Rzodkiew i rzodkiewka leczenie

Definicja RZODKIEW I RZODKIEWKA: Rzodkiew ma sporo właściwości leczniczych: poprawia trawienie, czynności wątroby, a sok z rzodkwi wpływa korzystnie na porost włosów. Rzodkiewki są sugerowane osobom cierpiącym na niedokrwistość, a również stosującym diety odchudzające. Rzodkiewka i rzodkiew są bardzo bliskimi kuzynkami. Należą do jednego rodzaju botanicznego: rzodkiew zwykła (Raphanus sativus), a ich właściwości smakowe, odżywcze i lecznicze były znane i używane już w momencie starożytności. Rzodkiew Ojczyzną rzodkwi jest Azja Wschodnia, prawdopodobnie Chiny. Tam także do dzisiaj jest ona jednym z najpopularniejszych warzyw. Rzodkiew była również uprawiana w starożytnym Egipcie i Grecji i Rzymie. Na bazarach i straganach spotkać możemy rzodkiew białą, regularnie zresztą myloną poprzez sprzedawców z rzepą, i rzodkiew czarną. Rzodkiew w zależności od odmiany ma bardzo zróżnicowane kształty: od prawie okrągłych przypominających nieco buraki cukrowe, do mocno wydłużonych o kształcie zbliżonym do pietruszki. Rzodkiew należy do warzyw dość zasobnych w witaminę C. Jej korzeń zawiera średnio około 25 mg tej witaminy w 100 g produktu. Jest również dość dobrym źródłem witaminy B1 i takich składników mineralnych jak potas, wapń, siarka i magnez.Rzodkiew czarna oprócz tego, iż jest wytworem spożywczym, w pierwszej kolejności należy do roślin o nadzwyczajnie cennych właściwościach leczniczych. Jej korzenie zawierają sporo substancji działających bakteriobójczo, takich jak glikozydy izosiarkocjanowe i olejki eteryczne, które niszczą sporo szkodliwych bakterii w przewodzie pokarmowym. Im w pierwszej kolejności rzodkiew zawdzięcza swój dość ostry smak. Warzywo to dzięki dużej zawartości siarki bardzo korzystnie wpływa na porost włosów. Powszechnie znana jest kuracja polegająca na wcieraniu we włosy soku z rzodkwi, rekomendowana przy wypadaniu włosów albo znacznym ich osłabieniu. Uprzedzamy jednak, iż wykorzystywanie jej wymaga znacznej wytrwałości, sok z rzodkwi gdyż skutkuje dość silne pieczenie skóry. Rzodkiew wykazuje również inne korzystne działania lecznicze: poprawia trawienie i łaknienie i czynności wątroby i dróg żółciowych.Przemysł farmaceutyczny wykorzystuje ją do produkcji szeregu leków służących w dolegliwościach wątroby, takich jak dostępny raphacholin (nazwa leku pochodzi od łacińskiej nazwy tego warzywa). Należy jednak pamiętać, iż rzodkiew, podobnie jak leki z niej otrzymane, jest przeciwwskazana przy ostrym zapaleniu wątroby i ostrych nieżytach żołądka, jelit i nerek. Rzodkiewka Ojczyzną rzodkiewki, podobnie jak rzodkwi, są Chiny. Jej delikatny smak docenili już Egipcjanie, gdzie była przysmakiem faraonów. W średniowieczu uchodziła za środek wpływający na jasność umysłu i korzystnie regulujący trawienie. Rzodkiewka swą popularność zawdzięcza nie tylko oryginalnemu smakowi, lecz również atrakcyjnemu wyglądowi. Uprawianych jest sporo odmian rzodkiewki różniących się znacząco ostrością smaku, wielkością i kształtem i kolorem. Możemy więc spotkać rzodkiewkę czerwoną, czerwono-białą (chyba najpopularniejszą w naszym państwie), a nawet czarną i białą.Rzodkiewka dostarcza po trochu większości witamin i składników mineralnych. Jest ona, podobnie jak rzodkiew, dość dobrym źródłem witaminy C: 100 g rzodkiewek dostarcza 20,6 mg tej witaminy. Oprócz tego dostarcza również niewielkich ilości witaminy B1, B2 i PP i takich składników mineralnych jak żelazo (0,8 mg/100 g produktu), wapń, siarka, magnez, miedź i mangan. Kolekcja w jednym produkcie żelaza, miedzi i manganu może korzystnie wpływać na mechanizmy krwiotwórcze w organizmie, dlatego rzodkiewki są sugerowane osobom cierpiącym na niedokrwistość. O rzodkiewkach, ze względu ich niewielkiej kaloryczności, powinny pamiętać również osoby z nadwagą, stosujące diety odchudzające. 100 g rzodkiewek (7 średnich sztuk) dostarcza gdyż tylko14 kcal.Rzodkiewki najczęściej jemy na surowo, dzięki czemu zachowują w pełni swą wartość odżywczą. Prawie każdy jednak wie, iż z młodych rzodkiewek nie należy obrywać listków i łodyżek, które również są źrodłem wielu witamin i składników mineralnych. Możemy śmiało jeść je wraz z nimi, a więc jak niektórzy smakosze określają "wspólnie z serduszkiem". Rzodkiewki można chrupać w całości (wspaniale smakują również jeżeli delikatnie umoczymy je w majonezie) i dodawać starte albo pokrojone do surówek. Stanowią wtedy doskonały obiekt dekoracyjny, upiększając zielone zazwyczaj sałatki. Nacinając rzodkiewki ozdobnie i wkładając je do lodówki, by utrwalić uzyskany kształt, otrzymujemy piękną dekorację półmisków. Niektórzy również podają rzodkiewki w odmienny sposób: gotowane i polane masłem z tartą bułką. *** Sałata z rzodkiewkąGłówka sałaty,pęczek rzodkiewek,pęczek szczypiorku,ogórek,3 spore pieczarki,4 łyżki oleju sojowego,2 łyżki octu winnego,sól,pieprz,cukier.Wszystkie warzywa precyzyjnie umyć i osuszyć. Pieczarki oczyścić, umyć i pokroić w cieniutkie plasterki. Ogórek obrać i również pokroić w plastry, podobnie rzodkiewki. Liście sałaty porwać na mniejsze kawałki, szczypiorek drobno posiekać, połączyć z innymi warzywami. Wszystkie składniki wymieszać. Do octu dodać olej i mieszać aż stworzenie gładki sos. Następnie dodać do smaku przyprawy. Warzywa polać sosem tuż przed podaniem ich na stół