Lek Polhumin N

Lekarstwo POLHUMIN N: Polhumin® N
Producent leku:
Polfa-Tarchomin
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
ludzka, insulina izofanowa (Insulin human, isophane)
zawiesina do wstrz. 100 j.m./ml 5 wkładów 3 ml,
--,-- zł
zawiesina do wstrz. 100 j.m./ml 3 wkłady 3 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Gensulin M20 (20/80)
Gensulin N
Gensulin M10 (10/90)
Gensulin M50 (50/50)
Gensulin M30 (30/70)
Gensulin M40 (40/60)
Insulatard Penfill
Insulatard InnoLet
Insulatard NovoLet
Mixtard InnoLet
Mixtard NovoLet
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Cukrzyca wymagająca leczenia insuliną.
Działanie
Hormon białkowy o działaniu hipoglikemizujacym i anabolicznym, biorący udział w przemianach węglowodanów, tłuszczów i białek. Aktywuje transport glukozy do tkanek insulinozależnych (mięśnie, tkanka tłuszczowa, wątroba), hamuje glukoneogenezę i glikogenolizę, aktywuje przemiany wewnątrzkomórkowe glukozy, hamuje lipolizę i aktywuje lipogenezę, pobudza syntezę białek i hamuje ich degradację. Po podaniu podskórnym start działania występuje pośrodku 1,5 h od podania, max. działanie między 4-12 h, czas działania wynosi 24 h. T0,5 wynosi kilka min..
Działania niepożądane
Najczęstszym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia. Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk Quinckiego). Sporadycznie, w miejscu wstrzyknięcia, obserwowano hipertrofię i lipodystrofię poinsulinową (lipodystrofia może wystąpić także w miejscach oddalonych od miejsca podania insuliny).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Hipoglikemia.
Interakcje
Działanie hipoglikemizujące insuliny mogą nasilać doustne leki przeciwcukrzycowe, inhibitory konwertazy angiotensyny, leki b-adrenolityczne, inhibitory MAO, salicylany i alkohol. Działanie hipoglikemizujące insuliny mogą osłabiać: estrogeny (w tym doustne środki antykoncepcyjne), związki litu, sympatykomimetyki, glikokortykosteroidy, fenytoina, hormony tarczycy i tiazydowe leki moczopędne.
Dawkowanie
Dawkowanie określa się w pojedynkę, opierając się na regularnego oznaczania stężenia glukozy we krwi i w moczu. Preparat podaje się podskórnie. U dzieci zaleca się insulinoterapię czynnościową. U pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek moment półtrwania insuliny ulega wydłużeniu (przy klirensie kreatyniny poniżej 60 ml/min może mieć to znaczenie kliniczne) - należy zmniejszyć dawkę insuliny. U pacjentów ponad 70 r.ż., z racji na powiększone ryzyko znacznego obniżenia stężenia glukozy we krwi, nie należy dążyć do uzyskania normoglikemii w trakcie insulinoterapii; zaleca się algortym dwóch wstrzyknięć insuliny, utrzymanie glikemii poniżej progu nerkowego jest regularnie wystarczające. U pacjentów z otyłością może być niezbędne powiększenie dawki insuliny.
Ciąża i karmienie piersią
W ciąży albo okresie jej planowania, u pacjentek z cukrzycą, zaleca się wzmożoną kontrolę stopnia wyrównania cukrzycy. Zapotrzebowanie na insulinę zazwyczaj minimalizuje się w I trymestrze, a powiększa w II i III trymestrze ciąży. Nie ma ograniczeń w stosowaniu preparatu w momencie karmienia piersią. U pacjentek z cukrzycą karmiących piersią może być niezbędna modyfikacja dawki insuliny i diety.
Uwagi
Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z niedoczynnością przysadki i nadnerczy (ryzyko hipoglikemii).
Podobne leki
Gensulin M20 (20/80)
Gensulin N
Gensulin M10 (10/90)
Gensulin M50 (50/50)
Gensulin M30 (30/70)
Gensulin M40 (40/60)