Na co dzień z cukrzycą leczenie

Definicja NA CO DZIEŃ Z CUKRZYCĄ: Cały mechanizm leczenia cukrzycy bazuje na tym, tak aby zastąpić źle funkcjonującą trzustkę. Właściwe leczenie i dawkowanie leków przeciw - cukrzycowych jest możliwejedynie na podstawie częstej kontroli glukozy we krwi.- Panie Doktorze, jakie są główne przedmioty w leczeniu cukrzycy? Zależy to od typu cukrzycy. W cukrzycy typu 1, która występuje najczęściej w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym, mamy do czynienia ze zniszczeniem komórek beta trzustki, które u ludzi zdrowych produkują insulinę i uwalniają ją do krwi. Chora trzustka nie produkuje insuliny i trzeba podać ją pacjentowi w formie iniekcji. Właściwie to każdy chory wstrzykuje ją sobie sam. Wstrzykiwanie insuliny, nazywane także insulinoterapią, jest więc głównym i absolutnie niezbędnym elementem leczenia cukrzycy typu 1. Pozostałe to: samokontrola, dieta i ruch.W cukrzycy typu 2 trzustka produkuje co prawda insulinę, lecz ma trudności w jej uwalnianiu, sama insulina zaś działa w organizmie "słabiej" niż u ludzi zdrowych. Cukrzyca ta występuje zazwyczaj po 40. roku życia, najczęściej u ludzi otyłych. Częstość jej występowania rośnie z wiekiem, tzn. im starszą grupę ludzi obserwujemy, tym większy jest w niej odsetek chorych na cukrzycę.W typie 2 regularnie leczenie zaczynamy od wdrożenia zdrowej diety (coraz rzadziej używa się teraz definicje dieta cukrzycowa), następnie leków doustnych, które usprawniają uwalnianie i działanie insuliny albo zwalniają wchłanianie glukozy z przewodu pokarmowego. Jeśli leczenie takie jest niewystarczające, podajemy insulinę. Są tacy diabetolodzy, którzy uważają, iż każdą cukrzycę powinno się leczyć wyłącznie insuliną.Tak więc w cukrzycy typu 2 główne przedmioty leczenia to: dieta, leki doustne, i/ albo insulina, samokontrola i umiarkowany wysiłek fizyczny.- Na czym bazuje samokontrola w cukrzycy? Samokontrola w cukrzycy to różnego rodzaju działania, które podejmuje chory w celu oceny wyrównania metabolicznego cukrzycy i jej ewentualnych powikłań. Pacjent może sobie sam skontrolować ciśnienie krwi, masę ciała, może wreszcie oceniać wygląd stóp i skóry w miejscach wstrzyknięć insuliny. Samokontrola w tym w najwyższym stopniu klasycznym pojęciu, a więc pomiar stężenia glukozy we krwi, jest możliwa od ok. 25 lat, kiedy pojawiły się pierwsze przenośne glukometry. Umożliwiły one na początku pomiary w gabinetach lekarskich przy okazji wizyt, a później w warunkach domowych. W tej chwili sprzedaje się na świecie sporo mlnów glukometrów dla chorych na cukrzycę.- Dzięki jakich metod i urządzeń mierzy się poziom cukru we krwi i w moczu? Wszystkie urządzenia przeznaczone dla chorych na cukrzycę są łatwe w zastosowaniu, oparte na suchych testach paskowych. Stosuje się testy do: oceny wzrokowej na skali barwnej do badania stężenia glukozy we krwi, badania glukozy i ciał ketonowych w moczu, wykrywania mikroalbuminurii (min. ilości białka wydalanego z moczem). Paski testowe do badania stężenia glukozy bez glukometru właściwie wyszły z użycia. Praktycznie stosuje się wyłącznie testy do odczytywania dzięki glukometrów. Glukometry, które w tej chwili mamy na rynku, można podzielić na dwie ekipy: reflektometry (fotometry) - wykorzystujące zmianę zabarwienia pola testowego paska, sensory - wykorzystujące przepływ prądu poprzez pasek testowy. Wszystkie testy są swoiste dla glukozy, tzn. nie wykrywają innych cukrów.- Jak regularnie trzeba mierzyć poziom cukru we krwi? Badanie krwi w tak zwany intensywnej insulinoterapii, a więc sposoby wielokrotnych wstrzyknięć pośrodku dnia, zaleca się wykonywać nie mniej niż cztery razy na dzień.W cukrzycy typu 2 w terapii lekami doustnymi mierzy się poziom cukru raz / albo dwa razy na dzień. Codzienne pomiary o tej samej porze dają znacząco mniej informacji o wyrównaniu poziomu glukozy, niż sporządzane jednego dnia na czczo i przed posiłkiem sporym, a kolejnego dnia na przykład po sporym posiłku i przed snem.Pomiar przed snem jest szczególnie istotny, tak aby zmniejszyć ryzyko nocnego niedocukrzenia (hipoglikemii), które może być niebezpieczna dla ośrodkowego układu nerwowego.Raz w tygodniu pacjent powinien wykonać pełny profil glikemii składający się co najmniej z 4-5 pomiarów.- Czy częstotliwość pomiaru cukru w moczu jest ta sama? Przez wzgląd na tym, iż upowszechniły się oznaczenia poziomu glukozy we krwi, znaczenie pomiarów moczu jest mniejsze. Regularne pomiary cukru w moczu są potrzebne, jeśli ktoś z jakichś względów nie może / albo nie chce wykonywać samokontroli we krwi.Badanie moczu przeprowadza się również jako uzupełnienie pomiarów we krwi, jeśli mamy bardzo wysokie stężenie glukozy we krwi lub jeśli podejrzewamy nocną hipoglikemię. Bada się wtedy mocz poranny.- Jak się mierzy poziom cukru w moczu? Badanie moczu jest bardzo proste. Wystarczy w próbce moczu zanurzyć pasek testowy na 2-3 sekundy. Nadmiar odsączyć na brzegu naczynia. Nie można tego paska osuszać ani wycierać. Mocz musi pozostać na pasku do 3 min., w zależności od testu. Później poprzez porównanie ze skalą barwną zawartą na opakowaniu oceniamy stężenie glukozy czy ciał ketonowych.istotne jest, tak aby stosować skalę barwną z tego samego opakowania, z którego wzięliśmy pasek do testowania, dlatego iż z serii na serię te barwy mogą się nieco różnić.- A jak przebiega badanie poziomu cukru we krwi? Przed pierwszym użyciem zapoznajemy się precyzyjnie ze swoim glukometrem, ponieważ w niektórych na początku wkłada się pasek testowy, nakłada kroplę krwi i dopiero uruchomia, a w innych na początku uruchomia się aparat, a później wkłada pasek. Aparat sprawdza, czy pasek nie jest przeterminowany, czy nie ma już zmiany zabarwienia pola testowego. Należy także sprawdzić, czy pasek testowy pochodzi z tej samej serii, do której został zakodowany aparat. jeśli użyjemy paska z innej serii, pomiar może być obarczony dużym błędem.Przed wykonaniem testu trzeba precyzyjnie umyć ręce w ciepłej wodzie, i to z dwu powodów. Po pierwsze, tak aby nie mieć na palcach śladów jakichś cukrów. Zdarza się, iż trzymaliśmy w ręku przed chwilą na przykład owoc, i to wystarczy, tak aby rezultat był zakłócony, ponieważ w sokach owoców także jest glukoza. Po drugie, ciepła woda pobudza krążenie w małych naczyniach.Następnie nakłuwamy boczną powierzchnię opuszki palca, najlepiej specjalnym nakłuwaczem. W tej chwili są dostępne nakłuwacze nowej generacji z ostrzem pokrytym silikonem, dokładnie regulujące głębokość nakłucia. Uzyskaną kropelkę krwi nanosimy na pasek.Glukometry nowszej generacji potrzebują bardzo niewiele krwi, 2-5 mikrolitrów. Tj. taka kropla, której rozmiar można porównać z plastikowym łebkiem szpilki krawieckiej. Po naniesieniu krwi czekamy na rezultat. Czas oczekiwania, w zależności od aparatu, waha się od 12 sekund do ok. 1 minuty.- Jaka jest wartość tych pomiarów? Czy trzeba potwierdzać je w laboratorium? Należy korzystać glukometrów atestowanych, kupowanych w wiarygodnych miejscach. Ponadto własne glukometry powinniśmy okresowo kalibrować, używając roztworów kontrolnych, które każdy producent zapewnia.Można oczywiście sprawdzić, czy podobny rezultat otrzymujemy w laboratorium. Trzeba jednak pamiętać, iż rezultat nie będzie identyczny. Glukometry sprzedawane w Polsce są kalibrowane tak, by podawać rezultat w krwi pełnej kapilarnej, z kolei laboratorium podaje wyniki w surowicy krwi i te wyniki nieco się różnią. jeśli już porównujemy nasz glukometr z badaniem w laboratorium, to musimy do badania w laboratorium i w naszym glukometrze korzystać krwi z tego samego pobrania.- Diabetyk zazwyczaj prowadzi dziennik. W jakim celu? Samokontrola nie jest celem samym w sobie. Cały mechanizm leczenia cukrzycy bazuje na tym, tak aby zastąpić źle funkcjonującą trzustkę.Samo dokonanie pomiaru nie wystarcza. Jedynie zanotowanie wyniku z godziną i okolicznościami pomiaru pozwala na jego właściwą ocenę i modyfikowanie leczenia.Są glukometry, które poza rezultatem umieją zapamiętać datę, godzinę pomiaru, czasami dodatkowe wiadomości o jednostkach insuliny, o składzie posiłku.- Jakie błędy popełnia się przy pomiarach? Brudne ręce, zła kalibracja. Dość częstym błędem jest używanie złego nakłuwacza. Opuszka nakłuta w sposób niewłaściwy boli, a równocześnie trudno uzyskać właściwą kroplę krwi. Wtedy pacjent, chcąc wycisnąć odpowiednią liczba krwi, masuje intensywnie opuszkę palca i wówczas poza krwią w tej próbce znajduje się również płyn tkankowy wyciśnięty z uszkodzonych komórek. Taki rezultat może być zafałszowany.- Jak należy dbać o glukometr? Nie powinno się go upuszczać, zalewać jakąkolwiek cieczą. jeśli tj. reflektometr, to musimy sprawdzać, czy przedmioty układu optycznego są czyste. Trzeba precyzyjnie czytać dołączoną do aparatu instrukcję obsługi i stosować się do informacji w niej zawartych. Oprócz tego, warto zainwestować w dobre baterie ( jeśli są wymienne), wtedy unikamy ryzyka wylania baterii wewnątrz aparatu, a oprócz tego taki glukometr dłużej będzie funkcjonował...istotne jest także, by aparat nie leżał w pobliżu mocnych źródeł fal elektromagnetycznych, takich jak: telefon komórkowy, kuchenka mikrofalowa, telewizor czy głoś-nik. Mogą wówczas powstać błędy wynikające z zakłóceń. Niektóre glukometry są przed tym zabezpieczone - jeżeli spotkają się z takimi zakłóceniami w czasie pracy, to wyświetlą komunikat o błędzie. Wtedy należy zmienić miejsce i jeszcze raz wykonać pomiar.- A jakie są nowości w dziedzinie samokontroli? Mamy już na rynku glukometry, które potrzebują bardzo niewiele krwi. Przez wzgląd na tym nakłucie palca może być płytsze i dlatego ból mniejszy. Zawsze do takiego glukometru, który potrzebuje niewiele krwi, musimy mieć dobry nakłuwacz. z kolei nowinki, o których warto powiedzieć, to glukometry nieinwazyjne czy o minimalnej inwazyjności. Na zjeździe Europejskiego Towarzystwa Diabetologicznego (EASD) pokazywano dwa takie aparaty.Jeden jest wielkości drukarki czy komputera stojącego na biurku. Jest on kompletnie nieinwazyjny. Na podstawie odbitego od przedramienia promieniowania podczerwonego ustala stężenie glukozy. Niestety, kalibracja jest dość skomplikowana, no i aparat nie nadaje się do tego, tak aby go ze sobą gdziekolwiek zabrać.Drugi glukometr, który nosi się na ręku jak zegarek, prawie w sposób ciągły mierzy stężenie glukozy poprzez skórę. lecz by dobrze funkcjonował, trzeba przynajmniej 2, a nawet 4 razy na dzień wprowadzić mu dane kalibracyjne z pomiaru glukometrem sposobem klasyczną ( poprzez ukłucie).- Dziękuję Panu Doktorowi za rozmowę