Lek Tritace

Lekarstwo TRITACE: Tritace
Producent leku:
Aventis Pharma
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
ramipril (Ramipril)
tabl. 5 mg 28 szt.,
--,-- zł
tabl. 10 mg 28 szt.,
--,-- zł
tabl. 2,5 mg 28 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Ramicor Comb
Ramicor
Piramil
Mitrip
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Nadciśnienie tętnicze - w monoterapii i w leczeniu skojarzonym z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Zastoinowa niewydolność serca. Niewydolność serca po przebytym zawale mięśnia sercowego - w celu obniżenia śmiertelności pozawałowej. Zmniejszanie ryzyka wystąpienia zawału serca, udaru mózgu, śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych albo konieczności wykonywania zabiegów rewaskularyzacji u pacjentów w wieku 55 lat albo starszych: u których istnieją kliniczne dowody występowania chorób układu sercowo-naczyniowego (przedtem przebyty zawał serca, niestabilna dusznica bolesna, zabiegi pomostowania tętnic wieńcowych albo przezskórnej angioplastyki naczyń wieńcowych na wielu naczyniach krwionośnych), udaru albo chorób naczyń obwodowych; chorych na cukrzycę, u których istnieje co najmniej jeden czynnik ryzyka, taki jak nadciśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe >160 mmHg albo ciśnienie rozkurczowe >90 mmHg), spore stężenie cholesterolu całkowitego (>5,2 mmol/l), małe stężenie cholesterolu frakcji HDL (<0,9 mmol/l), palenie tytoniu, rozpoznana mikroalbuminuria, kliniczne dowody wcześniejszego występowania chorób naczyniowych.
Działanie
Ramipril jest prekursorem substancji czynnej - ramiprilatu, który jest inhibitorem konwertazy angiotensyny - enzymu katalizującego w osoczu i tkankach przemianę angiotensyny I do angiotensyny II i rozpad bradykininy, co skutkuje rozszerzenie naczyń krwionośnych. Ramipril skutkuje także pomniejszenie wydzielania aldosteronu. Powiększenie aktywności bradykininy przyczynia się najprawdopodobniej do kardioprotekcyjnego i osłaniającego śródbłonek naczyniowy działania ramiprilu. Podanie leku znacząco obniża opór naczyniowy tętnic obwodowych, nie skutkuje to normalnie większych zmian w przepływie nerkowym i filtracji kłębkowej. Podanie ramiprilu pacjentom z nadciśnieniem skutkuje obniżenie ciśnienia tętniczego mierzonego w pozycji leżącej i stojącej, bez wyrównawczego przyspieszenia czynności serca. Start działania hipotensyjnego następuje u większości pacjentów w 1-2 h po przyjęciu pierwszej dawki leku. Max. działanie pojedynczej dawki obserwuje się po 3-6 h, a działanie jednej dawki leku trwa zwykle 24 h. Max. działanie hipotensyjne w czasie ciągłego leczenia uzyskiwane jest zwykle po 3-4 tyg. Nagłe odstawienie ramiprilu nie skutkuje gwałtownego, natychmiastowego powiększenia ciśnienia tętniczego krwi. Po podaniu doustnym ramipril jest błyskawicznie wchłaniany (pokarm nie wpływa na wchłanianie). Podlega intensywnemu metabolizmowi w trakcie pierwszego przejścia poprzez wątrobę, wskutek którego powstaje jedyna czynna pochodna - ramiprilat, dalsze przemiany prowadzą do stworzenia nieczynnych matabolitów. Wskutek tych przekształceń biodostępność doustnie podanego ramiprilu wynosi 20%. Max. stężenie ramiprilu we krwi występuje pośrodku 1 h po podaniu. Moment półtrwania ramiprilu wynosi ok. 1 h. Max. stężenie ramiprilatu we krwi jest osiągane w 2-4 h po podaniu. Stężenie ramiprilatu we krwi minimalizuje się wg modelu kilkufazowego (początkowa etap dystrybucji i eliminacji z okresem półtrwania ok. 3 h, etap pośrednia o okresie półtrwania ok. 15 h, etap końcowa o okresie 4-5 dni). Stałe stężenie ramiprilatu we krwi po wykorzystaniu pojedynczej dawki dobowej ramiprilu 2,5 mg albo większej, jest osiągane po ok. 4 dniach. Wiązanie ramiprilu z białkami osocza wynosi 73%, a ramiprilatu - 56%. Ok. 40% leku jest wydalane z kałem, ok. 60% - z moczem. U pacjemtów z niewydolnością nerek wydalanie ramiprilatu drogą nerkową jest upośledzone, a nerkowy klirens ramiprilatu jest proporcjonalny do klirensu kreatyniny. Ramipril przenika do mleka matki.
Działania niepożądane
Po podaniu pierwszej dawki preparatu, jej zwiększeniu albo dołączeniu do leczenia leku moczopędnego może wystąpić hipotonia z towarzyszącymi zawrotami głowy, osłabieniem, nudnościami, omdleniami. U pacjentów z grup wysokiego ryzyka możliwe jest wystąpienie zawału serca albo epizodu sercowo-naczyniowego, najprawdopodobniej w następstwie ciężkiego obniżenia ciśnienia krwi. Mogą wystąpić ponadto: bóle w klatce piersiowej, kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca i napady dusznicy bolesnej. W trakcie leczenia może dojść do pogorszenia czynności nerek, a w niektórych sytuacjach do ich niewydolności (niebezpieczeństwo to dotyczy szczególnie pacjentów z niektórymi chorobami nerek, na przykład zwężeniem tętnicy nerkowej, chorych po przeszczepie nerki i osób, u których występuje znaczna hipotonia, raczej przy istniejącej niewydolności serca). Ze strony przewodu pokarmowego mogą wystąpić: suchość w jamie ustnej, podrażnienie albo stan zapalny błony śluzowej j. ustnej, zaburzenia trawienia, zaparcia albo biegunka, nudności i wymioty, ból o charakterze zapalenia błony śluzowej żołądka, uczucie dyskomfortu w nadbrzuszu, powiększenie aktywności enzymów wątrobowych i/albo stężenia bilirubiny we krwi, żółtaczka cholestatyczna, inne postaci upośledzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby; u pacjentów leczonych inhibitorami ACE rzadko opisywano przypadki występowania zapalenia trzustki, których przebieg był niekiedy śmiertelny. Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości z towarzyszącym świądem, wysypką, skróceniem oddechu, a czasem również gorączką. Mogą wystąpić następujące reakcje dotyczące skóry albo błon śluzowych: zaczerwienienie skóry z uczuciem pieczenia, zapalenie spojówek, świąd, pokrzywka, inne wykwity skórne albo zmiany śluzówkowe (wysypka plamkowo-grudkowa albo liszajowata, rumień wielopostaciowy), nasilone wypadanie włosów, ujawnienie albo nasilenie objawu Raynauda. W trakcie stosowania innych inhibitorów ACE opisywano również występowanie wysypki złuszczającej albo pęcherzowej, nadwrażliwości skóry na światło i złuszczanie paznokci. Możliwe jest wystąpienie zapalenia naczyń, bólów mięśni i stawów, gorączki i eozynofilii. W trakcie stosowania innych inhibitorów ACE obserwowano powiększenie miana przeciwciał przeciwjądrowych. Bardzo rzadko opisywano występowanie obrzęku naczynioruchowego. Ze strony układu oddechowego obserwowano suchy, drażniący kaszel i opisywano przypadki nieżytów błony śluzowej nosa, zapalenia zatok, zapalenia i skurczów oskrzeli. Ponadto mogą wystąpić: zaburzenia równowagi, ból głowy, nadmierna pobudliwość nerwowa, pobudliwość ruchowa, drżenie, zaburzenia snu, zaburzenia świadomości, strata łaknienia, obniżenia nastroju, niepokój, parestezje, zaburzenia smaku, kurcze mięśniowe i zaburzenia wzwodu i pomniejszenie libido. Może wystąpić powiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi i kreatyniny we krwi. Pomniejszenie wytwarzania angiotensyny II i wydzielania aldosteronu może powodować albo przyczyniać się do pomniejszenia stężenia jonów sodowych we krwi i do powiększenia stężenia potasu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ramipril albo pozostałe składniki preparatu. Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie. Hemodynamicznie znaczne zwężenie tętnicy nerkowej. Niedociśnienie tętnicze albo niestabilność hemodynamiczna. Ciąża i moment karmienia piersią.
Interakcje
Leczenie skojarzone z lekami moczopędnymi i innymi lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze krwi może nasilać hipotensyjne działanie ramiprilu. Leki moczopędne oszczędzające potas (spironolakton, amilorid, triamteren) albo inne leki uzupełniające potas mogą zwiększać ryzyko hiperkaliemii. Allopurinol, preparaty immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki i inne leki mogące wpłynąć na obraz morfologiczny krwi wywołują powiększenie ryzyka wystąpienia zaburzeń morfologii krwi u chorych leczonych ramiprilem. Przy równoczesnym stosowaniu ramiprilu i leków przeciwcukrzycowych - powiększenie hipoglikemii (może wystąpić konieczność pomniejszenia ich dawek). W trakcie jednoczesnego stosowania z solami litu - ryzyko zwiększonego stężenia litu we krwi i nasilenia jego działań niepożądanych. Jednoczesne podawanie ramiprilu z lekami z gatunku NLPZ, w szczególności indometacyną, może osłabiać jego działanie przeciwnadciśnieniowe. Ramipril może nasilać działanie alkoholu.
Dawkowanie
Doustnie. Nadciśnienie. Rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dzień; w zależności od reakcji pacjenta dawkę można etapowo zwiększać w odstępach 1-2-tygodniowych do dawki maksymalnej 10 mg na dobę; dawka podtrzymująca wynosi zwykle 2,5-5 mg raz na dzień. Jeżeli reakcja pacjenta na leczenie dawką 10 mg jest niezadowalająca zaleca się leczenie skojarzone. U pacjentów leczonych uprzednio lekami moczopędnymi dawka początkowa wynosi zwykle 1,25 mg.Zastoinowa niewydolność serca. Rekomendowana dawka początkowa u pacjentów, których stan jest ustabilizowany dzięki leków moczopędnych wynosi 1,25 mg na dobę. Dawkę można zwiększać w odstępach 1-2 tyg. do maksymalnej dawki dobowej 10 mg (dawkę dobową 2,5 mg albo większą zaleca się podawać w 1-2 dawkach). W celu pomniejszenia możliwości wystąpienia hipotonii, u pacjentów przyjmujących spore dawki leków moczopędnych, dawki tych leków należy zmniejszyć przed rozpoczęciem podawania preparatu.Niewydolność serca po zawale mięśnia sercowego. Leczenie należy rozpocząć w szpitalu pomiędzy 3 i 10 dniem po zawale serca, podając początkową dawkę 2,5 mg 2 razy na dobę (rano i wieczorem), po 2 dniach dawkę powiększa się do 5 mg 2 razy na dobę. Leczenie podtrzymujące: 2,5-5 mg 2 razy na dobę.Zmniejszanie ryzyka wystąpienia zawału serca, udaru mózgu, śmierci z przyczyn sercowo-naczyniowych albo konieczności wykonywania zabiegów rewaskularyzacji. Rekomendowana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dzień; w zależności od tolerancji dawkę należy etapowo zwiększać - zaleca się podwojenie dawki po ok. tygodniu leczenia, a następnie po dalszych 3 tyg. aż do osiągnięcia dawki dobowej 10 mg; zazwyczaj służąca dawka podtrzymująca wynosi 10 mg raz na dzień.W upośledzeniu czynności nerek dawkowanie jest zależne od klirensu kreatyniny: klirens ponad 30 ml/min - zaleca się dawkę zazwyczaj służącą; klirens 10-30 ml/min - dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dzień, max. dawka dobowa 5 mg raz na dzień; klirens poniżej 10 ml/min - dawka początkowa wynosi 1,25 mg raz na dzień, dawka podtrzymująca maksymalnie 2,5 mg raz na dzień. W niewydolności wątroby rekomendowana dawka początkowa wynosi 1,25 mg.Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków, tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając 1/2 szklanki wody.
Ciąża i karmienie piersią
Kategoria C - I trymestr, kategoria D - II i III trymestr. Nie stosować w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Preparat nie powinien być służący u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej albo mitralnej. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci (brak badań). Lek należy ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby albo nerek (ryzyko wystąpienia upośledzenia czynności nerek istnieje szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, zastoinową niewydolnością serca, obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych albo jednostronnym zwężeniem tętnicy nerkowej zaopatrującej jedyną nerkę, u pacjentów po przeszczepie nerki), stosujących równocześnie leki moczopędne i u osób w podeszłym wieku, u których nadmierne obniżenie ciśnienia krwi może wywołać niedokrwienie serca, mózgu albo nerek. Należy unikać stosowania u chorych dializowanych przy zastosowaniu dializatorów o wysokiej przepuszczalności (high-flux) z błoną poliakrylonitrylową i polisulfonową i u pacjentów poddanych zabiegowi plazmaferezy z zastosowaniem siarczanu dekstranu do absorpcji.
Podobne leki
Ramicor Comb
Ramicor
Piramil
Mitrip