Przeszczepy skóry leczenie

Definicja PRZESZCZEPY SKÓRY: W trakcie operacji plastycznych, a szczególnie w okresie leczenia ran oparzeniowych, coraz częściej stosuje się przeszczepy skóry. Jakie są ich rodzaje i jaką pełnią rolę? Czy przyjmują się na stałe w organizmie człowieka?Po usunięciu pooparzeniowych, martwych tkanek powierzchnie skóry pokrywa się przeszczepami, które stanowią ochronę przed infekcjami i przejmują funkcję uszkodzonej tkanki skórnej.najwspanialszym materiałem do leczenia ran tego rodzaju są tak zwany przeszczepy autogenne, z własnej skóry, przeniesione z innych miejsc ciała. Np. gdy pacjent poparzył ręce i brzuch, chirurg może pobrać skórę z kończyn dolnych i z pleców. Najczęściej do takich przeszczepów wykorzystuje się skórę o niepełnej grubości. Dlatego podłoże po ich pobraniu błyskawicznie ulega regeneracji, co umożliwia wielokrotne pobieranie skóry z tych okolic. Taki przeszczep przyjmuje się zwykle bardzo dobrze i nie wywołuje odczynu ze strony biorcy.Jednak regularnie przy rozległych oparzeniach liczba materiału do przeszczepów jest niewystarczająca. W tych sytuacjach możemy z nich stworzyć siatkę, która pokrywa ranę. Po wycięciu martwych tkanek i nałożeniu na ranę takiego autoprzeszczepu w "oczkach" wytwarza się własny naskórek, który namnaża się, dzięki czemu wypełnia całą powierzchnię.jeśli nie możemy pobrać własnej skóry, niezbędne są tak zwany alloprzeszczepy, a więc pochodzące od drugiego człowieka, regularnie od rodziny (najczęściej od zmarłej osoby). Przeszczepy tego rodzaju muszą spełniać określone warunki - dawcami nie mogą być chorzy na nowotwory, AIDS czy dolegliwości zakaźne.Przeszczepy allogenne mają jednak tylko charakter czasowego opatrunku biologicznego, gdyż nie przyjmują się na stałe. Początkowo wgajają się do organizmu, który jednak z czasem traktuje je jako obce przedmioty i dąży do ich odrzucenia. Dlatego także po pewnym okresie usuwa się je, lecz dzięki nim doktor ma czas ( zwykle wystarczy od kilku tygodni do dwóch miesięcy), aby uzyskać namnożenie albo hodowlę komórek własnych pacjenta. By nie dopuścić do odrzucenia alloprzeszczepu, pacjent musiałby wciąż zażywać leki osłabiające jego naturalną odporność, a więc immunosupresyjne (podobnie jak to się dzieje przy transplantacjach serca czy innych organów ciała), czego jednak przy przeszczepach skóry nie stosuje się.Czasami (rzadko) wykorzystuje się przeszczepy ksenogenne, a więc od innego gatunku, na przykład organizmu świni. Jednak w takich sytuacjach możemy mieć do czynienia z szybkim odrzuceniem przeszczepu na skutek sporych różnic genetycznych, bo organizm gwałtowne broni się przed obecnością obcej gatunkowo tkanki.- Podobno można nawet hodować naturalną skórę...Rzeczywiście, ostatnio opracowano technikę namnażania komórek skóry polegającą na wielokrotnej hodowli komórek autogennego ( a więc własnego) naskórka. W jej wyniku po kilku tygodniach z małego skrawka otrzymujemy rozległe powierzchnie (nawet o wielkości 0,5-1 m), dzięki którym możemy pokryć rany, na przykład chwilowo ochronione przeszczepami obcej skóry. Jednak, jak na razie, otrzymany materiał, nie jest pełnowartościowy i trwały. Wykazuje małą odporność na drobne urazy mechaniczne, nawet otarcia, a przy tym właściwie ma tylko grubość naskórka, w trakcie gdy nasza skóra jest o sporo grubsza, a oprócz tego złożona jest z kilku warstw. Dlatego także w tej chwili stosuje się naraz kilka metod leczenia: pokrywa się ranę alloprzeszczepami i uzyskuje hodowlę autogennego naskórka, a następnie usuwa się naskórek z warstwą łączącą go ze skórą właściwą alloprzeszczepu (w której znajduje się jej główny układ odpornościowy), a na jego miejsce nakłada się wyhodowany naskórek własny pacjenta.sposób hodowli naskórka jest znana już na świecie od lat 80., lecz w Polsce nie wykorzystuje się jej jeszcze na szeroką skalę. W niektórych polskich ośrodkach otrzymuje się jedynie niewielkie powierzchnie ( na przykład wielkości dłoni), które nie mają na razie większego znaczenia w praktyce klinicznej. Wyniki takich zabiegów ograniczają różne czynniki, między innymi: konieczność zapewnienia czystości hodowli, wykorzystania środków przyspieszających przyrost komórek. Preparaty te są drogie, a oprócz tego stanowią tajemnicę firmową, dlatego także są trudno dostępne. W naszej klinice opracowaliśmy prostszy i tańszy sposób - uzyskaliśmy zawiesinę keratynocytów, która przyspiesza naskórkowanie ran i ich gojenie.- Skąd pobiera się skórę do przeszczepów autogennych? Czy z tych części ciała, w których znajduje się jej więcej, gdzie jest ona luźniejsza, ( na przykład z brzucha albo pośladków?Materiał do przeszczepu pobiera się z każdej okolicy ciała - zależnie od tego, która okolica uległa oparzeniu i gdzie można najprościej uzyskać przeszczep. Najczęściej wykorzystuje się skórę z górnych albo dolnych kończyn czy pośladków, przeszczepy z miejsc nie oparzonych, a również z tych, których gojenie stanowi jak najmniejsze obciążenie dla chorego i nie będzie stwarzało dyskomfortu. Należy jednak pamiętać o tym, by zabieg w małym stopniu obciążał pacjenta (pobranie fragmentu z tylnej części tułowia może przeszkadzać w spoczynku). Materiał do przeszczepu uzyskuje się tam, gdzie jest możliwe pobranie skóry w w miarę pełnym zakresie i jest ona napięta, jędrna, nie pofałdowana. Przeszczep pobiera się łatwiej z płaskich, równych powierzchni - ( na przykład na nogach, gdzie mamy podłoże płaskie i stabilne. Z kolei uzyskanie przeszczepu z brzucha jest trudniejsze, bo powierzchnie są tu luźne i pofałdowane.- Zatem .jeśli pobiera się przeszczep z innego miejsca ciała, chorego czekają właściwie dwie operacje?- Rzeczywiście, można to tak określić, iż jedna operacja bazuje na usunięciu martwych tkanek, a druga na pobraniu przeszczepu i zamknięciu nim ran po wycięciu tkanek. Dlatego istotne to jest, by te przeszczepy nie obejmowały pełnej grubości skóry i pozostała warstwa rozrodcza. Wtedy miejsca goją się w miarę błyskawicznie, nie stanowią dodatkowego obciążenia. Po upływie 3 tygodni można znów pobierać z nich skórę.- Czy po takich zabiegach zawsze muszą pozostać szpecące blizny?( zwykle już po krótkim czasie chory zapomina o rozległych uszkodzeniach ciała i o tym, iż trwała walka o jego życie. Główne stają się dla niego pozostałości po ranach, ( a więc blizny. Po urazie zawsze zostaje blizna, lecz przechodzi ona różne etapy przekształcania się i wymienia się ?( zwykle pośrodku 0,5-1 roku. U osób bardzo młodych moment przetwarzania się blizny może trwać nawet 2 lata.Rany powstałe po operacji mogą goić się poprzez rychłozrost albo ziarninowanie. Gojenie bezpośrednie, ( a więc poprzez rychłozrost, bazuje na odtwarzaniu i łączeniu przylegających do siebie tkanek, które uległy urazowi. Przebiega ono bez powikłań i pośrodku krótkiego czasu, a powstałe ślady są niewielkie i niewiele widoczne. to jest najszybszy i najkorzystniejszy sposób gojenia się ran. Z kolei rozległe ubytki i uszkodzenia tkanek, które nie zostały chirurgicznie "opracowane", zamykają się poprzez gojenie pośrednie, ( a więc ziarninowanie. Rana wypełnia się tkanką ziarninową pokrywającą się później naskórkiem. Pierwszy moment jest bardzo aktywny, wytwórczy i naturalny dla organizmu. Z czasem tkanka ziarninowa zamienia się w tkankę bliznowatą. Im więcej tej tkanki stworzenie, tym większe zniekształcenie i deformacja danej okolicy. Na szczęście, po okresie wytwórczym trwającym kilka miesięcy tkanka bliznowata ulega stopniowemu wchłanianiu się w różnym zakresie (tzn. inwolucji) i wkrótce blizna rozpoczyna wyglądać coraz lepiej.- Czy .sposób, jaką zastosuje chirurg, może mieć wpływ na rozmiar i wygląd śladów po operacji?Przy planowych operacjach staramy się, by cięcia były wykonane w jak najmniej widocznych, ukrytych miejscach lub takich, w których blizna będzie wyglądała jak najlepiej ( ( na przykład tam, gdzie występują naturalne fałdy ciała w obrębie twarzy). Bliznę można usytuować ( ( na przykład we włosach, za uszami, w rowku podpiersiowym. To, co niektórzy nazywają zabiegiem bez pozostawienia blizny, jest w rzeczywistości zręcznym jej ukryciem. w trakcie zabiegu doktor zwraca również uwagę na układ elastycznych (kolagenowych) włókien, które przebiegają w charakterystyczny sposób w różnych okolicach ciała. .jeśli cięcie wykonamy poprzecznie do ich przebiegu, rana będzie napięta i będzie miała tendencję do rozchodzenia się. by temu zapobiec, wykonujemy nacięcie równolegle do tych włókien.- Jakie jeszcze czynniki odgrywają tu sporą rolę?Na kształt blizny ma wpływ sporo czynników. W pierwszej kolejności chodzi tu o jak najdelikatniejsze, "najoszczędniejsze" obchodzenie się z tkankami . w trakcie operacji. oprócz tego do cięć chirurgicznych staramy się korzystać cienkich, drobnych narzędzi, by w jak najmniejszym stopniu uszkadzać (traumatyzować) tkanki miękkie.spore znaczenie ma również dobór szwów i stosunkowo cienkich, delikatnych nici, szczególnie do zespalania tkanki podskórnej. Tam, gdzie to tylko jest możliwe, używamy szwów rozpuszczalnych, których nie trzeba usuwać, czyli nie pozostawiają one większych śladów.Szwy nierozpuszczalne pogrążone są rzadko niezbędne w operacjach plastycznych - wtedy, gdy mamy do czynienia z bardzo sporym napięciem tkanek, jak przy zespalaniu ścięgien, które cały czas pracują. Stosujemy je ( ( na przykład , gdy pacjent rozpoczyna błyskawicznie rehabilitować operowaną rękę - wówczas należy liczyć się z tym, iż zszyte ścięgno czy brzegi skóry łatwo mogą się rozejść.Najczęściej szwy nierozpuszczalne zakładamy na skórę, a szew śródskórny wykonujemy z nierozpuszczalnych nici. Dlatego - .jeśli operacja odbyła się bez powikłań - blizna może być niewiele widoczna i wyglądać jak wąska linia.- Kiedy doktor może zrezygnować ze szwów i wykorzystać plastry?W miejscach, w których napięcie skóry jest niewielkie, zamiast szablonowych szwów można korzystać szczególnych plastrów sklejających brzegi rany. W ten sposób zabezpiecza się ją na moment gojenia się, ( a więc na około 7 dni, . w trakcie których rana ?( zwykle się goi. Stosuje się je tylko w ranach czystych, nie mających tendencji do rozchodzenia się, usytuowanych wzdłuż przebiegu elastycznych włókien. Do zespolenia rany wykorzystuje się również specjalne kleje tkankowe, które są jednak drogie i rzadko u nas służące. Sztuczna skóra Prace nad sztuczną skórą są na świecie prowadzone dość intensywnie. Dzięki niej . w trakcie stosowania alloprzeszczepów można ograniczyć ryzyko przeszczepienia wirusów AIDS, zapalenia wątroby typu B albo wirusów wewnątrzkomórkowych, które później bardzo trudno wyeliminować. Uzyskano już sztuczną skórę, lecz .sposób ta jest jeszcze na kroku eksperymentów. Część prac badawczych znalazła się już w fazie badań klinicznych i zastosowano ją nawet u kilkuset osób w stanach zjednoczonych ameryki. Naukowcy skupili się teraz nad próbami powiększenia jej powierzchni. Sztuczna skóra jest jednak bardzo drogim materiałem, dlatego prawie wszystkie państwa mogą sobie pozwolić na wykorzystanie tej sposoby leczenia ( np. leczenie krytycznie oparzonego, tzn. z oparzeniami III stopnia, obejmującymi ponad 50% ciała, kosztuje w stanach zjednoczonych ameryki ok. pół miliona dolarów). Jak usunąć blizny? Współczesna medycyna ma coraz więcej sposobów na to, by blizny były jak najmniej widoczne. . w trakcie gojenia się ran doktor stara się korzystać wszystkich środków i sposobów postępowania, które przyspieszają wchłanianie szwów i mają na celu poprawę wyglądu blizny. Stosuje się więc maści ułatwiające szybkie wchłanianie tkanki bliznowatej pod skórą i w obrębie samej blizny. Może temu służyć również masaż opuszkowy powodujący przekrwienie jej okolicy, który przeprowadza się już po 2 tygodniach od zagojenia rany. Podobne wpływ ma również laser o niedużym natężeniu, który "rozgrzewa" okolice blizny, ułatwia szybsze gojenie się i wpływa korzystnie na jej wygląd. Poziom polskiej medycyny nie odbiega w tej dziedzinie od poziomu chirurgii plastycznej na świecie, bo coraz szerzej wykorzystuje się tu najnowocześniejsze osiągnięcia z zakresu farmakologii, medycyny czy techniki medycznej