Lek Fentanyl-Janssen

Lekarstwo FENTANYL-JANSSEN: Fentanyl-Janssen
Producent leku:
Janssen-Cilag
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
fentanyl (Fentanyl)
roztwór do wstrz. 100 µg/2 ml 50 amp. 2 ml,
--,-- zł
Nie ma powiązanych chorób w bazie.
Brak słów najważniejszych.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
FentaHEXAL
Fentanyl
Durogesic
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Jako składowa przeciwbólowa (analgetyk) w znieczuleniu ogólnym złożonym, wspomagająco w innych rodzajach znieczulenia, w całkowitym znieczuleniu dożylnym (TIVA), w znieczuleniach miejscowych; w sporych dawkach jako lek fundamentalny (tak zwany anestezja analgetyczna), w szczególności w zabiegach kardiochirurgicznych, neurochirurgicznych. W połączeniu z neuroleptykiem (zwykle droperidolem) jako neuroleptoanalgezja w premedykacji przedoperacyjnej, sedacji do drobnych zabiegów. Wg danych z literatury fachowej fentanyl służący jest jako mocny lek przeciwbólowy w bólach ostrych (urazowych, pooperacyjnych, zawałowych); w zwalczaniu bólu pooperacyjnego i przewlekłego (w tym nowotworowego) podawany we wlewie ciągłym albo sposobem PCA: dożylnie, podskórnie, zewnątrzoponowo, podpajęczynówkowo (w monoterapii albo w połączeniu z innymi lekami, na przykład miejscowo znieczulającymi); do tłumienia/zniesienia napędu oddechowego u chorych wentylowanych mechanicznie.
Działanie
Lek przeciwbólowy z gatunku czystych agonistów receptora opioidowego (mocny agonista receptora mi, bardzo słaby delta i kappa). Dobrze rozpuszczalny w tłuszczach. Charakteryzuje się bardzo mocnym, krótkotrwałym efektem przeciwbólowym. Po podaniu dożylnie sukces analgetyczny występuje prawie natychmiast (pełny po ok. 2 min) i utrzymuje się ok. 20-30 min. Krótki czas działania leku wynika z redystrybucji do tkanek. Dobrze wchłania się także po podaniu innymi drogami. Po stosowaniu w sporych dawkach efekty działania utrzymują się kilka godz.. Ma niewielki wpływ na układ krążenia (może powodować niewielkie obniżenie ciśnienia tętniczego ze zwolnieniem akcji serca, w szczególności u pacjentów z upośledzoną kurczliwością lewej komory serca; nie wpływa albo minimalnie obniża kurczliwość mięśnia sercowego, wykazuje niewielkie działanie inotropowo ujemne). W piśmiennictwie anestezjologicznym podkreśla się, iż zastosowany we wprowadzeniu do znieczulenia złożonego (w tym znieczulenia z wysokimi dawkami fentanylu) nie skutkuje ważnych zmian ciśnienia tętniczego krwi, rzutu serca, systemowego i płucnego oporu naczyniowego, ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej, częstości akcji serca. Nieznacznie obniża przepływ mózgowy, znacząco słabiej niż morfina wpływa na motorykę przewodu pokarmowego (mniejsza tendencja do zaparć i wpływ na zwieracze), w dawkach ekwianalgetycznych w porównaniu z morfiną skutkuje mniejszą sedację i słabsze działanie euforyzujące, znacznie mniejszą tendencję do uwalniania histaminy. Uważane jest, iż służący w anestezji w sporych dawkach (anestezja analgetyczna) ma działanie zbliżone do anestetyku: skutkuje sen i niepamięć wsteczną. Wykazuje wszystkie typowe dla opioidów działania ośrodkowe, w tym pomniejszenie wrażliwości ośrodka oddechowego, wywoływanie nudności i wymiotów. Po podaniu dożylnie T0,5 etapy dystrybucji wynosi 1,7 min, a T0,5 etapy eliminacji - ok. 8 h (u pacjentów w podeszłym wieku może wydłużyć się do 15 h). W 84% wiąże się z białkami osocza. Metabolizowany jest raczej w wątrobie (ok. 90% - N-dealkilacja, utlenianie), metabolity wydalane są z moczem, ok. 10% wydalane jest w formie nie zmienionej; ok. 75% podanej dawki jest usuwane z organizmu pośrodku 24 h.
Działania niepożądane
Depresja ośrodka oddechowego, czasami nudności, wymioty, bradykardia, hipotonia; wyjątkowo skurcz oskrzeli. Po sporych dawkach obserwuje się niewielką sztywność mięśni klatki piersiowej, co może utrudniać sztuczną wentylację. Depresja ośrodka oddechowego (aż do niewydolności oddechowej) może wystąpić po jednorazowej dawce dożylnej ze znacznym opóźnieniem (kilku godz.) przez wzgląd na uwalnianiem leku do soku żołądkowego i ponownym wchłanianiem w jelicie. Mogą wystąpić: hipotensja (w szczególności u chorych z hipowolemią), nieepileptyczne drżenia miokloniczne, arytmia, bradykardia, nudności, wymioty, senność, nerwowość, osłabienie, depresja, pobudzenie, zawroty głowy. Rzadko: skurcz krtani, moczowodów, przewodów żółciowych, zaburzenia widzenia, zaparcia, dreszcze, reakcje anafilaktyczne (skurcz oskrzeli, pokrzywka, świąd), asystolia. W połączeniu z droperidolem: dreszcze, drgawki, niepokój, halucynacje, symptomy pozapiramidowe.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lek. Jeżeli chory nie jest wentylowany mechanicznie: depresja ośrodka oddechowego, dolegliwości zaporowe płuc. Należy zachować ostrożność u pacjentów z przewlekłą niewydolnością oddechową, miastenią, niedoczynnością tarczycy, ciężkim upośledzeniem czynności wątroby. Nie stosować w okresie znieczulenia w trakcie porodu (cięcia cesarskiego) do czasu wydobycia płodu. Ciąża: nie jest znany niekorzystny wpływ leku na płód, w przypadku konieczności wykorzystania należy rozważyć korzyść dla matki i ryzyko dla płodu. Przenika do mleka matki (należy przerwać karmienie na 24 h od podania leku).
Interakcje
Nasila działanie ketaminy i leków wpływających depresyjnie na o.u.n. Alkohol nasila działania niepożądane. Czyści antagoniści receptora opioidowego (na przykład nalokson) znoszą działanie (w tym depresję oddechową, sukces przeciwbólowy, skurcz zwieracza Oddiego) fentanylu.
Dawkowanie
Dawka powinna być dobrana w pojedynkę do nasilenia bólu; wieku, masy ciała, stanu klinicznego pacjenta i planowanego rodzaju znieczulenia. Dorośli dożylnie: przy oddechu spontanicznym: 0,05-0,2 mg jednokrotnie albo 0,8-16 µg/kg m.c. jako dawka wstępna (wysycająca) + 0,3-1 µg/kg m.c./h wlew ciągły; jako lek przeciwbólowy w znieczuleniu złożonym: dawki niskie (drobne zabiegi) 2 µg/kg m.c.; dawki średnie (większe zabiegi operacyjne) 2-20 µg/kg m.c.; dawki wysokie (spore, bolesne zabiegi) 20-50 µg/kg m.c.; dawki uzupełniające 25-250 µg/bolus; dawki anestetyczne: 50-100 µg/kg m.c.; dawki w zabiegach kardiochirurgicznych i sporych operacjach wymagających protekcji mięśnia sercowego: ponad 150 µg/kg m.c. Dawki średnie i spore stosuje się zwykle w znieczuleniu z podtlenkiem azotu, zwiotczeniem mięśni i niezbędną wentylacją mechaniczną; należy także liczyć się z koniecznością planowej wentylacji mechanicznej w momencie pooperacyjnym. Neuroleptoanalgezja: dożylnie zwykle 0,05-0,1 mg fentanylu + 2,5-5 mg droperidolu. Dorośli: zewnątrzoponowo: 0,025-0,1 mg/dawkę pojedynczą; 0,025-0,1 mg/h we wlewie ciągłym; podpajęczynówkowo: 0,005-0,025 mg/dawkę. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się pomniejszenie dawek. Dzieci 3-13 r.ż. dożylnie: 2-3 µg/kg m.c. + dawki uzupełniające w przypadku potrzeby. Dawkowanie specjalnymi technikami i u dzieci młodszych - zobacz opracowania specjalistyczne.
Ciąża i karmienie piersią
Uwagi
Podobne leki
FentaHEXAL
Fentanyl
Durogesic