Lek Fevarin

Lekarstwo FEVARIN: Fevarin
Producent leku:
Solvay Pharmaceuticals
Wiadomości o leku:
Substancje czynne:
maleinian fluwoksaminy (Fluvoxamine maleate)
tabl. powl. 50 mg 60 szt.,
--,-- zł
tabl. powl. 100 mg 30 szt.,
--,-- zł
Depresja (Epizod depresyjny),
Przejdź do dolegliwości 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Depresja (Epizod depresyjny)'.
Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne
Przejdź do dolegliwości 'Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne'.
Szukaj leków na tę chorobę 'Zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne'.
depresja,
Szukaj leków z wyrazem 'depresja'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'depresja'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'depresja'.
przeciwdepresyjny,
Szukaj leków z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'przeciwdepresyjny'.
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne
Szukaj leków z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsywne'.
Szukaj schorzeń z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsywne'.
Szukaj artykułów z wyrazem 'zaburzenia obsesyjno-kompulsywne'.
Podobne leki (wg stopnia podobieństwa):
Brak podobnych leków.
Opinie specjalistów
Żaden ekspert nie wystawił jeszcze opinii dla tego leku.
Wskazania do stosowania
Leczenie depresji i objawów zaburzeń depresyjnych. Leczenie objawów zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
Działanie
Lek przeciwdepresyjny. System działania związany jest z hamowaniem wychwytu zwrotnego serotoniny w neuronach mózgu. Fluwoksamina wykazuje min. wpływ na układ noradrenergiczny. Badania nad powinowactwem receptorowym wykazały min. umiejętność wiązania z receptorami a-adrenergicznymi, b-adrenergicznymi, histaminowymi, muskarynowymi, dopaminergicznymi i serotoninergicznymi. Po podaniu doustnym fluwoksamina wchłania się kompletnie z przewodu pokarmowego. Max. stężenia we krwi występuje po 3-8 h po przyjęciu. W badaniach in vitro fluwoksamina wiąże się z białkami osocza w ok. 80%. Lek jest metabolizowany w wątrobie, raczej poprzez oksydacyjną demetylację, do przynajmniej 9 metabolitów, które są wydalane z moczem. 2 kluczowe metabolity nie wykazują istotnej klinicznie aktywności farmakologicznej. Średni T0,5 wynosi 13-15 h po przyjęciu pojedynczej dawki i jest nieznacznie dłuższy (17-22 h) w trakcie dłuższego stosowania, po osiągnięciu stanu stacjonarnego - zazwyczaj po 10-14 dniach stosowania.
Działania niepożądane
Przeważnie występują: nudności (czasami z wymiotami), które zazwyczaj ustępują pośrodku pierwszych 2 tyg. leczenia. Regularnie (1-5%) obserwowano: astenię, ból głowy, złe samopoczucie; kołatanie serca, przyspieszenie czynności serca; bóle brzucha, anoreksję, zaparcia, biegunkę, suchość błon śluzowych j. ustnej, dyspepsję; pobudzenie, niepokój, zawroty głowy, bezsenność, nerwowość, nadmierną senność, drżenia; nadmierne pocenie się. Nieczęsto (<1%): ortostatyczną hipotonię, bóle stawów, bóle mięśni, ataksję, splątanie, symptomy pozapiramidowe, omamy, zaburzoną (opóźnioną) ejakulację, świąd, wysypkę skórną. Rzadko: (<0,1%): zaburzenia czynności wątroby, drgawki, manię, mlekotok, nadwrażliwość na światło. Notowano pojedyncze przypadki hiponatremii, a zaburzenia elektrolitowe wyrównywały się po odstawieniu fluwoksaminy. W okresie stosowania SI-5HT donoszono o występowaniu wylewów podskórnych i plamicy. Sporadycznie donoszono o zwiększeniu albo zmniejszeniu masy ciała. Rzadko, po nagłym odstawieniu preparatu, notowano symptomy odstawienne (parestezje, ból i zawroty głowy, nudności, niepokój).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na fluwoksaminę albo którykolwiek ze składników preparatu. Jednoczesne wykorzystywanie z inhibitorami MAO (leczenie fluwoksaminą może być rozpoczęte w momencie 2 tyg. od odstawienia nieselektywnych IMAO albo 1 dzień po odstawieniu selektywnych IMAO - moklobemid; podawanie IMAO można zaczynać przynajmniej 1 tydzień po odstawieniu fluwoksaminy).
Interakcje
Fluwoksaminy nie należy stosować równocześnie z inhibitorami MAO. Fluwoksamina może wydłużać czas eliminacji leków metabolizowanych w reakcji utleniania w wątrobie. Klinicznie ważne interakcje są możliwe w razie leków o małym indeksie terapeutycznym (na przykład warfaryna, fenytoina, teofilina, cyklosporyna, takryna, metadon, klozapina i karbamazepina). Jest prawdopodobne, iż w trakcie jednoczesnego stosowania fluwoksaminy z benzodiazepinami, stężenie benzodiazepin metabolizowanych w reakcji utleniania może się zwiększać. Donoszono także o zwiększaniu się ustalonego stężenia we krwi trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i neuroleptyków, szczególnie tych, które są metabolizowane raczej przez cytochrom P450 1A2, w okresie jednoczesnego stosowania ich z fluwoksaminą. Opisywano pojedyncze przypadki toksycznego działania na serce w okresie terapii skojarzonej fluwoksaminą i tiorydazyną. Obserwowano powiększenie stężenia propranololu we krwi w trakcie jednoczesnego stosowania (przy jednoczesnym podawaniu zaleca się pomniejszenie dawki propranololu). W trakcie stosowania fluwoksaminy z warfaryną poprzez 2 tyg. powiększa się stężenie warfaryny i wydłuża czas protrombinowy (należy kontrolować czas protrombinowy i zależnie od wyników dostosować dawkę leku przeciwzakrzepowego). Nie obserwowano interakcji z digoksyną i atenololem. Lit (i najprawdopodobniej tryptofan) nasila serotoninergiczne działanie fluwoksaminy (należy zachować ostrożność przy łącznym podawaniu). Działanie serotoninergiczne może zostać nasilone w razie stosowania fluwoksaminy równocześnie z innymi lekami wpływającymi na przemianę serotoniny (włączając sumatriptan i SI-5HT); w rzadkich sytuacjach może wystąpić zespół serotoninowy. Rekomendowana jest ostrożność u pacjentów stosujących leki z gatunku SI-5HT z lekami wpływającymi na czynność płytek krwi albo zwiększającymi ryzyko krwawienia (na przykład atypowe leki przeciwpsychotyczne, fenotiazyny, przewarzająca część trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, NLPZ).
Dawkowanie
Doustnie. Depresja: Dorośli: rekomendowana dawka początkowa wynosi 50-100 mg, podawane w 1 dawce wieczorem. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki do osiągnięcia skutecznej dawki dobowej, wynoszącej zwykle 100 mg, która powinna być dostosowana do indywidualnej reakcji pacjenta. Nie stosować dawki większej niż 300 mg na dobę. Dawki dobowe powyżej 150 mg zaleca się podawać w dawkach podzielonych. Leczenie przeciwdepresyjne należy prowadzić jeszcze przynajmniej 6 miesięcy po uzyskaniu poprawy. Preparat w stałej dawce 100 mg/dobę jest rekomendowany w zapobieganiu nawrotom depresji. Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne. Dorośli: rekomendowana dawka początkowa wynosi 50 mg, poprzez pierwsze 3-4 dni leczenia. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki do osiągnięcia skutecznej dawki dobowej, wynoszącej zwykle 100-300 mg. U dorosłych nie należy stosować dawki większej niż 300 mg na dobę. Dzieci ponad 8 r.ż. i młodzież: dawka początkowa wynosi 25 mg na dobę, przed snem. Dawkę można zwiększać o 25 mg co 4-7 dni, maksymalnie do 200 mg na dobę. Dawki dobowe powyżej 150 mg zaleca się podawać w 2-3 dawkach. W razie uzyskania poprawy leczenie należy kontynuować w dawce dobranej w pojedynkę. W przypadku braku poprawy pośrodku 10 tyg. leczenia należy rozważyć zasadność dalszego stosowania leku. W razie zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego zaleca się prowadzenie leczenia jeszcze przynajmniej 10 tyg. u pacjentów, którzy pozytywnie zareagowali na leczenie. U pacjentów z niewydolnością wątroby albo nerek leczenie należy zaczynać od małych dawek.Tabletki należy połykać bez rozgryzania, popijając wodą. Tabletki są podzielne.
Ciąża i karmienie piersią
Bezpieczeństwo stosowania w ciąży - kat. C. W ciąży lek może być służący jedynie w sytuacjach, gdy korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Leku nie należy stosować w momencie karmienia piersią.
Uwagi
Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek albo wątroby i u pacjentów z drgawkami w wywiadzie (w razie wystąpienia drgawek w trakcie terapii, lek należy odstawić). Z racji na ryzyko prób samobójczych, należy uważnie obserwować pacjentów, szczególnie w startowym okresie leczenia. Jednoczesne wykorzystywanie z innymi lekami nasilającymi przekaźnictwo serotoninergiczne wymaga ostrożności. Zaleca się ostrożność u pacjentów przyjmujących równocześnie SI-5HT (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny) i leki wpływające na czynność płytek krwi (na przykład atypowe leki przeciwpsychotyczne, fenotiazyny, przewarzająca część trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy, NLPZ) i u pacjentów z krwawieniami w wywiadzie - z racji na ryzyko występowania wylewów podskórnych i plamicy. Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku. Na skutek braku doświadczenia w stosowaniu preparatu w leczeniu depresji u dzieci, nie zaleca się jego podawania w tej ekipie wiekowej.
Podobne leki