Lek Farmorubicin PFS

Lekarstwo FARMORUBICIN PFS: Farmorubicin PFS
Producent leku:
Pfizer
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
chlorowodorek epirubicyny (Epirubicin hydrochloride)
liof. i rozp. do przyg. roztw. do wstrz. 10 mg 1 fiolka + rozp.,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. 50 mg 1 fiolka,
--,-- zł
proszek do przyg. roztw. do wstrz. 50 mg 1 fiolka,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 10 mg/5 ml 1 fiolka 5 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 50 mg/25 ml 1 fiolka 25 ml,
--,-- zł
liof. i rozp. do przyg. roztw. do wstrz. 10 mg 1 fiolka + rozp.,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 10 mg/5 ml 1 fiolka 5 ml,
--,-- zł
roztwór do wstrz. i inf. 50 mg/25 ml 1 fiolka 25 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Farmorubicin RD
Bioepicyna
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Rak sutka, płuca, okrężnicy i odbytnicy, pęcherza moczowego, nowotwory głowy i szyi, mięsak tkanek miękkich, ostre białaczki, chłoniaki nieziarnicze. Dopęcherzowo: rak pęcherza moczowego - rak brodawczakowaty, profilaktyka wznów po resekcji przezcewkowej i carcinoma in situ.
Działanie
Cytostatyk z gatunku antybiotyków antracyklinowych. Farmorubicynę w porównaniu z doksorubicyną cechuje lepszy parametr terapeutyczny, mniejsza toksyczność ogólna, a w szczególności kardiotoksyczność. Lek wbudowuje się do nici DNA, powodując jej miejscowe rozerwanie i zahamowanie aktywności polimerazy DNA, wskutek czego dochodzi dzo szybkiego zatrzymania akcji mitotycznej i syntezy kwasów nukleinowych. Skutkuje również powstawanie aberracji chromosomalnych w komórkach. Forma RD (rapid dissolution) jest łatwo rozpuszczalną postacią leku; forma PFS jest postacią gotową do użycia. Po podaniu dożylnym eliminacja leku następuje trójfazowo; bardzo błyskawicznie w fazie początkowej i bez pośpiechu w fazie końcowej. Średni T0,5 wynosi 40 h. Jest metabolizowana w wątrobie do aktywnego metabolitu (13-OH pochodnej), którego stężenie we krwi jest mniejsze niż stężenie leku nie zmienionego. Lek jest wydalany raczej z żółcią. Nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego. Po podaniu dopęcherzowym prawie nie wchłania się do organizmu.
Działania niepożądane
Wyłysienie (zazwyczaj odwracalne). Nudności, wymioty, biegunka, zapalenie błony śluzowej j. ustnej z bolesnymi nadżerkami. Mielotoksyczność: leukopenia (nadir 10-14 dnia, normalizacja 21 dnia), w mniejszym stopniu małopłytkowość i niedokrwistość. Kardiotoksyczność może wystąpić jako inicjalna (obniżenie napięcia zespołu QRS, obniżenie S-T, spłaszczenie T, częstoskurcz zatokowy, zaburzenia rytmu serca) albo kardiomiopatia późna z zastoinową niewydolnością krążenia (trwałe obniżenie napięcia zespołów QRS, przedłużenie przerwy skurczowej, pomniejszenie frakcji wyrzutowej). Kardiotoksyczność inicjalna może pojawić się już w kilka min. po podaniu cytostatyku, niezależnie od dawki. Wysoka gorączka, stany podgorączkowe, dreszcze, pokrzywka, odczyny anafilaktyczne. Białaczki szpikowe wtórne, niekiedy o krótkim okresie latencji. Miejscowe reakcje po wynaczynieniu łącznie z martwicą tkanek, stwardnienie naczyń. Po podaniu dopęcherzowym - rzadko krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego. Możliwe jest zabarwienie moczu na kolor czerwony (symptom przemijający po 1-2 dniach i klinicznie nieistotny).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek albo pozostałe składniki preparatu. Zahamowanie czynności szpiku. Aktualne albo przebyte uszkodzenie mięśnia sercowego. Ciężka niewydolność wątroby. Ciąża i moment karmienia piersią. Przekroczenie maksymalnej dawki kumulacyjnej dla poszczególnych antracyklin. W stosowaniu dopęcherzowym przeciwwskazaniem jest zwężenie cewki moczowej powstałe w przebiegu guza.
Interakcje
Leki mielosupresyjne, kardio- i hepatotoksyczne w połączeniu z farmorubicyną mogą nasilić własne działanie toksyczne. Bardzo ostrożnie stosować w połączeniu z cytostatykami o działaniu kardiotoksycznym (na przykład 5-FU i/albo cyklofosfamid) i niektórymi lekami kardiologicznymi (na przykład antagoniści wapnia). Ostrożnie stosować z lekami wpływającymi na czynność wątroby (na przykład fenobarbital i barbiturany). Nie łączyć z heparyną w jednej strzykawce.
Dawkowanie
Lek można podawać dożylnie (we wlewie), dotętniczo i dopęcherzowo. Leku nie można podawać doustnie, domięśniowo i dokanałowo. Dorośli w monoterapii: dożylnie 60-90 mg/m2 powierzchni ciała pośrodku 3-5 min co 3 tyg.; w polichemioterapii dawkę należy zmniejszyć. U chorych z upośledzeniem czynności szpiku (w podeszłym wieku, po poprzednim leczeniu albo wskutek nacieku nowotworowego) podaje się dawkę mniejszą - 60-70 mg/m2 powierzchni ciała. Dawkę tę można podać jednokrotnie albo podzielić na pojedyncze mniejsze dawki podawane poprzez 2-3 dni. W upośledzeniu czynności wątroby przy stężeniu bilirubiny 1,4-3,0 mg/100 ml podaje się połowę dawki, z kolei przy stężeniu bilirubiny przekraczającym 3,0 mg/100 ml podaje się 25% dawki. Całkowita dawka kumulacyjna wynosi 550 mg/m2 powierzchni ciała. U chorych uprzednio napromienianych na śródpiersie dawkę minimalizuje się do 400 mg/m2 powierzchni ciała. W chemioterapii raka sutka można bezpiecznie stosować dawki większe: w monoterapii do 135 mg/m2 powierzchni ciała, w polichemioterapii do 120 mg/m2 powierzchni ciała - powtarzane co 3-4 tyg. W chemioterapii uzupełniającej raka sutka z przerzutami węzłowymi podaje się 100-120 mg/m2 powierzchni ciała. Podawanie dopęcherzowe: rak brodawczakowaty pęcherza moczowego - wlewka dopęcherzowa 50 mg po rozpuszczeniu w 25-50 ml 0,9% roztworu NaCl raz w tygodniu poprzez 8 tyg. (dawkę należy zmniejszyć do 30 mg w razie miejscowych objawów niepożądanych); carcinoma in situ - wlewka 80 mg; profilaktyka nawrotów raka pęcherza po elektroresekcji przezcewkowej - 50 mg raz w tygodniu poprzez 4 tyg., a następnie raz w miesiącu poprzez 11 miesięcy. Chory powinien utrzymać mocz w pęcherzu poprzez 1 h.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
Farmorubicin RD
Bioepicyna