Lek Xorim

Lekarstwo XORIM: Xorim
Producent leku:
Lek
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
cefuroksym (Cefuroxime)
proszek do przyg. roztw. do wstrz. doż. i zaw. do wstrz. dom. 750 mg 1 fiolka,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. doż. 1,5 g 1 fiolka,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Biofuroksym
Plixym
Zinacef
Tarsime
Xorimax
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Zakażenia spowodowane poprzez bakterie wrażliwe na cefuroksym, jest to zakażenia dróg oddechowych, uszu, nosa i gardła, zakażenia nerek i dolnego odcinka układu moczowego, zakażenia w obrębie miednicy mniejszej i dróg rodnych, rzeżączka, zakażenia skóry i tkanek miękkich, gronkowcowe zakażenia kości i stawów, posocznica. Profilaktyka okołooperacyjna w chirurgii serca i naczyń i w ginekologii.
Działanie
Antybiotyk b-laktamowy, cefalosporyna II generacji o szerokim spektrum działania bakteriobójczego, również wobec szczepów bakterii wytwarzających b-laktamazy. Działa na tlenowe bakterie Gram-dodatnie, między innymi Staphylococcus aureus i S. epidermidis (z wyjątkiem szczepów opornych na meticylinę), Streptococcus pyogenes i S. pneumoniae (z wyjątkiem szczepów opornych na penicylinę), i na tlenowe bakterie Gram-ujemne, między innymi Moraxella catarrhalis, Haemophilus influenzae i H. parainfluenzae, przewarzająca część pałeczek Enterobacteriaceae (w szczególności Proteus mirabilis, Escherichia coli, Klebsiella spp.), Neisseria spp. (również szczepy wytwarzające b-laktamazy). Cefuroksym działa również na wybrane bakterie beztlenowe, między innymi Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Clostridium spp. (z wyjątkiem C. difficile), Fusobacterium spp. Szczepy bakterii wytwarzające b-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL) są oporne. Ponadto cefuroksym nie działa na Pseudomonas spp., Enterococcus spp., Listeria monocytogenes, Bacteroides fragilis, Campylobacter spp., Acinetobacter calcoaceticus, Enterobacter cloacae, przewarzająca część szczepów Serratia spp., Proteus vulgaris. Cefuroksym wiąże się z białkami osocza w ok. 50%. Przenika między innymi do kości, płynu opłucnowego, maziowego, płynu ucha środkowego, plwociny, a również do płynu mózgowo-rdzeniowego w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych. Przenika również poprzez barierę łożyska i do mleka matki. Jest wydalany z moczem w formie nie zmienionej. T0,5 we krwi wynosi 70 min.
Działania niepożądane
Obserwowano reakcje nadwrażliwości (rzadko - wysypka grudkowo-plamkowa, pokrzywka, gorączka; bardzo rzadko - obrzęk naczynioruchowy i anafilaksja), reakcje miejscowe (rzadko - bolesność w miejscu wstrzyknięcia i odczyny zapalne żył), reakcje ze strony układu pokarmowego (nudności, biegunka, przemijające powiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej i LDH i stężenia bilirubiny we krwi), reakcje ze strony nerek (powiększenie stężenia kreatyniny i mocznika we krwi), zmiany w obrazie krwi (eozynofilia, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, pomniejszenie stężenia hemoglobiny i wartości hematokrytu), nadkażenia opornymi szczepami bakterii.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefalosporyny.
Interakcje
W skojarzeniu z lekami moczopędnymi (między innymi furosemid), antybiotykami aminoglikozydowymi, kolistyną, polimiksyną B albo innymi lekami nefrotoksycznymi może nasilać się ryzyko uszkodzenia nerek (należy kontrolować czynność nerek). Probenecid i fenylbutazon nasilają i przedłużają działanie cefuroksymu. W skojarzeniu z erytromycyną osłabia się przeciwbakteryjne działanie cefuroksymu, a w połączeniu z acetazolamidem albo wodorowęglanem sodu działanie to może ulec nasileniu w wyniku alkalizacji moczu.
Dawkowanie
Dorośli domięśniowo albo dożylnie zwykle 750 mg co 8 h; w ciężkich zakażeniach dożylnie 1,5 g co 6-8 h (3-6 g/dobę). W rzeżączce domięśniowo 1,5 g jednokrotnie (w 2 wstrzyknięciach po 750 mg w każdy pośladek). W profilaktyce okołooperacyjnej dożylnie 1,5 g na 30-60 min przed zabiegiem chirurgicznym; jeżeli zabieg przedłuża się, można w jego trakcie podać drugą dawkę cefuroksymu. Dzieci do 2 m.ż.: 30-100 mg/kg m.c./dobę w 2-3 dawkach (wcześniakom lek podaje się co 12 h); dzieci 3 m.ż.-14 r.ż. 30-100 mg/kg m.c./dobę (zwykle 60 mg/kg m.c./dobę) w 3-4 dawkach. W niewydolności nerek pacjentom z klirensem kreatyniny 10-20 ml/min podaje się 750 mg co 12 h; poniżej 10 ml/min - 750 mg co 24 h.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży: kategoria B (wg US FDA). W ciąży stosować jedynie w razie zdecydowanej konieczności. Nie należy stosować w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie podawać pacjentom z nadwrażliwością na penicyliny albo niewydolnością nerek.
Podobne leki
Biofuroksym
Plixym
Zinacef
Tarsime
Xorimax