Lek Physiotens

Lekarstwo PHYSIOTENS: Physiotens
Producent leku:
Solvay Pharmaceuticals
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
moksonidyna (Moxonidine)
tabl. powl. 0,4 mg 28 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 0,2 mg 28 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Moxogamma
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze pierwotne.
Działanie
Lek hipotensyjny działający ośrodkowo. Moksonidyna jest selektywnym agonistą receptorów imidazolowych I1 w rdzeniu przedłużonym. Minimalizuje aktywność układu współczulnego, prowadząc do redukcji oporu naczyniowego i obniżenia ciśnienia tętniczego krwi. Ponadto przez wpływ na receptory imidazolowe w nerkach hamuje retencję sodu. Po podaniu doustnym lek wchłania się z przewodu pokarmowego w 90%. Max. stężenie we krwi występuje po 30-180 min. Pokarm nie wpływa na wchłanianie leku. Moksonidyna w ok. 7% wiąże się z białkami osocza. Nie ulega efektowi pierwszego przejścia. Biodostępność wynosi 88%. Jest metabolizowana w 10-20%, raczej do 4,5-dehydromoksonidyny i pochodnej guaniny, poprzez otwarcie pierścienia imidazolowego. T0,5 wynosi 2-3 h. Moksonidyna i jej metabolity są wydalane prawie kompletnie z moczem, tylko 1% jest wydalany z kałem.
Działania niepożądane
W startowym okresie leczenia obserwuje się dość regularnie suchość błony śluzowej j. ustnej i ból głowy i sporadycznie uczucie zmęczenia, osłabienia, zawroty głowy, nudności i zaburzenia snu. Częstość i nasilenie tych objawów minimalizuje się w czasie leczenia. Sporadycznie obserwowano występowanie obrzęku naczynioruchowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na moksonidynę albo pozostałe składniki preparatu. Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie. Zespół chorego węzła zatokowego. Blok zatokowo-przedsionkowy, blok przedsionkowo-komorowy II° i III°. Bradykardia (poniżej 50/min w spoczynku). Ciężka niewydolność serca. Ciężka niewydolność wieńcowa albo niestabilna dławica piersiowa. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek (GFR < 30 ml/min, stężenie kreatyniny we krwi > 160 µmol/l). Z racji na brak doświadczeń terapeutycznych preparatu nie należy stosować u pacjentów z: chromaniem przestankowym, chorobą Raynauda, padaczką, zaćmą, depresją, u dzieci poniżej 16 lat.
Interakcje
Jednoczesne przyjmowanie innych leków obniżających ciśnienie krwi nasila hipotensyjne działanie moksonidyny. W razie jednoczesnego podawania leku blokującego receptory b-adrenergiczne, w przypadku konieczności przerwania terapii, lek blokujący receptory b-adrenergiczne należy odstawić jako pierwszy, a po kilku dniach moksonidynę. Na skutek braku doświadczeń, należy unikać jednoczesnego podawania moksonidyny z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. Moksonidyna może nasilać działanie alkoholu, leków uspokajających i nasennych. W razie jednoczesnego stosowania benzodiazepin albo inhibitorów MAO z moksonidyną, działanie uspokajające może być nasilone.
Dawkowanie
Doustnie: min. dawka początkowa wynosi 0,2 mg na dobę. W przypadku potrzeby dawkę dobową można zwiększyć do 0,4 mg na dobę po 3 tyg. leczenia (w dawce jednorazowej albo 2 dawkach). Max. dawka dobowa wynosi 0,6 mg, nie mniej jednak nie należy przekraczać dawki jednorazowej 0,4 mg. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (GFR 30-60 ml/min) max. dawka dobowa wynosi 0,4 mg, a max. dawka jednorazowa - 0,2 mg.Lek można podawać niezależnie od posiłku, tabletki należy połykać, popijając niewielką ilością płynu.
Ciąża i karmienie piersią
Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży i okresie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (GFR 30-60 ml/min, stężenie kreatyniny we krwi 105-160 µmol/l).
Podobne leki
Moxogamma