Lek Lantus

Lekarstwo LANTUS: Lantus
Producent leku:
Aventis Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
insulina glargine (Insulin glargine)
roztwór do wstrz. 100 j.m./ml 5 wkładów 3 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 100 j.m./ml 5 wkładów 3 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 100 j.m./ml 5 wstrzykiwaczy 3 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 100 j.m./ml 5 wstrzykiwaczy 3 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Lantus OptiSet
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca u dorosłych, młodzieży i dzieci ponad 6 r.ż. wymagająca leczenia insuliną.
Działanie
Analog insuliny ludzkiej o słabej rozpuszczalności w obojętnym pH. Jest kompletnie rozpuszczalny w kwaśnym pH roztworu do wstrzykiwań (pH 4). Po wstrzyknięciu do tkanki podskórnej kwaśny roztwór jest neutralizowany, co prowadzi do stworzenia mikroprecypitatu, z którego uwalniane są w sposób ciągły małe ilości insuliny glargine, zapewniające stałe i przewidywalne stężenie leku we krwi. Preparat charakteryzuje się przedłużonym 24-godzinnym okresem działania. Insulina i jej analogi zmniejszają stężenie glukozy krwi przez pobudzenie obwodowego zużycia glukozy, szczególnie poprzez mięśnie szkieletowe i tkankę tłuszczową i przez hamowanie wytwarzania glukozy w wątrobie. Insulina hamuje lipolizę w komórkach tłuszczowych, hamuje proteolizę białek i nasila syntezę białek. Po podaniu podskórnym preparatu stężenia insuliny we krwi wskazywały na wolniejsze i znacząco bardziej wydłużone wchłanianie i brak maksymalnego stężenia w porównaniu do ludzkiej insuliny NPH. Po wstrzyknięciu insuliny glargine raz na dobę, stan równowagi stężeń uzyskuje się po 2-4 dniach od podania pierwszej dawki. Insulina glargine rozkładana jest w organizmie ludzkim częściowo w tkance podskórnej.
Działania niepożądane
Najczęstszym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia; epizody ciężkiej i nocnej hipoglikemii występują istotnie rzadziej niż w razie insuliny NPH. Przedłużające się albo ciężkie epizody hipoglikemii mogą stanowić zagrożenie życia. Znaczące zmiany stężenia glukozy we krwi mogą powodować przejściowe zaburzenia widzenia, wywołane pogorszeniem turgoru i parametru refrakcji soczewki. Podobnie jak w razie stosowania innych rodzajów insulin, w miejscu wstrzyknięcia preparatu może wystąpić lipodystrofia (zmiana miejsca wstrzykiwań może zapobiec albo zmniejszyć występowanie tych reakcji). Reakcje w miejscu wstrzyknięcia preparatu (obserwowane u 3-4% pacjentów) manifestują się zaczerwienieniem, bólem, swędzeniem, pokrzywką, obrzękiem albo stanem zapalnym. Rzadko występują reakcje nadwrażliwości typu wczesnego na insulinę. Wykorzystywanie insuliny może być powodem powstawania przeciwciał przeciw insulinie. Insulina może powodować zatrzymanie sodu w organizmie i obrzęki, szczególnie gdy uprzednio zła kontrola metaboliczna została wyrównana przez wykorzystanie intensywnej insulinoterapii.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na insulinę glargine albo pozostałe składniki preparatu. Hipoglikemia.
Interakcje
Działanie hipoglikemizujące insuliny mogą nasilać: doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory konwertazy angiotensyny, dizopyramid, fibraty, fluoksetyna, inhibitory MAO, pentoksyfilina, propoksyfen, salicylany, sulfonamidy. Działanie hipoglikemizujące insuliny mogą zmniejszać: glikokortykosteroidy, danazol, diazoksyd, leki moczopędne, glukagon, izoniazyd, estrogeny i progestageny, pochodne fenotiazyny, somatotropina, sympatykomimetyki, hormony tarczycy. Leki blokujące receptory b-adrenergiczne, klonidyna, sole litu albo alkohol mogą zarówno nasilać jak i osłabiać działanie hipoglikemizujące insuliny.
Dawkowanie
Podskórnie. Preparat przydzielony jest do stosowania raz na dobę o dowolnej, lecz każdego dnia tej samej porze. Lek może być podawany w dawkach zwiększanych co 2 j.m. do maksymalnej jednorazowej dawki 40 j.m. Dawkowanie i porę stosowania preparatu należy ustalić w pojedynkę, odpowiednio z zapotrzebowaniem na insulinę. U pacjentów z cukrzycą typu 2 lek można stosować także w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania preparatu u dzieci wykazano jedynie w razie podawania leku wieczorem.Iniekcje wykonuje się w powłoki brzuszne, mięsień naramienny albo udo. Następne miejsca wstrzyknięcia należy zamieniać w obrębie określonego pola wstrzykiwania preparatu.
Ciąża i karmienie piersią
Dotychczas brak jest danych klinicznych dotyczących wykorzystania preparatu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego działania na przebieg ciąży, postęp płodu, poród albo postęp noworodka. Należy zachować szczególną ostrożność, zalecając wykorzystywanie preparatu kobietom w ciąży.
Uwagi
Z racji na ograniczone doświadczenie kliniczne nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania preparatu u dzieci do ukończenia 6 r.ż., u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i u pacjentów z umiarkowaną albo ciężką niewydolnością nerek. Z racji na sposobność wystąpienia hipoglikemii szczególnie wnikliwą obserwację i monitorowanie glikemii zaleca się u pacjentów, u których wystąpienie epizodów hipoglikemii może mieć szczególne znaczenie kliniczne (chorzy z ważnym zwężeniem tętnic wieńcowych i chorobą naczyniową mózgu), jak także u pacjentów z retinopatią proliferacyjną. Preparatu nie należy podawać dożylnie.
Podobne leki
Lantus OptiSet