Lek Natrax

Lekarstwo NATRAX: Natrax
Producent leku:
Polfa-Pabianice
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
naproksen (Naproxen)
tabl. 100 mg 10 szt.,
--,-- zł
tabl. 200 mg 10 szt.,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Pabi-Naproxen
Naproxen
Boloxen
Naproxen
Emochol
Naproxen
Naproxen
Naproxen
Apo®-Naproxen
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Bóle słabe do umiarkowanych różnego pochodzenia, na przykład ból głowy, bóle zębów, mięśni, kości i stawów; bolesne miesiączkowanie; gorączka różnego pochodzenia; łagodzenie objawów przeziębienia i grypy.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. System działania przeciwzapalnego wynika z hamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do zahamowania syntezy prostaglandyn. Działanie przeciwbólowe przypisuje się silnemu hamowaniu lipoksygenazy, przeciwgorączkowe wpływowi na ośrodki regulujące w podwzgórzu. Kompletnie wchłania się z przewodu pokarmowego osiągając stężenie max. we krwi po 2-4 h, w 99% wiąże się z białkami osocza, 95% leku wydalane jest z moczem raczej w formie glukuronianu (ok. 60%) i nie zmienionej (ok. 10%), pozostała część jako metabolity. T0,5 wynosi ok. 12-17 h. Minimalizuje skupianie się płytek krwi; przenika poprzez łożysko i do mleka matki. Wolno penetruje do jam stawowych, osiągając tam stężenie wyższe od stężenia we krwi. T0,5 w mazi stawowej wynosi ok. 31 h.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić: bóle brzucha, nudności, zaparcie, zgaga; rzadziej - biegunka, niestrawność, zapalenie j. ustnej, ból i zawroty głowy, senność, rzadziej oszołomienie. Szumy uszne, rzadziej zaburzenia słuchu i widzenia, duszność, obrzęki, rzadziej kołatanie serca. Świąd, wybroczyny, wysypka, rzadziej - nadmierne pocenie, plamica, nadmierne marzenie. Rzadko występują: smoliste stolce, dodatnie wyniki testów czynnościowych watroby, krwawienie albo perforacja w obrębie przewodu pokarmowego, nieżyt okrężnicy, wrzód trawienny z krwawieniem albo perforacją, wymioty, wymioty z krwią, żółtaczka), hiperkaliemia, kłębuszkowe zapalenie nerek, krwiomocz, martwica brodawek nerkowych, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, bezsenność, ból albo osłabienie mięśni, depresja, niezwykłe sny, złe samopoczucie, trudności w koncentracji, zaburzenia hematologiczne - agranulocytoza, eozynofilia, granulocytopenia, leukopenia, trombocytopenia, nadwrażliwość na światło, wyłysienie, wysypka, niedosłyszenie, niewydolność serca, eozynofilowe zapalenie płuc, dreszcze, gorączka, reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne, zaburzenia miesiączkowania. Sporadycznie: niedokrwistość aplastyczna albo hemolityczna, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zaburzenia poznawcze, drgawki, martwica toksyczno-rozpławna naskórka (zespół Lyella), pęcherzowe oddzielanie się naskórka, pokrzywka, reakcje na światło przypominające symptomy porfirii, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, owrzodzenie przewodu pokarmowego inne niż trawienne, wrzodziejące zapalenie j. ustnej, zapalenie naczyń, hiperglikemia, hipoglikemia, obrzęk naczynioruchowy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na naproksen i inne składniki preparatu. Nadwrażliwość na inne NLPZ (w tym kwas acetylosalicylowy). Czynna dolegliwość wrzodowa żołądka i/albo dwunastnicy i krwawienia z przewodu pokarmowego w wywiadzie. Astma aspirynowa.
Interakcje
Nasila działanie kwasu acetylosalicylowego, fenytoiny, hydantoiny, doustnych leków przeciwcukrzycowych, przeciwzakrzepowych z gatunku kumaryny, sulfonamidów; leki te nasilają także działanie naproksenu i mogą spowodować symptomy jego przedawkowania. Naproksen może zmniejszyć albo zahamować działanie moczopędne furosemidu. Dzięki silnemu wiązaniu się z białkami osocza istnieje sposobność wypierania z powiązań z białkami innych leków i wpływ na ich działanie (powiększa stężenie litu, digoksyny i fenytoiny we krwi, z diuretykami oszczędzającymi potas może spowodować hiperkaliemię, nasila działanie toksyczne metotreksatu, minimalizuje stężenie we krwi innych NLPZ). Jednoczesne wykorzystywanie glikokortykosteroidów i innych NLPZ powiększa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego. Ranitydyna, sukralfat, tlenek i wodorotlenek magnezowy, wodorotlenek glinowy zmniejszają wchłanianie leku; wodorowęglan sodowy powiększa stężenie naproksenu we krwi, probenecid powiększa stężenie naproksenu we krwi i wydłuża moment półtrwania. Przed planowanym badaniem czynności nerek należy przerwać podawanie leku choremu na 48 h. Naproksen może zamieniać rezultat oznaczenia stężenia kwasu 5-hydroksyindolooctowego.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci ponad 12 r.ż.: 200 mg co 8-12 h albo 400 mg jako pierwsza dawka, a następnie 200 mg po 12 h i dalej co 8-12 h w przypadku potrzeby. Pacjenci 12-65 r.ż.: nie należy stosować więcej niż 600 mg na dobę; pacjenci ponad 65 r.ż.: nie należy stosować więcej niż 400 mg na dobę. Preparat nie jest przydzielony do długotrwałego stosowania. U pacjentów w podeszłym wieku, z niewydolnością serca, niewydolnością wątroby i nerek należy podawać najmniejsze skuteczne dawki.
Ciąża i karmienie piersią
Z racji na brak adekwatnie kontrolowanych badań preparat może być służący w I i II trymestrze ciąży tylko, gdy to jest bez względu niezbędne. Naproksen hamuje skurcz mięśnia macicy i może wywołać przedwczesne zamknięcie przewodu tętniczego Botalla, co może prowadzić do rozwoju nadciśnienia tętniczego u noworodka. Nie należy stosować w III trymestrze ciąży. Naproksen przenika do mleka matki. Należy unikać stosowania w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku, chorych na astmę albo inne dolegliwości przebiegające ze skurczem oskrzeli (może wystąpić atak duszności, niekiedy kierujący do śmierci), z niewydolnością mięśnia sercowego, niewydolnością wątroby i/albo chorobami nerek, chorobą wrzodową w wywiadzie i u pacjentów palących tytoń i nadużywających alkohol. Nie zaleca się stosowania naproksenu jako leku przeciwbólowego i przeciwgorączkowego u dzieci i młodzieży przed ukończeniem 12 r.ż. Dopuszczalne jest wykorzystywanie naproksenu u dzieci ponad 5 r.ż. w dawce 10 mg/kg m.c. w młodzieńczym zapaleniu stawów (kontrola lekarza).
Podobne leki
Pabi-Naproxen
Naproxen
Boloxen
Naproxen
Emochol
Naproxen