Lek Sevorane

Lekarstwo SEVORANE: Sevorane
Producent leku:
Abbott
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
sewofluran (Sevoflurane)
płyn wziewny but. 250 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Indukcja i podtrzymywania znieczulenia ogólnego w zabiegach chirurgicznych w uwarunkowaniach szpitalnych i ambulatoryjnych u dorosłych i dzieci.
Działanie
Anestetyk wziewny, przezroczysta, bezbarwna ciecz o temp. wrzenia 58,6°C pod ciśnieniem 760 mmHg i ciężarze właściwym 1,52 w temp. 20°C. W minimalnym stopniu drażni drogi oddechowe, podawany z gazami oddechowymi (tlenem, podtlenkiem azotu) skutkuje szybkie (ok. 2 min.)wprowadzenie (bez zwiększania ilości wydzieliny w drzewie oskrzelowym i bez etapy pobudzenia o.u.n.) i stabilne podtrzymanie znieczulenia. Proporcjonalnie do głębokości znieczulenia (dawki) wpływa depresyjnie na czynność oddechową (działa bezpośrednio na ośrodek oddechowy), obniża ciśnienie tętnicze (raczej poprzez pomniejszenie naczyniowego oporu obwodowego), minimalizuje siłę skurczu mięśnia sercowego, minimalizuje napięcie mięśni gładkich oskrzeli i mięśni poprzecznie prążkowanych. W niewielkim stopniu wpływa na przepływ mózgowy i ciśnienie śródczaszkowe; nie wpływa na czynność nerek, nie skutkuje zespołu podkradania w obrębie mięśnia sercowego. W trakcie znieczulenia sewofluranem osłabione są odruchy na hipowolemię: z baroreceptorów i wazomotoryczny; obniżony metabolizm mózgu. Min. stężenie anestetyczne (MAC) w tlenie wymienia się z wiekiem i minimalizuje się po dodaniu podtlenku azotu o ok. 50% u dorosłych i ok. 25% u dzieci. Współczynniki rozdziału w 37°C: krew/gaz 0,6, woda/gaz 0,36, olej/gaz 47-53, tkanka mózgowa/gaz 1,15, mięśnie/krew 3,1. Dzięki słabej rozpuszczalności we krwi podany wziewnie błyskawicznie osiąga wysokie stężenie w powietrzu pęcherzykowym; błyskawicznie także minimalizuje się jego stężenie po zaprzestaniu podawania. W niewielkim stopniu (<5%) jest metabolizowany (z uwalnianiem nieorganicznych fluorków i CO2) za pośrednictwem cytochromu P450 (izoenzym 2E1) do heksa-fluoroizopropanolu (HFIP) - sprzęganego z kwasem glukuronowym i wydalanego poprzez nerki.
Działania niepożądane
Depresja oddechu, hipotonia, ujemne działanie inoptropowe - proporcjonalnie do głębokości znieczulenia. Mogą wystąpić (u >10%) przemijające: nudności, bradykardia, wymioty, kaszel. Rzadziej (>1,0%): pobudzenie, senność, zawroty głowy, powiększone wydzielanie śliny, skurcz krtani, gorączka, dreszcze, zaburzenia oddychania, nadciśnienie tętnicze, tachykardia. W trakcie albo po znieczuleniu z użyciem sewofluranu opisano przejściowe: powiększenie stężenia glukozy i liczby białych krwinek we krwi, powiększenie stężenia nieorganicznych fluorków w surowicy (maksimum ok. 2 h po zakończeniu znieczulenia, powrót do stężenia przedoperacyjnego pośrodku 48 h, nie jest powiązane z zaburzeniem czynności nerek), zmiany wyników czynnościowych prób wątrobowych. Notowano także samoistnie ustępujące ruchy dystoniczne u dzieci (w fazie indukcji znieczulenia); sporadycznie - krótkotrwałe drgawki, pojedyncze przypadki hipertermii złośliwej i reakcji alergicznych (świąd, skurcz oskrzeli, pokrzywka, wysypka, reakcje anafilaktyczne albo rzekomoanafilaktyczne). Bardzo rzadko informowano o pooperacyjnym zapaleniu wątroby, lecz nie ustalono związku ze stosowaniem sewofluranu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sewofluran albo inne halogenowe środki znieczulenia ogólnego. Rozpoznana albo podejrzenie genetycznie uwarunkowanej hipertermii złośliwej.
Interakcje
Można stosować w skojarzeniu z wieloma środkami regularnie stosowanymi w trakcie zabiegów chirurgicznych: leki działające na ośrodkowy układ nerwowy, leki działające na wegetatywny układ nerwowy, środki zwiotczające mięśni szkieletowe, leki przeciwbakteryjne (w tym antybiotyki aminoglikozydowe), hormony i ich syntetyczne odpowiedniki, preparaty krwi i leki działające na układ sercowo-naczyniowy, w tym noradrenalina; barbiturany nie indukują metabolizmu sewofluranu, metabolizm może ulec nasileniu przy jednoczesnym stosowaniu środków indukujących cytochrom P 450 (na przykład izoniazyd, alkohol); benzodiazepiny, opioidy, podtlenek azotu - obniżają MAC. Sewofluran wydłuża czas trwania blokady nerwowo-mięśniowej po niedepolaryzujących środkach zwiotczających (nie zaleca się zmniejszania dawki leku zwiotczającego do intubacji, w fazie podtrzymania z nieczulenia - dawki leków zwiotczających należy zmniejszyć a bieżące zapotrzebowanie oceniać przy zastosowaniu stymulatora nerwów). W pochłaniaczach CO2 zawierających wapno sodowane albo opartych na mieszaninie 80% wodorowęglanu wapnia i 20% wodorowęglanu baru (Baralymeż) zachodzi reakcja rozpadu sewofluranu do pochodnej haloalkenu - eteru pentafluoroizopropylometylowego (PIFE = związek A) i śladowych ilości eteru pentafluorometoksyizopropylofluorometylowego (PMFE = związek B).
Dawkowanie
Lek może być służący wyłącznie poprzez osoby przeszkolone w prowadzeniu znieczulenia ogólnego, z zapewnionym dostępem do tlenu i sprzętu do utrzymania drożności dróg oddechowych i resuscytacji. Wziewnie, włącznie z parowników skalowanych dla sewofluranu. Dawkę należy dobierać w pojedynkę zależnie od wieku, stanu pacjenta i sposoby znieczulenia. W fazie wprowadzenia do znieczulenia (do czasu osiągnięcia zamierzonego stopnia znieczulenia, zwykle < 2 min) można podać wyższe stężenia sewofluranu (nie przekraczając 8 vol%); w fazie podtrzymania znieczulenia stosuje się zwykle 0,5-3,0% uwzględniając MAC i bonus innych anestetyków albo analgetyków. MAC w 100% tlenie wynosi (podano wartości przybliżone): dla noworodków 3,3 vol%, dzieci 2,5 vol%, dorosłych 2,2 vol%, osób starszych 1,6-1,4 vol%. Przy stosowaniu mieszaniny N2O(65%)/O2(35%) MAC minimalizuje się o 25% (dzieci) do 50% (dorośli).
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. B - może być służący jedynie w razie zdecydownej konieczności. Lek może być służący do znieczulenia do cięcia cesarskiego; brak badań o stosowaniu sevofluranu do znieczulenia porodu naturalnego. Brak badań nad przechodzeniem leku do pokarmu matki - należy zachować ostrożność podając lek kobietom karmiącym piersią.
Uwagi
Należy zachować ostrożność u chorych z niewydolnością nerek, z nadciśnieniem śródczaszkowym (może być służący jedynie wspólnie z sposobami obniżającymi ciśnienie śródczaszkowe na przykład hiperwentylacją kontrolowaną) i u chorych z chorobą wieńcową.
Podobne leki