Lek Pamifos

Lekarstwo PAMIFOS: Pamifos
Producent leku:
Vipharm
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
pamidronian sodowy (Pamidronate sodium)
proszek i rozp. do przyg. roztw. do inf. 30 mg 2 fiolki + 2 amp. rozp.,
--,-- zł
proszek i rozp. do przyg. roztw. do inf. 90 mg 1 fiolka + 1 amp. rozp.,
--,-- zł
proszek i rozp. do przyg. roztw. do inf. 15 mg 4 fiolki + 4 amp. rozp.,
--,-- zł
proszek i rozp. do przyg. roztw. do inf. 60 mg 1 fiolka + 1 amp. rozp.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Aredia
Pamitor
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie hiperkalcemii w przebiegu chorób nowotworowych, dolegliwości Pageta kości i osteolitycznych przerzutów nowotworowych do kości w przebiegu raka piersi i osteolitycznych uszkodzeń kości w przebiegu szpiczaka mnogiego.
Działanie
Mocny inhibitor resorpcji tkanki kostnej z gatunku bifosfonianów o działaniu antyosteoklastycznym. Pamidronian disodowy wiąże się z fosforanem wapnia i bezpośrednio blokuje rozpuszczanie tego składnika tkanki kostnej. Z badań in vitro wynika, iż lek hamuje resorpcję tkanki kostnej przez hamowanie aktywności osteoklastów albo hamowanie dostępu prekursorów osteoklastów do kości, co zapobiega procesowi tworzenia się dojrzałych osteoklastów. U chorych z hiperkalcemią w przebiegu chorób nowotworowych lek skutkuje pomniejszenie stężenie wapnia i fosforanów we krwi i pomniejszenie wydalania wapnia, fosforanów i hydroksyproliny w moczu. Po podaniu leku minimalizuje się stężenie wapnia we krwi, co poprawia przesączanie kłębuszkowe i minimalizuje zbyt spore stężenie kreatyniny we krwi u większości pacjentów. Po podaniu dożylnym lek wchłania się kompletnie. Stężenie leku we krwi błyskawicznie powiększa się po rozpoczęciu wlewu i błyskawicznie minimalizuje się po jego zakończeniu. Lek nie jest metabolizowany i nie ulega mechanizmom biotransformacji. Ok. 46+/-16% dawki leku jest wydalane pośrodku 120 h z moczem w formie nie zmienionej. Wydalanie leku z moczem przebiega dwustopniowo; okresy połowicznej eliminacji leku wynoszą adekwatnie: 2,1+/-1,8 h i 27+/-8 h.
Działania niepożądane
Najczęstszymi symptomami niepożądanymi, występującymi zazwyczaj pośrodku 48 h od podania preparatu, są gorączka, złe samopoczucie i bezobjawowa hipokalcemia. Objawowa hipokalcemia (z parestezjami i tężyczką) występuje rzadko. Ponadto regularnie występują: symptomy grypopodobne, dreszcze, uczucie zmęczenia, nagłe zaczerwienienie twarzy, ból uogólniony. Niekiedy w miejscu wstrzyknięcia mogą wystąpić odczyny miejscowe: zaczerwienienie, obrzęk, stwardnienie, ból przy dotyku, zapalenie żył. W badaniach klinicznych obserwowano: niekiedy nadciśnienie tętnicze, bóle brzucha, brak łaknienia, zaparcia, nudności, wymioty, przemijające bóle kości, bóle mięśni, bóle stawów, ból głowy, bezsenność, zmiany skórne (wysypka, świąd), hipomagnezemię; rzadko niedociśnienie tętnicze, kurcze mięśni, zawroty głowy, parestezje, tężyczkę, pobudzenie, splątanie, senność, zakażenia dróg moczowych, zespół zaburzeń oddechowych, duszność, limfocytopenię, leukopenię, niedokrwistość, hipokaliemię, reakcje alergiczne (duszność, niedociśnienie, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne); w pojedynczych sytuacjach: migotanie przedsionków, omdlenia, częstoskurcz, zastoinową niewydolność serca, lewokomorową niewydolność krążenia, nieżyt żołądka, zapalenie j. ustnej, nadmierne pocenie się, drgawki, zaburzenia smaku, zaburzenia chodzenia, krwiomocz, ostrą niewydolność nerek, zapalenie płuc, trombocytopenię, neutropenię, zapalenie spojówek, zapalenie twardówki, zapalenie tęczówki, zapalenie błony naczyniowej oka, widzenie żółtych barw, powiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pamidronian disodowy albo inne bifosfoniany.
Interakcje
Nie obserwowano interakcji między pamidronianem a lekami powszechnie stosowanymi w terapii nowotworów. U pacjentów z ciężką hiperkalcemią w przebiegu chorób nowotworowych zaleca się podanie kalcytoniny poprzez pierwsze 2 dni stosowania pamidronianu, co prowadzi do szybszego pomniejszenia stężenia wapnia we krwi.
Dawkowanie
Dożylnie w formie powolnego wlewu. Prędkość wlewu nie powinna być większa niż 60 mg/h (1 mg/min), a stężenie leku nie większe niż 90 mg/250 ml.Dorośli. Hiperkalcemia w przebiegu chorób nowotworowych: przed podaniem preparatu albo w okresie stosowania pacjenci powinni zostać nawodnieni roztworem soli fizjologicznej. Całkowita dawka zastosowana w jednym cyklu leczenia zależy od wyjściowych stężeń wapnia we krwi. Przy stężeniu wapnia całkowitego <3,0 mmol/l (<12 mg%) całkowita dawka preparatu wynosi 15-30 mg, przy stężeniu wapnia 3-3,5 mmol/l (12-14 mg%) - 30-60 mg, przy stężeniu wapnia 3,5-4 mmol/l (14-16 mg%) - 60-90 mg, przy stężeniu > 4 mmol/l (16 mg%) - 90 mg. Całkowitą dawkę można podać w pojedynczym wlewie dożylnym albo w kilku wlewach w momencie 2-4 następnych dni. Max. dawka podana w jednym cyklu wynosi 90 mg. U pacjentów z hiperkalcemią o umiarkowanie ciężkim przebiegu rekomendowana dawka wynosi 60 albo 90 mg podawana w pojedynczym wlewie dożylnym; u pacjentów z ciężką hiperkalcemią i startowym stężeniu wapnia we krwi > 4 mmol/l rekomendowana jest dawka 90 mg w pojedynczym wlewie dożylnym. Normalizacja stężenia wapnia występuje zwykle pośrodku 3-7 dni od podania preparatu, jeżeli po wykorzystaniu preparatu nie nastąpi normalizacja stężenia wapnia we krwi możliwy jest drugi cykl leczenia (po zachowaniu przynajmniej 7-dniowego odstępu od pierwszego).dolegliwość Pageta: rekomendowana dawka całkowita w jednym cyklu leczenia wynosi 180-210 mg; preparat można podać w formie 6 pojedynczych dawek po 30 mg raz na tydzień albo w 3 dawkach po 60 mg co drugi tydzień (w razie stosowania dawki 60 mg zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 30 mg).Osteolityczne przerzuty nowotworowe do kości w raku piersi: rekomendowana dawka wynosi 90 mg w pojedynczym wlewie dożylnym, trwającym zazwyczaj 2 h, podawanym co 3-4 tyg. Osteolityczne uszkodzenia kości w szpiczaku mnogim: rekomendowana dawka wynosi 90 mg w pojedynczym wlewie dożylnym podawanym co 4 tyg.Preparat należy rozpuścić w jałowej wodzie do wstrzykiwań (dołączonej do opakowania), a następnie opracowany roztwór rozcieńczyć w płynie infuzyjnym nie zawierającym jonów wapnia (na przykład 0,9% roztwór NaCl albo 5% roztwór glukozy).
Ciąża i karmienie piersią
Kategoria stosowania w ciąży: C - lek może być służący w ciąży jedynie w razie, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie stosować w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Brak danych klinicznych dotyczących stosowania preparatu u dzieci.
Podobne leki
Aredia
Pamitor