Przyczyny Guzy i obrzmienia w jamie ustnej objawy

Zmiany guzowate i obrzmienia są często spotykane w jamie ustnej, a pacjent językiem jest w stanie wykryć nawet niewielkie obrzmienia. Czasami wykrywane są w związku z towarzyszącymi im dolegliwościami bólowymi. W wielu przypadkach niepokoimy się obecnością prawidłowych struktur anatomicznych np. brodawek na języku czy ujścia ślinianki przyusznej. Nowo pojawiające się zgrubienia nie powinny być bagatelizowane bowiem zmiany takie mogą stanowić początkowe stadium nowotworu, które daje większe szanse na wyleczenie. Wiele stanów jamy ustnej może objawiać się w postaci guzów lub obrzmień, każde z nich powinno być zweryfikowane przez lekarza stomatologa.

Obecność guzów oraz obrzmień w jamie ustanej może być spowodowana następującymi przyczynami:

Prawidłowymi strukturami anatomicznymi –ujście ślinianki przyusznej w przedsionku jamy ustnej na wysokości drugiego zęba trzonowego, brodawki liściaste na języku, niewyrznięte zębyNowotworami – rak, mięsak Kaposiego, guzy gruczołów ślinowych,Zmianami zapalnymi - głównie są to ropnie okołozębowe, ziarniniaki, sarkoidoza, infekcje, ukąszenia owadówZmianami rozwojowymi – zęby zatrzymane, naczyniaki krwionośne, naczyniaki chłonne, wrodzona włókniakowatość dziąseł,Zmianami urazowymi – krwiaki, uciskające protezy,Zmianami endokrynologicznymi – w przebiegu ciąży często dochodzi do powstania obrzmienia dziąseł (ciążowe zapalenie dziąseł) lub powstaje nadziąślak ciążowy, podczas przyjmowania doustnych środków antykoncepcyjnych (pigułkowe zapalenie dziąseł)Zmianami polekowymi – obrzmienie dziąseł powodują np. fenytoina, cyklosporyna, blokery kanałów wapniowychZmianami wirusowymi – brodawczaki, brodawki zwykłe, kłykciny, ogniskowy przerost nabłonkaZmianami włóknisto-kostnymi – w przebiegu choroby Pageta, dysplazja włóknista

W rozpoznaniu istotne jest:

Umiejscowienie zmiany- bardzo często niepokoją nas prawidłowe struktury anatomiczne, często także obrzmienia pojawiają w miejscach nieprawidłowego dopasowania uzupełnień protetycznychCzy zmiana jest obustronnie symetryczna, jeśli tak nie powinna nas niepokoić – jest anatomiczna.Wielkość zmianyKształtBarwa – czarne zabarwienie może wskazywać na czerniaka, natomiast fioletowa lub czerwona może oznaczać naczyniaka lub mięsaka.Wrażliwość na ucisk – ropnie są zazwyczaj bardzo wrażliwe na dotykWydzieliny – czy ze zmiany wydobywa się krew, ropa, bezbarwny płynSpoistość- podczas dotyku może pojawiać się charakterystyczne chełbotanie, które wskazuje na obecność płynu wewnątrz zmianyRodzaj powierzchni – obrzmienia maja gładką powierzchnię, natomiast brodawczaki kalafiorowatą, raki –guzkowatą z tendencją do powstawania owrzodzeń.Owrzodzenia na obrzmieniach, obrzeża zmiany

W celu określenia czy obecność zmiany jest związana ze stanem sąsiednich zębów wskazane jest także badanie żywotności sąsiednich zębów, stanu przyzębia oraz badanie radiologiczne.

Obrzmienie dna jamy ustnej to najczęściej:

Żabka (ranula).

Jest to przewlekłe, powoli powiększające się obrzmie­nie w przedniej części dna jamy ustnej, umiejscowione bezpośrednio pod ślu­zówką, w linii środkowej, lub przesunięte ku jednej stronie. Posiada zabar­wienie niebieskawoszare, może być czerwonawoszare od drobnych naczyń krwionośnych, które je pokrywają. Często widoczne są żylaki. Podczas badania palpacyjnego pojawia się odgłos chełbotania, lecz nie zagłębia się pod uciskiem. Język unosi się ku górze, mogą pojawić się problemy z mową, połykaniem pokarmów, oraz inne dolegliwości.Sporadycznie dochodzi do wypuklenia skóry na podbródku. Ranula rozwijająca się w dzieciństwie, może prowadzić do znacznego wysunięcia ku przo­dowi, zniekształcenia żuchwy oraz nieprawidłowego rozmieszczenia zębów. Torbiel zawiera początkowo ślinę, nastepnie substancję śluzowatą.

Torbiel skórzasta

W dnie jamy ustnej torbiele tego typu znajdują się w linii środkowej pod skó­rą. Czasami są one małe i wtedy wypuklają się na podbródku, mogą też wypuklać się w jamie ustnej, tworzą wtedy żółte twory, które przeświecają przez błonę śluzową. Te o większych rozmiarach uciskają na język, co powoduje jego podniesienie, trudności w oddychaniu, przyjmowaniu pokarmów. W trakcie badania i dotyku powstają zagłębienia, konsystencja tego typu torbieli jest ciastowata. Wzrastają one powoli i czasami zawierają dodatkowe twory skóry np. włosy.

Rak (carcinoma).

Guz może powstawać w bezpośredniej bliskości języka, wywodząc się ze ślinianki podjęzykowej, albo szerzy się z języka. Pojawia się /stwardnienie / guzek, wrzodziejący, który ma tendencję do szybkiego szerzenia się i tworzenia wyrośli. Jego powierzchnia przybiera charakterystyczny kalafiorowaty obraz, guzkowaty, z wydzieliną surowiczo – ropną o bardzo nieprzyjemnym zapachu. W miarę rozwoju zamiana rozpościera się na język, unieruchamia go utrudniając przełykanie, mowę.

Najwięcej przypadków dotyczy osób po 40 roku życia, pierwsze pojawiające się objawy to powiększenie węzłów podszczękowych, ból.

Kamica ślinianek.

Zaburzenie polegające na tworzeniu się złogów (tzw. kamieni), które prowadzą do utrudnionego wydzielania śliny. Zmiany w tej okolicy dotyczą ślinianki podjęzykowej lub przewodu tej ślinianki. Palpacyjnie wyczuwa się twardą strukturę, umiejscowioną pod językiem.. Struktura jest podłużna, gruszkowata, czasami okrągła. Charakterystyczna jest w tym przypadku wrażliwość podczas dotyku oraz podczas spożywania posiłków.

Angina Ludwiga.

Jest to ciężkie złośliwe ropowicze zapalenie tkanek miękkich dna jamy ustnej, które może stanowić powikłanie wielu procesów patologicznych toczących się w jamie ustnej i gardle.

To rzadkie schorzenie, rozpoczyna się w obrębie dnia jamy ustnej i okolicy podszczękowej, następnie spaja wszystkie twory tej okolicy w jedną deskowato twardą masę. Obrzmienie łączy się z kością żuch­wy i uciska na język, przemieszczając go w kierunku gardła i ku górze. Od strony jamy ustnej można wyczuć stwardnienie, obu lub jednostronnie, a warstwa podśluzowa może być na tyle obrzęknięta, że wypukła się ponad poziom zębów tworząc charakterystyczny szary wał. Zmiany szerzą się szybko aż do zajęcia całego dna jamy ustnej oraz przed­niej części szyi. Choroba zwykle dotyczy dzieci, ale może też występować u dorosłych. Wywołują ją bakterie Gram (-), beztlenowce a także bakterie, fizjologicznie występujące jako flora jamy ustnej.

Główne objawy towarzyszące to: wzrost temperatury i dreszcze, ból głowy, obrzęk dna jamy ustnej, zaczerwienienie i bolesność okolicy podbródkowej, zaburzenia ruchomości języka, trudności podczas mówienia, dysfagia, ślinotok, odynofagia, szczękościsk, duszność pojawiająca się zwykle przy dużym obrzęku tkanek miękkich i języka, które zmniejszają przepływ powietrza.

Obrzmienia zlokalizowane w obrębie dziąseł i wyrostków zębodołowych to najczęściej:

1. Ostry ropień zębodołowy (abscessus alveolaris acutus).

Główne objawy to silny, pulsujący ból, ostre obrzmienie, czasami samoistnie pojawia się ropa, gorączka.

2. Rak dziąsła (Carcinoma gingivae).

Rak płaskonabłonkowy jest najczęstszym typem nowotworu złośliwego, który atakuje dziąsła. Pozostałe typy takie jak włókniakomięsak, mięsak mięśni poprzecznie prążkowanych spotykamy rzadko. Pierwsze objawy to zgrubienia, pojawiająca się leukoplakia

Rak brodawkowaty stanowi kalafiorowaty twór, który rzadko prowadzi do przerzutów, tworzy rumieniowate, niebolesne zmiany które krwawią.

Zapalenie dziąseł u ciężarnych (gingivitis gravidarum).

Nadziąślak (epulis).

Jest to miejscowy, zwykle zapalny guzek dziąsła, który bardzo często krwawi i ulega owrzodzeniu, wzrasta powoli, jest niebolesny. Wyróżniamy kilka typów: nadziąślak włóknisty, olbrzymiokomórkowy, zapalny. Jego leczenie polega na wycięciu zmiany, często jednak guz odrasta. Zwykle jest on osadzony wzdłuż grzebienia zębodołowego, zazwyczaj przed pierwszym zębem trzonowym.

Mięsak (sarcoma).

Jest to guz dziąsła, często określany jako nadziąślak (epulis). Początkowo powstaje mały, miekki guzek, którego powierzchnia jest pofałdowana. Może on być zlokalizowany w każdym miejcu wzdłuż krawędzi szczęk lub rowka policzkowego, ale najczęściej spotykany jest w linii łączącej kości szczęki górnej.

Kostniak

Dominującą dolegliwością w przypadku dysplazji jest zniekształcenie twarzy, obrzmienie kości szczękowej lub trzonu żuchwy, z miejscową wrażliwością uciskową, często rów­nież z dochodzi przemieszczeniem zębów.

Powierzchnia guza jest zwykle, gładka, o regularnych zarysach a nabłonek jest ciasno napięty nad powierzchnią. Wzrasta on powoli, nie dochodzi do zajęcia węzłów chłonnych.

Torbiel okołozębowa (cystis periodontalis).

Może to być to torbiel przywierzchołkowa, boczna i resztkowa.

Dolegliwości bólowe mogą nie pojawiać się wcale, jeśli się pojawiają towarzyszy im bolesność uciskowa, nieprzyjemny smak w ustach. Wzrost jest powolny. W niektórych, zaawansowanych przypadkach może dochodzić do zapalenia szpiku. Torbiele rozwijają się na podłożu procesu zapalnego lub zapal­nego ziarniniaka przywierzchołkowego.

Zębiak (odontoma).

Brodawczak (papilloma).

. Guz spotyka się przede wszystkim na podniebieniu miękkim, migdałku, języku lub języczku. Stanowi on nieruchomy lub uszypułowany twór, o miękkiej konsystencji. Na jego powierzchni tworzą się często wyrostki, które wystają i z czasem ulegają owrzodzeniu. W wielu przypadkach stanowi on jedynie mały guzek.

Kilak (; gumma; syphilis congenita tarda).

Może on przypominać ropień zębowy, przyjmuje postać nieregularnego owrzodzenia, z martwiczymi strzępkami, o nieregularnych brzegach.

Każda niepokojąca zmiana powinna być skontrolowana przez lekarza stomatologa i w zależności od jej rodzaju pacjent poddawany jest odpowiedniej terapii. Najczęściej jest to zabieg chirurgiczny polegający na jej usunięciu.

Każda niepokojąca zmiana powinna być skontrolowana przez lekarza stomatologa i w zależności od jej rodzaju pacjent poddawany jest odpowiedniej terapii.