Lek Avastin

Lekarstwo AVASTIN: Avastin
Producent leku:
Roche
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
bewacizumab (Bevacizumab)
konc. do przyg. roztw. do inf. 100 mg/4 ml 1 fiolka,
--,-- zł
konc. do przyg. roztw. do inf. 400 mg/16 ml 1 fiolka,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie pierwszego rzutu pacjentów z rakiem okrężnicy albo odbytnicy z przerzutami w skojarzeniu z podawanym dożylnie 5-fluorouracylem/kwasem folinowym albo z podawanym dożylnie 5-fluorouracylem/kwasem folinowym/irynotekanem.
Działanie
Lek przeciwnowotworowy - przeciwciało monoklonalne. Bewacizumab wiąże się z czynnikami wzrostu naczyń śródbłonka (VEGF), hamując wiązanie VEGF z receptorami Flt-1 (VEGFR-1) i KDR (VEGFR-2) na powierzchni komórek śródbłonka. Neutralizacja biologicznej aktywności VEGF minimalizuje unaczynienie guzów nowotworowych, poprzez co hamuje ich przyrost. W skutku dochodzi do zahamowania progresji zmian przerzutowych i pomniejszenia przepuszczalności naczyń mikrokrążenia. Lek charakteryzuje się liniową farmakokinetyką w dziedzinie dawek 1-10 mg/kg m.c.. Startowy moment półtrwania wynosi 1,4 dni, a moment półtrwania końcowej etapy eliminacji - ok. 20 dni.
Działania niepożądane
Przeważnie (>10%) obserwowano: nadciśnienie tętnicze (zależne od dawki), białkomocz (zależny od dawki), krwawienia z błon śluzowych, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (biegunka, nudności, zaparcia, krwotoki z odbytu, zapalenie j. ustnej), ból o nieokreślonej lokalizacji, osłabienie, gorączkę, anoreksję, komplikacje w gojeniu ran. Rzadziej (1-10%) występują: krwotoki powiązane z guzem, zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku, krwawienie z nosa, duszność, nieżyt nosa, złuszczające zapalenie skóry, suchość i zmiana barwy skóry, leukopenia, neutropenia, ból brzucha, zakrzepica żył głębokich, tętnicza zakrzepica zatorowa, perforacje żołądkowo-jelitowe. Rzadko występowała zastoinowa niewydolność serca/kardiomiopatia.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na bewacizumab albo którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na produkty pozyskiwane z komórek jajnika chomika chińskiego albo inne rekombinowane ludzkie albo humanizowane przeciwciała. Ciąża. Preparat jest przeciwwskazany u pacjentów z nieleczonymi przerzutami nowotworowymi do o.u.n.
Interakcje
Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji preparatu z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Dostępne dane sugerują, iż podawanie bewacizumabu nie ma klinicznie istotnego wpływu na farmakokinetykę 5-fluorouracylu (5-FU), karboplatyny, paklitakselu i doksorubicyny. Zaobserwowano nieznaczne powiększenie częstości występowania biegunki i leukopenii (znanych działań niepożądanych irynotekanu) i częstsze redukcje dawki irynotekanu w ekipie pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone IFL i bewacizumabem. U pacjentów poddawanych terapii skojarzonej irynotekanem i bewacizumabem, u których wystąpi nasilona biegunka, leukopenia albo neutropenia, należy zmodyfikować dawkę irynotekanu.
Dawkowanie
Podawanie preparatu musi być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Zaleca się kontynuowanie leczenia do czasu wystąpienia progresji dolegliwości.rekomendowana dawka wynosi 5 mg/kg mc. podawane co 14 dni w formie infuzji dożylnej. Nie zaleca się zmniejszania dawki leku w razie wystąpienia działań niepożądanych. Jeśli to jest wskazane leczenie powinna być przerwana albo odłożona w okresie. Pierwsza dawka powinna zostać podana w 90-minutowym wlewie dożylnym. W razie, gdy pacjent dobrze tolerował pierwsze podanie leku, drugą dawkę można podać w formie 60-minutowego wlewu, a w razie dobrej tolerancji drugiej dawki, następne wlewy mogą być podawane pośrodku 30 min.. Pierwsza infuzja powinna być wykonana po podaniu chemioterapii, następne dawki można podawać przed albo po chemioterapii. Leku nie należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym albo w bolusie. Preparatu nie należy podawać ani mieszać z roztworami glukozy. Nie ma potrzeby modyfikowania dawek u pacjentów w podeszłym wieku.
Ciąża i karmienie piersią
Nie wolno stosować preparatu w ciąży. U kobiet w wieku rozrodczym, należy w czasie terapii preparatem i w momencie co najmniej 6 miesięcy od otrzymania ostatniej dawki leku, stosować skuteczne sposoby antykoncepcyjne. Nie wolno karmić piersią w czasie terapii bewacizumabem i w momencie co najmniej 6 miesięcy od otrzymania ostatniej dawki preparatu.
Uwagi
Należy zachować ostrożność w trakcie podawania leku pacjentom z rozsianym rakiem okrężnicy albo odbytnicy i procesem zapalnym w obrębie jamy brzusznej z racji na powiększone ryzyko wystąpienia perforacji w obrębie żołądka albo jelit - należy zakończyć terapię w razie wystąpienia u pacjenta perforacji żołądkowo-jelitowej. Terapii preparatem nie należy zaczynać w momencie krótszym niż 28 dni po większym zabiegu chirurgicznym albo do momentu całkowitego wygojenia się ran po zabiegu (preparat może mieć negatywny wpływ na mechanizm gojenia ran). U pacjentów, u których wystąpiło utrudnione gojenie ran w czasie terapii, podawanie leku powinno być wstrzymane do momentu całkowitego wygojenia ran; leczenie powinna być wstrzymana przez wzgląd na operacjami planowanymi. Należy zachować ostrożność w trakcie włączania leku u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem w momencie rozpoczynania terapii. W ekipie pacjentów z ciężkim nadciśnieniem, którzy wymagają leczenia, rekomendowane jest przerwanie podawania preparatu do momentu uzyskania odpowiedniej kontroli ciśnienia tętniczego. W razie, gdy nie udaje się uzyskać kontroli nadciśnienia, leczenie powinno być zakończone. Terapię należy natychmiast przerwać u pacjentów, u których rozwinie się przełom nadciśnieniowy. Lek należy kompletnie odstawić u pacjentów, u których wystąpi białkomocz stopnia 4 (zespół nerczycowy). Należy zachować ostrożność w trakcie leczenia pacjentów z tętniczą zakrzepicą zatorową w wywiadzie albo pacjentów w wieku ponad 65 lat, z racji na powiększone ryzyko wystąpienia zakrzepów z zatorami w obrębie tętnic w czasie terapii. Leczenie preparatem należy kompletnie przerwać u pacjentów, u których wystąpi zakrzepica zatorowa tętnic. Pacjenci z przerzutowym rakiem okrężnicy albo odbytnicy mogą mieć powiększone ryzyko wystąpienia krwotoków zależnych od guza - preparat należy kompletnie odstawić u pacjentów, u których wystąpi krwawienie stopnia 3. albo 4. w czasie terapii. Nie ma danych dotyczących profilu bezpieczeństwa preparatu u pacjentów z wrodzoną skazą krwotoczną, nabytą koagulopatią albo u pacjentów otrzymujących pełne dawki leków przeciwzakrzepowych na skutek zakrzepicy zatorowej przed rozpoczęciem terapii preparatem - należy zachować ostrożność przed rozpoczęciem leczenia w tej ekipie pacjentów. Poprzednie podawanie antracyklin i/albo poprzednia radioterapia klatki piersiowej może być faktorem zwiększonego ryzyka wystąpienia zastoinowej niewydolności serca - należy zachować ostrożność w trakcie włączania preparatu w ekipie pacjentów z tymi czynnikami ryzyka. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży - lek nie powinien być służący w ekipie pacjentów pediatrycznych do czasu, kiedy będą dostępne odpowiednie badania na ten temat. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leczenia u chorych z zaburzeniem czynności nerek albo zaburzeniem czynności wątroby.
Podobne leki