Lek Glucophage

Lekarstwo GLUCOPHAGE: Glucophage
Producent leku:
Merck Sante
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek metforminy (Metformin hydrochloride)
tabl. powl. 1 g 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 500 mg 50 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 850 mg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 1 g 120 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 500 mg 30 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 1 g 60 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 500 mg 100 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 850 mg 30 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Metforatio
Siofor
Gluformin
Metformin
Metfogamma
Metifor
Metformax
Glucovance
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca typu 2 (insulinoniezależna) u dorosłych, w szczególności u osób otyłych, gdy dzięki ściśle przestrzeganej diety nie można uzyskać pomniejszenia masy ciała i właściwego stężenia glukozy we krwi. Lek może być służący w monoterapii albo w skojarzeniu z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Uzupełnienie leczenia insuliną w cukrzycy typu 2, szczególnie u pacjentów z nadwagą, z wtórną opornością na insulinę.
Działanie
Doustny lek przeciwcukrzycowy z gatunku pochodnych biguanidu. U pacjentów z cukrzycą minimalizuje stężenie glukozy we krwi zarówno na czczo jak i po posiłku. Metformina minimalizuje wytwarzanie glukozy w wątrobie przez hamowanie glukoneogenezy i glikogenolizy, powiększa wrażliwość komórek na insulinę w mięśniach, wzmagając obwodowy wychwyt glukozy i jej zużycie i hamuje wchłanianie glukozy w przewodzie pokarmowym. Niezależnie od działania hipoglikemizującego, metformina wywiera korzystny wpływ na metabolizm lipidów: minimalizuje stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego i frakcji LDL. Po podaniu doustnym metformina wchłania się z przewodu pokarmowego w 50-60%. Max. stężenie we krwi występuje po 2,5 h od przyjęcia leku. Metformina jest wydalana z moczem w formie nie zmienionej. T0,5 wynosi ok. 6,5 h. U pacjentów z niewydolnością nerek moment półtrwania jest wydłużony, co powiększa ryzyko kumulacji leku.
Działania niepożądane
Przeważnie występują zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha i pomniejszenie łaknienia. Zazwyczaj występują najpierw leczenia i regularnie samoistnie ustępują w czasie dalszego leczenia (by im zapobiec zaleca się przyjmowanie preparatu 2-3 razy na dobę w trakcie albo bezpośrednio po posiłku). Regularnie występuje metaliczny smak w ustach. Bardzo rzadko może wystąpić łagodny rumień. Rzadko może wystąpić kwasica mleczanowa, której powodami, poza przedawkowaniem, mogą być: ostra, organiczna albo czynnościowa niewydolność nerek; źle kontrolowana glikemia, ketoza, długookresowe głodzenie, dolegliwość alkoholowa, niewydolność wątroby i hipoksemia. W trakcie długotrwałej terapii może wystąpić niedokrwistość megaloblastyczna wywołana upośledzonym wchłanianiem witaminy B12.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na chlorowodorek metforminy albo pozostałe składniki preparatu. Kwasica ketonowa i stan przedśpiączkowy w cukrzycy. Niewydolność nerek (stężenie kreatyniny we krwi większe/równe 135 µmol/l u mężczyzn i większe/równe 110 µmol/l u kobiet). Ostre dolegliwości wiążące się z ryzykiem niewydolności nerek: odwodnienie (biegunka, wymioty), gorączka, ciężkie zakażenia (na przykład układu oddechowego, dróg moczowych), wstrząs, posocznica. Badania radiologiczne, gdzie niezbędne jest dożylne podanie środków kontrastowych zawierających jod. Ostre albo przewlekłe dolegliwości mogące być powodem niedotlenienia tkanek (na przykład niewydolność serca albo niewydolność oddechowa, świeżo przebyty zawał mięśnia sercowego, wstrząs). Niewydolność wątroby, zatrucie alkoholem, alkoholizm.
Interakcje
Inne leki hipoglikemizujące (na przykład pochodne sulfonylomocznika, insulina) nasilają działanie metforminy, zwiększając ryzyko hipoglikemii. Metforminy nie należy stosować z danazolem. Stężenie glukozy we krwi zwiększają: chlorpromazyna, glikokortykosteroidy (podawanie ogólne i miejscowe: dostawowe, przezskórne i wlewy doodbytnicze), tetrakozaktyd, estrogeny, progestageny, rytodryna, leki b2-sympatykomimetyczne (salbutamol, terbutalina) - należy kontrolować stężenie glukozy we krwi. Cymetydyna i leki o budowie kationowej (amilorid, digoksyna, chinidyna, morfina, prokainid, triamteren, trimetoprim, ranitydyna, famotydyna, wankomycyna) zwiększają stężenie metforminy we krwi przez hamowanie wydzielania kanalikowego w nerkach. Leki moczopędne, a szczególnie pętlowe, mogą powodować niewydolność nerek prowadzącą do akumulacji metforminy i zwiększonego ryzyka wystąpienia kwasicy mleczanowej. Dożylne podanie środków kontrastowych zawierających jod może prowadzić do niewydolności nerek, a w jej wyniku do kumulacji metforminy zwiększającej ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej. Alkohol powiększa ryzyko hipoglikemii i kwasicy mleczanowej. Leki z gatunku NLPZ, inhibitory ACE mogą zmniejszać stężenie glukozy we krwi - w razie konieczności łącznego stosowania należy dostosować dawkę metforminy.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: dawka początkowa wynosi 500 mg albo 850 mg 2-3 razy na dobę w trakcie albo bezpośrednio po posiłku. Po 10-15 dniach ostateczną dawkę należy ustalić opierając się na wyników badań laboratoryjnych. U pacjentów leczonych sporymi dawkami metforminy (2-3 g/dobę) można zastąpić 2 tabl. preparatu 500 mg 1 tabl. preparatu 1000 mg. Max. dawka dobowa wynosi 3 g. W trakcie jednoczesnego stosowania z insuliną początkowo przyjmuje się zwykle 500 mg albo 850 mg metforminy 2-3 razy na dobę, z kolei dawkę insuliny określa się opierając się na wyników badania stężenia glukozy we krwi.
Ciąża i karmienie piersią
W momencie planowanego zajścia w ciążę i w momencie ciąży u pacjentek z cukrzycą leczeniem z wyboru jest wykorzystywanie insuliny. Lek jest przeciwwskazany w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Leku nie należy stosować u dzieci. W razie planowanego zabiegu chirurgicznego należy rozważyć wykorzystanie insuliny. Lek należy odstawić przynajmniej 48 h przed badaniem radiologicznym z zastosowaniem jodowanych środków kontrastowych, a jego podawanie można wznowić nie przedtem niż po 48 h od badania i tylko w razie, gdy czynność nerek jest poprawna. Kumulacja metforminy może prowadzić do wystąpienia kwasicy mleczanowej.
Podobne leki
Metforatio
Siofor
Gluformin
Metformin
Metfogamma
Metifor