Lek Spironol

Lekarstwo SPIRONOL: Spironol
Producent leku:
Polfa-Grodzisk
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
spironolakton (Spironolactone)
tabl. 25 mg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. 100 mg 20 szt.,
--,-- zł
tabl. 100 mg 20 szt.,
--,-- zł
tabl. 25 mg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. 25 mg 20 szt.,
--,-- zł
tabl. 25 mg 20 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Verospiron
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Diagnostyka hiperaldosteronizmu pierwotnego. Krótkotrwałe leczenie hiperaldosteronizmu pierwotnego przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Długookresowe leczenie hiperaldosteronizmu pierwotnego u pacjentów z nieoperacyjnym gruczolakiem nadnercza albo pacjentów nie wyrażających zgody na operacje. Leczenie obrzęków spowodowanych hipernatremią u pacjentów z zastoinową niewydolnością krążenia, u których inne leki są nieskuteczne albo przeciwwskazane. Leczenie obrzęków u pacjentów z marskością wątroby (równocześnie z podawaniem spironolaktonu należy ograniczyć podaż wody i sodu). Leczenie obrzęków u pacjentów z zespołem nerczycowym, gdy leczenie przyczynowe w połączeniu z innymi lekami moczopędnymi i ograniczeniem spożycia soli jest nieskuteczne. Nadciśnienie tętnicze samoistne u pacjentów u których inne leki przeciwnadciśnieniowe są nieskuteczne albo przeciwwskazane. Leczenie odwadniające u pacjentów z niedoborem potasu, gdy inne leki są nieskuteczne albo przeciwwskazane. Zapobieganie wystąpieniu hipokaliemii u pacjentów przyjmujących glikozydy naparstnicy, gdy inne leki zapobiegające hipokaliemii są nieskuteczne albo przeciwwskazane.
Działanie
Lek moczopędny, antagonista aldosteronu. Hamuje w dystalnym odcinku nefronu tę część zamiany jonów sodu na wodorowe i potasowe, która jest aktywowana poprzez aldosteron. Dlatego powiększa się wydalanie sodu w moczu a minimalizuje potasu. Blokowanie aldosteronu zachodzi na poziomie komórkowym, w wyniku zaburzeń syntezy białek uczestniczących w transporcie Na i K. Wymaga to pewnego czasu dla rozwinięcia pełnego działania leku i zwykle następuje to po 2-3 dniach stosowania. Podobnie po odstawieniu leku, jego działanie zanika w okresie 2-3 dni. Obniża ciśnienie krwi. Podany doustnie wchłania się niecałkowicie. Wiąże się z białkami osocza. T0,5 wynosi 1,3 h. Metabolizowany jest między innymi do kanrenoanu, aktywnego metabolitu o podobnym mechanizmie działania i znacząco dłuższym okresie półtrwania. Wydalany z moczem i częściowo z kałem. Przenika poprzez łożysko i do mleka matki.
Działania niepożądane
Zazwyczaj mają umiarkowane nasilenie i przemijają bez leczenia po odstawieniu albo zmniejszeniu dawki spironolaktonu. W okresie długotrwałego leczenia może wystąpić: hiperkaliemia, hiponatremia i przemijający przyrost stężenia mocznika we krwi i łagodna kwasica metaboliczna. Niekiedy obserwuje się zaburzenia czynności przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunka), ból głowy, uczucie nadmiernej senności i zmęczenia, ataksje i wysypki skórne. Mogą wystąpić albo nasilać się zaburzenia czynności wątroby. Lek może powodować agranulocytozę, trombocytopenię albo eozynofilię. Rzadko w trakcie długotrwałego stosowania u kobiet mogą wystąpić: nadmierne owłosienie, pogrubienie głosu, zaburzenia miesiączkowania i krwawienia postmenopauzalne. U mężczyzn ginekomastia i pomniejszenie potencji. Występowanie ginekomastii jest proporcjonalne do przyjmowanych dawek i czasu leczenia spironolaktonem.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na spironolakton albo inne składniki preparatu. Bezmocz, hiperkaliemia, hiponatremia, ostra, ciężka albo błyskawicznie nasilająca się niewydolność nerek (filtracja kłębkowa <10 ml/min), choraba Addisona.
Interakcje
Hiperkaliemia w połączeniu z amiloridem, triamterenem, solami potasu, kaptoprilem. Nasilone działanie hipotensyjne w połączeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi, diuretykami ( w razie równoczesnego stosowania dawki leków leków hipotensyjnych należy zmniejszyć). Lek skutkuje powiększenie stężenia litu w osoczu i ryzyko wystąpienia działań toksycznych (wskazana kontrola stężenia litu w surowicy, w sytuacjach koniecznych należy zmniejszyć dawkę). Równoczesne wykorzystywanie spironolaktonu z NLPZ i inhibitorami konwertazy moze powodować niewydolność nerek i hiperkaliemię. W skojarzeniu z metforminą istnieje powiększone ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej. Indometacyna, fenylobutazon, kortykosteroidy działajace ogólnoustrojowo podawane łącznie ze spironolaktonem mogą powodować pomniejszenie działania hipotensyjnego spironolaktonu. Leki psycholeptyczne nasilają działanie obniżające ciśnienie i mogą powodować niedociśnienie ortostatyczne. Podwyższa stężenie digoksyny i powiększa ryzyko działań niepożądanych. Karbenoksolon minimalizuje przeciwnadciśnieniowe działanie spironolaktonu. Spironolakton osłabia działanie noradrenaliny.
Dawkowanie
Doustnie w dawkach podzielonych. Dorośli. Hiperaldosteronizm pierwotny - 100-400 mg na dobę przed zabiegiem operacyjnym. W długotrwałym leczeniu pacjentów z nieoperacyjnym gruczolakiem nadnercza należy podawać najmniejszą, w pojedynkę ustaloną efektywną dawkę. Po każdych dwóch tygodniach terapii początkowa dawka może być zmniejszana w celu ustalenia najmniejszej skutecznej dawki leku. Obrzęki (zastoinowa niewydolność krążenia, marskość wątroby, zespół nerczycowy) - dawka początkowa wynosi 50-300 mg na dobę, dawka podtrzymująca 50-100 mg na dobę. Nadciśnienie tętnicze samoistne - początkowa dawka dobowa wynosi 50-100 mg w dwóch dawkach podzielonych, w skojarzeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi. Hipokaliemia wywołana stosowaniem innych leków moczopędnych - 25-100 mg na dobę w dwóch dawkach podzielonych. Dzieci. Początkowa dawka 2-3 mg/kg m.c./dobę w dawkach podzielonych. Dawka podtrzymująca 1-1,5 mg/kg m.c./dobę w dawkach podzielonych. Tabletki można rozkruszyć i podawać z płynem do picia.
Ciąża i karmienie piersią
Kategoria stosowania leku w ciąży - C. W ciąży stosować jedynie w razie, jeżeli spodziewane korzyści przewyższają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Kobiety leczone spironolaktonem nie powinny karmić piersią. Lek i jego metabolity przenikają poprzez łożysko i do mleka matki.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek i nefropatią cukrzycową (sposobność wystąpienia hiperkaliemii). Powiększone ryzyko hiperkaliemii może wystąpić w trakcie jednoczesnego stosowania spironolaktonu z preparatami zawierającymi potas albo lekami oszczędzajacymi potas (amilorid, triamteren, kaptopril) i inhibitorami konwertazy angiotensyny. W razie zwiększonego ryzyka hiperkaliemii należy rozważyć pomniejszenie dawki spironolaktonu i kontrolować stężenie potasu we krwi. W razie wystąpienia hiperkaliemii należy odstawić spironolakton. Ostrożnie stosować u pacjentów u których istnieje ryzyko zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej: pacjenci z marskością wątroby (ryzyko kwasicy hiperchloremicznej i hiperkaliemii), pacjenci z niewydolnością nerek. Zaburzenia te mogą wystąpić również u chorych z poprawną czynnością nerek. Ostrożnie stosować u pacjentów w wieku podeszłym i z niewydolnością nerek (ryzyko wystąpienia zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej może być powodem zaburzeń rytmu serca). W okresie równoczesnego stosowania leków moczopędnych występuje ryzyko hiponatremii. Wykorzystywanie spironolaktonu może powodować dodatnie wyniki testów antydopingowych.w czasie leczenia nie należy spożywać alkoholu.
Podobne leki
Verospiron