Lek Relanium

Lekarstwo RELANIUM: Relanium
Producent leku:
Polfa-Warszawa
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
diazepam (Diazepam)
roztwór do wstrz. 10 mg/2 ml 5 amp. 2 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. 10 mg/2 ml 50 amp. 2 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Diazepam RecTubes
Relanium
Relsed
Relanium
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Stan padaczkowy, napady gromadne. Ostre stany lękowe połączone z pobudzeniem ruchowym, agresywnością. Zespół majaczenia alkoholowego. Lek wspomagający w leczeniu tężca. Czasem w przygotowaniu do zabiegów oftalmologicznych i laryngologicznych albo diagnostycznej endoskopii. Przed kardiowersją.
Działanie
Pochodna benzodiazepiny. Wykazuje działanie hamujące na układ limbiczny, wzgórze i podwzgórze. Nasila hamujące działanie neuronów GABA-ergicznych w o.u.n. Charakteryzuje się mocnym działaniem przeciwlękowym, uspokajającym i przeciwdrgawkowym. Wykazuje także mocne działanie nasenne i rozluźniające napięcie mięśniowe. Minimalizuje napięcie, lęk, drażliwość, pobudliwość i agresywność. Po podaniu dożylnym działa natychmiastowo. T0,5 wynosi 30-56 h. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalany jest raczej z moczem. Lek przenika poprzez łożysko i do mleka matki.
Działania niepożądane
Senność, zmęczenie, zaburzenia koordynacjii ruchowej, czasem symptomy paradoksalne: pobudzenie psychoruchowe, bezsenność, nadmierne pocenie, halucynacje (szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku). Lek może wywołać pogorszenie sprawności psychofizycznej i funkcji poznawczych. Inne symptomy niepożądane: ból i zawroty głowy, drżenie, zaburzenia ze strony układu pokarmowego, diplopia, dysartria, omdlenia, niedociśnienie, alergiczne odczyny skórne, osłabienie libido, hiperbilirubinemia u niemowląt karmionych mlekiem matek przyjmujących lek, nietrzymanie moczu. Rzadko neutropenia, żółtaczka. Długookresowe przyjmowanie może prowadzić do zależności lekowej typu benzodiazepinowego, niekiedy z groźnymi symptomami zespołu odstawienia, łącznie ze stanem padaczkowym. Niekiedy symptomy patologicznego upojenia, przy skojarzonym spożywaniu alkoholu. Podanie dożylne może wywołać depresję ośrodka oddechowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na diazepam, ciąża i moment karmienia piersią, jaskra prosta, miastenia, ostra niewydolność oddechowa, stany depresyjne ze skłonnością do samobójstwa. Ostrożnie w przewlekłych chorobach nerek i wątroby, u osób w podeszłym wieku, u pacjentów z niedociśnieniem tętniczym, w gruczolaku prostaty, u chorych ze skłonnością do zażywania nadmiernej ilości leków i picia alkoholu.
Interakcje
Nasila działanie środków wpływających depresyjnie na o.u.n. (barbiturany, neuroleptyki, inhibitory MAO i inne leki przeciwdepresyjne, narkotyki, alkohol) i środków zwiotczających mięśnie. Cymetydyna zwalnia metabolizm diazepamu.
Dawkowanie
W pojedynkę, zależnie od stanu chorego i jego reakcji na lek. Dorośli: w stanie padaczkowym: początkowo 5-10 mg dożylnie, dawki można powtarzać co 10-15 min. do całkowitej ilości 30 mg. W przypadku konieczności podobne postępowanie może być powtórzone pośrodku 2-4 h. W umiarkowanych stanach lęku, napięcia i niepokoju domięśniowo albo dożylnie 2-5 mg jednokrotnie, w przypadku konieczności dawkę można powtórzyć po 3-4 h; w ciężkich stanach lękowych albo napięcia domięśniowo albo dożylnie 5-10 mg jednokrotnie, w przypadku konieczności dawkę można powtórzyć; w majaczeniu drżennym i halucynozach alkoholowych domięśniowo albo dożylnie początkowo 10 mg, w przypadku konieczności następne 5-10 mg po 3-4 h; w tężcu i skurczach mięśni szkieletowych domięśniowo albo dożylnie początkowo 5-10 mg, w przypadku konieczności dawkę można powtórzyć pośrodku 3-4 h.; w premedykacji dożylnie albo domięśniowo, zazwyczaj 10 mg przed zabiegiem, przed zabiegami diagnostycznymi (np: endoskopia) domięśniowo albo dożylnie 10-20 mg przed zabiegiem; w kardiowersji 5-15 mg dożylnie, pośrodku 5-10 min. przed zabiegiem. Dawki u chorych w podeszłym wieku i osób upośledzonych umysłowo powinny być mniejsze. W stanie drgawkowym: dzieci w wieku 1 m.ż.-5 r.ż. 0,2-0,5 mg dożylnie co 5 min. do maksimum 5 mg. W przypadku konieczności potępowanie to można powtórzyć po 2-4 h. Dzieci ponad 5 r.ż. 1 mg dożylnie co 5 min. do maksimum 10 mg. W przypadku konieczności potępowanie to można powtórzyć po 2-4 h. W razie tężca u dzieci pomiędzy 1 m.ż.-5 r.ż. 1-2 mg domięśniowo albo dożylnie, dawka możne być powtórzona po 3-4 h. U dzieci ponad 5 r.ż. 5-10 mg, dawka może być powtórzona po 3-4 h.Domięśniowo lek należy wstrzykiwać głęboko w spore ekipy mięśni; dożylnie wyłącznie w wypadku, gdy konieczne jest szybkie działanie. Lek podaje się bez rozcieńczania bez pośpiechu, z szybkością 0,5-1 ml (2,5-5 mg)/min. Dożylnie podawać do grubych żył, wystrzegając się podania poza naczynie. W dożylnym wlewie kroplowym lek podaje się w rozcieńczeniu 2 ml (10 mg) w przynajmniej 50 ml 0,9% roztworu NaCl albo 5% glukozy. Przeważnie stosuje się 100 mg po rozcieńczeniu w 500 ml 0,9% roztworu NaCl albo 5% glukozy z szybkością 40 ml/h.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Diazepam RecTubes
Relanium
Relsed
Relanium