Lek Atoris

Lekarstwo ATORIS: Atoris
Producent leku:
Krka
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
atorwastatyna (Atorvastatin)
tabl. powl. 10 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 20 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Sortis
Tulip
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Uzupełnienie leczenia dietą w celu pomniejszenia stężenia cholesterolu całkowitego, LDL-cholesterolu, apolipoproteiny B i triglicerydów, gdy niefarmakologiczne sposoby leczenia (leczenie dietą, ćwiczenia fizyczne) nie są skuteczne u pacjentów z: hipercholesterolemią pierwotną, hiperlipidemią mieszaną, hipercholesterolemią rodzinną homozygotyczną albo heterozygotyczną.
Działanie
Inhibitor reduktazy HMG-CoA, enzymu odpowiedzialnego za przekształcenie 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzymu A do kwasu mewalonowego, będącego prekursorem steroli, w tym cholesterolu. Atorwastatyna minimalizuje stężenie cholesterolu LDL przez powiększenie powinowactwa receptorów wątrobowych i pozawątrobowych do cholesterolu LDL. Hamuje także syntezę cholesterolu VLDL w wątrobie, co stanowi najprawdopodobniej jej system działania zmniejszającego stężenie triglicerydów we krwi. Powiększa stężenie cholesterolu HDL. Hamuje syntezę izoprenoidów, które odgrywają rolę czynnika pobudzającego rozkwit komórek mięśni gładkich błony wewnętrznej naczyń krwionośnych. Minimalizuje lepkość osocza i osłabia działanie niektórych czynników wpływających na krzepliwość i agregację płytek. Działanie preparatu występuje zwykle po 2 tyg. leczenia, max. skuteczność jest obserwowana po 4 tyg. leczenia. Po podaniu doustnym atorwastatyna wchłania się błyskawicznie z przewodu pokarmowego, osiągając max. stężenie we krwi po 1-4 h. Biodostępność wynosi ok. 12%. Z białkami osocza wiąże się w powyżej 98%. Nie przenika poprzez barierę krew-mózg. W wątrobie atorwastatyna ulega biotransformacji w orto- i para-hydroksylowe metabolity i różne produkty beta-oksydacji. Ok. 70% działania hamującego aktywność reduktazy HMG-CoA wywołują właśnie te czynne metabolity. T0,5 wynosi średnio 14 h, a czas półtrwania działania hamującego aktywność enzymu wynosi 20-30 h. Ok. 46% leku jest wydalane z kałem, a mniej niż 2% z moczem.
Działania niepożądane
Lek jest z reguły dobrze tolerowany, działania niepożądane są w większości przypadków łagodne i przemijające. Przeważnie (1% albo więcej) występują: zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (zaparcia, nudności, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, bóle brzucha, niestrawność i biegunka), ból głowy, bóle mięśni i zaburzenia snu. Klinicznie znamienne powiększenie aktywności aminotranferaz wystąpiło u 0,7% pacjentów. Poważny, jednak bardzo rzadki zespół działań niepożądanych przedstawiają zaburzenia dotyczące mięśni (miopatia), które objawiają się bólami mięśni, ich osłabieniem i zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej (CK). Wyjątkowo rzadko rozwija się rabdomioliza, która może doprowadzić nawet do krańcowej niewydolności nerek. Pozostałe działania niepożądane, które występują bardzo rzadko albo zostały opisane w pojedynczych sytuacjach to: brak apetytu, wymioty, dezorientacja, parestezje, neuropatia obwodowa, zaburzenia poznawcze, kurcze mięśni, zapalenie mięśni, zapalenie skórno-mięśniowe, dermatoza pęcherzowa, martwica rozpływna naskórka, wysypka skórna, świąd, łysienie, żółtaczka, zastój żółci, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki, zapalenie gardła, nieżyt nosa, ból w klatce piersiowej, trombocytopenia, hipoglikemia, hiperglikemia, impotencja i reakcje nadwrażliwości (anafilaksja, wysypka skórna, bóle stawów).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu. Czynna dolegliwość wątroby albo utrzymujące się, niewyjaśnione powiększenie aktywności aminotransferaz we krwi przekraczające 3-krotnie górną granicę normy. Dolegliwości mięśni szkieletowych. Ciąża i moment karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym, nie stosujące efektywnych metod antykoncepcji.
Interakcje
Jednoczesne wykorzystywanie atorwastatyny i cyklosporyny, antybiotyków (erytromycyna, klarytromycyna), przeciwgrzybiczych pochodnych azolowych, pochodnych kwasu fibrynowego, niacyny, inhibitorów proteazy HIV (amprenawir, indynawir, rytonawir) albo nefazodonu może prowadzić do powiększenia stężenia atorwastatyny we krwi, wskutek czego może dojść do miopatii z rabdomiolizą i niewydolnością nerek. Wymienione leki hamują CYP-450 3A4. Podobna interakcja może wystąpić w trakcie jednoczesnego stosowania atorwastatyny i pochodnych kwasu fibrynowego, jednak system jest w tym przypadku nieznany. Fenytoina pobudza CYP-450 3A4 - minimalizuje skuteczność atorwastatyny w trakcie jednoczesnego stosowania. Leki zobojętniające kwas żołądkowy (zawierające wodorotlenki glinu i magnezu) zmniejszają stężenie atorwastatyny we krwi o 35%, co jednak nie ma znaczącego wpływu na skuteczność atorwastatyny. W trakcie jednoczesnego stosowania atorwastatyny i kolestipolu, stężenie atorwastatyny we krwi minimalizuje się o 25% przy jednoczesnym zwiększeniu efektu hipolipemizującego. U pacjentów przyjmujących równocześnie atorwastatynę w dawce 80 mg na dobę i digoksynę doszło do powiększenia stężenia digoksyny we krwi o ok. 20% - pacjenci leczeni równocześnie tymi preparatami powinni być właściwie monitorowani. W trakcie jednoczesnego stosowania atorwastatyny i środka antykoncepcyjnego (skojarzenie noretisteronu i etinyloestradiolu) może dojść do powiększenia stężenia jego substancji czynnych we krwi. W trakcie jednoczesnego przyjmowania atorwastatyny i warfaryny może dojść do nasilenia działania warfaryny (w badaniach doszło do przemijającego skrócenia czasu protrombinowego w 2 pierwszych dniach leczenia, czas ten powrócił do wartości startowych po 15 dniach leczenia) - zaleca się kontrolę czasu protrombinowego w pierwszych dniach jednoczesnego leczenia warfaryną i atorwastatyną.
Dawkowanie
Doustnie: dawka początkowa wynosi zwykle 10 mg raz na dobę; w zależności od żądanych efektów leczenia można zwiększać dawki leku do 80 mg na dobę. Dawki można zwiększać nie przedtem niż co 4 tyg. Preparat można przyjmować o dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków.Hipercholesterolemia pierwotna i hiperlipidemia mieszana: rekomendowana dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę; dawkę należy ustalić w pojedynkę i jest ona zależna od pożądanego stężenia cholesterolu i od reakcji na leczenie. Heterozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna: dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę i w przypadku potrzeby może być zwiększana co 4 tyg. do dawki 40 mg. Następnie w przypadku braku skuteczności, można zwiększyć dawkę do maksymalnej dawki 80 mg na dobę albo do dawki 40 mg na dobę można dodać lek wiążący kwasy żółciowe. Homozygotyczna Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna: 10-80 mg na dobę. Preparat stosuje się u tych pacjentów w leczeniu wspomagającym inne sposoby (plazmaferezę) albo jako leczenie fundamentalne, jeżeli leczenie innymi sposobami jest niemożliwe. Doświadczenia w stosowaniu atorwastatyny u dzieci są ograniczone do niewielkiej ekipy pacjentów w wieku do 14 lat z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią. Leczenie powinno być prowadzone poprzez lekarzy ekspertów. Rekomendowana dawka początkowa wynosi 10 mg, dawka może być powiększona do 80 mg na dobę. W niewydolności nerek i u osób w podeszłym wieku nie jest niezbędna zmiana dawkowania.
Ciąża i karmienie piersią
Lek jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne sposoby antykoncepcji.
Uwagi
Należy zachować ostrożność w trakcie podawania leku u pacjentów spożywających większe ilości alkoholu i pacjentów z chorobą wątroby w wywiadzie. W razie powiększenia aktywności aminotransferaz ponad 3-krotnej wartości górnej granicy normy albo dużego powiększenia aktywności kinazy kreatynowej (CK), leczenie preparatem należy przerwać.
Podobne leki
Sortis
Tulip