Groźne choroby nerek leczenie

Definicja GROŹNE CHOROBY NEREK: Dolegliwości nerek poprzez długi moment mogą przebiegać bezobjawowo. Nie leczone przechodzą w stan przewlekły, powodując nieodwracalne zmiany w narządach, niekiedy groźne dla życia.Panie Profesorze, coraz więcej mówi się o chorobach nerek. Czy zdarzają się one coraz częściej?Myślę, iż tego rodzaju chorób raczej nie przybywa. Są one jednak tak rozpowszechnione, iż uważane jest je za problem socjalny. Oprócz tego u części chorych dochodzi do tak poważnego stanu, iż pojawia się konieczność wykorzystania tak zwany leczenia nerkozastępczego, a więc dializy albo przeszczepu nerki. A to już poważna kwestia.O chorobach nerek mówi się coraz częściej również dlatego, iż pojawiły się nowe możliwości zarówno ich leczenia. jak i diagnostyki. Dlatego możemy je przedtem rozpoznawać, lepiej rozumieć powody i przebieg. To jest szczególnie istotne, bo to są dolegliwości, które poprzez długi moment mogą przebiegać bezobjawo, a nie leczone przechodzą w stan przewlekły, powodując nieodwracalne zmiany w narządach, niekiedy groźne dla życia.Jakie są rodzaje tych chorób?Chorób nerek jest bardzo sporo, a sposoby ich podziału mogą być różne. Z punktu widzenia pacjenta możemy zwrócić uwagę na dwie ekipy.Do pierwszej zaliczamy takie, które początkowo nie dają choroby. to są w pierwszej kolejności stany mogące być skutkiem angin, przeziębień, w następstwie których dochodzi do pobudzenia mechanizmów immunoogicznych i powstawania różnych postaci ostrych albo przewlekłych kłębuszkowych zapaleń nerek. Dolegliwość trwa nadal bezobjawo, nireaz latami i zwykle przy przypadkowym badaniu moczu albo oznaczeniu keratyniny stwierdza się niepoprawne wartości. Nie bolą także nowotwory nerek, w szczególności we inicjalnym okresie.z kolei w drugiej ekipie znajdują się takie dolegliwości, które dają choroby bólowe. to są zakażenia dróg moczowych albo kamice nerkowe. Charakteryzują się bólami w dole brzucha albo okolicy lędźwiowej, częstym bolesnym oddawaniem moczu, gorączką i zmianami w moczu, takimi jak spora liczba leukocytów, erytrocytów czy bakterii w osadzie. Badanie krwi może wykazać leukocytozę i podwyższone opadanie krwinek czerwonych (OB).Co najczęściej jest powodem zakażeń dróg moczowych? to są bakterie, które mogą zaatakować dolne partei tego układu, czyli cewkę moczową, i górne części, a więc pęcherz moczowy albo miedniczki nerkowe. Dlatego tak istotne to jest, aby w odpowiednim czasie zgłosić się do lekarza, który może inicjalnie zdiagnozować chorobę. By leczyć ją we inicjalnym stadium, zanim rozszerzy się na pozostałe części układu moczowego. Stąd tak istotna jest rola badań profilaktycznych i przeprowadzanie co pewien moment ogólego badania moczu, dzięki kóremu można wykryć rozpoczynający się i utajony jeszcze mechanizm chorobowy.Jakie zmiany w wynikach moczu i krwi powinny zaniepokoić pacjenta?Należy w pierwszej kolejności zaznaczyć, iż wyniki badań powinien oceniać doktor! Tylko on jest w stanie zinterpretować sygnały ostrzegawcze i postawić poprawną diagnozę. Gdy się pojawią, może zlecić jeszcze dodatkowe, bardziej szczegółowe badania.Sygnałem ostrzegawczym, mogącym wskazywać na chorobę nerek albo dróg moczowych jest nawet niewielka obecność białka w moczu (wykryta podcyas badania ogólnego moczu), a również krwinek białycj (leukocytów) i krwinek czerwonych (erytrocytów). W moczu nie powinno być również wałeczków.W badaniu posiewu moczu niepokojąca jest obecność bakterii wywołujących zakażenie. Najczęściej przedostają się one z przewodu pokarmowego i znajdują się w kale, na przykład pałeczki okrężnicy (Bacterium coli), a również Prooteus mirabilis albo paciorkowiec kałowy - Streptococcus faecalis. istotne także jest ustalenie ilości bakterii chorobotwórczych w danej próbce moczu (ich krytyczne stężenie wynosi 104/ml) i sprawdzenie, na które antybiotyki albo chemioterapeutyki są one wrażliwe.Niekiedy następuje również zmiana koloru moczu, jego konsystencji, przejrzystości, zapachu i ciężaru właściwego.Wykładnikami sprawności czynnościowej nerek jest oprócz tego wyrównany dobowy bilans płynów (tzn. równowaga pomiędzy płynami przyjmowanymi a wydalanymi w momencie doby), poprawne stężenie mocznika w surowicy krwi (3,3-6,6 mmol/l, a więc 20-40 mg%) i keratyniny (71,0-97,0 milimol/l, a więc 0,73-1,1 mg%).Czy mogą być również inne symptomy?Są one różne w zależności od rodzaju dolegliwości nerek. W niektórych sytuacjach może wystąpić ogólne złe samopoczucie, apatia, senność, bladość skóry, bóle głowy, gorączka, wymioty, zaparcia czy obrzęki nóg.Czasem pacjenci odczuwają pieczenie i bolesność w oddawaniu moczu, skąpomocz albo zbyt częste jego oddawanie. Również podwyższone ciśnienie krwi może zależeć od dolegliwości nerek. Przy niepoprawnie działających nerkach u małych dzieci mamy do czynienia z żółtaczką, stratą łaknienia. Dziecko nie przybiera na wadze, a również ma za niski przyrost.Które osoby są szczególnie podatne na chorby nerek i układu moczowego? w pierwszej kolejności należą do nich osoby starsze, które mają obniżoną sprawność układu immunologicznego, w szczególności mężczyźni z przerostem prostaty, i chorujący na cukrzycę, w szczególności ci leceni insuliną, u których po latach występują powikłania naczyniowe w nerkach ( tak zwany nefropatia), a również chorzy z chorobą nadciśnieniową.powiększona podatność występuje również u dzieci, bo ich odporność jeszcze nie w pełni się ukształtowała, a oprócz tego dolegliwości nerek wiążą się z występującymi u nich wadami wrodzonymi układu moczowego. Narażeni są również ci, którzy mają szczególne predyspozycje na skutek mniej sprawnych systemów obronnych pęcherza i cewki moczowej. Szczególnym okresem zagrożenia dla kobiet jest ciąża, bo towarzyszą jej trudności w odpływie moczu. Częściej chorują kobiety współżyjące płciowo i panie w momencie menopauzy.Zachorowaniom tego typu sprzyjają złe nawyki higieniczne okolicy krocza, które należy utrzymywać w czystości, by zapobiec infekcjom. Bardzo istotna tu jest więc profilaktyka.Zaburzenia pracy nerek mogą wywoływać zamierzone albo przypadkowe zatrucia ( na przykład glikolem, środkami nasennymi). Znane jest nefrotoksyczne działanie niektórych leków, między innymi antybiotyków (gentamycyny), również powszechnie służących i czasami nadużywanych środków przeciwbólowych (proszków od bólu głowy) czy niesterydowych leków przeciwzapalnych (ibuprofenu).regularnie dolegliwości te muszą być leczone w szpitalu...Zakażenie układu moczowego może przebiegać w formie ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek, które jest poważną, nawracającą chorobą, najczęściej leczoną w warunkach szpitalnych, szczególnie u dzieci. Oprócz badania ogólnego moczu mamy tam sposobność wykonania dodatkowych, potrzebnych badań, takich jak posiew moczu, a również ultrasonografia nerek albo badanie rentgenowskie, w celu określenia powody zapalenia.Sprzyjać zakażeniom gdyż mogą wrodzone wady rozwojowe i odpływów pęcherzykowo-moczowodowych i obecność kamieni w drogach moczowych, które wywołują zastój moczu.Również w szpitalu leczy się ( na przykład przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, które stwierdza się u osób nie leczonych systematycznie. ..regularnie okazuje się, iż zakażenie układu moczowego występuje już u nich od wielu miesięcy, a nawet lat, co z czasem prowadzi do zniszczenia miąższu nerek.W jakim celu w trakcie terapii stosuje się dializę?Nerki pełnią nadzwyczajnie istotną rolę w organizmie, bo między innymi filtrują krew i usuwają z niej toksyczne produkty przemiany materii. Dlatego także, gdy ulegają uszkodzeniom, zachodzi konieczność odtrucia organizmu i usunięcia tych substancji.W tym celu stosuje się dializę, która jest rodzajem leczenia nerkozastępczego, zastępującego czynność nerek. Pacjenta poddaje się wówczas ( tak zwany hemodializie, a więc dializie pozaustrojowej (najczęściej 3 razy w tygodniu), polegającej na podłączeniu go do aparatu oczyszczającego krew ( ( tak zwany sztucznej nerki). Całą krew filtruje się wówcuas w urządzeniu znajdującym się na zewnątrz osoby chorej, skąd później oczyszczona wraca do organizmu. Zabiegi te przeprowadza się w szpitalu pod okiem fachowego personelu, sprzętu i odpowiednich warunków technicznych.Można również przeprowadzać ( ( tak zwany dializę otrzewnową, a więc wewnątrzustrojową, w trakcie której oczyszcza się krew wewnątrz organizmu, nie wyprowadzając jej na zewnątrz. W tym celu wykorzystuje się błonę otrzewnową wyściełającą jamę brzuszną i pokrywającą znajdujące się tu narządy, która pełni rolę półprzepuszczalnej błony dializacyjnej. W jamie brzusznej umieszcza się na stałe szczególny cewnik, gdzie każdego dnia jest wprowadzany szczególny płyn dializacyjny (4 zamiany po 2 litry), do którego z krwi przechodzą woda i szkodliwe związki.wielkim ułatwieniem jest wykorzystanie ( ( tak zwany cyklera - aparatu, który automatycznie dokonuje zamiany płynu, ( na przykład pośrodku nocy. Chorym dostarcza się bezpłatnie płyn dializacyjny, .z kolei cykler może być kupiony z funduszów pacjenta. Niestety, wydatek aparatu wynosi około 30 tys. zł i tylko nielicznych stać na taki koszt.Niektóre ośrodki dializacyjne w ograniczonym zakresie wypożyczają aparaty. W bieżącym roku wszystkie dzieci leczone tą sposobem otrzymają cyklery zakupione poprzez Ogromną Orkiestrę Świątecznej Pomocy, a powyżej 100 aparatów ma być rozlosowanych wśród dorosłych.Jakie są wymogi i ograniczenia w stosowaniu obu metod leczenia?Głównym ograniczeniem leczenia nerkozastępczego jest wciąż jeszcze za mała liczba ośrodków dializ w niektórych regionach państwie ( między innymi w Warszawie) - co wiąże się z problemami ekonomicznymi. to jest gdyż leczenie bardzo drogie (roczny wydatek terapii jednego chorego to około 60 tys. zł).Leczenie to nie jest łatwe dla pacjenta, wymaga jego współpracy i zaangażowania, ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza prowadzącego. Chory musi gdyż przejść odpowiednie szkolenie w tym zakresie, ściśle przystosować się do wymaganych specjalistycznych zaleceń, rygorystycznie przestrzegać nawyków higienicznych mających na celu utrzymanie czystości opatrunku osłaniającego dren, a również okolic, w których jest wprowadzony cewnik, i strzykawek i płynów dializacyjnych.Należy często mierzyć temperaturę i błyskawicznie informować lekarza o żadnych zaobserwowanych zmianach, czyli o pojawieniu się bólów w jamie brzusznej, nudnościach, wymiotach, gorączce, a również zmianach wyglądu płynu dializacyjnego, a szczególnie jego zmętnieniu.Dializę otrzewnową zaleca się w szczególności w leczeniu dzieci z ostrą albo przewlekłą niewydolnością neerek, chorych z cukrzycą, niewydolnością wieńcową i sercowo-naczyniową, skłonnością do niskiego ciśnienia, zakażonyhc wirusami zapalenia wątroby typu B i C i wirusem HIV czy osób, u których jest jeszcze zachowana resztkowa czynność nerek.Warunkiem leczenia hemodializą jest sposobność leczenia wytworzenia przetoki tętniczo-żylnej, co jest utrudnione u chorych z miażdżycą, a u pacjentów z chorobami krążenia stanowi dodatkowe obciążenie dla serca,Do leczenia ciągłą ambulatoryjną dializą otrzewnową (CADO) kwalifikuje się pacjentów bez większej nadwagi, bez przebytych operacji brzusznych, o odpowiednim stopniu inteligencji i sprawności ruchowej.Czy w Polsce poprawiły się możliwości leczenia w tym zakresie?Rzeczywiście, w ostatnich latach nastąpiła poprawa w tej dziedzinie. Przed 20 laty mogliśmy poddawać dializie tylko około 30% pacjentów, którzy powinni być dializowani - aktualnie powyżej 2 razy więcej.Jednak nie dorównujemy jeszcze państwom zachodnim. wciąż nie mamy możliwości zapewnienia dializ wszystkim chorym. W dalszym ciągu 35% przypadków nie ma gdzie dializować z racji na brak aparatów, a również na ograniczony przydział płynów dializacyjnych.Niektórzy chorzy z przewlekłymi chorobami nerek są przecież na te dializy skazani aż do momentu przeszczepienia nerki, na którą nieraz czeka się długo. Są tacy, których dializuje się do końca życia, bo nie można u nich dokonać przeszczepu.Tak więc dla wielu osób przeszczep nerki to szansa na poprawę, a nawet sposobność prawie normalnego życia.Nazwisko każdego zakwalifikowanego do przeszczepu umieszcza się w ogólnopolskim komputerowym rejestrze biorców i dawców. Zajmuje się nimi organizacja zwana Poltransplantem pośrednicząca w przeszczepach. Kiedy uzyska się nerkę do przeszczepu, dokonuje się wyboru w najwyższym stopniu zgodnego tkankowo biorcy. Tylko wtedy mamy największą szansę , iż nerka podejmie poprawną pracę w nowym ciele.Jednak, niestery, jest o nie bardzo trudno. wciąż jest niewystarczająca liczba nerek, które moglibyśmy użyć do przeszczepu. Dlatego także coraz większą szansą staje się przeprowadzanie ( ( tak zwany przeszczepów rodzinnych, kiedy własną nerkę decyduje się oddać choremu członek rodziny. Mamy wtedy największą sposobność nieodrzucenia tego narządu poprzez organizm. Każdy z nas ma przecież dwie nerki, a do prawidłowego funkcjonowania jest niezbędna tylkko jedna z nich. W ten sposób możemy przyspieszyć przeszczep i uchronić chorego przed ( ( tak zwany schyłkową niewydolnością nerek, uciążliwymi dializami i długim oczekiwaniem na odpowiednią nerkę ze zwłok.Nadzieje lekarzy i chorych wiążą się z szerszą niż dotychczas możliwością powtórnego zastosowania nerek pobranych od osób po ich śmierci, by mogły służyć innym. W celu poprawienia tej sytuacji potrzebne jest zrozumienie, akceptacja i wsparcie całego społeczeństwa przez udzielanie jeszcze za życia zgody na powtórne zastosowanie organów ciała.Należałoby przy tym podkreślić, iż poprawiła się skuteczność leczenia immunosupresyjnego w Polsce, zapobiegające nieprzyjęciu poprzez orbanizm przeszczepionego organu. Pomniejszyła się również liczba odrzuceń nerek i powikłań po operacjach tego typu. Tak więc pacjent, u którego dokonano przeszczepu, ma coraz większą szansę nie tylko na przeżycie, lecz i na normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Najczęstrze dolegliwości nerek Ostre kłębkowe zapalenie nerek Przewlekłe kłębkowe zapalenie nerek Odmiedniczkowe zapalenie nerek Toksyczne uszkodzenie (zapalenie) nerek Mocznica (uremia) Zespół nerczycowy Rak nerki Torbielowatość nerek Najczęstrze dolegliwości dróg moczowych Kamica dróg moczowych (nerkowa) Zapalenie cewki moczowej i pęcherza moczowego Zapalenie miedniczek nerkowych Nowotwory dróg moczowych