Dziurawiec leczenie

Definicja DZIURAWIEC: Preparaty z wyciągiem z dziurawca zwyczajnego poprawiają nastrój i samopoczucie chorych z depresją, umożliwiają życie bez smutku.Smutek, przygnębienie, żal - to symptomy obniżonego nastroju, które są odpowiedzią psychiki człowieka na niepowodzenia życiowe, rozczarowania albo przykre zdarzenia. Uczucia te są naturalne i zdarzają się każdemu z nas.Niekiedy jednak obniżenie nastroju pojawia się bez uchwytnej powody, jest tak głębokie i przeciąga się w okresie, iż uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Tego rodzaju stan tytułujemy depresją.W leczeniu depresji stosuje się sporo preparatów. Niektóre z tych leków wywołują przykre konsekwencje uboczne i nie są dobrze tolerowane poprzez pacjentów. Stale poszukuje się nowych substancji działających skuteczniej i bezpieczniej, akceptowanych poprzez pacjentów nawet przy długim stosowaniu, ponieważ tego wymaga leczenie depresji.Eureka! Ostatnie trzydziestolecie przyniosło odkrycie takiego leku w świecie roślin. Okazał się nim dziurawiec zwykły (Hypericum perforatum L.), który już w XVI w. sławny doktor Paracelsus nazywał arniką dla nerwów. Zwany odmiennie świętojańskim zielem, należy do rodziny dziurawcowatych (Guttiferae). To jest długoletnia roślina zielna rosnąca w wielu rejonach świata na półkuli wschodniej i zachodniej, bardzo pospolita w Europie Środkowej i w Polsce.Nie tylko na nerwy Ziele dziurawca zawiera sporo substancji czynnych o wielorakich właściwościach farmakologicznych, dzięki czemu surowiec znajduje różne wykorzystania w terapii, zależnie od postaci używanego leku. Wyciągi wodne bogate w składniki hydrofilne - glikozydy flawonoidowe, garbniki i fenolokwasy - działają ściągająco i rozkurczająco i są służące w dolegliwościach układu pokarmowego. Wyciągi alkoholowe, zawierające składniki bardziej lipofilne - naftodiantrony (hyperycynę i związki pokrewne), pochodne floroglucynolu (hyperforynę i adhyperforynę) i ksantony i flawonoidy - mają właściwości przeciwdepresyjne. Lecz zalety! Pierwsze prace oceniające skuteczność preparatów zawierających alkoholowe wyciągi z dziurawca w leczeniu depresji opublikowano w latach 1979-1993. W badaniach wzięło udział prawie 2 tys. pacjentów, którzy przyjmowali każdego dnia poprzez 2-6 tygodni 300-600 mg wyciągu alkoholowego z dziurawca. W większości wykonanych prac wykazano wyraźną skuteczność wyciągu w porównaniu do placebo. Podawany pod postacią różnych preparatów handlowych nie tylko działał efektywnie, lecz był dobrze tolerowany poprzez pacjentów. Nie powodował nadmiernego uspokojenia i interakcji z alkoholem. Pacjenci, stosując preparaty z dziurawca, mogli normalnie pracować, a również prowadzić samochód.Preparaty zawierające standaryzowany alkoholowy wyciąg z dziurawca zostały wprowadzone do lecznictwa i są powszechnie służące w leczeniu ambulatoryjnym słabych i średnio nasilonych stanów depresyjnych.Prace wykonane w latach 1985-1993 rozpoczęły serię późniejszych badań. Wyciąg alkoholowy z dziurawca podawany zazwyczaj 3 x na dzień po 300 mg, służący zwykle od 4 do 6 tygodni działał efektywnie w leczeniu słabej i średnio nasilonej depresji. W jednym z badań w ocenie lekarzy i pacjentów powodował wyraźną poprawę albo nawet całkowite ustąpienie symptomów u prawie 80% leczonych.I bez działania ubocznego Leczenie preparatami z dziurawca rzadko powodowało występowanie symptomów ubocznych. Znacząco lepszą tolerancję leku naturalnego obserwowano również w badaniach porównujących jego skuteczność z typowymi syntetycznymi lekami przeciwdepresyjnymi, w trakcie leczenia którymi niepożądane konsekwencje uboczne występowały zazwyczaj podwójnie częściej.Stwierdzona w wielu badaniach wyraźnie lepsza tolerancja wyciągu z dziurawca, przy bardzo zbliżonej do leków syntetycznych efektywności w leczeniu słabej i umiarkowanej depresji, dała nowe możliwości terapii. Szczególnie istotny jest brak silnego działania uspokajającego zioła objawiającego się uczuciem senności i zmęczeniem, co pozwala pacjentom na pełne funkcjonowanie w codziennym życiu.system działania Wyciąg z dziurawca okazał się skutecznym lekiem w leczeniu słabej i umiarkowanej depresji, jednak .system jego działania farmakologicznego nie jest ostatecznie tłumaczony.Początkowo uważano, iż za powiększenie stężenia neuroprzekaźników - serotoniny i adrenaliny, czyli za .system działania przeciwdepresyjnego dziurawca, odpowiedzialna jest hyperycyna i związki pokrewne. Z późniejszych badań wynikało, iż w ten sposób działają aglikony flawonoidowe, kwercytryna i 1, 3, 6, 7-tetra-hydroksyksanton. Wyniki niektórych prac przeczyły dotychczasowym poglądom o roli hyperycyny w działaniu przeciwdepresyjnym dziurawca.W ostatnim okresie ukazało się sporo doniesień, iż substancją odpowiedzialną za to działanie może być pochodna floroglucynolu - hyperforyna i związki pokrewne.Badania trwają. Może okazać się, iż dwie albo więcej grup związków wskutek różnych .systemów skutkuje przeciwdepresyjne działanie Hypericum perforatum.I w depresji sezonowej U niektórych osób występowanie symptomów depresji jest powiązane z porą roku. Jesienią i zimą, gdy dzień jest krótki, a nasłonecznienie małe, pacjenci odczuwają zmęczenie, senność pośrodku dnia, spadek aktywności życiowej i obniżenie umiejętności intelektualnych. W tych sytuacjach skuteczne jest leczenie światłem, a więc fototerapia. Oprócz tego stosuje się także farmakoterapię lekami przeciwdepresyjnymi. Próaby użycia wyciągu z dziurawca w leczeniu uzupełniającym tego schorzenia dawały obiecujące efekty. U pacjentów następowało pomniejszenie nasilenia dolegliwości, a skuteczność dziurawca stosowanego wspólnie z terapią światłem była podobna do skuteczności syntetycznego leku przeciwdepresyjnego - fluoxetyny. Z racji na niezłą tolerancję można sądzić, iż wykorzystywanie tego naturalnego środka u pacjentów z depresją sezonową może być efektywną i bezpieczną terapią, lecz wymaga to jeszcze dalszych badań.Fotowrażliwość Wyciąg z dziurawca służący w leczeniu depresji jest dobrze tolerowany poprzez pacjentów, mimo iż zawiera hyperycynę i jej pochodne, substancje o działaniu zwiększającym wrażliwość na światło. Stwierdzono, iż dawki hyperycyny powodujące podwyższoną wrażliwość na światło słoneczne są znacząco większe niż służące w leczeniu depresji.Warto jednak pamiętać, iż różna wrażliwość osobnicza pacjentów nie pozwala wykluczyć ostrzejszej reakcji na światło słoneczne w okresie kuracji preparatami z dziurawcem. Noszenie ubrania chroniącego przed słońcem, nieopalanie się i wykorzystywanie preparatów z filtrem przeciwsłonecznym zabezpieczy przed przykrymi konsekwencjami nadwrażliwości.Z innymi lekami Bardzo istotną właściwością leku, z racji na bezpieczeństwo stosowania, jest sposobność interakcji z innymi lekami. Wyciąg z dziurawca może zmniejszać skuteczność niektórych leków, obniżając ich stężenie terapeutyczne w osoczu. Dotyczy to indynaviru używanego w leczeniu zakażeń wirusem HIV, antykoagulantów m. in. warfaryny, cyklosporyn, steroidów antykoncepcyjnych, dextrometorfanu, teofiliny, amitriptyliny, a również digoksyny. sposobność wpływu wyciągu z dziurawca na działanie niektórych leków wymaga informowania pacjentów poprzez lekarzy i farmaceutów. Nie wymienia jednak faktu, iż wyciąg z dziurawca jest lekiem skutecznym i dobrze tolerowanym, którego pozytywne efekty w leczeniu stanów depresyjnych obserwuje się po kilku tygodniach stosowania, podobnie jak w razie innych leków przeciwdepresyjnych. Występowanie niepożądanych symptomów ubocznych w dwóch ekipach pacjentów przyjmujących leki* symptomy niepożądane Wyciąg z dziurawca Maproptylina Zmęczenie 2 11 Zaburzenia układu pokarmowego 8 8 Zawroty głowy, dezorientacja 8 8 Suchość w ustach 3 7 Choroby sercowe 0 3 Wysypka 0 2 Inne symptomy 4 5 Łącznie 25 44 * wg Harrer i wsp., 1994