Nerki i bakterie leczenie

Definicja NERKI I BAKTERIE: Zakażenia układu moczowego należą do najczęstszych chorób infekcyjnych ustroju.Nerki - naturalne filtry naszego ciała - usuwają z organizmu toksyny i trucizny. Nie lubią przeziębień, częstych infekcji zapalnych, ognisk bakteryjnych drzemiących w innych narządach, niektórych leków.dolegliwość atakuje je zwykle podstępnie. Najpierw przeważnie nie daje wyraźnych symptomów. Drobne sygnały nie wzbudzają na ogół niepokoju pacjenta. Nie informuje on zatem o tym lekarza.Wyraźne symptomy pojawiają się późno, trudno je wówczas opanowaś, a leczenie regularnie nie gwarantuje całkowitego powrotu do zdrowia. Co bywa powodem? Wśród dorosłych leczonych na skutek zakażeń układu moczowego zdecydowanie przeważają kobiety, u których stwierdza się je 3-4 razy częściej niż u mężczyzn.z kolei u małych dzieci (do 1. roku życia) dominują chłopcy. Przyczyną są częstsze wady rozwojowe układu moczowego, które predysponują ich do infekcji. Liczba mężczyzn leczonych na skutek zakażeń wzrasta wspólnie z wiekiem. Wynika to z przerostu gruczołu krokowego u osób po 55.-60. roku życia. Zaleganie moczu w pęcherzu, w konsekwencji przerostu stercza, sprzyja gdyż namnażaniu się bakterii i występowaniu objawowych zakażeń układu moczowego.Częstsze infekcje u kobiet są ściśle powiązane z budową anatomiczną. W pierwszej kolejności sąsiedztwem krótkiej cewki moczowej z ujściem pochwy i odbytem. Sprzyja to przechodzeniu zakażenia z dróg rodnych (na przykład w razie zapalenia pochwy) na cewkę i pęcherz moczowy. Warto podkreśliś, iż w końcowym odcinku cewki moczowej drobnoustroje znajdują sięu wszystkich. Jednak ich penetracja drogą wstępującą do pęcherza moczowego jest znacząco łatwiejsza u kobiet i zdarza się ((na przykład w trakcie kichania, kaszlu albo relacji płciowego. Nierzadko symptomy ostrego zapalenia cewki i pęcherza są ściśle powiązane właśnie z odbytymi stosunkami. Tylko niektóre kobiety wiążą chorobę z tym faktem i zgłaszają to lekarzowi. Również (niestety) tylko nieliczni lekarze, przepisując leki, zadają trudne pytania.U ok. 90% osób do zakażeń układu moczowego dochodzi drogą wstępującą. Drobnoustroje, głównie bakterie (rzadziej wirusy, grzyby czy pasożyty), przedostają się poprzez cewkę moczową do pęcherza, a następnie do wyższych odcinków układu moczowego, w tym i miąższu nerek, wywołując zakażenia o różnym przebiegu klinicznym.Pewne bakterie, które znajdują się w jelicie grubym albo na skórze i stanowią tak zwany florę saprofityczną, po przejściu do układu moczowego mogą spowodować ciężkie zakażenia. Wynika z tego oczywisty wniosek, jak bardzo istotne w profilaktyce dolegliwości jest utrzymanie właściwej higieny osobistej.Zakażenia mogą się również szerzyć drogą krwiopochodną (bakterie wspólnie z krwią przedostają się do nerek, w których miąższu mogą powstawaś mnogie ropnie) i limfatyczną. Wśród przyczyn należy również wymieniś mechanizmy zapalne toczące się w narządach sąsiadujących z układem moczowym.Najczęstsze zakażenia spowodowane są tak zwany bakteriami Gram-ujemnymi (G -), głównie Escherichią coli, rzadziej innymi, (((na przykład Pseudomonas czy Proteus. Dominacja E. coli jest szczególnie wyraźna w zakażeniach pozaszpitalnych. W ostatnich latach obserwuje się przyrost infekcji wywołanych bakteriami Gram-dodatnimi (G +), jak gronkowce i paciorkowce, i innymi drobnoustrojami Gram ujemnymi (G -) (Chlamydia, Mycoplasma). Te ostatnie trudno wykryć, wzrastają gdyż jedynie na szczególnych podłożach (rezultat posiewu moczu na podłożach klasycznych jest wówczas niekorzystny - posiew jałowy) i przenoszą się, podobnie jak ((((na przykład rzęsistek pochwowy czy dwoinka rzeżączki, drogą płciową. Jakie symptomy zwiastują chorobę? Fundamentalnym symptomem zakażenia układu moczowego jest obecność odpowiedniej liczby bakterii w moczu, a więc tak zwany bakteriuria znamienna. Przyjmuje się, iż rozmiar ta wynosi 104 bakterii w 1 ml moczu oddanego poprzez cewkę przy maksymalnym zachowaniu jałowych warunków badania. Wartość ta nie jest "sztywna", gdyż w niektórych sytuacjach (między innymi przy zakażeniu bakteriami, które mnożą się wolniej, albo przy równoczesnym stosowaniu leków moczopędnych) może być niższa. Wtedy decydujące znaczenie ma fakt uzyskania tego samego typu bakterii z kilku następnych posiewów. Wynika z tego wniosek, iż obecność bakterii w moczu przeznaczonym tylko do badania ogólnego nie świadczy o zakażeniu moczu, gdyż w tym przypadku jest on oddawany do zwykłego pojemnika i nie jest przechowywany w warunkach jałowych.następnym symptomem zakażenia jest powiększona liczba krwinek białych (leukocytów) w osadzie moczu. przyrost ich liczby jest odpowiedzią ustroju na wtargnięcie bakterii do układu moczowego. Ich zadaniem jest zniszczenie drobnoustrojów. przyczyną zgłoszenia się do lekarza są najczęściej choroby występujące w trakcie oddawania moczu (pieczenie albo kłucie w cewce, wzmożone albo stałe parcie i częste oddawanie moczu, nierzadko jedynie kroplami), bóle pod spojeniem łonowym, w okolicach nerek, podwyższona temperatura ciała i dreszcze