Lek Oncaspar

Lekarstwo ONCASPAR: Oncaspar
Producent leku:
Medac
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
pegaspargaza (Pegaspargase)
roztwór do wstrz. dom., doż. i wlewu doż. 3 750 j.m./5 ml 1 fiolka 5 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Skojarzone leczenie reindukujące ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci i dorosłych, u których rozwinęła się nadwrażliwość na niezmodyfikowaną L-asparaginazę.
Działanie
Preparat zawiera pegaspargazę, pochodną L-asparaginazy związanej z glikolem polietylenowym, co skutkuje pomniejszenie toksyczności preparatu i wydłużenie jego okresu półtrwania. L-asparaginaza jest enzymem katalizującym rozszczepienie L-asparaginy do kwasu asparaginowego i amoniaku. Działanie pegaspargazy bazuje na zmniejszeniu stężenia L-asparaginy w komórkach białaczkowych, co jest odpowiedzialne za zahamowanie syntezy białek w komórkach nowotworowych.
Działania niepożądane
Przeważnie (ponad 5%) obserwowano: reakcje alergiczne (wysypka skórna, obrzęki, ból, gorączka, dreszcze, pokrzywka, duszność, skurcz oskrzeli), powiększenie aktywności AlAT, nudności albo wymioty, gorączkę i złe samopoczucie; sporadycznie (>1% i <5%): reakcje anafilaktyczne, duszność, reakcje nadwrażliwości w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk warg, wysypkę skórną, pokrzywkę, ból brzucha, dreszcze, ból kończyn, niedociśnienie, częstoskurcz, zakrzepicę, brak łaknienia, biegunkę, żółtaczkę, niepoprawne wyniki testów czynnościowych wątroby, pomniejszenie działania przeciwzakrzepowego, uogólnione wykrzepianie wewnątrznaczyniowe, pomniejszenie stężenia fibrynogenu, niedokrwistość hemolityczną, leukopenię, niedokrwistość aplastyczną, małopłytkowość, powiększenie stężenia tromboplastyny, ból w miejscu wstrzyknięcia, powiększenie stężenia bilirubiny we krwi, hiperglikemię, powiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi, hipoproteinemię, obrzęki obwodowe, powiększenie aktywności AspAT, bóle stawów i mięśni, drgawki, ból głowy, nocne poty i parestezje; rzadko (<1%): skurcz oskrzeli, wysypkę z wybroczynami, obrzęk twarzy, obrzęk z uszkodzeniem tkanki, posocznicę, wstrząs septyczny, ból w klatce piersiowej, zapalenie wsierdzia, nadciśnienie zaparcia, wzdęcia, ból żołądkowo-jelitowy, zwiększenie wątroby, wzmożony apetyt, złogi tłuszczowe w wątrobie, zaburzenia krzepnięcia, wydłużenie czasu krzepnięcia, plamicę, powiększenie aktywności amylazy, powiększenie stężenia amoniaku we krwi, hiponatremię, utratę masy ciała, zaburzenia czynności stawów, stany dezorientacji, zawroty głowy, senność, kaszel, krwawienie z nosa, zakażenia górnych dróg oddechowych, rumień prosty, świąd, krwiomocz, powiększenie częstości oddawania moczu, zaburzenia czynności nerek.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek. Zapalenie trzustki (aktualnie albo w wywiadzie). Krwawienia powiązane z uprzednim zastosowaniem leczenia L-asparaginazą. Ciężkie reakcje alergiczne w wywiadzie.
Interakcje
Preparat może zwiększać toksyczność innych leków wiążących się z białkami osocza. Wskutek zahamowania syntezy białek i replikacji komórek, pegaspargaza może osłabiać sukces działania innych leków (na przykład metotreksat), które do swojego działania wymagają procesu replikacji komórek. Pegaspargaza może nasilać toksyczność innych leków metabolizowanych w wątrobie, przez wpływ na czynność wątroby. Zaburzenia homeostazy obserwowane w czasie stosowania preparatu zwiększały ryzyko wystąpienia krwawień albo zakrzepicy. Należy zachować ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych (kumaryna, heparyna, dipirydamol, kwas acetylosalicylowy, leki z gatunku NLPZ). Wykorzystywanie łącznie z pochodnymi sulfonylomocznika i insuliną może zwiększać stężenie glukozy we krwi.
Dawkowanie
Rekomendowana dawka wynosi 2 500 j.m. (3,3 ml) na m2 powierzchni ciała co 14 dni. Dzieci, u których powierzchnia ciała jest większa albo równa 0,6 m2 - 2 500 j.m. (3,3 ml) na m2 powierzchni ciała co 14 dni; dzieci, u których powierzchnia ciała jest mniejsza niż 0,6 m2 - 82,5 j.m. (ok. 0,1 ml) na kg m.c. co 14 dni.Jako składnik wybranych schematów leczenia składających się z wielu leków preparat może być podawany domięśniowo albo dożylnie. Rekomendowana jest domięśniowa droga podania. W razie podania dożylnego, preparat należy podawać we wlewie poprzez 1-2 h w 100 ml izotonicznego roztworu NaCl albo w 5% roztworze glukozy. W razie podawania domięśniowego, objętość pojedynczego wstrzyknięcia powinna być ograniczona do 2 ml, przy objętości większej niż 2 ml należy skorzystać z kilku miejsc podania. Wykorzystywanie preparatu Oncaspar jako jedynego środka indukującego należy podejmować jedynie w przypadkach wyjątkowych, kiedy model leczenia skojarzonego, oparty na innych lekach (winkrystyna, metotreksat, cytarabina, daunorubicyna, doksorubicyna) jest nieodpowiedni na skutek toksyczności albo w razie oporności na inne leczenie. Po uzyskaniu remisji dolegliwości należy wykorzystać odpowiednie leczenie podtrzymujące, a pegaspargaza może być zastosowana jako część schematu leczenia.
Ciąża i karmienie piersią
Ciąża: kat. C - preparat może być służący jedynie w razie, gdy potencjalne korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Należy stosować efektywną antykoncepcję w czasie i co najmniej 3 miesiące po zakończeniu leczenia preparatem. Nie stosować w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Szczególnie ostrożnie stosować w razie leczenia skojarzonego z preparatami uszkadzającymi wątrobę, szczególnie w razie już istniejących zaburzeń czynności wątroby.
Podobne leki