Lek Rexetin

Lekarstwo REXETIN: Rexetin
Producent leku:
Richter Gedeon
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
paroksetyna (Paroxetine)
tabl. powl. 20 mg 30 szt.,
--,-- zł
Depresja (Epizod depresyjny),
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Zaburzenia lękowe,
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenia lękowe'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenia lękowe'.
Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne'.
natręctwa,
Szukaj leków z wyrazem ' natręctwa'.
Szukaj schorzeń z wyrazem ' natręctwa'.
Szukaj artykułów z wyrazem ' natręctwa'.
agorafobia,
Szukaj leków z wyrazem 'agorafobia'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'agorafobia'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'agorafobia'.
antydepresant,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresant'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresant'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresant'.
antydepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'antydepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'antydepresyjny'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
depresja lękowa,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja lękowa'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja lękowa'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja lękowa'.
depresja pourazowa,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja pourazowa'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja pourazowa'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja pourazowa'.
Epizod depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'Epizod depresyjny'.
fobia,
Szukaj leków z wyrazem 'fobia'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'fobia'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'fobia'.
fobia socjalna,
Szukaj leków z wyrazem 'fobia socjalna'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'fobia socjalna'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'fobia socjalna'.
lęk,
Szukaj leków z wyrazem 'lęk'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'lęk'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'lęk'.
lęk napadowy,
Szukaj leków z wyrazem 'lęk napadowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'lęk napadowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'lęk napadowy'.
napad lęku,
Szukaj leków z wyrazem 'napad lęku'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napad lęku'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napad lęku'.
napady lęku,
Szukaj leków z wyrazem 'napady lęku'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'napady lęku'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'napady lęku'.
nastrój,
Szukaj leków z wyrazem 'nastrój'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'nastrój'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'nastrój'.
obniżony nastrój,
Szukaj leków z wyrazem 'obniżony nastrój'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'obniżony nastrój'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'obniżony nastrój'.
przeciwdepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
przeciwlękowy,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwlękowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwlękowy'.
stan depresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'stan depresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'stan depresyjny'.
stres,
Szukaj leków z wyrazem 'stres'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'stres'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'stres'.
stres pourazowy,
Szukaj leków z wyrazem 'stres pourazowy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'stres pourazowy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'stres pourazowy'.
uraz,
Szukaj leków z wyrazem 'uraz'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'uraz'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'uraz'.
zaburzenia lękowe,
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia lękowe'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia lękowe'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia lękowe'.
zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne,
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne'.
zapobiegawczy,
Szukaj leków z wyrazem 'zapobiegawczy'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zapobiegawczy'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zapobiegawczy'.
zespół natręctw,
Szukaj leków z wyrazem 'zespół natręctw'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zespół natręctw'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zespół natręctw'.
zespół stresu pourazowego
Szukaj leków z wyrazem 'zespół stresu pourazowego'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zespół stresu pourazowego'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zespół stresu pourazowego'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Paxtin
Seroxat
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Depresja: leczenie objawów depresji różnego pochodzenia, w tym depresji lękowej i leczenie podtrzymujące po uzyskaniu poprawy (w celu zapobieżenia ponownemu wystąpieniu objawów depresji). Zespół natręctw (zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne: leczenie objawów i zapobieganie nawrotom objawów zespołu natręctw. Lęk napadowy: leczenie objawów i zapobieganie nawrotom leku napadowego z agorafobią albo bez agorafobii. Fobia socjalna: leczenie objawów fobii socjalnej. Stres pourazowy: leczenie zespołu stresu pourazowego.
Działanie
Mocny i selektywnie działający inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgowych. Paroksetyna wykazuje niewielkie powinowactwo do receptorów muskarynowych, alfa-1, alfa-2 i b-adrenergicznych, dopaminergicznych (D2), serotoninergicznych typu 1 i 2 i histaminowych (H1). Po podaniu doustnym paroksetyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego i podlega tak zwany efektowi pierwszego przejścia. Stężenie max. we krwi osiąga po 3-7 h od podania. Jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie. Kluczowymi metabolitami są polarne i sprzężone pochodne powstające wskutek reakcji oksydacji i metylacji. Moment półtrwania jest zmienny (6-71 h), lecz normalnie wynosi ok. 24 h. Stężenia leku w narządach w stanie równowagi występują po 7-14 dniach od rozpoczęcia leczenia. Wydaje się, iż wskaźniki farmakokinetyczne nie zmieniają się w trakcie długotrwałego leczenia. Ok. 64% leku jest wydalane z moczem (2% w formie związku macierzystego i 62% jako metabolity), a ok. 36% jest wydalane z kałem, raczej w formie metabolitów, a tylko 1% jako związek macierzysty.
Działania niepożądane
Ze strony przewodu pokarmowego: nudności, wymioty, zaparcie, biegunka, pomniejszenie apetytu; niekiedy powiększenie aktywności enzymów wątrobowych; pojedyncze przypadki ciężkiej niewydolności wątroby i żółtaczki. Ze strony o.u.n.: senność, drżenie, astenia, w niektórych sytuacjach bezsenność, ból głowy, zespół serotoninowy; rzadko symptomy pozapiramidowe; ponadto drgawki, omamy, mania, splątanie, pobudzenie, niepokój, depersonalizacja, lęk napadowy. Autonomiczny układ nerwowy: nadmierne pocenie się, suchość błony śluzowej j. ustnej. Oczy: w niektórych sytuacjach zamazane widzenie, rozszerzenie źrenic, rzadko ostra jaskra. Układ krążenia: w niektórych sytuacjach tachykardia, zmiany w EKG, rozszerzenie naczyń, hipotonia, nadciśnienie, omdlenie. Układ moczowo-płciowy: zaburzenia ejakulacji, w pojedynczych sytuacjach zaburzenia seksualne, rzadko zatrzymanie moczu. Zaburzenia elektrolitowe: rzadko hiponatremia, zaburzenia wydzielania ADH. Skóra i reakcje nadwrażliwości: rzadko wysypka, rumień, wybroczyny, obrzęk twarzy, reakcje anafilaktyczne (skurcz oskrzeli, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka), świąd, nadwrażliwość na światło. Ponadto: opisywano przypadki miopatii, bólów stawów, bólów mięśni, hiperglikemii, hiperprolaktynemii, mlekotoku, hipoglikemii, gorączki i objawów grypopodobnych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na paroksetynę albo pozostałe składniki preparatu. Leku nie należy stosować jednoczesne z inhibitorami MAO, w tym z selektywnymi inhibitorami MAO i z odwracalnymi inhibitorami MAO (paroksetynę można stosować po 2 tyg. od zakończenia leczenia nieodwracalnymi inhibitorami MAO i przynajmniej 1 dzień po zakończeniu leczenia odwracalnymi inhibitorami MAO; nie należy zaczynać leczenia inhibitorami MAO przed upływem 2 tyg. od zakończenia stosowania paroksetyny). Paroksetyny nie należy stosować równocześnie z tiorydazyną.
Interakcje
Pokarm albo leki zobojętniające nie mają wpływu na wchłanianie albo farmakokinetykę paroksetyny. Paroksetyny nie należy stosować równocześnie z inhibitorami MAO (paroksetyna może być podawana po 2 tyg. od zakończenia stosowania nieodwracalnych inhibitorów MAO i przynajmniej po 1 dniu od zakończenia stosowania odwracalnych inhibitorów MAO; nie należy zaczynać leczenia inhibitorami MAO przed upływem 2 tyg. od zakończenia stosowania paroksetyny). Jednoczesne wykorzystywanie paroksetyny i warfaryny może powodować powiększoną częstość krwawień przy nie zmienionym czasie protrombinowym - należy zachować szczególną ostrożność w trakcie jednoczesnego stosowania tych leków. Jednoczesne wykorzystywanie paroksetyny i sumatriptanu albo tramadolu może prowadzić do nasilenia objawów serotoninowych. W badaniach z udziałem ograniczonej liczby zdrowych osób stwierdzono, iż paroksetyna nie nasila działania sedatywnego i senności, związanych z równocześnie przyjmowanym haloperydolem, amobarbitalem albo oksazepamem. Paroksetyny nie należy stosować równocześnie z tiorydazyną. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania paroksetyny i tryptofanu. W trakcie jednoczesnego stosowania litu i inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny obserwowano nasilone efekty - leczenie skojarzone z tymi lekami należy prowadzić z zachowaniem szczególnej ostrożności (należy monitorować stężenie litu we krwi). Leki pobudzające albo hamujące enzymy wątrobowe uczestniczące w metabolizmie leków mogą wpływać na metabolizm i farmakokinetykę paroksetyny. W razie jednoczesnego podawania paroksetyny z lekami hamującymi metabolizm leków należy stosować jedynie najmniejsze skuteczne dawki paroksetyny. W razie jednoczesnego stosowania z lekami indukującymi enzymy metabolizujące leki nie ma konieczności zmiany dawki początkowej paroksetyny. Paroksetyna może w znaczący sposób hamować aktywność izoenzymu CYP2D6 - należy ją podawać jedynie przy zachowaniu szczególnej ostrożności w skojarzeniu z innymi lekami metabolizowanymi poprzez ten izoenzym, w tym z niektórymi lekami przeciwdepresyjnymi (na przykład amitryptylina, nortryptylina, imipramina, dezypramina i fluoksetyna), pochodnymi fenotiazyny (na przykład perfenazyna) i lekami przeciwarytmicznymi z gatunku IC (na przykład propafenon, flekainid i enkainid) albo hamującymi ten izoenzym (na przykład chinidyna, cymetydyna, kodeina). Wydaje się, iż stopień hamowania izoenzymu 3A4 poprzez paroksetynę nie ma znaczenia klinicznego i dlatego można równocześnie z paroksetyną przyjmować z terfenadyną i innymi lekami będącymi substratami dla CYP3A4. W badaniu klinicznym stwierdzono powiększenie stężenia paroksetyny we krwi w stanie równowagi w trakcie jednoczesnego przyjmowania poprzez 4 tyg. cymetydyny w formie doustnej. Po przyjęciu pojedynczej dawki doustnej paroksetyny, po osiągnięciu stanu równowagi stężenia fenobarbitalu, stwierdzono pomniejszenie wartości AUC i okresu półtrwania paroksetyny. W trakcie jednoczesnego stosowania paroksetyny i fenytoiny stwierdza się pomniejszenie stężeń paroksetyny we krwi i nasilenie działań niepożądanych. Nasilenie działań niepożądanych obserwowano także w razie jednoczesnego podawania paroksetyny i innych leków przeciwdrgawkowych. W trakcie jednoczesnego stosowania paroksetyny i karbamazepiny, fenytoiny albo soli sodowej kwasu walproinowego u pacjentów z padaczką nie stwierdzono zmiany właściwości farmakokinetycznych i farmakodynamicznych leków przeciwdrgawkowych. W razie jednoczesnego stosowania z innymi lekami w znacznym stopniu wiążącymi się z białkami osocza może dojść do powiększenia stężenia wolnej postaci tych leków, co potencjalnie może być powodem działań niepożądanych. Z racji na ograniczone doświadczenie kliniczne, należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania paroksetyny i digoksyny. W uwarunkowaniach równowagi diazepam nie ma, jak się wydaje, wpływu na farmakokinetykę paroksetyny; nie badano wpływu paroksetyny na działanie diazepamu. Paroksetyna powiększa stężenia procyklidyny we krwi (w razie występowania objawów przeciwcholinergicznych należy zmniejszyć dawkę procyklidyny). W badaniu klinicznym nie stwierdzono zmian stężeń propranololu w stanie równowagi w trakcie jednoczesnego stosowania paroksetyny i leków b-adrenolitycznych. Zaleca się monitorowanie stężeń teofiliny w trakcie jednoczesnego stosowania z paroksetyną. Jednakże paroksetyna nie nasila zaburzeń czynności psychicznych i motorycznych wywoływanych poprzez alkohol, nie zaleca się spożywania alkoholu w trakcie terapii paroksetyną.
Dawkowanie
Doustnie, wyłącznie u pacjentów dorosłych. Tabletkę należy przyjmować raz na dobę, najlepiej rano, w trakcie posiłku, bez rozgryzania. Dawkę należy weryfikować i w przypadku potrzeby modyfikować pośrodku pierwszych 2-3 tyg. od rozpoczęcia leczenia, a również w momencie późniejszym, w zależności od reakcji klinicznej.Depresja: rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg; w niektórych sytuacjach może być niezbędne powiększenie dawki, o 10 mg co tydzień, dawki maksymalnej 50 mg na dobę, w zależności od obserwowanej reakcji. Zmiany dawki powinny następować w odstępach przynajmniej 1 tyg. Zespół natręctw: rekomendowana dawka dobowa wynosi 40 mg; dawka początkowa wynosi 20 mg na dobę, którą można zwiększać w odstępach tygodniowych o 10 mg. Dawka max. wynosi 60 mg na dobę. Lęk napadowy: rekomendowana dawka dobowa wynosi 40 mg; dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę, którą następnie należy zwiększać co tydzień o 10 mg. Max. dawka dobowa wynosi 50 mg. Fobia socjalna: rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg; dawka początkowa wynosi 20 mg na dobę, w razie braku poprawy, po 2 tyg. stosowania preparatu, dawkę można zwiększać o 10 mg w odstępach tygodniowych. Max. dawka dobowa wynosi 50 mg. W kontrolowanych badaniach klinicznych lek stosowano do 12 tyg. Stres pourazowy: rekomendowana dawka dobowa początkowa i podtrzymującą wynosi 20 mg. W zależności od reakcji klinicznej dawkę można zwiększać o 10 mg tygodniowo. Max. dawka dobowa wynosi 50 mg. W kontrolowanych badaniach klinicznych lek stosowano do 12 tyg.U osób w podeszłym wieku rekomendowana dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę; można ją zwiększać o 10 mg w odstępach tygodniowych - w zależności od reakcji klinicznej. Dawka max. wynosi 40 mg na dobę. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby albo nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) rekomendowana dawka dobowa wynosi 20 mg. U niektórych osób może być niezbędne powiększenie dawki.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania leku w ciąży - kat. C (wg FDA). Lek może być służący w ciąży jedynie w sytuacjach, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Kobietom w wieku rozrodczym zaleca się wykorzystywanie skutecznej antykoncepcji w momencie stosowania paroksetyny. Paroksetyna jest wydzielana do mleka matki - jeżeli niezbędne jest leczenie preparatem, należy rozważyć przerwanie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) albo ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, chorobami układu krążenia, cukrzycą, manią albo hipomanią w wywiadzie (podawanie preparatu należy przerwać w razie wystąpienia epizodu manii), jaskrą z zamkniętym kątem przesączania i u pacjentów przyjmujących neuroleptyki. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe. Należy unikać stosowania paroksetyny u pacjentów z niestabilną padaczką, z kolei u pacjentów z kontrolowaną padaczką w trakcie podawania paroksetyny należy zachować ostrożność (jeżeli zwiększy się częstość napadów, należy odstawić lek). Istnieje mało danych klinicznych na temat jednoczesnego stosowania paroksetyny i leczenia elektrowstrząsami. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania paroksetyny i tryptofanu. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u dzieci - nie zaleca się stosowania paroksetyny u dzieci.
Podobne leki
Paxtin
Seroxat