pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy); zespół niewłaściwego wydzielania ADH; zespół serotoninowy; ostra jaskra; krwawienia z przewodu pokarmowego; zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby, czasami powiązane z żółtaczką i (albo) niewydolnością wątroby); nadwrażliwość na światło; priapizm; obrzęki obwodowe. Symptomy obserwowane w trakcie odstawiania paroksetyny: regularnie - zawroty głowy, zaburzenia czucia, zaburzenia snu, lęk, ból głowy; niezbyt regularnie - pobudzenie, nudności, drżenie, stany splątania, pocenie się, chwiejność emocjonalna, zaburzenia widzenia, biegunka, drażliwość. Przerwanie leczenia paroksetyną (w szczególności nagłe) regularnie prowadzi do wystąpienia objawów odstawiennych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na paroksetynę albo pozostałe składniki preparatu. Paroksetyna jest przeciwwskazana do jednoczesnego stosowania z inhibitorami MAO (leczenie paroksetyną może być rozpoczęte po 2 tyg. od zakończenia stosowania nieodwracalnych inhibitorów MAO, albo przynajmniej po 24 h od zakończenia stosowania odwracalnych inhibitorów MAO, na przykład moklobemidu; nie należy zaczynać leczenia inhibitorami MAO przed upływem przynajmniej 1 tygodnia od przerwania leczenia paroksetyną). Nie należy stosować paroksetyny równocześnie z tiorydazyną.
Interakcje
Jednoczesne podawanie paroksetyny i leków serotoninergicznych (w tym inhibitorów MAO, L-tryptofanu, tryptanów, tramadolu, linezolidu, leków z gatunku SSRI, soli litu i preparatów zawierających dziele dziurawca) może prowadzić do wystąpienia objawów związanych z zespołem serotoninowym - wymagana jest ścisła kontrola i zachowanie ostrożności w trakcie skojarzonego leczenia paroksetyną i tymi lekami. Farmakokinetyka i metabolizm paroksetyny mogą być zaburzone poprzez indukcję albo hamowanie aktywności enzymów metabolizujących leki. W razie podawania paroksetyny w skojarzeniu ze środkami hamującymi aktywność enzymów metabolizujących leki, należy pamiętać by rekomendowane dawki paroksetyny mieściły się w dolnym zakresie dawkowania. Nie ma potrzeby modyfikowania początkowej dawki paroksetyny w razie jednoczesnego podawania z lekami indukującymi enzymy metabolizujące leki (na przykład karbamazepina, ryfampicyna, fenobarbital, fenytoina); późniejsze zmiany dawki paroksetyny powinny być dokonywane opierając się na oceny jego skuteczności i tolerancji poprzez pacjenta. Leczenie paroksetyną skutkuje znaczące powiększenie stężenia procyklidyny we krwi (jeżeli dojdzie do wystąpienia objawów przeciwcholinergicznych, dawkę procyklidyny należy zmniejszyć). U pacjentów z padaczką leczonych karbamazepiną, fenytoiną albo walproinianem, jednoczesne podawanie paroksetyny nie wpływało na wskaźniki farmakokinetyczne i farmakodynamiczne leków przeciwpadaczkowych. Paroksetyna hamuje aktywność izoenzymu CYP2D6, co może prowadzić do powiększenia stężenia we krwi innych równocześnie podawanych leków, metabolizowanych poprzez ten izoenzym, na przykład trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (na przykład klomipramina, nortryptylina i dezypramina), neuroleptyków z gatunku pochodnych fenotiazyny (na przykład perfenazyna, tiorydazyna), rysperydonu, leków przeciwarytmicznych z gatunku 1c (na przykład propafenon, flekainid) i metoprololu. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania paroksetyny i metoprololu podawanego w niewydolności serca z racji na jego wąski indeks terapeutyczny w tym wskazaniu. Jednoczesne wykorzystywanie paroksetyny i doustnych leków przeciwzakrzepowych może prowadzić do powiększenia działania przeciwzakrzepowego i ryzyka krwawienia - należy zachować szczególną ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania. Jednoczesne wykorzystywanie paroksetyny i NLPZ albo kwasu acetylosalicylowego może prowadzić do powiększenia ryzyka krwawienia. Rekomendowana jest ostrożność u pacjentów stosujących leki z gatunku SSRI z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami wpływającymi na czynność płytek krwi albo zwiększającymi ryzyko krwawienia (na przykład atypowe leki przeciwpsychotyczne - klozapina, fenotiazyny, przewarzająca część trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, NLPZ, inhibitory COX-2).
Dawkowanie
Doustnie. Epizod depresyjny: rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg. Poprawa stanu pacjenta zaczyna się po 1 tyg., lecz widoczna staje się od 2. tyg. terapii. Dawkowanie należy zweryfikować i jeżeli to niezbędne dostosować do potrzeb klinicznych pośrodku 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia, a następnie ponownie ocenić i modyfikować opierając się na wyników leczenia. U niektórych pacjentów, u których reakcja na dawkę 20 mg jest niewystarczająca, dawka leku może być etapowo zwiększana o 10 mg w zależności od reakcji pacjenta, aż do maksymalnej dawki 50 mg na dobę. Pacjenci z depresją powinni być leczeni poprzez dostatecznie długi moment, przynajmniej 6 miesięcy, by zapewnić ustąpienie objawów. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne: rekomendowana dawka dobowa wynosi 40 mg. Leczenie należy zaczynać od dawki 20 mg na dobę. Dawka może być zwiększana etapowo o 10 mg, do wielkości dawki zalecanej. Jeżeli po kilku tygodniach stosowania zalecanej dawki obserwowana reakcja na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego powiększenia dawki, aż do maksymalnej dawki 60 mg na dobę. Pacjenci z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym powinni być leczeni poprzez dostatecznie długi moment, by zapewnić ustąpienie objawów. Moment ten może trwać kilka miesięcy albo nawet dłużej. Zaburzenie lękowe z napadami lęku: rekomendowana dawka dobowa wynosi 40 mg. Leczenie należy zaczynać od dawki 10 mg na dobę i zwiększać ją etapowo o 10 mg w zależności od reakcji pacjenta na leczenie, aż do dawki zalecanej. Rozpoczynanie leczenia od małej dawki początkowej rekomendowane jest w celu zredukowania do minimum potencjalnego zaostrzenia objawów lęku napadowego, które występuje w startowym okresie leczenia dolegliwości. Jeżeli po kilku tygodniach stosowania zalecanej dawki obserwowana reakcja na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego powiększenia dawki, aż do maksymalnej dawki 60 mg na dobę. Pacjenci z zaburzeniem lękowym z napadami lęku powinni być leczeni poprzez dostatecznie długi moment, by zapewnić ustąpienie objawów. Moment ten może trwać kilka miesięcy albo nawet dłużej. Fobia socjalna: rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg. Jeżeli po kilku tygodniach stosowania zalecanej dawki obserwowana odpowiedź na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego powiększenia dawki o 10 mg, aż do maksymalnej dawki 50 mg na dobę. Długoterminowa leczenie powinna być często oceniana. Zaburzenie lękowe uogólnione: rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg. Jeżeli po kilku tygodniach stosowania zalecanej dawki obserwowana odpowiedź na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego powiększenia dawki o 10 mg, aż do maksymalnej dawki 50 mg na dobę. Długoterminowa leczenie powinna być często oceniana. Zaburzenie stresowe pourazowe: rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg. Jeżeli po kilku tygodniach stosowania zalecanej dawki obserwowana odpowiedź na leczenie jest niewystarczająca, niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stopniowego powiększenia dawki o 10 mg, aż do maksymalnej dawki 50 mg na dobę. Długoterminowa leczenie powinna być często oceniana.U osób w podeszłym wieku dawkowanie należy zaczynać od dawki początkowej zalecanej u dorosłych; u niektórych osób może być korzystne powiększenie dawki; max. dawka nie powinna być większa niż 40 mg na dobę. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) albo z niewydolnością wątroby dawkowanie powinno być ograniczone do dolnego zakresu dawek.Zaleca się, by preparat był podawany raz na dobę, rano, w czasie posiłku; tabletki należy połykać nie rozgryzając.
Ciąża i karmienie piersią
Lek może być służący w ciąży i okresie karmienia piersią jedynie w sytuacjach, gdy oczekiwane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu albo karmionego dziecka. Należy obserwować noworodki, których matki kontynuowały przyjmowanie paroksetyny w III trymestrze ciąży.
Uwagi
Paroksetyny nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży poniżej 18 lat na skutek obserwowanego w badaniach klinicznych zwiększonego ryzyka zachowań samobójczych i wrogości w trakcie stosowania leku w tej ekipie wiekowej. Depresja jest związana ze powiększonym ryzykiem wystąpienia myśli samobójczych, samouszkodzeń i samobójstwa, ryzyko to utrzymuje się do czasu wystąpienia wyraźnej remisji - w razie braku poprawy w pierwszych albo kolejnych tygodniach leczenia, pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą aż do czasu, kiedy wystąpi poprawa. W trakcie leczenia pacjentów z innymi niż depresja zaburzeniami psychicznymi, należy zachować podobne środki ostrożności jak w razie leczenia pacjentów z epizodem depresji. Pacjenci z sporym ryzykiem wystąpienia myśli i prób samobójczych (pacjenci z zachowaniami albo myślami samobójczymi w wywiadzie, albo ci, którzy przed rozpoczęciem terapii wykazywali znacznego stopnia nasilenie myśli samobójczych), powinni w trakcie leczenia pozostawać pod ścisłą kontrolą. Pośród młodych dorosłych pacjentów w wieku 18-29 lat występuje sposobność zwiększonego ryzyka zachowań związanych z samobójstwem - osoby te w trakcie leczenia powinny pozostawać pod ścisłą kontrolą. Na skutek ryzyka wystąpienia zespołu serotoninowego nie należy stosować paroksetyny w leczeniu skojarzonym z prekursorami serotoniny (na przykład L-tryptofan, oksytryptan). Należy zachować ostrożność w trakcie stosowania paroksetyny u pacjentów z manią w wywiadzie (należy przerwać leczenie preparatem w razie wystąpienia epizodu manii). Rekomendowana jest ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek albo niewydolnością wątroby, z cukrzycą, padaczką (lek należy odstawić w razie wystąpienia napadu drgawkowego), z jaskrą z wąskim kątem przesączania albo jaskrą w wywiadzie, z zaburzeniami serca, u pacjentów z ryzykiem wystąpienia hiponatremii (na przykład na skutek równocześnie służących leków i marskości). Doświadczenie kliniczne dotyczące równoczesnego stosowania preparatu i leczenia elektrowstrząsami jest bardzo małe. Należy zachować ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania leków z gatunku SSRI z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami wpływającymi na czynność płytek krwi albo innymi lekami zwiększającymi ryzyko krwawienia (na przykład atypowe leki przeciwpsychotyczne - klozapina, fenotiazyny, przewarzająca część trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, NLPZ, inhibitory COX-2), jak także u pacjentów z krwawieniami w wywiadzie albo stanami, które predysponują do wystąpienia krwawienia.
Podobne leki
Paxtin
Rexetin