Lek Sopodorm

Lekarstwo SOPODORM: Sopodorm
Producent leku:
ICN Polfa Rzeszów
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
midazolam (Midazolam)
roztwór do inj. doż. i dom. 2 mg/2 ml 10 amp. 2 ml,
--,-- zł
roztwór do inj. doż. i dom. 5 mg/2 ml 10 amp. 2 ml,
--,-- zł
roztwór do inj. doż. i dom. 15 mg/2 ml 5 amp. 2 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Midanium
Fulsed
Midazolam 1 mg/ml Torrex
Midazolam 5 mg/ml Torrex
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Premedykacja przedoperacyjna, sedacja z zachowaniem świadomości (monoterapia albo w połączeniu z analgetykiem) przed i w czasie zabiegów diagnostycznych i zabiegów realizowanych w znieczuleniu regionalnym; wprowadzenie i podtrzymanie znieczulenia ogólnego (w połączeniu z analgetykiem albo anestetykiem); ataralgezja w skojarzeniu z ketaminą u dorosłych i dzieci; całkowite znieczulenie dożylne (TIVA); długookresowa sedacja pacjentów w oddziałach intensywnej terapii (w tym w trakcie wentylacji zastępczej). Lek może być służący u chorych zagrożonych nadcieplnością złośliwą (HM) i porfirią.
Działanie
Imidazolowa pochodna benzodiazepin o krótkim czasie działania: agonista receptora BDZ (receptor benzodiazepinowy, związany z receptorem GABA) o działaniu nasennym, uspokajającym, przeciwlękowym, obniżającym napięcie mięśni, przeciwdrgawkowym, amnestycznym (niepamięć następcza); nie ma działania przeciwbólowego. Charakteryzuje się szybkim początkiem działania - po podaniu dożylnym po ok. 1-2 min (maksimum działania ok. 2-5 min), po podaniu domięśniowym po ok. 15 min (maksimum działania ok. 30-60 min.); u dzieci sukces po podaniu i.m. występuje szybciej (adekwatnie 5 i 15-30 min). Po podaniu dożylnym wykazuje dwufazową farmakokinetykę. Dobrze wchłania się po podaniu domięśniowym (biodostępność 90%). W 97% wiąże się z białkami osocza (raczej albuminami). Jest metabolizowany w organizmie za pośrednictwem cytochromu P 450 3A4, w ok. 60-70% do 1-hydroksymidazolamu (o podobnej aktywności jak lek macierzysty) i w ok. 5% do 4-hydroksymidazolamu. Metabolity są błyskawicznie inaktywowane poprzez sprzęganie z kwasem glukuronowym i wydalane z moczem. T0,5 wynosi 1,8-6,4 h. Półokres wydalania u dzieci w wieku 3-10 lat skraca się do 1-1,5 h, a wydłuża się do 3-12 h u noworodków. Moment półtrwania może ulegać wydłużeniu: u osób otyłych (ok. 5,3 h), w podeszłym wieku, z zastoinową niewydolnością serca (podwójnie), upośledzeniem czynności wątroby (ok. 2,5-krotnie). W ostrej niewydolności nerek T0,5 wydłuża się i znamiennie (nawet 10-krotnie) powiększa się stężenie 1-hydroksymidazolamu we krwi. Przenika poprzez barierę łożyska, przenika do mleka matki i płynu mózgowo-rdzeniowego.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić reakcje ze strony układu krążenia: obniżenie ciśnienia skurczowego (szczególnie przy jednoczesnym podaniu z sporą dawką fentanylu, u noworodków), kompensacyjne przyspieszenie akcji serca, zahamowanie ośrodka oddechowego, zaburzenia oddychania (łącznie z bezdechem), w szczególności u pacjentów w podeszłym wieku, oligowolemicznych i/albo z chorobą układu krążenia, niewydolnością naczyń wieńcowych, chorobą niedokrwienną mięśnia sercowego; po podaniu leku błyskawicznie i.v. albo w dużej dawce. Opisywano reakcje paradoksalne (pobudzenie psychoruchowe, agresja, ruchy mimowolne, drżenia mięśniowe, drgawki toniczno-kloniczne), halucynacje, dezorientację. Sporadycznie (poniżej 1%) mogą wystąpić: skurcz krtani albo oskrzeli, duszność, hiperwentylacja, spłycenie i przyspieszenie oddechu, ból i zawroty głowy, kaszel, bradykardia albo tachykardia, przedwczesne skurcze komorowe, rytm bliźniaczy albo węzłowy, kwaśny smak w ustach, ślinotok, nudności, wymioty, czkawka, wydłużenie okresu budzenia, euforia, parestezje, zaburzenia snu, koszmary senne, dysfonia, zaburzenia mowy, nastroju, widzenia (widzenie podwójne, niewyraźne), oczopląs, zwężenie źrenic, zatkanie uszu, zaburzenia równowagi, uczucie pustki w głowie, ziewanie, dreszcze, osłabienie, omdlenie. Lek może spowodować reakcje w miejscu podania: obrzęk, uczucie ciepła albo zimna, ból, stwardnienie, zaczerwienienie, zapalenie żyły. Po długotrwałym stosowaniu dożylnie przy nagłym przerwaniu podaży może powodować zespół odstawienia; zaleca się stopniową redukcję dawek.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na benzodiazepiny albo pozostałe składniki preparatu, jaskra z wąskim kątem przesączania, wstrząs, śpiączka, ostre zatrucie alkoholowe z upośledzeniem czynności życiowych. Należy zachować ostrożność stosując lek (w szczególności jako bolus i.v.) u osób w podeszłym wieku, wyniszczonych, z niestabilnym układem krążenia, chorobami obturacyjnymi płuc, ciężką niewydolnością nerek albo wątroby, miastenią, ciężkimi zaburzeniami wodno-elektrolitowymi. Ciąża (kat. D) - stosować jedynie w razie, gdy korzyści dla matki przewyższają ryzyko dla płodu; nie stosować w III trymestrze ciąży. Z wyjątkowych wskazań - w momencie karmienia piersią.
Interakcje
Nasila działanie leków wpływających depresyjnie na o.u.n. (leki nasenne, uspokajające, przeciwdepresyjne, przeciwbólowe, alkohol, opioidy, neuroleptyki, anestetyki). Korzystna i używana klinicznie interakcja z analgetykami opioidowymi wiąże się z większym ryzykiem depresji krążeniowo-oddechowej. Leki hamujące cytochrom P 450 3A (na przykład cymetydyna, ketokonazol, itrakonazol, diltiazem, werapamil, erytromycyna) zmniejszają klirens midazolamu. Teoretycznie możliwe są interakcje z lekami hamującymi (in vitro) metabolizm midazolamu: amiodaronem i neuroleptykami albo nasilenie działania leków (cyklosporyny, nifedypiny) poprzez hamowanie kompetycyjne poprzez midazolam izoenzymu P 450 3A. Antagonista receptora BDZ (flumazenil) znosi działanie midazolamu. Poprzez 8 h przed i po podaniu leku nie wolno choremu spożywać napojów alkoholowych.
Dawkowanie
Dorośli. Premedykacja: domięśniowo 0,07-0,08 mg/kg m.c.; pacjenci w wieku ponad 60 lat, wyniszczeni 0,02-0,05 mg/kg m.c. Sedacja z zachowaniem świadomości: dożylnie, w dawkach frakcjonowanych po 0,035 mg/kg m.c.; praktycznie zaleca się podanie bez pośpiechu (2-3 min) dożylnie dawki 1,0-2,5 mg i uzupełnianie dawkami 0,5-1,0 mg z ciągłą obserwacją pacjenta aż do uzyskania odpowiedniego efektu. U osób w wieku podeszłym i z obciążeniami dawka wstępna 1,0-1,5 mg i dawki uzupełniające po 0,5 mg (w tej ekipie chorych dawka efektywna może wynosić 1-2 mg). Wprowadzenie do znieczulenia: dawka powinna być dobrana w zależności od stanu i wieku pacjenta, zastosowanej premedykacji i rodzaju znieczulenia; pacjenci bez premedykacji - poniżej 55 r.ż.: dożylnie pośrodku 20-30 s 0,3-0,35 mg/kg m.c., wyjątkowo do 0,6 mg/kg m.c., ponad 55 r.ż. - 0,3 mg/kg m.c.; wyniszczeni albo z niewydolnością nerek - 0,15-0,25 mg/kg m.c.; po premedykacji z opioidami - poniżej 55 r.ż.: dożylnie początkowo 0,15-0,35 mg/kg m.c.; ponad 55 r.ż. - 0,2 mg/kg m.c.; wyniszczeni, z chorobami układowymi albo niewydolnością nerek - 0,15 mg/kg m.c. Zwykle pośrodku 2-3 min uzyskuje się głęboki sen i zniesienie odruchu rzęsowego. W dalszym przebiegu znieczulenia można stosować dawki powtarzane albo wlew ciągły 0,03-0,1 mg/kg m.c./h. Sedacja w oddziale intensywnej terapii: dożylnie dawka nasycająca wstępna 0,01-0,05 mg/kg m.c., powtarzana aż do uzyskania odpowiedniej sedacji, następnie dawka podtrzymująca 0,02-0,1 mg/kg m.c./h.Dzieci. Premedykacja: domięśniowo 0,1-0,15 mg/kg m.c., sporadycznie do 0,5 mg/kg m.c. Sedacja z zachowaniem świadomości: dożylnie bez pośpiechu, w dawkach frakcjonowanych po 0,025-0,05-0,1 mg/kg m.c.; z ciągłą obserwacją pacjenta aż do uzyskania odpowiedniego efektu. Niemowlęta poniżej 6 m.ż. wymagają niższych dawek; przy dawkach większych rośnie ryzyko hipowentylacji. Sedacja w uwarunkowaniach intensywnej terapii u pacjentów zaintubowanych oddychających spontanicznie: dożylnie dawka nasycająca wstępna 0,05-0,2 mg/kg m.c., powtarzana aż do uzyskania odpowiedniej sedacji, następnie dawka podtrzymująca 0,06-0,12 mg/kg m.c./h. Noworodki: sedacja w uwarunkowaniach intensywnej terapii u zaintubowanych noworodków: wlew i.v. 0,03-0,06 mg/kg m.c./h; nie stosować wstępnej dawki nasycającej.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Midanium
Fulsed
Midazolam 1 mg/ml Torrex
Midazolam 5 mg/ml Torrex