Lek Migea

Lekarstwo MIGEA: Migea
Producent leku:
Hexal
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
kwas tolfenamowy (Tolfenamic acid)
tabl. 200 mg 10 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie ostrego napadu migreny.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym w mechanizmie hamowania syntezy prostaglandyn i leukotrienów. Błyskawicznie i prawie kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność 85%); ok. 15% dawki podlega metabolizmowi w rezultacie tak zwany pierwszego przejścia poprzez wątrobę. Osiąga max. stężenie we krwi po 1-1,5 h od podania. W ok. 99% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie (sprzęganie z kwasem glukuronowym). Jest wydalany z moczem (ok. 90% w formie sprzężonej z kwasem glukuronowym) i w ok. 10% z kałem. T0,5 wynosi ok. 2 h. Przenika do mleka matki.
Działania niepożądane
Przewód pokarmowy: częste - biegunka, niestrawność, nudności, wymioty, bóle brzucha; niezbyt częste - wzdęcia, strata łaknienia, zaparcie; bardzo rzadkie - wrzód trawienny niepowikłany albo powikłany perforacją, krwotoczne zapalenie jelita grubego, zapalenie jelit, owrzodzenia przełyku. Skóra i tkanka podskórna: częste - pokrzywka, wyprysk, wysypka; niezbyt częste - świąd, obrzęki obwodowe; bardzo rzadkie - obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, wysypka plamisto-grudkowa. Nerki i drogi moczowe: częste - zaburzenia w oddawaniu moczu, zmiana zabarwienia moczu; niezbyt częste - powiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi; bardzo rzadkie - bezmocz, krwiomocz, ból nerki, zatrzymanie moczu, nasilony częstomocz. O.u.n.: zawroty i ból głowy, uczucie zmęczenia; niezbyt częste - powiększona potliwość, przeczulica, splątanie, zaczerwienienie twarzy; rzadkie - bezsenność, niepokój, drżenia, szumy uszne; bardzo rzadkie - euforia, przeczulica, niedoczulica, depresja. Układ krążenia: nieczęste - kołatanie serca, tachykardia, ból w klatce piersiowej; bardzo rzadkie - nadciśnienie albo niedociśnienie tętnicze. Układ oddechowy: rzadkie - skurcz oskrzeli, napady astmy, duszność; bardzo rzadkie - alergiczne śródmiąższowe zapalenie płuc, nacieki płucne z eozynofilią, zwłóknienie płuc, krwioplucie. Mięśnie i układ kostno-stawowy: niezbyt częste - bóle mięśni i stawów; bardzo rzadkie - zapalenie stawów. Wątroba: częste - zaburzenia czynności wątroby; bardzo rzadkie - toksyczne zapalenie wątroby. Układ krwiotwórczy: niezbyt częste - trombocytopenia, granulocytopenia, leukopenia, eozynofilia, niedokrwistość; bardzo rzadkie - niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza. Inne: niezbyt częste - gorączka; bardzo rzadkie - zapalenie trzustki, powiększenie albo pomniejszenie masy ciała, zapalenie języka albo błony śluzowej j. ustnej, suchość błon śluzowych, zapalenie spojówek, krótkowzroczność, ból gardła, wzmożenie napięcia mięśniowego. Ryzyko wystąpienia działań niepożądanych jest większe u chorych z towarzyszącą niewydolnością nerek, wątroby albo serca i u osób w podeszłym wieku.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na kwas tolfenamowy albo inne składniki preparatu, znana nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy albo inne NLPZ, w szczególności jeżeli przyjmowanie tych leków wywoływało napady astmy, pokrzywkę albo ostry nieżyt błony śluzowej nosa. Dolegliwość wrzodowa żołądka albo dwunastnicy (czynna albo w wywiadzie). Zaawansowana niewydolność nerek, wątroby, serca. Zaburzenia krzepnięcia krwi. Ostatni trymestr ciąży. Dzieci poniżej 12 r.ż.
Interakcje
Kwas tolfenamowy powiększa stężenie we krwi i nasila toksyczność metotreksatu, potasu (w szczególności u chorych leczonych diuretykami oszczędzającymi potas), digoksyny, fenytoiny, doustnych leków przeciwcukrzycowych (ryzyko hipoglikemii), litu. W połączeniu z innymi NLPZ albo cyklosporyną, takrolimusem, inhibitorami ACE - nasila się działanie nefrotoksyczne; z glikokortykosteroidami - powiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych. Osłabia działanie leków moczopędnych i niektórych przeciwnadciśnieniowych. Probenecid i sulfapirazon mogą zwiększać stężenia kwasu tolfenamowego we krwi. Opisano występowanie drgawek przy jednoczesnym stosowaniu z chinolonami. Leki zobojętniające kwas solny, zawierające sole glinu zaburzają wchłanianie leku i opóźniają jego działanie.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. po wystąpieniu pierwszych objawów migreny; dawkę można powtórzyć po 2 h. Max. dawka dobowa wynosi 400 mg (2 tabl). Nie ustalono zasad dawkowania u dzieci. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży: kat. C. W ciąży lek może być służący jedynie w razie, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Brak badań oceniających ryzyko stosowania leku w ciąży dla rozwijającego się zarodka i płodu. Nie stosować w II trymestrze ciąży. Ok. 0,05% pojedynczej dawki leku przenika do mleka matki; ryzyko dla karmionego dziecka oceniane jest jako małe.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek albo wątroby w wywiadzie. U pacjentów z ostrą porfirią przerywaną, toczniem rumieniowatym układowym i innymi chorobami tkanki łącznej stosować jedynie po dokładnym rozważeniu korzyści i ryzyka. Stosować pod ścisłym nadzorem lekarza przy współistnieniu: chorób zapalnych przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelta grubego, dolegliwość Leśniowskiego-Crohna), nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca, leczenia doustnymi lekami przeciwkrzepliwymi, w podeszłym wieku, bezpośrednio po sporych zabiegach operacyjnych.
Podobne leki